مصاحبه هیمن خاکی با هیژا حدیثی یکی از کارگران پروژه سد ونیروگاه سردشت

مصاحبه هیمن خاکی  با هیژا حدیثی یکی از کارگران پروژه سد ونیروگاه سردشت

هیمن خاکی: با توجه به موقعیت و شرایطی که کارگران در ایران روزانه با آن درگیرند،  پروژه  ساخت سد و نیروگاه سردشت در حال اجراست اولین سوال من از شما اینه که این پروژه از چه سالی شروع به کار کرده چه تعداد افراد در این پروژه مشغول به کار هستند و زیر نظر چه نهاد دولتی قرار دارد؟

هیژا حدیثی: پروژه سد و نیروگاه سردشت، از سال 1392  تا کنون با مطالعات و اجرا  زیر نظر وزارت نیرو و سپاه  شروع به کار کرده است و حدود 12 شرکت به صورت پیمانکار سرپرستی این پروژه را در دست دارند و بالغ بر 150 نفر مهندس و حدودا 800 الی 900 نفرکارگر بر روی این پروژه فعالیت می کنند.

همین خاکی: شرایط محیط کاری کارگران در پروژه به چه صورت است؟ آیا امکانات ایمنی  وجود دارد و مسائل ایمنی در آنجا رعایت می شود؟

هیژا حدیثی: با توجه به شرایط سخت کاری و حقوق ناچیزی که کارگران نصیبشان می شود مسائل ایمنی در حد نامطلوب و حداقلی در آنجا رعایت می شود. در فصل های کاری امکانات گرمایشی و سرمایشی در سطح پاینی قرار دارد و حتی این سیستم ها با قطعی روبرو شده است و گاها کارگران در محیط کاری که به آن مشغول هستند دچار حوادثی از قبیل ریزش تونل، گاز گرفتگی، سقوط از ارتفاع گردیده اند و از موقع شروع پروژه تا بهار 1393 چندین نفر مصدوم و بالغ بر 10 نفر  متسفانه، کشته شده اند.

هیمن خاکی: قرارداد کارگران به چه صورت است و در ماه به چه میزان دستمزد دریافت می کنند؟ آیا کارگران دستمزد معوقه دارند؟

هیژا حدیثی: وضعیت قرارداد کارگران به صورت موقت بوده و حتی برخی از آنها بدون قرارداد کار می کنند و حقوق دریافتی شان 700 الی800  هزار تومان می باشد، و اکثرآ دستمزدهای معوقه آنها از 7 الی 8 ماه هم  تجاوز می کند،  از نظر رفت و آمد اکثر کارگران از سرویس ایاب و ذهاب برخوردار نیستند و آنها مجبور هستند چه در گرما و چه در سرما خود به سر کارشان بروند.

هیمن خاکی: در توضیحاتی شما به این اشاره کردید که کارگران این پروژه در سخت ترین شرایط کاری و نبود امکانات ایمنی در محیط کار مشغول به فعالیت هستند و با قراردادهای موقت و حتی بدون قرارداد کار می کنند با توجه به مسائل و مشکلاتی که در این پروژه مقابل کارگران موجود است آیا اعتراضاتی در این خصوص صورت گرفته است؟

هیژا حدیثی: در بعضی مواقع در اثر فشار کار و نپرداختن دستمزدها، کارگران اعتراض کرده اند ولی اعتراض آنها منجر به اخراج و بیکاری سازی شده است و به ندرت پروژه در اعتراض به تعطیلی کشانده شده است. ولی تمام این اعتراضات نتوانسته سر سوزنی کارگران را به خواست هایشان برساند.

هیمن خاکی: به عنوان آخرین سوال اعتراضات کارگران نتوانسته دستاوردی برایشان داشته باشه به نظر شما دلیل عمده این مسئله کجاست و کارگران برای اینکه بتوانند به خواست ها و مطالبات خود برسند چه باید بکنند؟

هیژا حدیثی: واضح است در نظام طبقاتی که در آن قرار داریم کارگران در این سیستم  بر پایه استثمار فعالیت خود را به پیش می برند،  در کشوری مانند ایران که بر پایه نیروی کار ارزن فعالیت  می کند ،  استبداد دولتی بر جامعه حاکم است و باتوجه به  یک دست نبودن،  عدم آگاهی کارگران،  عدم اتحاد و تشکلات مستقل کارگری ( از دولت )، عمده ترین مشکلات کار گران برای تحقق خواست هایشان می باشد و همین امر باعث شده کارگران نتواند به حداقل خواستهای خود برسند از این رو من بر این باور هستم تا زمانیکه پیشروان کارگری نتوانند در محیط کار و زیست خود،  آگاهی و اتحاد عملی واقعی را به وجود نیاورند،  تشکلهای کارگری را شکل ندهند و برای ساقط کردن نظام بورژوای حاکم بر جامعه نکوشند هیچگاه خواستهایشان تحقق پیدا نمی کند و حتی اگر خواست های حداقلی را هم بدست آورند در اولین فرصت که بورژوازی توان آن را داشته باشد دوباره دستاورد بدست آمده مبارزات شان را از آنها می گیرد ، به همین دلیل فراخوان  من در ابتدا به کارگران این پروژه و کارگران دیگر این است که باید به سمت تشکل یابی حرکت کنیم  و در یک صف برای رسیدن به خواستهایی که مستقیما بر روی زندگی روزمره ما خانواده ما و فرزندانمان تاثیر گذار است حرکت کنیم در آخر بازهم از شما سپاس گذارم که این فرصت را در اختیار من قرار دادید تا صدای بخش کوچکی از کار گران زیریوغ استثمار نظام  حاکمه ایران باشم.

با سپاس از شما!

آذر ماه 1393- نوامبر 2014