مبارزان کمونیست
مبارزات و مشقات طبقه ما
( به مناسبت اتفاقات کارگری هفته گذشته)
رحمان حسین زاده
اتفافات مهم کارگری هفته گذشته به نحو سمبلیکی مبارزات و مشقات طبقه کارگر ایران را منعکس میکند. تحرک زنده کارگری در بطن تناسب قوایی به شدت نامساعد علیه طبقه کارگر و فعالین کارگری در جریان است. در این میان آنچه شوق انگیز و امید بخش است، پایداری و استقامت فعالین کارگری و خودآگاهی و ابتکار و سازماندهی اعتراضات علیه تعرض سرمایه داران و دولت و مجلس و دم ودستگاه هیئت حاکمه علیه مبارزات طبقه کارگر است. از این زاویه چند مورد اتفاقات کارگری هفته گذشته بسیار مهم و درس آموزند.
١- رضا شهابی عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد در شرایط سخت بیماری توسط جانیان اسلامی دوباره مورد اذیت و آزار قرار گرفت. عکس العمل رضا شهابی همانطور که انتظار میرفت، ادامه استقامت و مبارزه جویی و دفاع از حقوق کارگری است که سه سال است به جرم آن در زندان بسر میبرد.نامه سرگشاده محمود صالحی سخنگوی کمیته دفاع از رضا شهابی با جواب مثبت وسیعی درداخل و در سطح بین المللی، توسط اتحادیه ها و نهادهای کارگری و چپ و فعالین و مدافعین جنبش طبقه کارگر روبرو شد.به این ترتیب ابعاد تحرک مبارزاتی و احساس همسرنوشتی کارگری به وجود آمده پیام امید بخشی برای مبارزات کارگری و در دفاع از فعالین کارگری متعهدی همچون رضا شهابی و همزمان جواب محکمی در مقابل رنج و مشقت تحمیلی سرمایه داران و دولت حامی است.
٢- تحصن روز ٢٨ آذر ١٣٩١ هماهنگ کنندگان جمع آوری طومار ٣٠٠٠٠ هزار نفری کارگران در مقابل مجلس شورای اسلامی نمونه ای از ابتکارات خلاقانه و مهم فعالین اتحادیه آزاد کارگران در این تناسب قوای مشخص است. طرح ادعانامه کارگری در مذاکره فعالین این تحصن با وزیر کار و نمایندگانی از مجلس اسلامی اقدامی مناسب در جهت تحقق مطالبات فوری کارگری است. اما جنبه مهمتر این حرکت همصدا کردن سی هزار کارگر برای افزایش دستمزدها، از میان کارگران مراکز کارگری مختلف و از شهرهای مختلف است. به مبتکران این حرکت باید دست مریزاد گفت. این تجربه موفق را باید گسترش داد. میتوان این طومار اعتراضی را در ابعاد میلیونی طبقه کارگر و خانواده های کارگری گسترش داد و مهمتر حول آن حرکت سازمانیافته و عملی کارگری را به صحنه آورد. در مقابل زورو سرکوب دولت سرمایه داران، قدرت سازمانیافته و متحد کارگری را باید قرار داد. وظیفه هر کارگر آگاه و هر جریان کارگری و کمونیستی است، این حرکت و ابتکار کارگری و این روند را تقویت کند.
٣- فضای اعتراضی وسیع علیه طرح مجدد لایحه اصلاحیه قانونکار ضدکارگری جمهوری اسلامی، خشم و نفرت جامعه کارگری را از مناسبات ظالمانه علیه شرایط برده وار بین کارفرما و کارگران را در ایران منعکس میکند. در این میان طومار ٢٠٠٠ نفری کارگران سندیکای واحد، این بخش متشکل طبقه کارگر ایران گام مهمی در این راستا است که خشم و اعتراض موجود باید کانالیزه و سازمانیافته و به اقدام مشخص و عملی تبدیل شود. بر بستر فضای اعتراضی برحق و موجود نباید فرصت را از دست داد. شبکه به هم مرتبط رهبران و فعالین کارگری و تشکلهای موجود کارگری میتوانند، سازمانده حرکت اعتراضی هماهنگ علیه کل قانون کار جمهوری اسلامی و این لایحه باشند.
4- مرگ ٨ کارگر معدن زغال سنگ طبس در هفته گذشته صحنه دردناکی از مشقات تحمیل شده بر طبقه ما است. توجیهات پوچ کارفرمایان و سرمایه داران و دولت حامی در طبیعی نشان دادن این نوع کشتارهااز آن بی مایه تر است در دنیای امروز هیچ کارگر و انسان آگاهی را بفریبد. طمع و سودورزی سرمایه، و بی ارزشی جان انسان کارگر نزد سرمایه داران عامل چنین حوادث و مایه نفرت جامعه کارگری است. این واقعه تاثر عمیق و احساس همدردی وسیعی را با خانواده های کارگران جانباخته موجب شد. مسئله اینست همدردی و همسرنوشتی کارگری به وجود آمده را باید به اعتراض سازمانیافته علیه ناامنی و شرایط مشقت بار در محل کاروزندگی کارگران تبدیل کرد.
چند مورد اتفاقات کارگری برجسته هفته گذشته، تنها گوشه ای از جنب و جوش وسیع طبقه کارگر ایران، تنها صحنه هایی از مبارزه و رنج و مشقات تحمیل شده بر کارگران و اما پر از درس و تجربه برای برداشتن گامهای بعدی مبارزاتی است. شبکه رهبران کارگری و کارگران کمونیست و تشکلها و نهادهای رادیکال موجود کارگری، میتوانند محور ایجاد اتحاد طبقاتی وسیع کارگری برای همگام کردن پتانسیل مبارزاتی کارگران علیه وضع موجود تحمیل شده بر طبقه کارگر باشند. در داخل و خارج ودر هر محیط کارگری و مبارزاتی میتوان و باید این روند را گسترش و تحکیم کرد.
***
