سیامک بهاری – گر حکم شود که مست گیرند . . .

گر حکم شود که مست گیرند . . .

در تله افتادن رحیمی معاون احمدی نژاد٬ گویای روز و حال مافیای حاکم و مغلوب در جمهوری اسلامی است. پیگرد او جلوه ای از فساد گسترده و عمیق در کل دستگاه حاکم است.

در یک قلم از جرایم فساد مالی وی پای ١۷۰ نماینده مجلس در میان است. دلالی و واسطه گری وی از دیوان محاسبات که کلیدارش خود محمدرضا رحیمی بود تا بیمه ایران و انواع اعتبارات بانکی که ویژه آیت الله و ها و آقازاده ها و نور چشمی های خودی است٬ گسترده است.

رحیمی میگوید در آستانه انتخابات مجلس٬ دلالی را از سوی مقامات قضایی و اجرایی و برخی نمایندگان مجلس به او معرفی کرده اند تا یک میلیارد و دویست میلیون تومان پول بی زبان را دست به دست کند. روابط مافیایی که شاخ و دم ندارد! وی در نامه ای افشاگرانه علنا میگوید که در چاله ای که آقای رٸیس جمهور برایش کنده بود افتاده است. با اشاره “پدر خوانده” خورده و خورانده است. با این حساب از بالا تا پایین دستگاه مقننه و قضاییه و اجرایی در این بخور بخور دستشان در یک کاسه بوده است.

رحیمی معاون اول “پاکترین دولت تاریخ” جمهوری اسلامی بهتر از هر کسی میداند که شیفت کردن و دست به دست شدن قدرت در حاکمیتی که فساد از سر و رویش بالا میرود. مابه ازا خواهد داشت. برای همین هم هر کدام از طرفین دو دستی قاچ زین را محکم چنگ زده اند.

در عین حال رحیمی و دار و دسته اش بخوبی میدانند که پیش از این صندلی را از زیر پای رقبا کشیده اند و اکنون باید تاوان پس بدهند.

میلیونها مردمی که توسط این شیادان به زیر خط فقر رانده شده اند. بحق انگشت اتهام را بسوی کل دستگاه حاکمیت جمهوری اسلامی نشانه میروند و خواستار برچیدن کل این نظام فاسد و تبهکارند.*

سیامک بهاری

منتشر شده در ژورنال روزانه پنجشنبه ۲۹ ژانویه ۲۰١۵