اسماعیل ویسی- آزاد شدن کوبانی، نقطه عظف شکست داعش و ارتجاع منظقه است.

اسماعیل ویسی- آزاد شدن کوبانی، نقطه عظف شکست داعش و ارتجاع منظقه است.
بعد از بیش از 4 ماه از مقاومت مردم مبارز کوبانی در تقابل با یورش وحشیانه جنایتکاران اسلامی ” داعش ” دردفاع از حق حیات و انسانیت، زندگی شاد و آینده ای بهتر، نیروهای نظامی جریان ارتجاعی داعش شکست خوردند و شهر کوبانی آزاد شد. این پیروزی عملا نقطه عطفی است در افول و درجهت در سراشیپ قرار گرفتن، ستاره اقبال این جریان فوق ارتجاعی و حامیان مرتجع منطقه ایش. این را در عکس العمل اردوغان این سمبل بورژوا اسلامی فاشیست که بطور هستریک بیان کرد “چرا برای آزادی کوبانی جشن می گیرید”؟ میتوان دید. وی شکست استراتژی سیاسی منطقه ایش را که از مدتها قبل متوجه شده بود و با آزادشدن شهر کوبانی، مادیت یافته است کاملا متوجه شده است.. همچنین تقویت صف آزادیخواهی، مردم آزادیخواه در کشورهای متفاوت و از جمله در شهرهای کردستان سنندج و مریوان ، این پیروزی صف آزادیخواهی و شکست ارتجاع را جشن گرفته و به رقص و پایکوبی پرداخنتد. اما سرکوبگران اسلامی در این شهرها، حکومت نظامی اعلام نشده ای را برقرار و تلاش کردند، مانع ابراز شادی مردم شوند. اما، عیلرغم تلاشهای این مرتجعین، مردم جشن گرفتند و عملا مشت محکمی بر دهان ارتجاع حاکم در ایران و منطقه کوبیدند!

آزاد شدن شهر کوبانی در نتیجه سازماندهی، عزم راسخ و اراده ای آگاهانه در دفاع از حق حیات و سرنوشت خود بسیار تحسین برانگیزاست. دستان قدرتمند زنان و مردان مسلح و مبارز کوبانی را باید صمیمانه فشرد. پیروزی شان را ستود و همزمان این پیروزی را به صف آزادیخواهان و برابری طلبان در دنیا تبریک گفت.

تجربه این مقاومت مردمی بسیار ارزنده است. بار دیگر نقش و رهبری سیاسی حزب دخالتگر وسازمانده، با تشخیص سیاسی- اجتماعی بموقع در بزنگاههای تحولات سیاسی- اجتماعی، عملا به جریانات سیاسی فاقد عمل اجتماعی و پر حرف، نشان داده شد. این پیروزی نشان داد جنایتکاران ملون بورژوایی و قومی – مذهبی در مقابل مقاومت توده ای سازمانیافته، تصمیم و اراده متحدانه و آگاهانه زنان و مردان کارگر و زحمتکش ” توده های مردم ” و رهبری سیاسی ، حزبی اجتماعی، تاب مقاومت ندارند. از این منظر کوبانی سمبل و الگوی مبارزات آزادیخواهانه این دوره است و لازم است از آن تجارب سازمانی و مبارزاتی درس گرفت.

نگاهی گذرا به سیر مقاومت مردم کوبانی
در اوایل حمله جریان داعش به موصل و سپس کوبانی، جریانانات فوق ارتجاعی اسلامی در کل منطقه بوجد آمدند از جمله داعش خفته در کردستان عراق و جریان سلفی و سلفی گری، که ادامه جریان مکتب قرآنی احمد مفتی زاده، هستند . در شهرهای کردستان که در حمایت حکومت اسلامی در ایران بوده و هستند خون تازه ای در پیکر متعفنشان جربان پیدا کرد، در سنندج به خیابان ریختند. در روز روشن قمه کشیدند، مردم را تهدید به کشت و کشتار نمودند. ولی مردم آزادیخواه در جواب تهدید آنها به تقابل برخواست و به عقب نشینی وادارشان کردند. جمهوری اسلامی بحق متوجه اساس و خطر تقابل صف آزادیخواهی با جریان ارتجاع اسلامی که خود حکومت از همان جنبش ارتجاعی میباشد، شده بود و عملا به سرکوب صف آزادیخواهی در شهرهای کردستان مخصوصا در شهر سنندج پرداخت. اما شکل گیری و مقاومت آزادیخواهانه مردم کوبانی و ایستادگی پیگیرانه شان، در دفاع از آزادی و انسانیت و آینده ای بهتر، عملا در سطح جهانی و منظقه ای صف بندی دیگری را بر صفوف آزادیخواهی ، برابری طلبی و ارتجاع بوجود آورد و تحمیل کرد. دولت های اسلامی در ایران و ترکیه عملا به سرکوب، دستگیری، زندان و کشت وکشتار حمایت کنندگان ازمقاومت مردم کوبانی پرداختند.
اما بر خلاف میل و آرزوی ارتجاع منطقه ، این مقاومت آزادیخواهانه حمایت و همبستگی وسیعی را در سطح جهانی بدنبال آورد و دامن زد. نقطه اوج و عطف این اراده آزادیخواهانه در کنار مقاومت مردم کوبانی، همبستگی جهانی روز اول نوامبر 2014 و به تصویب رسانیدن قوانین ویژه حقوق زنان به شماره 22 در روز 1 نوامبر 2014 دربیست وهفتمین نشست نهاد رهبری کننده خود مدیریت دمکراتیک کانتون جزیره بود.این قانون در دو بخش اصول اساسی و احکام اساسی در 30 ماده که رهبری کانتون ” هدیه علی یوسف و حمید دهام العاصی، روسای اصلی کانتون آنرا امضا وپخش نمودند. هردوی آنان تاکید کردند که قوانین در آن کاتنون بلافاصله قابل اجرا می باشد ” لازم است تاکید کنم که، قطعا از منظر ما کمونیستها ملاحظاتی براین قوانین هست. اما در کلیت خود این قوانین مصوباتی پیشرو، مدرن وآزادیخواهانه در دفاع از حق و حقوق انسانی- اجتماعی، زنان، دختران و کودکان در تمامی زمینه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی میباشد که بر علیه سنن عقب مانده اجتماعی و مرد سالاری، دردفاع از برابری زن و مرد است. مرتجعینی چون اردوغان و حزبش و داعش خفته در کردستان- عراق اتحادیه علمای دینی اقلیم کردستان به تقابل با آن برخواستند و با انتشار بیانیه ای از رهبری کانتون جزیریه خواهان معذرت خواهی از مسلمانان جهان و لغو قوانین برابری زن و مردم در کانتون جزیره شده و تاکید کرده بودند که ” متاسفانه ما بعنوان بخشی از علمای اسلام در اقلیم کردستان با پخش بیانیه شماره ۲۲ کانتون جزیره دچار شوک شدیم، چندین بند این بیانیه با دین مبین اسلام که دین اکثریت مردم کردستان بزرگ است خوانایی ندارد، اینها جدا از جریحه دار کردن احساس آنها، جریحه دار کردن احساس بیش از یک میلیارد مسلمان جهان است و … ما از مسئولین جزیره می خواهیم که از مسلمانان معذرت خواهی کنند و همه آن قوانینی که علیه اسلام است را لغو نمایند “.
مبارزات مردم کوبانی مقاومتی آزادیخواهانه است که یکی از پایه های اساسی آن نیروی سازمانیافته زنان مسلح میباشد. در تمامی سطوح مختلف رهبری این مقاومت و در اداره کانتون های سه گانه عفرین، کوبانی و جزیره، که ساکنین آنها بدور از هرگونه هویت قومی- مذهبی و گویش زبانی، آزادانه اداره زندگی خود رابدست گرفته اند. این تحرک انقلابی نه تنها ارتجاع منطقه و حامیان و حمایت کنندگان مالی و لجستیکی این جریان فوق ارتجاعی، بلکه، جریانات قومی- مذهبی بویژه ” جریان اسلامی داعش خفته در کردستان” را به تقابل وادار کرده است.
مقاومتی آگاهانه که عملا توانسته است یک صف بندی را در منطقه به وجود بیاورد و یک سری توازن قوا را به دول و جریانات حاکم تحمیل کنند. اگر بخواهم دو نمونه اشاره و مقایسه کنم برخورد دولتهای اسلامی در ایران و ترکیه و همبستگی جهانی در رابطه با مقاومت مردم کوبانی است که، بهتر می توان به اهمیت این مقاومت پی برد.

مقاومت مردم کوبانی باعث شد که صف آزادیخواهی تقویت و صف ارتجاع درهم بشکند. زمانی که مردم قبل از اول نوامبر در شهرهای ارومیه، دانشگاه تبریز، همدان، سنندج، روانسر، جوانرود، کامیاران، مریوان، بوکان، سقز، مهاباد، کرمانشاه و در تهران مقابل دانشگاه پلی تکنیک شعارهای مرگ بر ارتجاع، مرگ بر داعش، کردستان جای ارتجاع نیست را سر دادند به طور واقعی مستقیما سینه جمهوری اسلامی را نشانه گرفتند. جمهوری اسلامی به این قضیه واقف بود. به همین خاطر زمانیکه جریان داعش به موصل و کوبانی حمله کرد جریان فوق ارتجاعی سلفی در شهرهای کردستان و در سنندج به خیابان ریختند و در روز روشن قمه کشیدند و مردم سنندج را تهدید کردند، مردم و صف آزادیخواهی در جواب تهدید آنها به تقابل برخواستند و آنها را به عقب نشینی واداشتند. جمهوری اسلامی در مقابل این عمل صف آزادیخواهی را در شهرهای کردستان مخصوصا در شهر سنندج نشانه گرفت و مانع ابراز وجود اجتماعی آزادیخواهان از مقاومت کوبانی گردید و شدت عمل بخرج داد.

رژیم اسلامی در ایران و داعش متعلق به جنبش ارتجاع اسلامی هستند و از لحاظ مبانی عقیدتی بر اساس قوانین قرآن و شریعت اسلامی عمل میکنند با اندکی تفاوت در خرافات اصول تسنن و تشیع. اساسا هر دو زن ستیز، ضد انسان، ضد آزادیخواهی و برابری، ضد شادی، برسمیت نشناختن هرگونه حقوق انسانی واجتماعی انسانها می باشند. اینان هیچگونه تفاوتی با هم ندارند.

دولت بورژوا اسلامی ترکیه نیز با فراخواندن و گسیل جریانات ارتجاع اسلامی و نیروهای امنیتی و انتظامیش به سرکوب مردم معترض و حمایت کنندگان از مقاومت کوبانی پرداخت و حدود پنجاه نفر از مردم مبارز و معترض را قتل عام کردند . حدودا چند هفته که از مقاومت کوبانی گذشته بود رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه در یکی اردوگاه های جنگ زدگان مردم کوبانی، چرندیاتی تحت عنوان سخنرانی که بیان آرزوهای ناسیونال- اسلامیش بود ایراد کرد.وی در سخنانش چنان وانمود کرد که گویا دولت ترکیه پیروز شده است و به آرزوهای ضد انسانی اش رسیده است، سقوط کوبانی را اعلام کرد.

سخنرانی اردوغان آگاهانه هدفش تضعیف روحیه مقاومت مردم کوبانی بود، انعکاس این چرندیات میتوانست کسانی را که درداخل شهر کوبانی و در منطقه با فداکاری و از خودگذشتگی در برابر ارتجاع مقاومت می کردند تاثیرات منفی بگذارد، ولی خوشبختانه مردم کوبانی به مقاومت و مبارزه خود ادامه دادند و پیروز شدند. شهر از وجود داعش پاکسازی گردید و آرزوهای ارتجاعی جریان فاشیستی- اسلامی حاکم بر ترکیه بر باد رفت.

هدف دولت ترکیه از درهم شکسته شدن مقاومت کوبانی، عدم حل مشکلات وجوابگویی به معضلات مردم کردستان ومسئله کرد در ترکیه و به فراموشی سپرده شدن این مهم بود. تلاش حاکمین ترکیه این بود که سیاست های ضد انسانی و فوق ناسیونالیستی در واقع فاشیستی- مذهبی خود را به آنها تحمیل کرده و تا آنجا که ممکن است به مردم فشار بیاورد و صدای اعتراض و آزادیخواهی را نه تنها در کردستان، بلکه در سرتاسر ترکیه خاموش کنند. ولی مقاومت مردم تاثیرات مثبتی را بر جای گذاشته است. در راستای شکست این استراتزی سیاسی است که اردوغان در سفر به فرانسه و کشورهای بالتیک، لیتونی، لیتوانی و استونی، با عصابانیت در صحبت هایش می گوید “من نمی دانم چرا در دنیا از کوبانی دفاع می کنند، کوبانی یک شهر بسیار کوچکی است این چه استراتژی ای، است؟. در روز آزاد شدن کوبانی در تقابل با رقص و پایکوبی آزادیخواهان در سراسر جهان با عصبیت اعلام کرد چرا برای آزادی کوبانی جشن می گیرید ؟ دقیقا متوجه شده بود که، آزاد شدن کوبانی، عملا چیزی جز شکست استراتژی سیاسی دولت ترکیه نمی باشد. اردوغان در بازگشت از سفر به کشور سومالی اعلام کرد که شکل‌گیری کردستان در سوریه چیزی نیست که ترکیه قبول کند و گفت ترکیه نمی‌خواهد شاهد کردستان دیگری در سوریه باشد و با پدیده‌ای به نام کردستان، همانند شمال عراق روبه‌رو شود. و …

باید تاکید کرد که این وضعیت پیش آمده در نتیجه مقاومت کوبانی و همبستگی جهانی با آن، بر مسئله کرد در ترکیه تاثیرات مثبتی داشته است و اکنون می توان گفت که در بعد دیگری در ابعاد جهانی قرار دارد. که فعلا مورد بحث این نوشته نیست، می توان جداگانه آنرا مورد بررسی قرار داد.

جه باید کرد؟

شهر کوبانی آزاد شد. داعش شکست خورد. اما در منطقه در حمایت ارتجاع دارد جنایت می آفریند. باید متوجه خطر داعش خفته در کردستان بود. زیرا مترصد فرصت هستند. بدون درنگ و فوت وقت لازم است وارد عمل شد. وظیفه آنی و سریع فعالین آزادیخواه، پیشرو، کمونیست و چپ در جامعه کردستان این است که خطر این صف ارتجاعی را که در جامعه کردستان از لحاظ اجتماعی بدون ریشه هستند را، متوجه شده و با سازماندهی قطب چپ و آزادیخواه جامعه کردستان در ابعاد اجتماعی و سازماندهی نیروهای مسلح توده ای، به مقابله سازمانیافته برخیزند، بموقع عکس العمل نشان داده و ابراز وجود صف ارتجاع در هر شکل و رنگی را متوقف کنند.
گام عملی اساسی تلاش و سازماندهی برای سرنگونی رژیم اسلامی در ایران که پایگاه هر نوع ارتجاع مذهبی در کل منطقه است، می باشد. حاکمیت ننگین و اعمال ضد انسانی رژیم اسلامی بر علیه مردم در ایران طی بیشتر از سه دهه و در پی آن مقاومت تاریخی و جنگ 24 روزه سنندج در بهار 1359، آیینه تمام نمای وضعیت مردم شنگال و مقاومت مردم در کوبانی است. باید ازمبارزه و مقاومت توده ایی درس و تجربه گرفت و آموخت و گامهای عملی برای آماده سازی برداشت. مبارزه با ارتجاع قومی- مذهبی بویژه اسلام گرایی، سنی در کردستان را باید جدی گرفت. ارتجاع سلفی – سنی گری از جمله جریانات مکتب قرآنی در حال حاضر با انجام کارهای خیریه تحت عناوین متفاوت در حمایت رژیم اسلامی در کمین نشسته و مترصد فرصتند. با آماده سازی خود و بسیج و سازماندهی آگاهانه و هدفمند در ابعاد اجتماعی باید نشان داد که مردم مبارز در کردستان از آنان غافل نیستند. نه اسلامگرایی شیعه و نه اسلامگرایی سلفی- سنی گری رانخواهند پدیرفت. بخصوص در این دوره که استبداد سیاسی- اجتماعی حکومت اسلامی سرمایه داری در ایران زمینه را برای سر برآوردن نوع دیگری از اسلامگرایی، سنی گری همچون داعش، فراهم آورده است. تلاش می کنند به اعتراضات رنگ قومی- مذهبی بدهند و جامعه را به قهقرا بکشانند. یک سری افراد یا جریانان مرتجعی پیدا شوند در تقابل با داعش حاکم بر ایران که بر اساس شریعت تشیع شکل گرفته است بخواهند به نوعی از این سواستفاده کنند و آلترناتیو جمهوری اسلامی به نوعی سلفی گری وسنی گری داعش را تبلیغ کنند. هر چند که مذهب در کردستان به طور واقعی فاقد ریشه اجتماعی است و با توجه به این که جمهوری اسلامی بعد از 35 سال کشتار، میلیتاریزه کردن، بگیر و ببند در جامعه کردستان، با تمام این اوصاف جمهوری اسلامی نتوانست جامعه کردستان را از لحاظ سیاسی- اجتماعی تسخیر کند خود نیز به این مسئله واقف است ولی این را باید چون یک اخطار جدی به هر نوع ارتجاع در جامعه کردستان داد که کردستان جای ارتجاع نیست و مردم هم در آکسیون هایشان این شعار را دادند که کردستان جای ارتجاع نیست، این شعار یک زنگ خطر مشخصی برای ارتجاع است، منتها جدا از این مسائل جامعه هم واکسیوناسیونه نیست. در تقابل با این جریانات ارتجاعی جامعه باید سازمان پیدا کند چون آنها سازمان یافته به میدان می آیند جمهوری اسلامی، ارتجاع سازمانیافته است و مردم آزادیخواه در شهرهای کردستان مخصوصا رهبران عملی، توده ای، فعالین سیاسی، اجتماعی در جامعه کردستان باید خودشان را سازمان بدهند و سازماندهی کنند. از هم اکنون باید آگاه و هوشیار باشند. فضای آزادیخواهی جامعه را علیه هر نوع ارتجاع قومی- مذهبی بسیج کنند و باید سریعا و بدون فوت وقت عمل کنند. تقابل با هر نوع ارتجاع مذهبی را نباید به فردا موکول کنند.

در این رابطه سطح بسیار بالائی از هوشیاری و آگاهگری با مبارزه سازمانیافته تر در ابعاد سراسری در جامعه کردستان علیه سلفی گری به موازات مبارزه علیه رژیم اسلامی حاکم برای سرنگون کردن آن، ضروری است. باید عملا نشان داد که ” آلترناتیو جمهوری اسلامی، سلفی گری – داعش ” نیست.

تقابل با هر نوع ارتجاع قومی- مذهبی را نباید به فردا موکول کرد در این راستا لازم است انسانهای آزادیخواه ، محافل رهبران عملی، توده ای، اجتماعی و انسان های آزادیخواه و مدافعین برابری طلب در کردستان که زمینه اجتماعیش هم موجود است وارد عمل شوند و:

1-در محلات خود را سازماندهی کرده ومتشکل شده. کنترل محلات را در دست گرفته و از ابراز وجود و ازهرگونه مزاحمت این جریان فوق ارتجاعی جلوگیری کنند. 2-شبکه وسیعی از سازماندهی گروههای پیشرو آزادیخواه در سطح شهرهای کردستان بویژه در شهر سنندج، را تشکیل داده وبه تبادل اطلاعات و همفکری با همدیگر بپردازند.

3-واحد های گارد آزادی را تشکیل داده و چون شبکه ای بهم بافته شده، عمل کنند. واحدهای گارد آزادی باید دست بکار شوند و در برابر هر گونه جریان ارتجاعی بویژه ارتجاع سلفی واکنش نشان دهند و با آگاهگری و بسیج فضای آزادیخواهی علیه تحرکات ارتجاعی شان، محیط را بر آنها تنگ کرده و از محله و شهر طرد کنند. واحدهای گارد آزادی یعنی صف محکم و مسلح و سازمانیافته ازادیخواهان در برابر ارتجاع قومی – مذهبی وبرای ایجاد دورنمای آینده ی روشن ودردفاع از مدنیت جامعه. 4-جوانان مبارز به صفوف گارد آزادی بپیوندند و با تقویت این ارگان اقتدار خود را در تامین مدنیت و انسانیت جامعه، تضمین کنند.

باید تاکید کرد که، اقدامات تاکنونی بر علیه تحرکات اوباش سلفی و جنایات داعش در کردستان مثبت بوده است. اما کافی نیست و تداوم آن تضمین نشده است. تقابل جدی و اساسی با جنبش فوق ارتجاعی داعش، سازماندهی سراسری در ابعاد وسیع درجامعه کردستان را می طلبد. باید در این جهت گامهای عملی را بر داشت تقابل های انجام شده در شهرهای سنندج و مریوان توسط محافلی از فعالین و رهبران اجتماعی انجام گرفته است. چنین محافلی در تمامی شهرهای کردستان وجود دارند. وظیفه رهبران عملی کارگری، توده ای اجتماعی و کمونیست این است که برای مرتبط شدن و ایجاد شبکه سازماندهی وسیع این محافل برای مادیت بخشیدن به مفاد چه باید کرد همراه، برنامه ریزی کرده و هدفمند و در ارتباط همیشگی و هماهنگ کردن اقدامات خود در ابعاد سراسری اقدام کنند. زمینه همچون فعالیتهای مشترک و هماهنگ شده وجود دارد. سالهاست در شهرهای سنندج، مریوان، کامیاران و سقز بمناست برگزاری مراسم های اول ماه مه، 8 مارس، روزجهانی کودک و فستیوال های آدم برفی ها این هماهنگی ایجاد شده است. زمینه های تاریخی – اجتماعی را نقطه عطف سازماندهی هدفمند در تقابل با ارتجاع سلفی گری قرار بدهید. این تنها راه تقابل جدی در ابعاد اجتماعی می باشد نباید غافل بود!

جوانان مبارز! عملا اعلام کنید که جلوی هر تحرک ارتجاعی جریانات سلفی و امثال آنها را خواهید گرفت و به آنها مجال ابراز وجود و ایجاد فضای رعب و وحشت و به قهقرا کشانیدن جامعه را نخواهید داد. تقابل و به حاشیه راندن هر گونه ارتجاع قومی – مذهبی را به فراد موکول نخواهید کرد، فردا دیر است!

زنده باد مبارزات متحدانه مردم آزادیخواه و برابری طلب علیه هر گونه ارتجاع قومی- مذهبی!
مرگ بر داعش. مرگ بر جمهوری اسلامی!

12 بهمن ماه 1393- 1 فوریه 2015

esmail.waisi@gmail.com