آیا این تراژدیهای انسانی نقطە پایانی دارد؟
سعید آرمان
یکشنبە گذشتە یک تراژدی انسانی جهان را در ماتم فرو برد. بالغ بر ٨٠٠ انسان از کودک خردسال تا زن حاملە و مردان جوان، در مدتی کوتاه، امید رسیدن بە ساحل ایتالیا را با خود بە قعر دریای مدیترانە بردند. از این جمعیت فراوان تنها ٢٨ نفر جان سالم بدر بردند و ٢٤ جسد بی جان نیز قبل از غوطەور شدن در اعماق دریا بە ساحل انتقال دادە شدند. آنان را حتی نتوانستند نامگذاری کنند. بی نام و نشان بە خاک سپردە شدند.
ضجە و اظهارات بستگان این بزرگترین فاجعە دریایی دهە گذشتە از اتیوپی تا اریترە و سومالی و لیبی و غیرە در صفحە تلویزیونهای بین المللی گواە این واقعیت تلخ میباشد کە اینان و هزاران انسان دیگر از دست فقر و جنگ و بحران بعد از بحران کە بە منطقە تحمیل شدە است، فرار میکنند.
روز دوشنبە قایقی دیگر کە حامل قریب بە ١٠٠ نفر بود، در جزیرە یونانی بە سخرەهای ساحل برخورد کرد و در هم شکست و سە سرنشین آن از جملە یک کودک جان دادند. سالهاست کە هزاران نفر در آبهای مابین اندونزی و استرالیا تا مرز آبی یونان و ترکیە و دریای مدیترانە و غیرە کە در جستجوی مکانی امن تر برای ادامە حیات بودند جانشان را از دست دادەاند. تنها در چهار ماە گذشتە بیش از ١٧٠٠ نفر غرق شدەاند.
بحرانی سراپای منطقە را فرا گرفتە است. فقر و بیکاری، جنگ و کشتار روزمرە سبعیت را بە نمایش میگذارد و روزانە در کشورهای آفریقا تا خاورمیانە و افغانستان صدها نفر در آتش جنگ مذهبی و قومی می سوزند و جان میدهند و بدون اطلاع قبلی توسط بمب گذار انتحاری لت و پار میشوند. دنیایی کە آمریکا و دول غربی در آن قلدری می کنند و بە جای تامین امنیت آحاد جامعە مسئول ناامنی آن هستند و اعمالشان بە توجیهی برای فوق ارتجاعی ترین جریانات تروریستی مانند داعش و بوکو حرام و ارتش آزاد سوریە و القاعدە و غیرە تبدیل میشود تا جهان را بە مراتب غیر قابل تحمل تر و تاریک تر کنند.
دولتهای اروپایی همراە با آمریکا در چند دهە گذشتە ضمن حمایت گستردە از دول ارتجاعی و دیکتاتور منطقە هر زمان کە مناسب دیدەاند بە بهانەای بە یکی از کشورهای منطقە حملە میکنند و کل شیرازە جامعە را بە هم میریزند و آنرا بە میدان گانگسترها و جانوران آدمکش تبدیل میکنند. آنان را تا دندان مسلح میکنند و بە جان مردم بی دفاع میاندازند. نمونەهای بارز اینچنین رفتارهایی را میتوان کشورهای عراق، سوریە و لیبی بیان نمود. هنگامیکە روسای دولتهای ایتالیا و فرانسە و بریتانیا برای بمباران کشور لیبی از همدیگر سبقت می گرفتند میبایست بە فکر امروز لیبی هم باشند. اینان بیش از چهار سال یک جنگ نیابتی ویرانگر را در سوریە بە راە انداختەاند کە بالغ بر ٨ میلیون انسان در سرزمین خود آوارە و دەها هزار نفر کشتە شدەاند و نیمی از مردم در سوخت و ساز عادی جامعە محروم شدە و میلیونها کودک از تحصیل بی بهرە و میلیونها زن و مرد جوان بە جای تجربە کردن یکبار شانس زندگی کردن و عشق ورزیدن باید بسوزند و بسازند. ثمرە این همە دخالتگری ناتو در منطقە از هم پاشاندن شیرازە جامعە و سر بر آوردن وحشی ترین و ارتجاعی ترین جریانات اسلامی و گانگستر نظامی مانند داعش و النصرە و ارتش آزاد سوریە و بوکو حرام و القاعدە طالبان و غیرە است. امروز بە یمین این فرزندان خلف دخالتگری نظامی ناتو جنوساید بە امری عادی تبدیل شدە است و دختران دبستانی ربودە میشوند و از سوریە تا نیجریە بە کنیزی گماردە می شوند و دختران خردسال بە سنت محمد پیامبر اسلام مورد تجاوز قرار میگیرند. جامعە بە باتلاقی تبدیل شدە است کە در مخیلە خالقینش هم نمی گنجد.
در بطن این شرایط ناهنجار و غیر انسانی است کە هزار هزار در تلاش جستجوی راهی برای ادامە حیات خود هستند و یا بە امید یافتن کاری بمنظور زندە نگاهداشتن فرزندان و بستگانشان مبالغ زیادی را بە قاچاقچیان انسان میدهند و بە دریا میزنند.
اشک تمساح دول ریاکار اروپا برای قربانیان این فاجعە!
در چند روز گذشته دو بار رهبران ٢٨ کشور اتحادیە اروپا در بروکسل تجمع کردەاند تا بە گفتە خودشان “راهی برای مقابلە با این اوضاع بیابند”. آنها ریاکارانە یک دقیقە سکوت کردند بە احترام بە جانباختگان و بدنبال از تدابیری برای مقابلە با قاچاقچیان انسان سخن گفتند و همزمان از بحث در مورد دیپورت آنان کە جان سالم بدر بردەاند بە بهانە عدم دلایل کافی برای پذیرش حق پناهندگی، غافل نبودند. کمتر انسان شرافتمندی یافت می شود کە بە نقش مخرب دول اروپایی و در راس آنها آمریکا در تقویت دولتهای دیکتاتور منطقە و برای انداختن جنگ و ویرانگری و ایجاد بحران و فقر و سازمان دادن گروەهای تروریست و تسلیح و ارتزاق آنان، واقف نباشد. اما اکنون در قامت ناجی ظاهر میشوند و نقشی بە غایت ریاکانە بازی میکنند.
سوال این است کە ایا این تراژدیهای انسانی نقطە پایان خواهد داشت؟ پاسخ این سوال در دست بشریت آگاە و طبقە کارگر دخالتگر است. آنچە امروز شاهد آن هستیم اکثریت خاموش در بخشهایی از جهان کە بصورت غیر فعال تنها نظارەگر وقایع تلخ و ناهنجاری هستند کە زندگی میلیونها انسان را خارج از ارادە خود برایشان رقم زدەاند. آیا باید منتظر ماند تا باندهای مسلح و گانگسترهای شارلاتان جامعە را بە قهقرا بکشانند و بشریت را تهی از انسانیت بکنند؟
تمامی وقایع دهشتناک کنونی از فقر گرفتە تا آوارگی و بی حقوقی و جنگ و تباهی ناشی از نظام وارونە سرمایەداری است. نظام مبتنی بر استثمار طبقە کارگر و کسب سود سرمایه به قیمت تحمیل رنج و مشقات بیشمار به اکثریت عظیم جامعە. جنگ و تحریمهای اقتصادی علیرغم کشتار و مشکلات سو تغذیە، دست قاچاقچیان انسان را باز میکند و سرمایە هنگفتی از قبل بازی با جان صدها و هزاران انسان در فاصلە زمانی کوتاە جمع میکند.
بشریت راهی جز بایان دادن بە منشا کل تباهی موجود ندارد، تا نظام سرمایەداری حکم براند در بر همین پاشنە خواهد چرخید. امر تغییر وضع موجود باید بە اولویت بخش آگاە و کارکن جامعە قرار بگیرد تا اینچنین تراژدیهای انسانی آزارمان ندهد.
٢٤ آوریل ٢٠١٥