مبارزان کمونیست
زندان یونان، نمکی بر زخم‌های بی مرهم
http://kampain.info/mer.php?id=1673
استمداد یک پناهجوی ایرانی در کمپ زندان یونان
مهران – ج زندانی سیاسی سابق که در حوادث پس از انتخابات سال 1388، در ایران دستگیر و زندانی شده بود، اکنون در کمپ زندان یونان به دلیل ورود غیرقانونی زندانی و طی نامه‌ای به کمپین درخواست کمک کرده است.
بنا به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، مهران – ج پناهجوی زندانی هم‌اکنون در یکی از کمپ زندان‌های کشور یونان در کمپ پارانسیتی شهر سالونیک، به دلیل ورود غیرقانونی در بازداشت به سر می‌برد. وی گفته در شرایط روحی و روانی بسیار بدی قرار داشته و همچنین دچار ناراحتی قلبی بوده و حتی پلیس کمپ، داروهای پست شده برای وی را تحویلش نمی‌دهد.
مهران – ج درباره فعالیت‌هایش در گفتگو با «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی» گفته: «من در بند 2 زندان وکیل‌آباد مشهد محبوس و از هم‌بندان هاشم خواستار، حسین لطفی، احمد راد و سید حسین حسینی (اعدامی 1389) بودم. لیست اسامی 63 نفر از زندانیان اعدامی که از سوی کمپین بین‌المللی حقوق بشر در سال 1391 منتشر شد، توسط ما جمع‌آوری و به کمپین ارایه شد.»
این زندانی سیاسی سابق حوادث پس از انتخابات سال 88 افزود: «وابستگی من به نمایندگی جنبش سبز در سال 1388، از طریق آقای احمد راد در مشهد بود که من دفتر محل کارم را در قسمت غربی شهر جهت فعالیت در اختیار آنها قرار داده بودم و فعالیت‌های اعتراضی بعد از انتخابات 88، مثل پخش اعلامیه‌های اعتراضی از طریق دفتر ما صورت گرفت که همین امر باعث دستگیری و محکومیت و زندان من از سوی قاضی سلمانی در دادگاه انقلاب مشهد شد.»
این پناهجوی زندانی درباره شرایط کنونی خود گفت: «الان مشکل بزرگی که دارم این است که مجبورم به خاطر قوانین دوبلین 2، که می‌بایست کیس زن و شوهر با هم بررسی شود، به یونان درخواست پیوندی بدهم تا قانونی به کشور فرانسه منتقل بشوم. ولی این زمانی حدود یک سال طول خواهد کشید. البته با این فرض که فرانسه به خواسته من جواب مثبت بدهد که آن هم طبق آمار یو ان احتمال 50 به 50 درصد است.»
وی درباره شرایط جسمی خود گفت: «با توجه به اینکه دچار بیماری قلبی و افسردگی شدید به دلیل شرایط بد زندان در ایران هستم، باید تحت نظر پزشک باشم. الان در کمپ زندان یونان محبوس هستم و این انتظار برای من طاقت‌فرسا است و نه امکاناتی که به خواسته‌های پزشکی و حقوقی من جواب بدهند. حتی پلیس داروهایی که برای من پست شده و نسخه پزشکی دارد را تحویلم نمی‌دهد.»
مهران – ج در پایان گفت: «این انتظار و شرایط سخت زندان یونان، نمک بر زخمی است که من دنبال مرهم برای آن به اروپا آمدم؛ ولی اینجا متاسفانه با این مشکل مواجه شدم و انتظار دارم سازمان‌ها و نهادها و مدافعین حقوق بشر به من کمک کنند.»
متن کامل نامه این پناهجوی زندانی در یونان در پی می‌آید.
اینجانب مهران – ج زندانی سیاسی زندان وکیل‌آباد مشهد که در خرداد سال 1388، در تظاهرات اعتراضی توسط مزدوران رژیم دستگیر شده بودم، بعد از بیش از 4 سال تحمل زندان، در آبان‌ماه 1392، بعد از تلاش‌های پدرم و وکیلم از زندان آزاد شدم.
خرداد سال 1393، به دلیل ممنوع‌الخروجی از ایران به ترکیه آمدم. دو ماه در ترکیه و بعد به یونان آمدم. همسرم نیز خردادماه از کشور ایران به فرانسه رفت.
به دلیل ورود غیرقانونی به یونان در زمانی که قصد خروج به کشور ایتالیا را داشتم، در شهر کمونوزیا دستگیر شدم. 20 روز در بازداشتگاه پلیس در شرایط بسیار بد بودم. بعد ما را به کمپ کمیتینی نزدیک مرز ترکیه بردند. بعد یک ماه، ما را به کمپ جدید در شهر پارانسیتی (در آما) آوردند.
الان حدود چهار ماه بعد از دستگیری، به وضعیت من رسیدگی نمی‌شود. حدود 100 نفر بلاتکلیف در این کمپ بالای 10 ماه هستند و هر هفته 2 الی 3 نفر را به شهر سالونیک می‌برند، جهت اینترویو و مصاحبه و ارایه کیس.
به دلیل اینکه هیچ پولی جهت اخذ وکیل ندارم، معلوم نیست تا چه زمانی بلاتکلیف در این کمپ که نه UN هست نه مترجم، نه کسی که خواسته‌های ما را بشنود.
به دلیل فشارهای روحی و مشکل قلبی که دارم، می‌بایست تحت نظر پزشک باشم که متاسفانه هیچ پزشکی و درمانی در اینجا برای من وجود ندارد.
از شما دوست عزیز که این مطالب را می‌خوانید تقاضای کمک، همکاری، یاری و راهنمایی را دارم که سازمان شما می‌تواند به من کمکی کند، یا با چه سازمانی می‌توانم مکاتبه کنم، حتی نامه‌ای از طرف سازمان و مجموعه‌ی شما مبنی بر درخواست آزادی من، شاید راهگشا باشد.
نام زندانی: مهران – ج (به دلایل امنیتی نام خانوادگی به صورت اختصاری نوشته شده است)
شماره زندانی: 1857
شماره تماس زندانی: 00306992508822
ایمیل پلیس کمپ پارانسیتی:
yfekaper@gmail.com
فکس پلیس کمپ پارانسیتی:
Fax: 0030-2524022567
تلفن و فکس نماینده UN در شهر سالونیک:
fax: 0030-2310267722
tel: 0030-2310388177
ایمیل نماینده UN در شهر سالونیک:
pga.thessalonikis@asylo.gov.gr
هفت سال از قتل ابراهیم لطف‌الهی در شکنجه‌گاه اطلاعات گذشت
http://kampain.info/mer.php?id=1672
هفت سال پيش در چنين روزی ابراهيم لطف‌الهی دانشجوی كُرد در بازداشتگاه اداره اطلاعات شهر سنندج، تحت شكنجه بازجويان اين اداره جان خود را از دست داد.
ابراهیم لطف‌الهی متولد سال 1359، دانشجوی رشته حقوق دانشگاه پیام نور سنندج بود. وی در دی‌ماه 1386، از سوی مامورین اداره اطلاعات بازداشت و در سلول‌های این اداره، تحت شدیدترین شکنجه‌‌ها قرار گرفت.
این جوان کُرد سرانجام در 25 دی‌ماه زیر شکنجه‌‌های وحشیانه جان خود را از دست داد.
به دستور مسوولان امنیتی و برای عدم آگاهی مردم و خانواده از چگونگی قتل این دانشجوی جوان، پیکرش شبانه در محلی دفن و بتون‌ریزی شد.
تاکنون و به رغم گذشت هفت سال از این واقعه، هنوز زوایای قتل این دانشجو فاش نشده و مقام‌های مسوول از هرگونه پاسخگویی به خانواده وی خودداری کردهاند.
کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی همچنان خواهان روشن شدن زوایای قتل این فعال دانشجویی کُرد است. این کمپین ضمن محکوم کردن قتل زندانیان سیاسی از سوی عوامل حکومتی و نیروهای امنیتی و اطلاعاتی، شکنجه و کشتار زندانیان سیاسی را در زندان‌های ایران محکوم می‌کند.
ما از تمامی سازمان‌های حقوق بشری و نهادهای بین‌المللی مدافع و ناظر حقوق بشر، خواستار تشکیل کمیته‌ای حقیقت‌یاب و بی‌طرف و تحقیق درباره علل، عوامل و چگونگی قتل ابراهیم لطف‌الهی و انتشار نتایج آن به صورت علنی در رسانه‌ها و همچنین محاکمه علنی عاملان این جنایت ضد بشری است.
کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
جمعه ۲۶ دی‌ماه ۱۳۹۳ – ۱۶ ژانویه ۲۰۱۵
بیش از یک قرن زندان برای 33 زندانی سیاسی محبوس در مهاباد + اسامی
http://kampain.info/mer.php?id=1671
33 زندانی سیاسی در زندان مرکزی مهاباد محبوس هستند. مجموع حکم این زندانیان بیش از 100 سال تحمل حبس و یک نفر نیز به حبس ابد محکوم شده است.
بنا به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، زندانیان سیاسی محبوس در زندان مرکزی مهاباد در مجموع به بیش از 1145 ماه و یک نفر نیز به حبس ابد محکوم شده است. این 33 زندانی هم‌اکنون در بندهای زندان مرکزی مهاباد نگهداری می‌شوند و لیست حاضر شامل اسامی و میزان حکم این زندانیان است که از سوی کمپین و از طریق منابع مطلع از وضعیت زندانیان مهاباد تهیه، تنظیم و منتشر شده و در پی می‌آید.
اسامی و حکم زندانیان سیاسی محبوس در زندان مرکزی مهاباد
1. عمر شکاک 3 و نیم سال
2. رحیم رش 8 ماه
3. هیمن حسین‌زاده 11 سال
4. داریوش عبداللهیان 9 ماه
5. مختار ابراهیمی 3 ماه (تُرک، به اتهام پان‌تُرک بودن بازداشت شده)
6. جواد سودبر ٣ ماه
7. حبیب فیاض آذر ٣ ماه
8. یوسف مختاری ٣ ماه
9. عمر پیرنیا 6 سال
10. مصطفی فقیه 4 سال
11. فاروق سامان ٥ سال
12. خالد قادری‌پور ٢ سال
13. عبدالرحمان رمضان‌پور ٥ سال
14. عثمان شریف‌زادە ١٥ ماه
15. هیمن آل غزال ١٨ ماه
16. ملا محمد مدرسی بلاتکلیف
17. ابراهیم قدیرفر ٥ سال
18. آرمین زرین‌پور ٣ سال و ٨ ماه
19. سیاوش اسماعیل اقدم ٣ ماه
20. حسین مصطفی‌پور ٥ سال
21. سیامند کاوە ٦ ماه
22. محمد صدیق منگوڕی بلاتکلیف
23. شهاب علیزادە ٣ ماه و ١ روز
24. محمد عبدالله‌زادە ٢٨ ماه
25. مسعود کُردپور ٣ سال
26. یوسف آب‌خرابات ٢ سال
27. وحید سیده ٢ سال
28. کاوە سالکی ٤ سال
29. لقمان سالکی ٤ سال
30. یونس رسوول وریایی ٤ سال
31. عمر منجمی راد ١٠ سال
32. جمال قادرنژاد ٥ سال
33. منصور آروند حبس ابد
5 نفر از این زندانیان به شدت بیمار هستند و نیاز به درمان فوری و عمل جراحی دارند از جمله دو زندانی که نام انها در پی آمده است.
1. مصطفی فقه با عمر بیش از 50 سال
2. رحیم رش با عمر بیش از 70 سال
این زندانیان بیمار از مسوولان زندان مهاباد، قاضی ناظر و دادگاه انقلاب اسلامی مهاباد درخواست کردهاند که حداقل براساس قانون قضایی جمهوری اسلامی و آیین‌نامه‌های زندان با آنها رفتار شود.
بر پایه قوانین دستگاه قضایی حکومت اسلامی، اگر سن زندانی بیش از 50 سال باشد، می‌تواند درخواست درمان با هزینه شخصی در خارج از زندان بدهد.
در آییننامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی كشور در ماده 103 آمده است: «تا جایی كه امكان‌پذیر است باید ترتیبی اتخاذ شود كه احتیاج‌های درمانی و بهداشتی محكومان بیمار در داخل موسسه یا زندان تامین شود تا به انتقال محكوم به خارج از موسسه یا زندان نیازی نباشد. با این همه در موارد ضروری خروج محكوم از زندان برای معالجه بایستی با تایید بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان و موافقت قاضی ناظر باشد. در موارد فوری محكومی بیمار به دستور پزشك یا بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان یا جانشین او به بیمارستان اعزام می‌گردد و مراتب باید در اسرع وقت به صورت كتبی به قاضی ناظر گزارش شود.»
همچنین در ماده 104 این آیی‌نامه آمده است: «هزينه درمان عوارض و بيماري‌هايی كه ضرورت يا فوريت درمان ندارند و يا در اثر تقصير ناشی شده است، به عهده محكوم و يا مقصر است.»
درمان زندانیان بیمار و به ویژه زندانیان کهنسال در زندان‌های ایران بسیار سخت و نامناسب بوده و در بیش‌تر موارد، این دسته از زندانیان از درمان مناسب، رسیدگی پزشکی و دسترسی به امکانات درمانی محروم بوده و حتی اگر به ندرت با درخواست درمان و انتقال آنها به مراکز درمانی خارج از زندان موافقت شود، تمام هرینه‌های درمان به عهده خود زندانی است. این در حالی است که براساس قوانین اتحادیه اروپا حقوق زندانیان در چنین مواردی با شهروند عادی برابر است و حق درمان و معالجه یک حق طبیعی است.
مصائب زندانیان محبوس در مهاباد
انتقال زندانیان سیاسی به بندهای زندانیان عادی و انتقال متهمین به قتل و جرایم مربوط به مواد مخدر و اجرای اصل تفکیک جرایم و داشتن بند سیاسی مستقل، توقف رفتارهای غیرانسانی با زندانیان، توقف تبعید زندانیان سیاسی و قطع رابطه‌شان با بیرون، حضور گارد ویژه در زندان و ضرب و شتم زندانیان سیاسی و انتقال‌شان به سلول‌های انفرادی، پرونده‌سازی مجدد، تحقير زندانیان و خانواده‌هاشان، اعمال فشار بر خانواده‌های زندانیان سیاسی و استفاده‌‌ی ابزاری از خانواده‌ها همچون اهرم فشار برای شکستن اراده مبارزان دربند و ممنوعيت از حق دفاع از خویش و گرفتن وکیل، توقف تنبیه زندانیان به بهانه تماس از داخل زندان با رسانه‌های خارج از کشور، بهبود کیفیت آب و غذا، تامین دارو و امکانات درمانی، رعایت بهداشت محیط بندهای زندان و… از جمله مطالبات همیشگی زندانیان معترض در زندان مهاباد و سایر زندان‌های آذربایجان غربی بوده است.
فشارهای طاقت‌فرسا و شرایط غیرانسانی حاکم بر این زندان و دیگر زندان‌های ایران، همواره از جمله دلایل اصلی نارضایتی و در مواردی منجر به خودکشی زندانیان عنوان شده است. نبود دارو و امکانات پزشکی در محل زندان، عدم رسیدگی پزشکی و انتقال به موقع به مراکز درمانی، بیش‌ترین عامل افزایش تلفات جانی زندانیان گزارش شده است.
منبع مطلعی درباره وضعیت زندانیان مهاباد در ماه گذشته به «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی» خبر داد: «هشت زندانی در اعتراض به رد درخواست مرخصی و عدم پاسخگویی مسوولان زندان مهاباد، اقدام به خودكشی كرده بودند كه در پی عدم رسیدگی به موقع پزشكی و دیر رساندن به بیمارستان، دو نفر از آنها جان خود را از دست داده است.»
معاندین نظام و نشر اخبار کذب برای گرفتن مزد!
علی جلیلی مدیر کل زندان‌های استان آذربایجان غربی پس از رسانه‌ای شدن این خبر، با تکذیب این خبر و سایر اخبار مربوط به نقض حقوق بشر در زندان مرکزی مهاباد، سایت‌های بازتاب دهنده‌ی اخبار این زندان را “معاند نظام” اعلام کرده و هدفشان را “نشر اخبار کذب برای گرفتن مزد” عنوان کرده بود.
با توجه به امنیتی بودن و اهمیت ویژه زندان مهاباد، علی جلیلی همچنین گفته بود: «ما در استان کنترل شبانه داریم و زندان مهاباد به صورت آنلاین کنترل می‌شود. اگر اتفاقی صورت گیرد، به طور قطع شورای تامین مهاباد که متشکل از اداره اطلاعات، فرماندار، سپاه و رییس دادگستری است، سریع تشکیل جلسه می‌دهد.»
گفتنی است سرهنگ نجفی در روز دوشنبه 15 دی‌ماه 1393، به عنوان سرپرست جدید یگان حفاظت زندان‌های استان آذربایجان غربی منصوب شده و یک هفته پس از آن نیز روابط عمومی اداره کل زندان‌های استان آذربایجان غربی در روز دوشنبه 22 دی‌ماه 1393، از برگزاری دو ساعته مانور ضد شورش و اغتشاش خبر داد و نوشت: «به منظور آمادگی و ارتقای توان پرسنل یگان حفاظت مجتمع در مواقع شورش و اغتشاش مانور ضد شورش نیروی انتظامی و یگان حفاظت در مجتمع حرفه آموزی و کاردرمانی استان آذربایجان غربی با شکوه خاصی برگزار شد.»
در ادامه این گزارش که در سایت اداره کل رندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی استان آذربایجان غربی منتشر شده آمده: «با همکاری و هماهنگی رییس پلیس پیشگیری، فرمانده یگان ویژه، رییس پاسگاه بخش ایواوغلی، و یگان حفاظت در محل حیاط بند بسته این مجتمع برگزار شد که با صحنه‌سازی تعدادی از مددجویان در قالب زندانیان شورشی که با شورش و گروگانگیری قصد فرار داشتند که در ادامه نیروهای یگان ویژه ضد شورش پلیس با تجهیزات کامل و گارد ویژه ضمن نمایش توان نظامی خود وارد صحنه شده و به مقابله با زندانیان شورشی پرداختند و در پایان با اقتدارکامل کنترل زندان را در دست گرفته، گروگان‌گیران را دستگیر و افراد به گروگان گرفته شده را آزاد نمودند.»
برخی از فعالین حقوق بشر، فعالین مدنی، فعالان سیاسی و سازمان‌ها و نهادهای مدافع حقوق بشر مجموعه اقدامات امنیتی، تقویت گارد ویژه زندان‌ها، افزایش توان نیروهای یگان ویژه ضد شورش پلیس، تعویض و نصب مدیران امنیتی، افزایش دخالت اطلاعات استان و افزایش فشار و تهدید زندانیان محبوس در زندان‌های آذربایجان غربی را به شدت نگران کننده اعلام کردهاند.
این در حالی است که مجموعه این اقدامات تحریک‌آمیز، کنترلی و امنیتی پس از اعتصاب غذای اخیر موفقیت‌آمیز 27 زندانی سیاسی کُرد محبوس در بند 12 زندان مرکزی ارومیه صورت می‌پذیرد و نگرانی‌ها از اجرای احکام زندانیان محکوم به اعدام در زندان‌های استان آذربایجان غربی را افزایش داده است.
زندان مهاباد، زندان ارومیه، زندان نقده، زندان خوی، زندان بوکان، زندان ماکو، زندان میاندوآب و زندان سلماس از جمله زندان‌هایی هستند که در استان آذربایجان غربی بیش‌ترین تعداد زندانی را در خود جای داده‌اند.
جمعه ۲۶ دی‌ماه ۱۳۹۳ – ۱۶ ژانویه ۲۰۱۵
