سیوان کریمی- مقاومت مردم مبارزکوبانی، جنگی برای زندگی

سیوان کریمی- مقاومت مردم مبارزکوبانی، جنگی برای زندگی

در میان دهها شهر و منطقه ای که امروز صدر اخبار را گرفته اند، نامی دیگر جایی برای خود دست و پا کرده است. عراق، سوریه، غزه، فلسطین، اوکراین، مصر و حالا کوبانی.

جنگ و مقاومت مردم در کوبانی برای دفاع از زندگی و مدنیت  و آزادی در جریان است. خط دفاعی خود را در برابر بربریت اسلامی و تفکر ارتجاعی بسته اند. همه داوطلب شده اند برای دفاع از انسان، برای جلوگیری از کشتن انسان و برای اینکه بگویند کماکان انسان حرمت دارد. مقاومت می کنند در برابر داعشی که تفکر1400 سال پیش را با تجهیزات 1400 سال بعد از خود نمایندگی می کند. در برابر دولتهای عربی و غربی که داعش را ساختند، بزرگ کردند و امروز به ثروتی نجومی رسانده اند، ایستاده اند تا نمادی واقعی از تصمیم و حرکت آگاهانه انسان آزادیخواه را به نمایش بگذارند.

سرنوشتشان هرچه باشد نشان داده و میدهند که زمانی اراده انسان عملا به تصمیم و حرکت آگاهانه و سازمانیافته، برای دفاع از زندگی و مدنیت وارد میدان شود، دیگر قدرت منطقه ای و جهانی داشتن و نمایندگی سرمایه داری را چه با نام ملت و چه با نام مذهب ، نمی پذیرند. مقاومت آگاهانه و سازمانیافته مردم کوبانی، قدرت و ثروت را به زانو درآورده است.

کوبانی یک نمونه و سرمشق برای دنیایی است که صف آزادیخواهی خود را بدور از هر نوع تبعیض در مقابل صفوف ارتجاعی ملی اسلامی ها مستحکم و استوار کرده اند. داعش که توانسته بود تنها با بلند کردن فریاد الله اکبر و بدون درگیری و با چند صد نفر دومین پایگاه ارتش عراق را به زانو درآورد و وادار به فرار کند، با همه غنایم این جنگ و میلیاردها دلار پول و سرمایه و داشتن رسانه های تبلیغی وسیع، اکنون در برابر مردم ازادیخواه کوبانی زانو زده است.

کوبانی جایی است که زنان و مردان بدور از هر نوع تبعیض و نابرابری، دوشادوش هم سلاح به دست گرفته و ارتجاع و کهنه پرستی و قوانین متعفن اسلامی را نشانه گرفته اند. تاریخ بار دیگر به خود می بالد. در دنیای متعفن سرمایه داری که جنگ را به نرم و هنجار درزندگی مردم در اقصی نقاط دنیا تبدیل کرده و در کنار آن امنیت و آسایش و صلح را به امری موقت و زودگذر تعریف کرده، در دنیایی که برابری زن و مرد بیش از هر زمان دیگر با چالش مواجه شده است، مردمانی هستند که این نرمها را نمی پذیرند. به انسان و انسانیت و برابری انسانها اهمیت می دهند و برای آن تلاش می کنند و امرو ز در میدان جنگ، در هدیه نظام سلطه و نابرابر سرمایه داری، آنرا به منصه ظهور گذاشته اند.

نتیجه این جنگ نابرابر، اگر هم به سود  ارتجاع اسلامی ” داعش ” خاتمه یابد، کماکان پیروز این جنگ مردان و زنان کوبانی هستند.

اما نمونه کوبانی و مسلح شدن توده ای می تواند تنها راه مبارزه با این ارتجاع مذهبی در هرجای دنیا باشد. باید آگاهانه متحد و متشکل شد و ایستاد و مقاومت کرد. باید گروههای مبارزه با ارتجاع  ملی قومی و مذهبی را سازمان داد تا نگذاریم جامعه دوباره با چنین بلاهایی روبرو شود. کوبانی نمونه ای از واکسینه شدن جامعه در برابر ارتجاع است. خطر این ارتجاع قومی- مذهبی همیشه جامعه ایران و بویژه کردستان را تهدید کرده است. باید در مقابل این ارتجاع مذهبی صفی از مردم آزادیخواه و برابری طلب شکل بگیرد، و سازمانیافته، با برنامه و هدفمند در ابعاد اجتماعی آمادگی لازم را بوجود بیاورد و توده مردم مسلح شوند تا بموقع فرصت هرگونه تحرک و ابراز وجود اجتماعی را از این مرتجعین در جامعه ایران و کردستان گرفته شود.

سلفی ها و داعشی های کردستان ابراز وجود کرده اند و در شهر سنندج با پرچم سیاه و شمشیر در بین مردم رعب و وحشت ایجاد کرده اند. وظیفه ما و انسانهای آزادیخواه در جامعه چیست؟ آیا باید سرجای خود بنشینیم و نظاره گر حضور و میدان داری این نمایندگان ارتجاع باشیم؟ واضح است که این افکار ارتجاعی دست پرورده دولتهای ارتجاعی و نظام سرمایه داری هستند. ودولتهای ارتجاعی و بویژه جمهوری اسلامی وجود این جریانات را برای ادامه حیات خود ضروری می داند و در ساخت و تسلیح آنها از هیچ تلاشی دریغ نمی کند. سلفی ها در جامعه کردستان برای همه مردم آشنا هستند. چهره هایی منفور و جانی. رژیم اسلامی هم به خوبی آنها را می شناسد. اجازه برپایی مراسمات خرافی و ارتجاعی را در مکانها و ملا عام به آنها داده و می دهد. از هیچ گونه کمکی به آنها دریغ نمی کند. و اکنون با قدرت گرفتن داعش، خونی دوباره در لاشه های بر زمین افتاده آنها به جریان افتاده است. جامعه کردستان را نشانه گرفته اند. کردستانی که مهد جنبش های آزادیخواه و برابری طلب بوده و هست. مردم کردستان اجازه حضور و عرض اندام را به این جانیان تاریخ نخواهند داد. همانگونه که تا کنون نداده است.

اما جامعه باید هوشیار باشد. این نمایندگان ارتجاع و کهنه پرستی، سرمایه هایی میلیاردی ، همراه با قدرت نظامی گسترده ای را در اختیار دارند. شرایطی که برای جامعه ایران و کردستان نوعی تهدید بشمار می آید. باید از همین امروز در مقابل این گروه ایستاد. باید مبارزه وسیع و گسترده را به میان مردم برد. باید توده مردم خود را برای نبرد با این سلاخین آماده کند. این قصابان به زن و بچه و کودک و پیر و جوان رحم نمی کنند. زبانشان زبان اسلحه و کشتار است و باید با این زبان نیز با آنها سخن گفت. باید واحد های گارد آزادی خود را سازمان دهیم. باید در همه شهر ها و روستاها واحد های گارد آزادی، حافظ جان و مال مردم باشند. مبارزه توده ای را به میان مردم ببرند.  واحدهای گارد آزادی چیزی فراتر از زنان و مردان و جوانان همین جامعه نیستند که با دوربینی نسبت به وضعیت کنونی، خود را برای هر نوع اتفاق ولو ناگوار در جامعه آماده می کنند.

جوانان و مردم آزادیخواه!

واحدهای گارد آزادی را تشکیل دهید. نمونه کوبانی، سمبلی روشن در دنیای تاریک کنونی است. تفکر انسانی و انسانیت می تواند ضامن بقای جامعه و رسیدن به دنیایی بهتر باشد. واحدهای گارد آزادی یعنی صفی محکم در برابر ارتجاع ملی و مذهبی و دورنمای آینده ی روشن برای جامعه. خطر در بیخ گوش جامعه است. گارد آزادی یعنی واکسینه کردن جامعه در برابر هر نوع شرایط بحرانی.

سیوان کریمی- 6 اوت 2014

***