مبارزان کمونیست
مجروح شدن یک شهروند مهرانی بر اثر انفجار مین
http://kampain.info/mer.php?id=1772
علی مولایی یکی از اهالی شهرک اسلامیه در ایلام، در زمانی که گوسفندانش را به چراگاه برده بود بر اثر انفجار مین مجروح شد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، علی مولایی فرزند هواس از اهالی شهرک اسلامیه از توابع شهرستان مهران، دیروز پنج‌شنبه 23 بهمن‌ماه ۱۳۹۳، بر اثر انفجار مین از ناحیه سر و صورت مجروح شد.
گفته شده علی مولایی چوپان بوده و در پی این حادثه، یکی از گوسفندان گله‌اش، روی مین رفته و قربانی مین شده است.
منابع مطلع به کمپین گفته‌اند حادثه انفجار در منطقه چه‌ک موسی، در نزدیکی چالاب در اطراف شهرک اسلامیه از توابع مهران و در استان ایلام بوده است.
حادثه انفجار در حالی روی داده است که این منطقه از سوی حکومت، به صورت رسمی منطقه‌ای پاک‌سازی شده و عاری از مین اعلام شده بود.
جمعه ۲۴ بهمن‌ماه ۱۳۹۳ – ۱۳ فوریه ۲۰۱۵
حکم اعدام سامان نسیم فورا متوقف شود
http://kampain.info/mer.php?id=1771
بیانیه دو نهاد حقوق بشری در خصوص خطر اعدام قریب‌الوقوع سامان نسیم
سامان نسیم زندانی سیاسی کُرد، در تاریخ ۲۴ تیرماه ۱۳۹۰، در سن ۱۷ سالگی بازداشت شد. وی در شعبه ۱ دادگاه انقلاب مهاباد به اتهام محاربه به اعدام محکوم شده و حکمش در دیوان عالی به تایید رسیده است.
بنابه گزارش‌های موثق، مسوولان زندان ارومیه به این زندانی سیاسی اعلام کرده‌اند حکم اعدام وی در روز ۳۰ بهمن‌ماه اجرا خواهد شد. همچنین خانواده این زندانی از طریق وکیل وی، از اجرای حکم اعدام در این روز مطلع شده‌اند.
سامان نسیم متولد شهریورماه سال ۱۳۷۳ و اهل شهر مریوان از استان کردستان است. او در ۲۶ تیرماه سال ۱۳۹۰، در زمانی که ۱۷ سال سن داشتهف در جریان درگیری نیروهای سپاه پاسداران با تعدادی از نیروهای مخالف حکومت، در مرز سردشت بازداشت شد. او به مدت دو ماه در سلول انفرادی حفاظت اطلاعات سپاه در ارومیه، تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفت و بعدها به زندان مهاباد منتقل شد.
او در نهایت به اتهام محاربه از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) از سوی دادگاه انقلاب مهاباد به اعدام محکوم شد و این حکم از سوی دادگاه تجدید نظر استان آذربایجان غربی و شعبه ۳۲ دیوان عالی کشور در آذرماه ۱۳۹۲، عینا تایید شد.
سامان نسیم همچنین یکی از جمله زندانیان سیاسی زندان ارومیه بود که به همراه ۲۹ زندانی سیاسی دیگر، از ۲۹ آبان‌ماه سال جاری، در اعتراض به عدم اجرای اصل تفکیک جرایم زندانیان در این زندان، اقدام به اعتصاب غذا زده بود. اعتصاب آنها پس از ۳۳ روز پایان یافت. مسوولان زندان در آن زمان و پس از آن، بارها زندانیان اعتصاب کننده را به تبعید و اجرای احکام اعدام آنها تهدید کرده‌اند.
سامان نسیم نیز در بند ۱۲ (بند سیاسی) زندان مرکزی ارومیه (دریا) نگهداری می‌شود و پرونده وی جهت اجرای حکم به اجرای احکام فرستاده شده و هر لحظه احتمال اعدام وی حتی پیش از تاریخ اعلام شده وجود دارد.
از این رو ما به عنوان نهادهای مدنی و مدافع حقوق بشری از کلیه نهادها و مجامع بین‌المللی مدافع حقوق بشر خواهان مداخله‌ی موثر، فعال و فوری هستیم. همان‌گونه که روزبه‌روز بر آمار فعالین محکوم به اعدام افزوده می‌شود و دستگاه قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی، در پی اعدام یکایک این فعالان می‌باشد، بر این اساس، مداخله‌ی موثر، حمایت تمامی انسان‌های آزاده و مجامع بین‌المللی در مقطع حساس کنونی از زندانیان سیاسی و مدنی، مانع از وقوع هر فاجعه و تراژدی دیگری می‌باشد .
ما همچنین از گزارشگران ویژه سازمان ملل متحد، به خصوص گزارشگر ویژه اعدام، گزارشگر ویژه استقلال قضات و نیز گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در ایران می‌خواهیم تمامی اقدامات لازم برای لغو اجرای حکم اعدام این زندانی سیاسی و اخذ اطمینان از رسیدگی قضایی به موضوع و پاسخگو شدن مقامات مسوول در اخذ اعترافات تحت شکنجه از این زندانی را انجام دهند.
كمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
کوردوساید واچ (چاک کمیته شرق کردستان)
جمعه ۲۴ بهمن‌ماه ۱۳۹۳ – ۱۳ فوریه ۲۰۱۵
سامان نسیم: به هر شیوه و با هر وسیله‌ای شکنجه شدم
http://kampain.info/mer.php?id=1770
سامان نسیم، زندانی سیاسی کُرد که گفته شده ۳۰ بهمن‌ماه حکم اعدام او اجرا خواهد شد، در نامه‌ای از شکنجه‌های شدیدی که بر او رفته و از اعتراف‌گیری اجباری و دادگاه ناعادلانه نوشته است.
نامه سامان نسیم از زندان ارومیه نوشته شده و آن را کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران منتشر کرده است.
سامان نسیم ۲۶ تیرماه ۱۳۹۰ در ۱۷ سالگی به اتهام ارتباط با پژاک، حزب حیات آزاد کردستان و فعالیت مسلحانه علیه سپاه پاسداران، دستگیر و سپس در دادگاه مهاباد به اعدام محکوم شد.
این زندانی سیاسی در نامه خود نوشته است که به محض ورود به سلول زندان، تحت شکنجه‌های شدید قرار گرفته است. او سلولی را که در آن به‌سر می‌برده «دو متر در ۵۰ سانتی‌متری» توصیف کرده که فقط می‌توانسته در آن دراز بکشد.
به‌گفته وی در این سلول دوربینی هم وجود داشته که تمام حرکات او را، حتی در زمان توالت ضبط می‌کرده است.
سامان نسیم با بیان این‌که ۹۷ روز «شکنجه و عذاب» کشیده، افزوده است: «در تمام مدتی که در بازداشت بودم به هر شیوه و با هر وسیله‌ای شکنجه گردیدم. روزهای ابتدایی میزان شکنجه‌ها به حدی بود که توان راه رفتن نداشتم. تمام اعضای بدنم سیاه و کبود شده بود. برای ساعت‌ها از دست‌ها و پاهایم آویزانم کردند.»
او می‌گوید در تمام مدت بازجویی‌ها چشمانش بسته بوده و «تمام روش‌های غیرانسانی و غیرقانونی» را برای گرفتن اعتراف از وی به‌کار گرفته‌اند.
وی می‌نویسد: «بارها به من گفتند که اعضای خانواده‌ات شامل پدر و مادر و برادر را دستگیر کرده‌اند، به من می‌گفتند که تو را هم مانند رفقایت با لودر خاک می‌کنیم. می‌گفتند همین‌جا می‌کشیمت و روی قبرت بتون می‌ریزیم!»
او وضعیت خود را در این دوران «بین جنون و هوشیاری» عنوان کرده و گفته است در چنین شرایطی از بازجویی‌هایش فیلمبرداری کرده و فیلم اعترافاتش را گرفته‌اند که او آن را «کذب محض» می‌خواند.
سازمان‌های مدافع حقوق بشر نیز پیش از این، از شکنجه‌های اعمال شده بر سامان نسیم و اعتراف‌گیری اجباری از او گفته و این اقدامات را محکوم کرده بودند.
سامان نسیم همچنین در نامه خود از زندان افزوده است که در طول این مدت نتوانسته با خانواده خود هیچ‌گونه تماسی داشته باشد. او نوشته است: «دفاعیات و دادرسی‌ام در دادگاه کاملا امنیتی و صوری بود چرا که وکلایم حق دفاع نداشتند و خودم نیز امکان کوچک‌ترین دفاعی نداشتم.»
او که می‌گوید وکلایش با فشارهای امنیتی عزل شدند، می‌افزاید در تاریخ ۲۸ بهمن‌ماه ۱۳۹۱ نیز که از زندان مهاباد به زندان ارومیه منتقل شد، مورد «توهین و بدرفتاری» مأموران امنیتی قرار گرفته است.
حکم اعدام سامان نسیم از سوی دیوان عالی کشور تأیید شده و او درخواست اعاده دادرسی داده، اما در نامه خود می‌گوید هنوز نتیجه این درخواست معلوم نیست و به دلیل قطعی بودن حکم هر لحظه امکان اجرای آن وجود دارد.
بر اساس آئین دادرسی کیفری موجود در ایران، سامان نسیم به دلیل این‌که در زمان ارتکاب جرم زیر ۱۸ سال بوده، باید تا در دادگاه کودکان محاکمه می‌شد و نه در دادگاه‌های انقلاب. سازمان عفو بین‌الملل نیز به این موضوع اعتراض کرده بود.
عفو بین‌الملل و سازمان دیده‌بان حقوق بشر روز سه‌شنبه ۱۰ فوریه/ ۲۱ بهمن، در بیانیه‌هایی از جمهوری اسلامی ایران خواستند تا هرچه سریع‌تر اجرای حکم اعدام سامان نسیم را لغو کند و پرونده این زندانی سیاسی را مورد بازبینی قرار دهد.
منبع: رادیو زمانه
جمعه ۲۴ بهمن‌ماه ۱۳۹۳ – ۱۳ فوریه ۲۰۱۵
نامه جمعی از فعالان حقوق کودک زندانی در زندان اوین به آتنافرقدانی
http://kampain.info/mer.php?id=1769
متن کامل این بنامه در اختیار «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی» قرار گرفته در پی می‌آید.
کودکان دست به کارند بمان
جمع محکومان قلیلند بمان
آتنای عزیز؛ با خبر شدیم که این روزها در تنهایی و مظلومیت زندان قرچک دست به اعتصاب غذا زده‌اید .
ما به عنوان دوستان و همراهان شما در کارزار حمایت از کودکان کار و محروم که روزهای خوش و دشواری را برای احقاق حقوق کودکان و ساختن جهانی شایسته کودکان پشت سر گذاشته‌ایم از شما تقاضا داریم اعتصاب خود را شکسته و به صبر و بردباری در مقابل دشواری‌های راهمان بسنده کنید که سلامت شما ضمانت بقای راه مشترک همه ماست.
همه ما به خوبی به یاد داریم که چقدر در حمایت از کودکان کار و خیابان تنها بودیم و یافتن سرمایه‌های عظیمی چون شما در خیابانهای شهرهای ثروت زده جامعه طبقاتی چقدر دشوار بود و در پس همین تنهایی‌ها و دشواری‌ها تنها و تنها به دلیل دلتنگی‌های کودکانه برای همین کودکان سر از زندانی که آموزشگاه انقلابیون است در آوردیم .
پس امید است که با شکستن اعتصاب خود دوستی خود را با کودکانی که هنوز در خیابانهای شهرهستند جاودانه کنید و به دل نگرانی‌های دوستانتان در کنج این زندان پایان دهید .
آتنا دائمی
سعید شیرزاد
ئاسو رستمی
امید علی‌شناس
امیر امیرقلی
محمدسعید حسین‌زاده موحد
23 بهمن 1393 زندان اوین
