جشنواره نان آوران، جشنواره استثمار کودکان
یاشار سهندی
بی شرمی حکومت نهایت ندارد. داوود روستایی نامی، قائممقام سازمان دانشآموزی خبر داده بود(!؟) که در اسفند ماه، جشنواره “نان آوران” برگزار میشود. گفتم خبر داده بود، چون وزارت آموزش و پروش آنرا بعد از دو روز فعلا تکذیب کرد و در تکذیبه گفته : “.. در ضمن موضع آموزش و پرورش حمایت از كودكان در سن تحصیل و توانمندسازی آنها جهت حضور در عرصههای اجتماعی است و اقدامات این وزارتخانه مبتنی بر شناسایی كودكان و رفع موانع ورود آنان به چرخه تحصیل بوده كه با گسترش و افزایش مدارس شبانه روزی و آموزش از راه دور،بسیاری از دانش آموزان جذب مراكز آموزش شده و میشوند.” این حکومت “ذاتش” دروغ است. دروغ پشت دروغ. این وزارتخانه چنین برنامه ای داشته اما با توجه به اتفاقات اخیر که برای دانش آموزان افتاده و اعترضاتی که این خبر برانگیخت، فورا آنرا تکذیب کرد. اما باید توجه داشت از نظر سرمایه و بخصوص نوع اسلامی آن، توده مردم فقط برای کارکردن آفریده شدند. بدنیا می آیند که کار کنند و بعد هم بمیرند. این وزارتخانه در پی همین هدف میخواهد استثمار را “هدفمند” سازد و این جشنواره هم قرار بوده مشوقی باشد برای کار کردن از سنین کودکی. خبرگزاری ایلنا آورده است :” با توجه به نامگذاری امسال به سال «تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ملی» جشنواره همیاران تولید با تغییر نام به جشنواره نان آوران قراراست اسفند ماه به منظور تقدیر از دانش آموزان نان آورخانواده، برگزاری مسابقات بین آنها و همچنین بررسی مشکلات و ثبت خاطرات آنها در مسیر درس خواندن و کارکردن ازسوی سازمان دانش آموزی برگزارمیشود، كه شناسایی این دانش آموزان در مرحله مقدماتی و درسطح شهرستانها درحال انجام است.”
میلیونها کودک کار و خیابان در ایران هستند که کودکی شان نشکفته، پر پر میشود. همه این فاجعه در پی سیاستهای اسلامی سرمایه به وقوع پیوسته است. ادعای حمایت وزارت آموزش و پرورش حکومت از کودکان هنگام تحصیل هم دروغی به وقاحت کل حکومت است. سوختن دانش آموزان در شین آباد پیرانشهر نمونه کوچک این “حمایت” است. کتب درسی ضد بشری که مبنای آن تماما بر شرع مقدس اسلام بنا نهاده شده، یکی از اعمال جنایتکاران حکومت در حق کودکان است که آنها را از دستاوردهای بشر امروزی محروم نگه میدارد. تجویز اینکه دور مدارس دخترانه دیوار بلند کشیده شود، نمونه آشکاری از سیاستهای این حکومت است که علیه کودکان وضع میشود. آموزش ابزارهای جنگی به کودکان، تجاوز آشکار به حق کودکان برای داشتن دنیای شاد و عاری از جنگ و خونریزی است. جشنواره نان آوران، نمونه جدید از اقدامات ضد انسانی این حکومت است. با این جشنواره میخواستند کار کردن کودکان را رسمیت ببخشند و استثمار آنان را جشن بگیرند. اما اگر کوتاه آمدند بی شک نشان از مبارزه ای است که علیه همه این دستگاه جنایت بار در جریان است.