مبارزه متحد کارگری، رژیم اسلامی را عقب می نشاند
ناصر اصغری
کارگران قراردادی پتروشیمی تبریز در روزهای اولیه امسال در اعتراض به پیشنهاد امضا قرارداد موقت در کارهایی که طبیعت دائم دارند در محوطه اداره کار تبریز دست به تجمع اعتراضی زدند. به دنبال این اعتراض اداه کار هم دستور العملی ٨ بندی را به مدیر عامل پتروشیمی تبریز ابلاغ کرد و “خواستار بازبینی طرح طبقه بندی مشاغل” شده است. کارگران گفته اند که اگر این دستورالعمل اجرا شود، “فاصله فاحش دستمزدها بین کارگران قراردادی و رسمی کاهش پیدا می کند.”
جمهوری اسلامی سردسته مدیرعاملان در ایران است که یک جامعه هشتاد میلیونی را به خاک سیاه نشانده. نمی توانند پز بدهند که به فلان مدیرعامل دستور می دهیم به حرف کارگران گوش بدهد. قراردادی کردن بیش از ٩٠ درصد مشاغل در آن مملکت حاصل مستقیم دستورالعملهای بزرگتری از جانب رژیم کارگرکش جمهوری اسلامی است که زندگی مردم را تباه کرده است. تحمیل دستمزدهای بارها زیر خط فقر رسمی خودشان جنایت بزرگی است که خانواده های کارگران را از هم فروپاشانده است.
اما تا آنجا که به اعتراض کارگران پتروشیمی تبریز برمی گردد، سران ریز و درشت رژیم با هر پزی عکس بگیرند، نمی توانند این واقعیت شیرین برای ما کارگران را نادیده بگیرند که اعتراضات متحد و همبسته، حتی رژیم هار و شکنجه گری مثل جمهوری اسلامی را هم به عقب نشینی وادار میکند.