مبارزان کمونیست
بازداشت یک فعال مدنی در شهرستان دیواندره
http://kampain.info/mer.php?id=1829
نیروهای امنیتی و اطلاعاتی شهرستان دیواندره، یدالله محمدی فعال مدنی را بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کردند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، این شهروند اهل شهرستان دیواندره در استان کردستان، از جمله فعالان مدنی این شهر است که روز دوشنبه 4 اسفندماه ۱۳۹۳، از سوی نیروهای امنیتی اداره اطلاعات دیواندره بازداشت شد.
یک منبع مطلع از وضعیت این فعال مدنی به «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی» گفت: «یدالله محمدی 42 ساله، متاهل و دارای دو فرزند است. ماموران امنیتی در زمان بازداشت کوچکترین توضیحی درباره دلیل بازداشت به خانواده وی نداده‌اند. خانواده وی به شدن نگران سرنوشت یدالله هستند.»
تا لحظه تنظیم این خبر کماکان از اتهامات احتمالی، محل نگهداری، سرنوشت و محل بازداشت این شهروند دیواندره‌ای خبری در دست نیست.
سه‌شنبه ۵ اسفندماه ۱۳۹۳ – ۲۴ فوریه ۲۰۱۵ابراز نگراني جمعي از فعالان سیاسی و حقوق بشر نسبت به وضعيت سلامت آتنافرقدانی
http://kampain.info/mer.php?id=1828
جمعي از فعالان سياسي، مدني، خانواده كشته شده هاي پس از انتخابات و فعالان حقوق بشر خواستار جلوگيري قوه قضاييه از يك فاجعه انساني براي اتنا فرقداني شدند .
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی به نقل از جرس ، در بخشی از این نامه با اظهار نگرانی نسبت به ادامه اعتصاب غذای فرقدانی آمده است: او گفته است تا زمانی که به زندان اوین بازگردانده نشود اعتصاب غذای خود را ادامه خواهد داد حتی اگر منجر به مرگ وی شود. اعتصاب غذای این چند روزه و شرایط نامناسبی که خانواده‌اش پس از دیدار با او گفته‌اند نشان آن است که آتنا در حرف خود مصمم است و این تصمیم آتنا ما را دل‌نگران و پر اندوه می‌سازد.
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
خبرهای خوبی به گوش نمی‌رسد. آتنا فرقدانی هنرمند زندانی و فعال حقوق کودکان کار که دانشجوی ستاره‌دار نیز هست در اعتراض به وضعیت نامناسبی که در زندان قرچک ورامین دارد دست به اعتصاب غذا زده است و هر لحظه بیم آن می‌رود که فاجعه‌ای جبران‌ناشدنی دست بدهد و آتنا به کما برود. مگر آتنا چه می‌خواهد؟ مگر جز این است که می‌خواهد به قانون عمل شود؟ مگر جز این است که می‌خواهد بنا بر تفکیک جرایم در میان زندانی‌های جرایم سنگین مانند قاچاق مواد مخدر و قتل نباشد؟ مگر جز این است که آتنا می‌خواهد به زندان اوین بازگردد؟ مگر آيين‌نامه نحوه تفكيك و طبقه‌بندي زندانيان که به تأييد و تصويب رئيس محترم قوه قضائيه رسیده است سندی دال بر قانونی بودن خواسته های وی نیست؟
او گفته است تا زمانی که به زندان اوین بازگردانده نشود اعتصاب غذای خود را ادامه خواهد داد حتا اگر منجر به مرگ وی شود. اعتصاب غذای این چند روزه و شرایط نامناسبی که خانواده‌اش پس از دیدار با او گفته‌اند نشان آن است که آتنا در حرف خود مصمم است و این تصمیم آتنا ما را دل‌نگران و پر اندوه می‌سازد.
ما مصرانه از مقامات مسئول می‌خواهیم که نسبت به جان آتنا فرقدانی احساس مسئولیت داشته باشند و تا کار از کار نگذشته است به خواسته‌های برحق و قانونی این دختر هنرمند که به ناحق زندانی است گوش بسپارند. شاید تنها یک راه برای نجات جان آتنا مانده باشد و آن قبول خواسته‌های آتنا مبنی و بر تفکیک جرایم و بازگشت او به زندان اوین است.
ما از مقامات مسئول می‌خواهیم که نگذارید مادر و پدری دیگر داغدار فرزندشان بشوند.ما می‌دانیم که در دل مادر و پدر آتنا چه آشوبی است و تا چه اندازه این پدر و مادر دل‌نگران فرزند خود هستند که هر لحظه چون شمعی روشن در حال آب شدن است. ما ضمن حمایت از خواسته های به حق و قانونی آتنا فرقدانی می گوییم تنها راه نجات جان آتنا و خشنود‌ساختن دل مادر و پدری اندوه‌گین، برگشت او به زندان اوين است .
محمد ملكي ، محمد نوريزاد ، نسرين ستوده ، نرگس محمدي ، محمد كريم بيگي ، شهناز اكملي ، اكرم نقابي ، پروين فهيمي ، شهين مهين فر ، پيمان عارف ، معصومه دهقان ، راحله طاراني ، ايرج شكري ، فرهاد يگانه ، جميله صفايي ، بابك شكري ، بهناز زينالي ، الناز زينالي ، مريم كريم بيگي ، اصفه كامراني ، محبوبه كرمي ،ناصر اشجاري ، دكتر ايرج واحدي ، عشرت بستجاني ، احترام عبدوس ، زهره دهقان ، منوچهر گلشن ، حوري فخيمي ، محسن قشقايي ، شيوا گنجي ، فرانك مظاهري ، توماج سقايي ، افسانه شفيعي ، سيد رضا حسيني ، شيرين مير كرمي ، سهيلا سالاروند ، حميد ديدار ، اشكان مسيبيان ،فريد روحاني ، ژيلا داور پناه ، پيام محمدي ، زرتشت احمدي ، هايده موسي پور ، مهناز باقري ، كاوه رضايي ، سيد محمد بهبهاني ، پويا جگروند ، سياوش بهمن ، امير مهدي پور ، رضا مبين ، جواد خرمي ، امير زاهدي ، روح الله ميرزاخاني ، رامبد تهراني ، علي كاوري ، منصور طالبي ، سمير مقدم ، زمان فيلي ، رضا ذوقي ، امير اردلان ، هومن باقري ، محمد زماني ، آذر طاهرابادي ، يگانه بهرامي نژاد ، فرشته ناجي حبيب زاده ، هيوا مولانيا ، نويد ذبيحي ، امجد حسين پناهي ، رسول مهديزاده ، بهنام الماسيان ، سارا دهقانيان ، نيما گرگين ، بهروز عرب زاده ، اصغر طراح ، فروغ طياري ، خسرو گلستاني ، بايز افروزي ، سالار صفوي ، همايون اميني ، قربانعلي يوسفي ، هما سعادت ، رحيم اسلو ، حميدرضا شيخعلي تهراني ، افشين ابراهيميان ، داوود شاه محمدي ، يوسف صمدي نمين ، اروون عسگري ، لاله رودي ، شري فرامرزي ، ونداد اولاد عظيمي ، جمال عاملي ، فريبا راد ، زهرا رحيمي ، حميده پازوكي ، سكينه خرمن ريز ، مهرداد اصلاني ، ثريا يوسفي ، كبري اسلامي ، منصوره خسرو شاهي ، فرخنده جبارزادگان ، مريم خليل فرهاد ، پروانه سمامي ، اكرم حبيبي ، محترم حبيبي ، افسانه قيادوز ، بهناز اسدالهي ، سهيلا شارقي ، فتانه كفاشي ، ويدا بيگلري ، اعظم اكبرزاده ، حميد ابراهيمي ، مهسا پورمقرري ، آريا فراهاني ، خسرو خان محمدي ، منير تقي خاني
سه شنبه ۵ اسفند ۱۳۹۳ – ۲۴ فوریه ۲۰۱۵بازگرداندن علی معزی زندانی سیاسی پس از ۵۰ روزسلول انفرادی
http://kampain.info/mer.php?id=1827
زندانی سیاسی دهه ۶۰ علی معزی پس از ۵۰ روز بازجویی ، تهدید ، توهین و رفتارهای غیر انسانی و پرونده سازی جدید علیه وی به زندان مرکزی کرج بازگرداندهشد.
به گزارش کمپین دفاع اززنداینان سیاسی و مدنی به نقل از فعالین حقوق بشر و دموکراسی روز یکشنبه ۳ اسفند ماه سال جاری زندانی سیاسی علی معزی پس ازتحمل ۵۰ روز سلول انفرادی ، بازجوییهای مستمر، شکنجه های جسمی و روحی ، با پرونده سازی جدید از سلولهای انفرادی بند سپاه زندان گوهردشت کرج که در دست بازجویان وزارت اطلاعات می باشد به زندان مرکزی کرج بازگردانده شد..
زندانی سیاسی علی معزی چندین بار توسط بازجویان وزارت اطلاعات که بصورت تیم های ۲ و ۳ نفره بودند بازجویی شده و هر بار، این بازجویی ها چندین ساعت به طول انجامیده و با برخوردهای وحشیانه ، غیر انسانی و شکنجه های روحی همراه بوده است.
بازجویان وزارت اطلاعات وی را به خاطر بیانیه های محکومیت که صادر نموده بود مورد بازجویی و اذیت و آزار قرار می دادند.پس از اتمام دوره بازجویی، فردی به نام ابراهیمیان که خود را بازپرس شعبه ۱۲ دادگاه انقلاب کرج معرفی می کرد وارد سلول انفرادی وی شد و زندانی سیاسی علی معزی را مورد بازپرسی قرار داد .
این فرد از آقای معزی خواهان آخرین دفاعیات وی شد. زندانی سیاسی علی معزی گفت برای شخص خودم دفاعی ندارم. معتقدم که باید آزادی بیان و مطبوعات و بیانیه و تظاهرات و تجمع و اعتصاب و همچنین آزادی ادیان و گروهها و احزاب و سازمانها و مذاهب باشد. اتهام سیاسی و زندانی سیاسی هم نباید داشته باشیم. اگر محکوم کردن حمله به اشرف و کشتار مجاهدین جرم محسوب میشود ما از این جرم استقبال می کنیم.
نهایتا این فردعلیه زندانی سیاسی علی معزی قرار صادر نمود و در ادامه به ایشان گفت که دیگر هیچ وقت آزاد نخواهی شد.
سه شنبه ۵ اسفند ۱۳۹۳ – ۲۴ فوریه ۲۰
آرش صادقی تحت فشار برای انجام یک مصاحبه تلوزیونی است
http://kampain.info/mer.php?id=1825
آرش صادقی در انفرایهای بند دو سپاه زندان اوین زیر فشار بازحویی های شدید برای اعترافات دروغین و اجباری در یک مصاحبه تلویزیونی بر علیه خود است.
آرش صادقی سال گذشته روز بیستم مهر ماه ۱۳۹۲ بعد از سپری کردن حدود ۱۹ ماه انفرادی در بند ۲۰۹ اطلاعات آزاد شد و این بار در زمانی کمتر از یک سال مجددا توسط نیروهای سپاه پاسداران در غروب شنبه ۱۵ شهریور ماه سال جاری در محل کار خود بازداشت شد. به دلایلی که تا این لحظه نامشخص است.
دقایقی پس از بازداشت آرش ، در پی درگیری‌ای که در محل رخ داد ماموران گلرخ ابراهیمی همسر وی، نوید کامران دوست و همکار وی، و بهنام موسیوند یکی از دوستان آرش را نیز دستگیر و پس از تفتیش محل کار و منزل آرش صادقی و منزل بهنام موسیوند و ضبط اموالی از قبیل دو یا سه لپ تاپ و دوربین مدار بسته و حافظه دوربین دیجیتال و بسیاری نوشته‌ها و مدارک شخصی، هر چهار نفر را به زندان اوین منتقل کردند که در مرحله اول، زندان اوین به جز آرش صادقی از پذیرفتن سه نفر دیگر به دلیل نداشتن اسناد مربوط به بازداشت خودداری کردند و این افراد ساعتی بعد، بعد از فرستاده شدن به بازداشتگاهی دیگر و مجددا برگشتن به زندان اوین پذیرفته شدند.
بهنام موسیوند و نوید کامران عصر روز سه شنبه همان هفته با قید وثیقه‌هایی به ارزش به ترتیب هفتاد و صد میلیون تومان آزاد شدند.
گلرخ ابراهیمی همسر آرش صادقی نیز با قرار وثیقه ۸۰میلیون تومانی به اتهام فعالیتهای فیسبوکی در حال حاضر آزاد است.
آرش صادقی پس از گذشت۷۰ روز انفرادی برای اولین بار با خانواده خود ملاقات کرد وی بسیار لاغر و رنگ پریده به نظر می‌رسید.آرش در حال حاضر تنها در شرایط ویژه ای اجازه ملاقات با خانواده خود را دارد و ماموران امنیتی در هنگام ملاقات مکالمات آنها را به شدت کنترل می کنند و در صورت خارج شدن صحبت از مسائل خانوادگی از ادامه ملاقات آنها جلوگیری می کنند.
اکنون ۱۷۲روز از بازداشت مجدد آرش صادقی می گذرد و وی هم چنان زیر فشار بازحویی های شدید برای برای اعترافات دروغین و اجباری در یک مصاحبه تلویزیونی بر علیه خود است . قرار بازداشت وی دو ماه دیگر تمدید شده است و وی هم چنان در انفرادیهای بند دو الف زندان اوین نگهداری می شود.
آرش صادقی، دانشجوی ترم ششم کارشناسی ارشد فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی، عضو ستاد انتخاباتی میر حسین موسوی در مضحکه انتخاباتی سال ۱۳۸۸، عضو انجمن اسلامی دانشگاه علامه طباطبایی بود، که در ۱۸ تیرماه ۱۳۸۸ به دنبال اعتراضات خیابانی دستگیر شد و در شهریور همان سال بدون دریافت حکم یا تفهیم اتهام آزاد شد. آرش صادقی مهرماه همان سال به دانشگاه علامه طباطبایی برای ادامه تحصیل رفت اما مجددا در آذر ماه دستگیر شد و در اسفند ماه ۸۸ مجددا بدون تفهیم اتهام و صدور حکم آزاد شد. او بار دیگر در خرداد ماه ۱۳۸۹ دستگیر شد و شهریور ماه همان سال آزاد شد. او پس از آزادی توسط وکیلش، محمود علیزاده طباطبایی، باخبر شد که شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیرعباسی او را مجموعا در این چند دوره بازداشت به اتهام تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی به ۶ سال حبس محکوم کرده است.
اما بار دیگر ماموران اطلاعات ساعت ۴ صبح، هشتم آبان ماه ۱۳۸۹ به خانه این دانشجو به قصد دستگیری او حمله کردند که در اثر شوک این هجوم مادرش دچار ایست قلبی شد و فوت کرد. آرش صادقی آن روز در منزل نبود. او پس از آن متواری شد اما در تاریخ ۳۰ آذرماه سال ۱۳۸۹ خودش را به زندان اوین معرفی کرد. او بلافاصله پس از آن به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد و در آنجا توسط ماموران اطلاعات تحت شکنجه قرار گرفت تا تکذیبه ای را در خصوص ارتباط مرگ مادرش با حمله ماموران امنیتی امضا کند.
وی مجددا توسط نیروهای سپاه پاسداران در غروب شنبه ۱۵ شهریور ماه سال جاری در محل کار خود بازداشت شد.
سه شنبه ۵ اسفند ۱۳۹۳ – ۲۴ فوریه ۲۰۱۵
خسرو و مسعود کُردپور برندگان جایزه “رها” سودویند
http://kampain.info/mer.php?id=1824
دومین دوره تجلیل از “کسانی که سهمی در ارتقای حقوق بشر ایران داشته‌اند” برگزار شد
جوایز حقوق بشری رها، از سوی سودویند برای ادای احترام و تجلیل از کسانی که سهمی در ارتقاء و حفاظت از حقوق بشر در ایران داشته‌اند، در نظر گرفته شده است. هیات ژوری به مانند سال گذشته تعداد محدودی از فعالان حقوق بشر در ایران را برای دریافت جایزه انتخاب خواهد کرد .
همان‌طور که اطلاع دارید، سال گذشته این جایزه به شش تن از فعالان حقوق بشر در ایران تعلق گرفت، شامل خانم‌ها پروین ذبیحی، ژیلا کرم‌زاده مکوندی و نسیم سلطان‌بیگی و آقایان رسول بداغی، مجید توکلی، رضا شهابی و همچنین یک جایزه ویژه برای تجلیل از فعالیتهای ضد جنگ زنده‌یاد فرامرز محمدی اهدا شد.
داوران و هیات ژوری جایزه حقوق بشری رها
هیات داوران متشکل از خانم شیرين عبادی، برنده جایزه نوبل و وکیل مدافع حقوق بشر به عنوان ريیس هیات ژوری، آقای آرون رودز از بنیانگذاران و محقق اصلی پروژه حقوق آزادی و مدیر اجرایی سابق فدراسیون بین‌المللی هلسینکی برای حقوق بشر و خانم کارولینا يانوزفسکی، وکیل حقوق بشر و عضو هیات مدیره سودویند برندگان جایزه حقوق بشری رها را تعیین می‌کنند که این بار، برادران کُردپور (خسرو و مسعود) از جمله دریافت‌کنندگان این جایزه خواهند بود.
خسرو و مسعود کُردپور به ترتیب سردبیر و خبرنگار خبرگزاری مکریان هستند که بیشتر درباره وضعیت فعالان مدنی، زندانیان سیاسی و نقض حقوق بشر به ویژه در مناطق و شهرهای کُردنشین ایران گزارش‌هایی را منتشر می‌کند. این دو برادر در تاریخ 17 اسفند و 19 اسفند 1391، در شهر کُردنشین مهاباد در غرب ایران دستگیر شدند.
در تیرماه 1392 خسرو کُردپور و مسعود کُردپور به «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور»، «توهین به رهبری»، و «فعالیت تبلیغی علیه نظام و نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» متهم شدند. این دو در سه جلسه در ماه‌های مرداد، شهریور و مهر 1392، در شعبه یک دادگاه انقلاب اسلامی مهاباد محاکمه شدند. این دادگاه در تاریخ 18 آبان 1392، خسرو کُردپور را به اتهام «اجتماع و تبانی» به تحمل ۵ سال حبس تعزیری در تبعید در زندان تبریز و به دلیل «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس و ۲ سال اقامت اجباری در شهرستان کرمان، و مسعود کُردپور را به اتهام «اجتماع و تبانی» به سه سال زندان و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به شش ماه حبس دیگر محکوم کرد. در حال حاضر هر دوی آنها هنوز در زندان مهاباد در حبس به سر می‌برند.
گروه تحقیق در باره حبس‌های خودسرانه سازمان ملل در رای خود تاکید کرده است که محاکمه برادران کردپور «در چند مورد از نگاه حقوق بین‌المللی حقوق بشر دارای ایراد است» و به چندین مورد نقض حقوق آنها مثل «تاخیر مفرط در فراهم آوردن امکان تماس با وکیل، تاخیر طی 45 روز در آغاز بازجویی و صلاحیت دادگاه محاکمه کننده» اشاره کرده است.
به علاوه، گروه تحقیق درباره حبس‌های خودسرانه سازمان ملل، به طور کلی اعلام داشته است که «تعدادی از قوانین و سیاست‌های ایران مثل قانون مطبوعات سال 1364، قانون جرایم رایانه‌ای سال 1388 و قانون جرایم سایبری سال 1389 با آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات براساس حقوق بین‌الملل سازگار نیستند» و «اتهام‌های برادران کُردپور مبهم، نادقیق و در نتیجه اثبات آنها مشکل است» حال آن که حقوق بین‌المللی مقرر می‌دارد که «محدودیت بر آزادی بیان باید نامبهم، دقیق و با تضمین‌های کافی علیه سوءاستفاده همراه شود.»
بنابراین، گروه تحقیق در باره حبس‌های خودسرانه سازمان ملل، نتیجه‌گیری کرده است: «محرومیت خسرو کُردپور و مسعود کُردپور از آزادی خودسرانه، با ماده‌های 9، 10 و 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر و… ماده‌های 9، 14 و 19 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی مغایر است.» بر این اساس، گروه تحقیق درباره حبس‌های خودسرانه سازمان ملل از «دولت جمهوری اسلامی ایران می‌خواهد خسرو و مسعود کُردپور را بی‌درنگ آزاد کند، وضعیت آنها را با الزام‌های عهدنامه‌های بین‌المللی حقوق بشر سازگار کند» و به آنها «غرامت متناسب» بدهد.
برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، از دولتمردان ایران می‌خواهد رای گروه تحقیق درباره حبس‌های خودسرانه سازمان ملل را فوری و بدون قید و شرط به اجرا گذارد.
“خسرو کُردپور روزنامه‌نگار و مدیر آژانس خبری موکریان، بیش از دو دهه است که به فعالیتهای مدنی و حقوق بشری مشغول است. اوایل دهه هشتاد هم توسط دادگاه انقلاب مهاباد محکوم و در نهایت دو سال و نیم را در زندان سپری کرده است. مسعود برادر خسرو هم روزنامه‌نگار و فعال مدنی است که پس از بیست دو سال تدریس در دبیرستان‌های بوکان در سال هشتاد و هفت به یک سال زندان و نهایتا اخراج از شغل معلمی محکوم شده است.”
آژانس خبری موکریان بیشتر اخبار مربوط به مناطق کُردنشین ایران و اخبار مربوط مسایل اجتماعی، فرهنگی و حقوق بشری را منتشر می‌کند.
منبع: http://www.iranhrc.org
سه‌شنبه ۵ اسفندماه ۱۳۹۳ – ۲۴ فوریه ۲۰۱۵
