نسان نودینیان در حاشیه اخبار كارگری

 
در حاشیه اخبار كارگری
نسان نودینیان

نبض بخشهایی از جبنش كارگری با اعتصاب غذای رضا شهابی میزند. رضا شهابی برای رساندن صدای اعتراضش دست یه اعتصاب غذا زده است. ٣٧٧فعال سیاسی ـ مدنی، شاعر و هنرمند، پنچ سندیكای كارگری فرانسه و اتحادیه نقاشان ساختمانی استان كپنهاگ تاكنون خواهان آزادی فوری رضا شهابی شده اند. كارزار دفاع از رضا شهابی هنوز ادامه دارد. «رضا شهابی فعال کارگری، عضو سندیکای کارگران اتوبوسرانی تهران و مسئول سابق واحد کارگری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران پیش‌تر از سوی شعبه ١٥ دادگاه انقلاب تهران توسط قاضی صلواتی به اتهام تبلیغ علیه نظام به یکسال حبس و هم چنین به اتهام تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی نیز به پنج سال حبس محکوم شده بود؛ وی همچنین در این حکم به ٥ سال ممنوعیت از فعالیت سندیکایی و هفتاد میلیون رالل جریمه نقدی محکوم شده بود. شهابی که از مشکلات حاد کمر و گردن رنج می‌برد و بنا بر اظهارات پزشک معالج، نیاز به عمل جراحی دارد، روز شنبه ٢٥ آذر ماه ١٣٩١ جهت معاینه توسط پزشک متخصص به بیمارستان خمینی تهران منتقل گردید و پزشک برای بررسی وضعیت وی عکس برداری را تجویز نمود. اما در ادامه، پاسیار زندان که شهابی را همراهی می‌کرده است، از انجام آزمایشات تجویز شده توسط پزشک ممانعت کرده و وقتی… شهابی و خانواده‌اش نسبت به این برخورد مامور زندان اعتراض کردند، وی رضا شهابی را تهدید به ضرب و شتم نموده و با الفاظ رکیک و خشونت بار مورد خطاب قرار داده و به زندان بازگردانده است». حمایت های سراسری از رضا شهابی در شكل گسترده در جریان است. این حمایتها در طول حداقل یك دهه گذشته از فعالین كارگری وجود داشته است. نكته مهم و برجسته دوره اخیر حمایت از رضا شهابی و دیگر كارگران زندانی اشكال تعرضی تر در شكل نامه های جمعی در ابعاد صدها نفری، و فراخوان احزاب سیاسی در دفاع از جان و حرمت و شخصیت این فعالین است. اقدامات موثرتر در این شرایط، به ابتكارات آلترناتویی در سطح جامعه برمیگردد. هم اكنون تعداد زیادی از فعالین كارگری و معلمان؛ بهنام ابراهیم زاده، شاهرخ زمانی و محمد جراحی، پدرام نصراللهی و پنج نفر از اعضای کمیته هماهنگی که اخیرا دستگیر شدند، تعدادی از معلمان از جمله رسول بوداغی و عبدالرضا قنبری نیز در زندان های جمهوری اسلامی هستند و هرروز بعناوین مختلف مورد توهین و بیحرمتی قرار میگیرند یا به سلول های انفرادی برده میشوند. تعداد بیشتری از فعالین کارگری و یا معلمان فعال نیز مدام به دادگاه کشیده میشوند یا اخراج و تبعید میشوند. حتی همسران و سایر اعضای خانواده آنها نیز مدام مورد اذیت و آزار حکومت قرار دارند. سازماندهی اقدامات مشترك از جمله در سطح مدارس و دانشگاه ها در شكل برپایی تجمعات كوتاه و با صدور قطعنامه های مشخص در دفاع از آزادی فوری فعالین كارگری و معلمان در شهرها، جمع آوری گسترده امضا و طومار كه هم اكنون در ارتباط با دفاع از رضا شهابی و محكومیت اعمال خشونت علیه او براه افتاده، و اقدامات كارگران در محیط كار و دخالت فعال آنها برای آزادی فوری كارگران و معلمان زندانی، بدون شك از حمایت توده ای جامعه و مردم برخوردار خواهد شد. اوضاع سیاسی در ایران و التهاب نارضایتی های توده ای بیش از هر دوره ای، به جرقه های اعتراضی نیاز دارد كه آتش خشم و اعتراض توده ای را شعله ور كند.

حوادث ناشی از کار هر ساله افزایش یافته است. بیش از هزار و صد نفر در ظرف ٧ماه جانشان را از دست داده اند. و سالانه ٤٥هزار نفر قربانی هوای آلوده میشوند. و صدها نفر ا در اثر تصادف های جاده ای و نا امنی جاده ها و عدم رعایت ایمنی رانندگی، جان خود را از دست میدهند. سالانه بطور متوسط بیست هزار نفر بر اثر حوادث ناشی از كار آسیب می بینند و هر روز شش نفر جان خود را از دست میدهند. این آمار ـ ٤٥هزار نفر قربانی هوای آلوده ـ در اثر حوادث كار روزانه شش نفر جان خود را از دست میدهند ـ و آمار بالای تصادف های جاده ای فشار گرانی و بیكارسازی های گسترده در كنار اعدام های زنجیره ای در زندانها، ـ به اندازه كافی فشار روحی، روانی و شوك ناشی از ناامنی ادامه حیات را ایجاد كرده است. طبقه كارگر، كاركنان و مزدبگیران میلیونی جامعه در برابر انتخاب مهم و راه حلهای فوری قرار دارند. هر نوع “عاقبت اندیشی” و “نظاره” گری و سپردن سرنوشت خود و خانواده ها و فرزندانشان به این شرایط، دیگر مجاز نیست. یك درصدی ها شامل دستگاه حاكم و بورژواها(در حمایت دولت ـ ارتش و سپاه و دادگاه و زندانها) از این وضعیت راضی و بر ثروت و سرنوشت جامعه حاکمند. مهم این است كه ٩٩ درصدی ها به این وضعیت دیگر تن ندهند. قیام و خیزش های توده ای و تحمیل مطالبات ایمنی و رفاه و سپردن سرنوشت خود بدست خود، همین امرز عملی است. هر روز از میان ما ده ها نفر از عزیزانمان میروند. جنایت سازمان یافته دیگر بس است.

پنچ نفر از اعضای کمیته هماهنگی به اسامی محمد كریمی، جمال مینا شیری، ابراهیم مصطفی پور، قاسم مصطفی پور و هادی تنومند توسط پلیس امنیتی جمهوری اسلامی در بوكان دستگیر شدند. این ٥نفر از فعالین كمیته هماهنگی هستند. این دستگیریهای بی گمان بر محور اوضاع سیاسی کنونی، موقعیت سیاسی ـ اجتماعی جمهوری اسلامی و موقعیت ابژکتیو و فعال تر جنبش کارگری بویژه در بطن ایجاد شرایط تحمل ناپذیر فقر و فلاکت و گرانی سرسام آور مایحتاج روزانه و معیشتی مردم، نارضایتی عمومی از وضعیت کنونی و پتانسیل اجتماعی جنبش کارگری قابل ارزیابی است. نسق گیری و زهر چشم گرفتن از کارگران سابقه طولانی در سه دهه حاکمیت نظام ضد انسانی وضد کارگر جمهوری اسلامی و دولت بعنوان حافظ منافع طبقه سرمایه داران دارد. هم اکنون تعداد زیادی از فعالین کارگری در زندان بسر میبرند: محمد جراحی٬ شاهرخ زمانی٬ پدرام نصرالهی٬ رضا شهابی٬ و… اما تمام مساله این است که این اعدامها، شلاقها، سرکوب و امنیتی کردن محیط کار و کارخانه ها، زندان و دستکیری کارگران، کلیدهای یک رمز و نشانه های تقابل و رویاروئی در یک مصاف اجتماعی را بدست ما میدهند. در دل حاکمیت سیاه با سلب کامل آزادی های سیاسی و سیطره سیاه نظام اسلامی، جنبش کارگری با اعتراضات گسترده در سطح جمع آوری سی هزار امضا و با حمایت وسیع از رضا شهابی و دیگر كارگران زندانی، با دامن زدن به اعتصابات كارگری، افق سیاسی و روحیه اعتماد به جنبش کارگری و مبارزه در مقابل هارترین رژیم سرکوبگر را به جامعه نوید میدهد. دستگیریهای اخیر در بوكان یک هشدار از پیش و گروکشی از نیروئی است که در شرایط آشفته رژیم اسلامی و در دل بحران لاعلاج اقتصادی و سیاسی، و بر بستر اعتراضات وسیع و لاینقطع کارگران به بیکار سازیها و عدم پرداخت حقوق معوقه و تقابل با یورش رژیم به هر نوع تشکل کارگری، میتواند در سازماندهی و هدایت طبقاتی، مطالبات و خواستهای اعتراضی کارگران و مزدبگیران جامعه نقطه امید واقعی برای خروج از اوضاع فلاکت بار ناشی از سلطه رژیم اسلامی در برابرمردم ایران بگذارد. رمز اصلی این دستگیریها را باید در این تقابل و رویاروی های طبقاتی ـ اجتماعی دید. اما سوال این است که آیا این محاكمات و فشارها بر فعالین جنبش كارگری خواهد توانست نیروی عظیم و خشمگین طبقه کارگر ایران را مرعوب و منکوب کند؟ این گرو کشی و فشارهای امنیتی كه بطور روزمره توسط جمهوری اسلامی اعمال میشوند، كاری بیهوده و اقداماتی سوخته است.

طومار سیی هزار امضا؛ با تجمع كارگران و هماهنگ كنندگان طومار سی هزار امضا، موقعیت اعتراضی جنبش كارگری وارد فاز جدید و تعرضی تری شده است. جنبش اعتراضی علیه حداقل دستمزدها از مراكز صنعتی قزوین، حركت سازمانیافته و با تداوم كارگران در سال ١٣٩١ شروع شده است. كمتر زمانی ما با این شكل از مبارزه پیگیرانه بر اساس اعتراض علیه حداقل دستمزدها روبرو بوده ایم. هم اكنون این اعتراضات در شكل جمع آوری امضا و ارسال نامه های اعتراضی به مقامات جنایتكار رژیم اسلامی در جریان است. از اول ماه مه امسال(سال ١٣٩١) به ابتكار تشكلهای كارگری از جمله اتحادیه آزاد كارگران و با پیوستن پنچ هزار نفر از كارگران و خانواده هایشان، استارت این جنبش اعتراضی زده شد. سپس تعداد هر چه بیشتری از كارگران در مراكز صنعتی قزوین، بیش از ده هزار نفر از كارگران به این جنبش اعتراضی پیوستند. در فاز دوم در هشت مركز كارگری از شهرهای صنعتی و مراكز كارگری ده هزار امضا توسط كارگران تهیه شد. این جنبش با بیست هزار امضا ادامه پیدا كرد. در ٢٤ آذرماه با ده هزار امضا دیگر فاز سوم از جنبش اعتراضی به حداقل دستمزدها، وارد دوره نوین و تعرضی تر شده است. این اعتراضات بر محور مخالفت با قطع یارانه ها كه خود عامل و سبب افزایش گرانی شده است، در شكل اعتراض به حداقل دستمزدها كه كفاف تامین فقط چند روز از خانواده های كارگری بدون امكانات بهداشتی، رفاهی است، در جریان است. مضاف بر این خواستها، اعتراض و مخالفت با اصلاحیه های قانون كار كه هم اكنون در دست مجلس قاتلان و جنایتكاران است، موضع سازمانیافته جنبش كارگری را با نمایش اعتراضی و كمپین كارگران و هماهنگ كننده های آنها را به صحنه سیاسی ـ طبقاتی جامعه آورده است. اعتراض به حداقل دستمزدها، خواستی سراسری در ابعاد میلیونی است، به زندگی و معیشت و تامین رفاه و امنیت شغلی و اقتصادی طبقه كارگر در سطح سراسری ربط مستقیم و حیاتی دارد. نقطه قوت اصلی و قابل اتكا برای پایان دادن به فقر و گرانی و رسیدن به حداقل دستمزدها بر اساس استاندارهای اعلام شده توسط كارگران، مبارزه در سطح سراسری است. مبارزه ای که به قدرت و اتحاد میلیونی طبقه كارگر، معلمان و پرستاران متكی است. محلی نیست. قدرتمند و سراسری است. از مراكز صنعتی و كلیدی شروع شده است. امضا و حمایت هزاران كارگر صنعتی و كلیدی، تامین قدرتمند كردن این مطالبه را در خود منعكس میكند. این فاكتور خود نیز در قدرتمند كردن این اعتراضات نقش موثر و مهمی دارد. توجه افكار عمومی، رسانه ها و سایتها را بخود معطوف كرده است. دولت و كارفرما و مقامات جنایتكار جمهوری اسلامی را ملزم به جوابگویی خواهد كرد. پاسخ و عكس العمل طبقه حاكم را ضعیف، و آنها ناچارا با احتیاط و دست به عصا به توطئه و سركوب دست میبرند. با توجه به این فاكتورها، ما كارگران، معلمان و پرستاران و دیگر اقشار تهیدست جامعه كردستان را، به پیوستن به اعتراض به حداقل دستمزدها فرا میخوانیم. طومار سی هزار امضا با توجه به پتانسیل اعتراضات كارگری، و ابراز وجود رهبران و سخنگویان علنی جنبش در ابعاد میلیونی، مبارزه ای است که ادامه خواهد داشت که در شرایط كنونی میتواند بر اوضاع سیاسی و قدرتمندی خواست و مطالبات طبقه كارگر تاثیر بگذارد. جهت یادآوری، انعكاس خبری تاكنون منتشر شده در فاز دوم طومار بیست هزار امضا را مجددا منتشر میكنیم.
انعکاس خبری طومار اعتراض به سطح دستمزدها و بی حقوقی کارگران در روزنامه ها و سایت های داخل کشور؛
خبر گزاری کار ایران (ایلنا) هزار کارگر به قطع یارانه‌ها اعتراض کردند ایلنا: بیش از ١٠ هزار کارگر واحدهای صنعتی از ٥ استان کشور، با امضای نامه‌ای خطاب به وزیر کار به تاثیراتی که اجرای قانونی هدفمندی یارانه‌‌ها بر زندگی آنان تحمیل کرده است اعتراض کردند. به گزارش ایلنا، کارگران در این نامه از قانون هدفمندی یارانه‌ها با عنوان «قطع یارانه‌ها» نام برده‌اند و با توجه به وضعیت اقتصادی‌شان خواستار افزایش حداقل دستمزد‌ها براساس تورم موجود شدند. در این طومار که به امضای بیش از ١٠ هزار کارگر شاغل در ٥ استان کشور در كارخانه‌هایی از جمله دارو شیشه، مهرام، فرش پارس، هفت الماس و… رسیده است، کارگران تهیه پیش‌نویس اصلاحیه قانون کار را «اصلاحیه‌ای ضد کارگری» دانسته‌اند که امنیت شغلی و معیشت آنان را نشانه رفته است. کارگران امضا کننده نامه همچنین به تعویق و بی‌نظمی در پرداخت حقوقشان اعتراض‌کرده‌اند و خواستار ایجاد ساز و کار قانونی و قاطعی برای پرداخت بموقع دستمزد‌ها و تعقیب قضایی کارفرمایانی که کارگران را بدون قرارداد و یا با قراردادهای سفید امضا و دستمزدهای معوقه وادار به کار می‌کنند شده‌اند. خبرگزاری كار ایران (ایلنا) در اواسط ماه جاری پیش‌خبری از تلاش كارگران جهت تهیه طوماری در اعتراض به اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها با ٢ هزار امضا را منتشر كرده بود كه طومار ١٠ هزار امضایی كارگران به ثمر نشستن مرحله اول این تلاش است
١٠ هزار کارگر به قطع یارانه‌ها اعتراض کردند ایران > دولت – همشهری آنلاین:
کارگران در این نامه که از سوی خبرگزاری کار ایران منتشر شده ، از قانون هدفمندی یارانه‌ها با عنوان «قطع یارانه‌ها» نام برده‌اند و با توجه به وضعیت اقتصادی‌شان خواستار افزایش حداقل دستمزد‌ها براساس تورم موجود شدند. در این طومار که به امضای بیش از ١٠ هزار کارگر شاغل در ٥ استان کشور در کارخانه‌هایی از جمله دارو شیشه، مهرام، فرش پارس، هفت الماس و… رسیده است، کارگران تهیهپیش‌نویس اصلاحیه قانون کار را «اصلاحیه‌ای ضد کارگری» دانسته‌اند که امنیت شغلی و معیشت آنان را نشانه رفته است.
١٠هزار امضا در اعتراض به سختی معیشت كارگران روزنامه شرق و بورس نیوز
شرق: از زمستان ٨٩ تاكنون كه قانون هدفمندی یارانه‌ها به اجرا درآمد، این قانون پیش‌بینی‌های نگران‌كننده و انتقادهای بسیاری را به خود دیده است؛ پیش‌بینی‌هایی كه از گرانی‌های لجام‌گسیخته حكایت می‌كرد و حتی پیش‌بینی تورم ٦٠‌درصدی را رقم زد. در این مدت كارگران تنها ناظر پیش‌بینی‌ها مبنی بر افزایش فشار بر اقشار كم‌درآمد و انتقادها به نحوه اجرای قانون بودند اما اكنون ١٠‌هزار كارگر از واحدهای صنعتی پنج استان كشور در اعتراض به معیشت سخت خانوارهای كارگری نامه‌ای را خطاب به وزیر كار و رفاه اجتماعی نوشتند كه ١٠‌هزار امضا پای خود می‌بیند.
سایت تابناک و نیوز و پیام سمنان اقتصادی » داخلی
نامه ١٠ هزار کارگر به وزیر کار
بیش از ١٠ هزار کارگر واحدهای صنعتی از ٥ استان کشور، با امضای نامه‌ای خطاب به وزیر کار به تاثیراتی که اجرای قانونی هدفمندی یارانه‌‌ها بر زندگی آنان تحمیل کرده است اعتراض کردند.
کد خبر: ٢٥١٦٤٢
به نقل از زلال نیوز امضای طوماری خطاب به وزیر کار؛
١٠ هزار کارگر به قطع یارانه‌ها اعتراض کردند
کد خبر: ٢٦٠٣٦. شنبه ٢٧ خرداد ١٣٩١، ساعت ١٧:٢٦
در این طومار که به امضای بیش از ١٠ هزار کارگر شاغل در ٥ استان کشور در كارخانه‌هایی از جمله دارو شیشه، مهرام، فرش پارس، هفت الماس و… رسیده است، کارگران تهیه پیش‌نویس اصلاحیه قانون کار را «اصلاحیه‌ای ضد کارگری» دانسته‌اند که امنیت شغلی و معیشت آنان را نشانه رفته است
بیش از ١٠ هزار کارگر واحدهای صنعتی از ٥ استان کشور، با امضای نامه‌ای خطاب به وزیر کار به تاثیراتی که اجرای قانونی هدفمندی یارانه‌‌ها بر زندگی آنان تحمیل کرده است اعتراض کردند.
آفرینش روزنامه سراسری صبح ایران
بیش از ١٠ هزار کارگر واحدهای صنعتی از ٥ استان کشور، با امضای نامه‌ای خطاب به وزیر کار به تاثیراتی که اجرای قانونی هدفمندی یارانه‌‌ها بر زندگی آنان تحمیل کرده است اعتراض کردند.
آفتاب: بیش از ١٠ هزار کارگر واحدهای صنعتی از ٥ استان کشور، با امضای نامه‌ای خطاب به وزیر کار به تاثیراتی که اجرای قانونی هدفمندی یارانه‌‌ها بر زندگی آنان تحمیل کرده است اعتراض کردند.
سایت پول نیوز اصلی> خبرگزاری پول نیوز ١٣٩١/٠٣/٢٨, ٩:٣٧:٠١
نامه ١٠ هزار کارگر به وزیر کار
بیش از ١٠ هزار کارگر واحدهای صنعتی از ٥ استان کشور، با امضای نامه‌ای خطاب به وزیر کار به تاثیراتی که اجرای قانونی هدفمندی یارانه‌‌ها بر زندگی آنان تحمیل کرده است اعتراض کردند.
منبع خبری(سایت اتحادیه آزاد كارگران ایران)