مبارزان کمونیست
بازی “حقوق بشر”
از نوع سازمان ملل تا ملی اسلامی
سعید آرمان
دەها سال است دول بورژوایی بازی مضحک و رابطە بدە بستان خود را با نام پر طمطراق “حقوق بشر” در مجالس و سمینارها و کنفرانسهای بین المللی و منطقەای ادامە میدهند. هر سال لیستی از جنایات همدیگر علیە مردمان تحت سلطەشان را بە رخ هم میکشند و در میان آنها تعدادی را برای عملی کردن وعدەهایشان بە همدیگر توصیە میکنند.
کاش این باز هم مانند بازی کودکانە می بود و بە زندگی و سرنوشت میلیونها انسان ربط نمی داشت. اما برعکس، میلیونها کودک در نتیجە طبقە حاکم استثمارگر و فاسد و جنایتکار از تحصیل و لذت بردن از دنیای کودکانە محروم هستند و علیرغم جسم نحیف و رنجورشان به اردوی کار روانه میشوند و یا در سنین پائین بە فحشا و بردگی جنسی سوق دادە می شوند. در این بازی مضحک “حقوق بشر” کە از دول فوق ارتجاعی تا بە اصطلاح دمکرات در آن عضویت دارند بە خوبی از میزان مرگ و میر کودکان ناشی از عدم امکانات اولیە برای زایمان زنان تا جنگ و خانە خرابی ناشی از آن و فقر مطلق در بعضی نقاط جهان بە خوبی اطلاع دارند.
سازمان ملل در گزارشی کە دیروز بە منتشر نمودە است اذعان کردە کە در پیشبرد برنامە پانزدە سالە خود بە درجات زیادی در کاهش عدم دسترسی کودکان بە تحصیل ناکام ماندە است. در گزارش این سازمان قید شدە است کە شصت میلیون کودک اصلا بە مدرسە دسترسی ندارند و بالغ بر یکصد میلیون کودک در مرحلە ابتدایی دست از تحصیل میکشند و پسران بە کار و دختران بە ازدواج تن می دهند، کە باید گفت مورد تجاوز “همسران” قرار میگیرند. سازمان ملل خود اذعان میکند کە این اجحافات ناشی از وجود جنگ، فقر، تبعیض نژادی و فساد مالی و ازدیاد جمعیت است. سازمان ملل از ازدیاد جمعیت سخن میگوید تا نگوید کە اقلیتی انگل بالغ بر نود درصد ابزار تولید و ثروت جامعە را در دست گرفتەاند و سر منشا کل این بی عدالتی می باشند.
این بازی مضحک در مورد زنان نیز با همان زمختی تهوع آور عمل میکند. صدەها میلیون زن از بنگلادش و پاکستان و افغانستان گرفتە تا کشورهای آفریقایی و عربی تا ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی بە اشکال مختلف از شرایط ناهنجار زندگی در نتیجە تحمیل فقر و عقب ماندگی تا آپارتاید جنسی حاکم رنج میبرند. علیرغم مبارزات گسترده در منطقه و از جمله پس راندن دولتهای اخوان المسلمین و النهضه و تقابل با قوانین شریعه و ضد زن توسط جنبش برابری طلب و سکولار در منطقه، هنوز راە گریز قطعی و برابری طلبانه برای نجات از قید این بیحقوقی گسترده که بر نیمی از جوامع در این کشورها بدلیل جنسیت اش تحمیل شدە است، نتوانسته است در مقیاس درخور قد علم کند و به این اوضاع فائق آید.
همە این دول بر قبح مسئلە واقفند اما بناست کە صدایش در نیاورند و مانعی برای “روابط اقتصادی و بە تبع آن روابط دیپلماتیک” ایجاد نکنند. سودهای کلان میلیارد دلاری سالهاست زیپ محکمی بر لب دول قلدر جهان در مقابل جنایات این دول زدە است و با دیدە اغماض بە سر بریدن ها و قطع دست و پا در عربستان و غیرە می نگرند و یا در نهایت لیست عریض و طویلی را از مواردی کە لازم بە رعایت است بە همدیگر تحویل میدهند تا دیدار بعدی.
امسال در بیست و هشتمین نشست “شورای حقوق بشر سازمان ملل” از میان دویست و نود و یک پیشنهاد حقوق بشری کە بە ایران دادە شدە است، ایران دو سوم آنها را “پذیرفتە” است. از جملە مواردی کە ایران پذیرفتە است، پیشنهاد ونزوئلا می باشد کە از دولت ایران خواستە است “به گسترش برنامه‌های موفقش برای آگاهی‌بخشی درباره حقوق بشر ادامه دهد”! انگار در این جلسە آدمی وجود نداشت کە بە نمایندە الدنگ و نان بە نرخ روز خور ونزوئلا بگوید کە کدام آموزش و آگاهی بخشی و کدام حقوق بشر؟! مگر حکومتی کە بە صورت زنان اسید می پاشد، اعدام میکند، فعال سیاسی، کارگر مبارز و حق طلب، دانشجوی آزادیخواە و برابری طلب، زنان معترض بە آپارتاید جنسی و خواهان شرکت در استادیومهای ورزشی و غیرە را بە بند میکشد، میتواند جامعە را آگاە بە حقوق حقە خود بکند؟! ایران جزو بزرگترین زندان برای خبرنگاران است، حضرات دست و دلباز اینچنین سخاوتمندان بە همدیگر نمرە میدهند.
و اما جا دارد بە اظهار نظر و پراتیک طیفی از حقوق بشریهای وطنی نیز نگاهی بیاندازیم:
خانم مهر انگیز کار، حقوقدان و فعال “حقوق بشر”، در مصاحبە با بی بی سی فارسی گفتە است: “برای یک کشور ناقض حقوق بشر این (قبول موارد فوق الذکر) میتواند فصل امیدوار کنندەای برای آیندە باشد، هر چند هنوز ناکافی است”.
خانم کار با توقعات نازلش از کیسە خلیفە میبخشد. سالهاست خانم کار و شیرین عبادی و غیرە تحت عنوان فعال حقوق بشر بە تحکیم بخشی از حاکمیت منحوس اسلامی کمر بستەاند و هیچگاە از اسلام بعنوان منبع الهام طیف های متعدد وحوش حاکم بر ایران برای توجیە تجاوز و زندان و شکنجە و اعدام، سخنی بمیان نمی آورند. در دوران کوتاە حکمرانی رئیس جمهور بنفش بیشتر از دوران احمدی نژاد اعدام صورت گرفتە است. اسید پاشی و ایجای فضای رعب و وحشت و گستراندن نا امنی در جامعە از جملە احکام شنیع زندان و شلاق برای کارگران معترض و حق طلب معدن “چادرملو” بدلیل اعتراض جمعی شان نمونەهای بارز این حکومت است کە قرار است بە توصیە نمایندە ونزوئلا مردم را بە حقوقشان آگاە کند!
این طیف ملی اسلامی از مسعود بهنود مستقر در اتاق فکر بی بی سی فارسی گرفتە کە لقب “عارف” را بە گردن قاسم سلیمانی جلاد و تروریست پرور آویزان می کند تا نرگس محمدی کە جایزە “حقوق بشر” سال گذشتە سازمانشان را بە مرتجعی مانند “مولوی عبدالحمید امام جمعە زاهدان” اعطا میکنند و متعاقبا کانون وکلای کرمانشاە و ایلام نیز “تندیس مهر” را بە همان آخوند مرتجع تقدیم میکند، باید تا تە ماجرا را خواند و نگذاشت این طیف مرتجع کە با جریان دوم خرداد از یک آبشخورند، بە بدیهی ترین مطالبات مردم و حقوقشان دهن کجی کنند.
جمعە دهم آوریل
