مبارزان کمونیست
۲۳ آذر، روز اعتراض سراسری پرستاران
گفتگوی کمونیست هفتگی با یکی از پرستاران معترض
کمونیست هفتگی: پرستاران اعلام کرده اند که روز بیست و سوم آذر ماه اعتراضی سراسری خواهند داشت. مبنای این اعتراض چه بوده و قرار است این اعتراض چگونه انجام شود؟
پرستار بیمارستان رازی: مبنای اعتراض من و هزاران پرستار در دیگر بیمارستانهای دولتی، عدم احقاق حقوقمان است که چندین سال است از سوی دولت به آن بی توجهی شده است. ما یک مهلت یکماهه به آنها دادیم اما آنها به خواسته هایمان هیچ توجهی نکردند و به عبارتی خواستند سر ما را شیره بمالند. هم اکنون پرستاران خودشان را برای اعتراض در روز بیست و سوم آذر، مقابل مجلس آماده می کنند. در کار نوشتن پلاکارد و تهیه بنرهای در ارتباط با این اعتراض هستند .
کمونیست هفتگی: شما در صحبت هایتان به سابقه چندین سال طرح مطالبات پرستاران اشاره کردید که از سوی دولت به آن بی توجهی شده است. مطالبات پرستاران چه بوده و آیا قبلا نیز پرستاران برای تحقق آن حرکت اعتراضی داشته اند؟
پرستار بیمارستان رازی: پرستاران برغم اینکه در صف اول ارائه خدمات بالینی به بیماران قرار دارند، اما همواره در گرفتن حقوق و دستمزدهایشان با موانع و مشکلات زیادی مواجه بوده و هستند. وعده دادند که از ابتدای سال ۹۱ نظام نوین پرداخت در رابطه با پرستاران اعمال خواهند کرد. اما این «نظام نوین پرداخت» وعده داده شده، برای پرستاران همراه شد با نپرداختن تمام و کمال اضافه کاری هایشان که گاه با بهانه عدم تامین اعتبار، ۱۰ تا ۲۰ ساعت از اضافه کاری های پرستاران کم می شد. مثلا در بیمارستان های خمینی تهران، ۲۲ آبان لاهیجان، نورایی تالش، رازی تهران و …، کاهش پرداخت مبالغ اضافه کاری پرستاران در حالی بود که پرستاران را مجبور به اضافه کاری تا ۲۵۰ ساعت میکردند و پولی را نیز که بابت آن می پرداختند، مثلا امسال اضافه کاری سال قبل را می پرداختند که با توجه به افزایش افسار گسیخته نرخ تورم، عملا پرستاران نصف آن را دریافت می کردند بدون آنکه خسارت تاخیری بابت آن به پرستاران بدهند. ضمن اینکه دیگر حقوق پرستاران همواره چندین ماه به تعویق افتاده و این تعویق ها علاوه بر اضافه کاری ها، شامل کارانه، حق لباس و حق مسکن بوده است. در بیمارستان خمینی تهران اضافه کاری اجباری پرستاران را به کمبود پرسنل پرستار نسبت دادند و حال آنکه عدم استخدام نیروی جدید را نیز به محدودیت در چارت سازمانی بیمارستان خمینی که مربوط به گذشته است گره زدند. در بیمارستان های دیگری که اکثرا در شهر های شمال کشور است از بی خبری و عدم اطلاع پرستاران بیمارستانها سوء استفاده کردند و در محاسبه کارانه پرستاران، ضریب چند سال پیش را اعمال می کردند.
برگردم به ادامه جواب سئوال شما. ببینید مطابق قانون مشاغل سخت و زیان آور در سال ۱۳۶۸، پرستاری در ردیف یکی از مشاغل سخت و زیان آور بوده که همین قانون تا به امروز از سوی دولتهای قبلی و حتی دولت فعلی مسکوت مانده و اجرایی نشده است. در رابطه با کاهش فشار بر نیروی پرستاری که مطابق آمار از مجموع ششصد هزار نفر کادر بهداشتی که خدمات سلامت به مردم ارائه می دهند، بیش از ۵۰ درصد پرستار بوده و از مابقی تنها ۷/۷ درصد پزشک هستند. می بایست نیروهای جدیدی را به استخدام در آورند که در دوره احمدی نژاد اعلام کردند می خواهند ۲۳۰۰۰ نفر نیروی جدید استخدام کنند که این نیز در حد یک وعده باقی ماند و هیچگاه عملی نشد. در دولت فعلی نیز اوضاع پرستاران بهتر از قبل نشد که هیچ، بلکه بدتر نیز شده است تا آنجا که معاونت راهبردی حسن روحانی با کارشکنی از عملی شدن استخدام نیروی جدید پرستاری جلوگیری می کند. در همین رابطه باید گفت در بودجه سال ۹۳ که سه ماه بیشتر به پایان آن نمانده است، بودجه ای برای پرستاران دیده نشد و طی سال جاری دو قانون که بر اثر فشار پرستاران به مجلس برده شد، یعنی قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری و نیز قانون ارتقاء بهره وری فاقد اعتبارات تخصیصی بوده و آنها نیز مسکوت مانده اند. عملا تمام مطالبات پرستاران از سوی دولت نادیده انگاشته شده است .
طی ماههای گذشته و در مهرماه پرستاران بیمارستان خمینی تهران در اعتراض به اضافه کاری اجباری و کسر از اضافه کاری هایی که انجام میدهند که گاها تا ۳۰ ساعت از اضافه کاری های آنها نیز کسر می شد، دست از کار کشیده و در محوطه این بیمارستان تجمع کردند. تجمع اعتراضی پرستاران بیمارستان خمینی تهران به دنبال اعتراض قبلی آنها در تیرماه بود که انجام می شد. باید به اعتراض پرستاران ماهشهر نیز اشاره کرد که در سفر هیئت دولت حسن روحانی وزیر بهداشت که قرار بود به آن شهر سفر کند، از رفتن به ماهشهر خودداری کرده و ادامه سفرش را در شهرهای دیگری پی گرفت.
کمونیست هفتگی: وضعیت پرستاران در بیمارستان های خصوصی چگونه است؟ آیا آنها از موقعیت بهتری برخوردار هستند؟
پرستار بیمارستان رازی: نه اصلا اینگونه نیست. به عبارتی وضعیت پرستاران در بیمارستان های خصوصی نیز اسفناک است. پرستارانی که در بیمارستان های بخش خصوصی کار می کنند به واقع زندگی آنها چند برابر زیر خط فقر است. مشکلات پرستاران در بخش خصوصی که مطابق قانون کار دستمزد می گیرند به مراتب بیشتر و پیچیده تر از بخش دولتی است. پرستاران شاغل در بیمارستان های خصوصی که آنها نیز کارشان در ردیف مشاغل سخت و زیان آور است، اما آنها هم از مزایایی چون کاهش ساعت کار و بازنشستگی پیش از موعد بهره مند نشده و از این حقوق محرم هستند. پرستاران شاغل در بیمارستان های خصوصی امنیت شغلی ندارند و با توجه به اینکه این تعداد از پرستاران به صورت قراردادهای موقت و شرکتی کار می کنند، مجبورشان می کنند که تحت هر شرایطی کار کنند. به آنها حداقل دستمزدی را مطابق قانون کار بدون در نظر گرفتن نقش آنان پرداخت می کنند. به این لحاظ موقعیت پرستاران در بیمارستان های خصوصی نیز اسفناک است .
کمونیست هفتگی: واکنش دولت و مجلس به خبر اعتراض سراسری پرستاران چگونه بوده است؟
پرستار بیمارستان رازی: راستش بعد از اعتصاب پرستاران بیمارستان خمینی تهران در مهر ماه، پرستاران معترض یک ماه به مسئولان مهلت دادند تا به مطالبات آنها رسیدگی کنند که در صورت عدم رسیدگی اعتراضاتشان را به صورت گسترده تری ادامه خواهند داد. همانطور که اشاره رفت قصد دولت در قانون بودجه ای که مصوب کرد و اکنون در حال اجرا دارد کاملا مشخص بوده که رسیدگی و تحقق مطالبات پرستاران امر دولت نبوده و برای آن نیز برنامه ای ندارد. پرستاران طی برگزاری جلساتی درگروه های موبایلی و اینترنتی اعلام کردند که در روز یکشنبه بیست و سوم آذر ماه مقابل مجلس تجمع خواهند کرد. تعداد زیادی از پرستاران در شهرستانها نیز گفته اند که به تجمع اعتراضی روز بیست و سوم آذر خواهند پیوست. اعلام روز معین برای تجمع اعتراضی از سوی پرستاران، مسئولین را به تکاپو انداخته است که در یک نمونه آن ابتدا مترون های بیمارستانها در سراسر کشور را فراخواندند و هشدارهای لازم را به آنها داده اند که ظاهرا باید از حضور پرستاران در اعتراض یاد شده ممانعت به عمل آورند. در اقدامی دیگر وزارت اطلاعات نیروهای اطلاعاتی خودش را با ای دی های مخفی و با عنوان پرستار به درون گروهای اینترنتی و موبایلی که از آن یاد کردم فرستاده تا در خواست و مطالبه پرستاران ایجاد انحراف و دو دستگی و شک ایجاد کنند. کافی است خواست و مطالبه ای همچون اضافه کاری های معوق پرستاران در این گروه ها طرح شود تا یکی از نیروهای اطلاعاتی خودش را نشان دهد. از سوی دیگر روز چهارشنبه نوزدهم آذر ماه چهار روز قبل از موعد روز اعتراض پرستاران، کمیسون اصل نود مجلس به درخواست رئیس هیئت مدیره سازمان نظام پرستاری که خود از وابستگان دولتی است، جلسه ای تشکیل داده اند و وانمود کرده اند که تشکیل جلسه کمیسیون اصل نود مجلس بنا بر شکایت سازمان نظام پرستاری بوده است که چرا ماده واحده قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری که در سال ۸۶ در مجلس تصویب شده است اجرایی نشده است! به این ترتیب اینگونه وانمود می کنند که گویا تمام مشکل پرستاران همین عدم اجرای تعرفه گذاری خدمات پرستاران است. البته باید این را اشاره کنم که بر اساس استانداردهای جهانی هر ۴ تا ۶ بیمار بایستی یک پرستار داشته باشند حال آنکه مطابق آمار سال ۸۹ در ایران هر ۱۲ بیمار یک پرستار دارند که به واقع هر پرستار در بیمارستان های ایران کار دو پرستار را انجام می دهند و به ازاء هر پرستاری هم که بازنشسته شده و از این شغل خارج می شود هیچ نیروی جایگزینی هم به استخدام درنمی آید.
مطابق اعترافات خود کاربدستان علاوه بر اینها به هر پرستار تا ۲۵۰ ساعت اضافه کار تحمیل میشود. اینها علاوه بر آن است که دستمزد های پرستاران همواره با تعویق پرداخت می شود، کارانه و حقوقی چون حق مسکن و حق لباس ها نیز با تاخیرهای گاه یکسال پرداخت می شود. حال آنها که در راس سازمان نظام پرستاری قرار گرفته اند و خود اکثرا پزشک هستند و وابسته به ارگان های قدرت نیز می باشند، وقتی با پرستاران معترض مواجه شده اند اینگونه نشان می دهند که گویا بحث تنها تعرفه گذاری خدمات پرستاران است که بایستی طرح شود. به هر حال در همین جلسه قائم مقام وزیر بهداشت وعده داده که از اول آبان ماه این قانون اجرایی می شود و به صورت علی الحساب به پرستاران پرداخت خواهند کرد و حتی وعده داده که معوقات پرستاران را پرداخت خواهند کرد. آنچه که برای دولت خرجی ندارد دادن وعده است تا موقعیت بحرانی را از سر بگذرانند. اول اینکه نه در بودجه ۹۳ برای پرداخت به پرستاران ردیفی در نظر گرفته بودند و نه در بودجه ۹۴ که از سوی حسن روحانی به مجلس ارائه شده ردیفی برای این وعده دولت حسن روحانی در نظر نیاورده اند. پس بنابراین این یک وعده فریبکارانه است که همین جا من به همکارانم می گویم سازمان نظام پرستاری که متاسفانه نزدیک صد هزار نفر عضو آن هستند، سنگ دولت را بر سینه می زند و نباید فریب وعده های آنها را بخورند. چنانچه در همین رابطه اخیرا وزیر بهداشت دولت روحانی با نام حسن هاشمی در یک گردهمایی مدیران عنوان کرده است که کسی که بیشتر کار کند و به مردم احترام بگذارد مبلغ بیشتری خواهد گرفت که آن هم از طریف بیمارستان ها بایستی تامین شود.
تا همینجا گفته وزیر بهداشت خود گویای این است که دولت قصد ندارد که به هیچ یک از مطالبات بحق پرستاران پاسخ بدهد. این فقط یکی از خواست های پرستاران است که از سوی وزیر بهداشت اینگونه موکول به شرایطی شده که هر آن ازسوی مدیران بیمارستان ها می تواند علیه پرستاران اعمال شود که پرستار خواهان تعرفه گذاری خدمتش خوب کار نکرده و یا بیمارستان درآمد نداشته و منبع مالی برای پرداخت به پرستار زحمتکش موجود نیست .
به هر حال پرستاران خود باید سرنوشت خودشان را رقم زنند و نباید سرنوشتشان را به دست کسانی بسپارند که نفعشان در حفظ وضع موجود است. امیدوارم در روز اعتراضی بیست و سوم آذر پرستاران به صورت هرچه گسترده تر شرک کنند.
کمونیست هفتگی: خیلی ممنون که وقتتان را در اختیار من گذاشتید.
