مبارزان کمونیست
تشکیل جمعيت مستقل معلمان مبارز كردستان ايران
در سال 59
شمس الدین امانتی
اعتراضات سراسری 3 ماه گذشته از سال تحصیلی جاری، معلمان سکولار، مبارز و آزادیخواه در ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی، از گستردگی و پتانسل قابل ملاحظه ای نسبت به اعتراضات پراکنده در سالهای گذشته برخوردار بود. تأثیر این نوع از مبارزه مستقل سیاسی- مطالباتی معلمان بر خواست واقعی و حق طلبانه سایر اقشار ناراضی به وضع موجود از جمله کارگران، پرستاران، بازنشستگان و … بی سابقه بود و فضای سیاسی ایران را به نحو چشم گیری تغییر داد.
مستقل بودن و عدم وابستگی اکثریت معلمان به جناح هائی از حکومت و تأثیر بلاواسطه این تجمع های اعتراضی، زمینه ای شد برای تجمع های اعتراضی در چندین شهر بزرگ به کشتن بی رحمانه سگ توسط مأمورین رژیم اسلامی، که برای اولین بار این نوع از اعتراضات را در ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی شاهد بودیم.
این تجمع ها نه تنها در اعتراض به کشتن غیر انسانی سگ به وسیله تزریق اسید، بلکه در واقع بخش مهمی از این تجمع ها، اعترضی بود به سیاست سرکوب، اختناق و اعدام مردم بی دفاع در ملاء عام در شهر های مختلف ایران و اسید پاشی توسط مأمورین امر به معروف و نهی از منکر به بهانه عدم رعایت موازین”حجاب اسلامی”به سرو صورت 15 نفر زن در اصفهان در سال 93 و ادمه آن در شهر کرمانشاه در فروردین ماه 94 در چهار راه بسیج این شهر.
کسب تجارب مبارزاتی و انتقال آن به نسل های بعدی، نوعی آسان کاری در مبارزات مردم ناراضی به اعمال سیاست ارتجاعی و سرکوبگرانه رژیم اسلامی در حال و آینده خواهد بود. در این زمینه به بخشی از مبارزات و تشکل معلمان مبارز کردستان در سال 59 که به رهبری “کومه له” و فداکاری معلمان مبارز و دانش آموزان انقلابی در متن جنبش انقلابی کردستان میسر شد و اکنون که در آستانه “روز معلم در ایران” هستیم، میتواند درسهای مفیدی برای مبارزات امروز را به همراه داشتە باشد اشاراتی خواهیم داشت.
یکی از مهمترین وقایع پس از دومین حمله نیرو های رژیم سرکوبگر اسلامی، به کردستان در 4 اردیبهشت سال 59 و خروج نيروهاى نظامى احزاب و سازمانهاى فعال بمنظور حفظ جان مردم مبارز و انقلابی در بعضى از شهرهاى كردستان، وضعف جمهوری اسلامی به گونه ای بود که شرایط برای ایجاد تشکل های دمکراتیک، جمعیت ها و نهاد های انقلابی را فراهم کردە بود.
همزمان معلمان چپ انقلابی و کمونیست در صفوف پیشمرگان کومه له، با شناخت از این روند سیاسی، در فضائی پر از رعب و وحشت بر جامعه کردستان و همزمان با بسته شدن اکثر مدارس به دستور رژیم اسلامی از یکسو، مقاومت و تعرض متقابل پیشمرگه های کومه له از سوی دیگر، آنان را به این نتیجه رساند که مکان امن و مناسبی را در فضائی دمکراتیک برای ادامه تحصیل و آموزش هزاران دانش آموز را که مدارسشان بسته شده بود فراهم کنند.
در چنین فضای سیاسی معلمان کمونیست و مبارز، در تأريخ 9 مرداد سال 59 طى اقدامى انقلابى، جهت هماهنگ كردن مبارزات معلمان كردستان در برابر سيستم ارتجاعى حاكم بر آموزش و پرورش رژیم و به منظور باز گشایی آن بخش از مدارس شهرها و روستاهائى كه هنوز به اشغال نیروهای سرکوبگر رژیم سرمایه داری اسلامی در نيامده بود، با صدور بيانيه اى تحت عنوان، “جمعيت مستقل معلمان مبارز كردستان ايران”، اعلام موجوديت كردند، در بخشى از اين بيانيه “جمعیت….” آمده است،
فرهنگيان مبارز كردستان!
“جمعيت مستقل معلمان مبارز كردستان ايران براى دفاع از حقوق فرهنگيان اعتقاد دارد تنها با مقاومت دسته جمعى و شكل يافته و حفظ وحدت انقلابى خود ميتوان سياست ضد فرهنگى، فشار و تضييق هيئت حاكمه را خنثى كرد. هيئت حاكمه ميخواهد از طريق فشار وحدت مبارزاتى فرهنگيان را از بين برده، سازشكاران و تسليم طلبان را به خود جلب نمايد، و اشخاص بينابينى و متزلزل را به صف سازشكاران سوق دهد تا با ايجاد شكافى عميق و از بين بردن پيوند و پيوستگى فرهنگيان مبارز اين قشر را شناسائى و بشدت سركوب نمايد. در اين اعلاميه همچنين فرهنگيان کردستان به تحريم پر کردن پرسشنامه هاى آموزش و پرورش و دانش آموزان به تحريم شرکت در امتحانات در شهرهاى ديگر تشويق شده اند.”
رژيم جمهورى اسلامى متقابلآ در اقدامى غير انسانى و بمنظور خنثى کردن تأثيرات اين اقدام انقلابى”جمعيت مستقل ..”اغلب ادارات، مراکز آموزشى، خدماتى و درمانى مناطقى را که توسط خود مردم اداره ميشد را منحل کرد. به همين منظوردرتأريخ 28/8/59 استاندار آذربايجان غربى اعلام کرد که اگر کارمندان و معلمين غير بومى شهرستانهاى بوکان و مهاباد براى”پاکسازى”، خود را به مراکز استان معرفى ننمايند به عنوان”ضدانقلاب”شناخته ميشوند.
چند روز بعد در تأريخ 14/9/59 از طريق راديو اروميه اعلام شد که، “مدارس بوکان از اين تأريخ تعطیل می باشد و اگر چنانچه تا حال بازبوده اند کارشان غير قانونى بوده است.”
بمنظور جلوگيرى از تأثيرات منفى اين سياست و هياهوى رژيم اسلامی و بمنظور ادامه تحصيل دانش آموزانى که مدارسشان به دستور اين مأمور رژيم منحل شده بود،”جمعيت مستقل …”در اقدامى انقلابى رأسآ ادارۀ مدارس بوکان را در تأريخ 19/9/59 بر عهده گرفت. “جمعیت مستقل معلمان … “در بخشی از پیامی که در سال تحصیل 1360 خطاب به دانش آموزان صادر نمود نوشت،”مبارزات شما نيز بايد شکل ويژه اى داشته باشد، ضرورى است که از تجارب مبارزاتى گذشتۀ خود نهايت استفاده را ببريد، راهپيمائى عظيم دانش آموزان سقز به مناسبت بازگشائى مدارس در سال گذشته که طى آن 104 دانش آموز دستگير و زندانى گرديدند، همچنين حرکت سازمان يافتۀ دانش آموزان سنندج بمناسبت 2 ى ريبه ندان و 12 ارديبهشت(روز معلم در ایران) را بخاطر بياوريد، و با طرح شعار: شوراهاى دمکراتيک(شوراى دانش آموزان مدرسه، شوراى هماهنگى دانش آموزرن مدارس، شوراى مشترک معلمان و دانش آموزان) مبارزات خود را هماهنگ و سازمان دهيد.
فرزاد کمانگر، معلم آگاه و انقلابى دبستانهاى کردستان اين هماهنگی و همبستگى طبقاتى را طی نامه ای قبل اعدامش توسط رژیم جنایتکار اسلامی از سیاه چالهای رژیم را چنين بیان می کند، “بگذاريد قلبم در سينه كسى بتپد، مهم نيست با چه زبانى صحبت كند يا رنگ پوستش چه باشد فقط كودك كارگرى باشد تا زبرى دستان پينه بسته پدرش، شراره طغيان دوباره در برابر نابرابرى ها را در قلبم زنده نگه دارد.”
کارگران، مردم مبارز و آزادیخواه، دانشجویان و دانش آموزان مبارز به هر نحو ممکن همگی ما این طغیان دوباره را در قلبمان زنده نگه داریم.
29 آوریل 2015
