همايون گدازگر – اهداف كمك تسليحاتى جمهورى اسلامى به حكومت اقليم كردستان عراق

همايون گدازگر –  اهداف  كمك تسليحاتى جمهورى اسلامى به حكومت اقليم كردستان عراق

 روزها و هفته هاى گذشته اخبار مربوط به رابطه وكمك نظامى جمهورى اسلامى به حكومت اقليم كردستان يكى از اخبار مهم منطقه بود . اخبار مربوط به اين كمكها چه در سفر وزير امور خارجه ايران به اربيل و چه از زبان وزير كشورورييس جمهور ايران أعلام شد . تشكرو قدررانى مسعود بارزاني از جمهورى اسلامى بعد از بازپس گيرى شهر مخمور از دست داعش عكس العمل طرف مقابل به اين همكاريها بود . مشاوره نظامى ، تحويل اسلحه و كمك به سازماندهى نيروهاى نظامى ، به اضافه گشت هواپيماها و حضور ١٥٠٠ نفر پاسدار در كردستان بخشى از اين كمكها است . 

اما آنچه كه بين احزاب ناسيوناليست كرد در عراق و رژيم ها حاكم بر ايران مى گذرد را نمى توان رابطه يك حزب يا يك دولت با دولت  همسايه نام نهاد . رابطه احزاب ناسيوناليست كرد در عراق تاريخا چه در ارتباط با رژيم جمهورى اسلامى يا رژيم قبل از آن  ، مبتنى بر وابستگى بدون قيد و شرط تا حد جاسوسى وجنگ با و ترور مخالفان جمهورى اسلامى بوسيله أين احزاب بوده است. اين نه ادعاى مغرضانه كسى عليه اين احزاب ،  بلكه بخشى از تاريخ واقعى و بعضا نوشته شده اين  منطقه است كه گاه و بيگاه در اثناى دعواهاى درونى اين احزاب گوشه هايي از آن افشا مى شود . اما شاهد دليل اين ادعا همچنين صدها هزار و شايد ميليونهانفر از انسانهايي هستند كه همكارى بخشى از اين احزاب  (حزب دمكرات كردستان عراق ) را با سازمان ساواك رژيم شاهنشاهى و شركت آنها را در عمليات نظامى همراه سپاه پاسداران و عليه مردم ونيروهاى مسلح در كردستان ايران و يا كمك و همكارى بخش ديگر آنها در شناسايي و ترور صدها فعال اپوزيسيون جمهورى اسلامى در شهرهاى كردستان را  بياد دارند .   عليرغم تمام اين واقعيا ت غير قابل إنكار  ، هنوز ابعاد واقعى همكارى و شراكت احزاب ناسيوناليست كرد در عراق با جمهورى اسلامى و عليه مردم و مقاومت بر حقشان عليه سركوبگريهاى رژيم  ، تنها پس از بگور سپردن اين رژيم سركوبگر نمايان خواهدشد . طى سه دهه گذشته جمهورى اسلامى به غير از پوشش بازرگانى و معاملات مرزى ، علنا در بيشتر شهر ها و نقاط كردستان حضور سياسى  و امنيتي خود را حتى پنهان نكرده است ، بطوريكه وجود مراكز و مقرات در پوششهاى فرهنگى ، تجارى ، مذهبى و غيره ورد زبان همه است ، و بدرست هيچوقت كسى تا كنون بر اين سر سپردگى حكومت اقليم اسم ديپلماسى و روابط ديپلوماتيك ننهاده است . جمهوورى اسلامى از اين به اصطلاح روابط نهايت استفاده خود را برده است ، و ضمن كنترل جريانات اپوزيسيون خود در عراق و تحميل سياستهايي به حكومت اقليم كه به سبب آن اين اپوزيسيون را از تحرك انداخته و بي خاصيت كرده است ، وسيع ترين طلاعات را از آنها بايگانى و ذخيره كرده است ، تا در موقعييت و زمان لازم به آنها ضربه بزند . به اضافه جمهورى اسلامى همواره از نفوذ خود در داخل حكومت اقليم ، در جهت تقويت و دفاع از منافع حكومت مركزى  وابسته به خود در عراق استفاده كرده است . اما حاكمان كردستان عراق در مقابل اين سر سپردگى و خوشخدمتى ، أساسا تنها پشتيبانى جمهورى اسلامى از حاكميت خود و آدامه ثروت اندوزى و فساد دم و دستگاه خود را بدست آورده اند .

 جمهورى اسلامى با اين سابقه و پيشينه  در تحولات اخير عراق و به بهانه به ميدان آمدن داعش فرصتى براى گسترش اهداف خود به كمك حكومت اقليم كردستان بدست آورده است . و در واقع براى پيشبرد سياستهايش در تحولات اخير از سابقه بيش از دو دهه دخالتگرى خود در كردستان عراق استفاده مى كند . هدف جمهورى اسلامى از دخالت در تحولات عراق و مشخصا كمك تسليحاتى و نظامى به حكومت اقليم ، هيچ ربطى به دفاع از مردم و دفاع از مدنيت جامعه  در مقابل داعش ( دولت اسلامى عراق) ندا رد .  جمهورى اسلامى ( دولت اسلامى ايران )  بعنوان يك رژيم جنايتكار و ضد مردمى ، كه سه دهه كشت و كشتار و اذيت و آذار در  جامعه ايران و مردم خود را در پرونده دارد ، رسوا تر از آنست كه بتواند خود را در چنين نقشى قالب كند . زمانى كه جمهورى اسلامى مخالفين خود را پاى ديوار مى گذاشت و تيرباران مى كرد ، زمانى كه دولت اسلامى در ايران دست انسانها را قطع مى كرد ، زنان را سنگسار مى كرد و مخالفين خود را ترور مى كرد ، خبرى از داعش و القاعده در منطقه نبود، جمهورى اسلامى مادر و خالق شقاوت و بى رحمى اسلامى در منطقه است . و نيروهاى سياه و جنايتكار سنى و شيعه همگى در مدرسه اين رژيم خونخوار درس خوانده اند .

يكى از اهداف جمهورى اسلامى در كمك تسليحاتى به حكومت اقليم و وارد شدن مستقيم در جنگ ، جبران شكستى است كه در اثر به ميدان آمدن داعش  و تضعيف حكومت شيعى در بغداد متحمل شده است . همچنين ،  انتخاب حيدر العبادى باعث كاهش قدرت شيعيان طرفدار ايران شده است و جمهورى اسلامى با كمك دوستان ديرين خود در كردستان عراق سعى در نگهداشتن تعادل قوا بين خود و رقبايش دارد  . يكى ديگر از اهداف رژيم اسلامى ، نشان دادن توانايي خود به آمريكا و غرب است ، تا بتواند از آن براى همكارى با آمريكا و  بده ، بستان مذاكرات تحت عنوان هسته اى استفاده كند . گرچه آمريكانمى خواهد كشورهاى عربي در منطقه را از دست بدهد و رابطه اش با اسرائيل ضربه بخورد ، با اينحال براى هزارمين بار ، تحولات اين مدت نشان داد كه غرب و آمريكا براى پيشبرد منافع آنى خود حاضر به معامله وبند و بست با هر دولت جنايتكارى هستند . و دفاع آنها از مردم و حقوق بشر دروغ و رياكارى اى بيش نيست . هدف ديگر جمهورى اسلامى در كردستان عراق رقابت با كشورهاى منطقه از جمله تركيه و كشورهاى عرب است كه هر كدام بنوعى نقشى در تحولات اخير دارند . جمهورى اسلامى با حضور نظامى در كردستان مى خواهد سر پل ارتباطى مابين خود و دولت سوريه واز اين طريق با حزب الله در لبنان و حماس را همچنان نگهدارد . رژيم ايران از دخالت خود جدا از اهداف اقتصادى ، كنترل ونفوذ در نيروهاى سياسى منطقه رآهم تعقيب مى كند .

اما توده هاى ميليونى مردم در ايران و عراق با پوست و گوشت خود تجربه كرده اند ، كه جمهورى اسلامى مبدأ و بانى اصلى نا امنى و سيه روزى كنونى در منطقه است . شيپور به ميدان آمدن ارتجاع سياه اسلامى با روى كار آمدن داعش ايران در ٣٥ سال قبل زده شد . جريانات سياه بعدى ، فرزندان خلف جمهورى اسلامى اند كه با تكرار اعمال جنايتكارانه آن در حق مردم و جامعه عروج كردند . امروز هم برگرداندن امنيت و مدنيت واقعى به جامعه و رهايي بشريت از دست انواع داعشها ، سرنگونى جمهورى اسلامى است . اگر امروز جمهورى اسلامى بعنوان ناجى و مقابله با جريان جنايتكار داعش وارد ميدان مى شود ، فقط نشان از نا آمادگى و غيبت صف عدالتخواه  و بشر دو ست در جامعه عراق و كردستان عراق  دارد كه خود مستقيما به مصاف داعش و هر نيروى  سياه ديگرى برود . در غياب اين نيرو امروز جريانات جنايتكار مثل جمهورى اسلامى با همكارى أمثال حكومت اقليم ، سرنوشت و آينده جامعه را رقم مى زنند . سرنوشتى كه بدون به ميدان آمدن اين جبهه برابرى طلب و انساندوست چندان اميدوار كننده نخواهد بود . براى بيرون آوردن جامعه از منجلاب و توحش فعلى هيچ راه ديگرى به غير از مقاومت و مبارزه توده اى در برابر سناريوى فعلى وجود ندارد ، اين صحنه خالى ، مبرمتر و نيازمندتر از هر زمان ديگر ، رهبران آزاديخواه و مترقى و ضد ارتجاع را براى سازماندهى مستقل جامعه مى طلبد .

همايون گدازگر – 16 شهریور ماه 1393- ٧ سپتامبر ٢٠١٤