مبارزان کمونیست
تجاوز به کودکان در تهران
سیوان کریمی
در تاریخ اسلام همیشه پدوفیلی و رابطه با کودکان کم سن و سال بخشی از هویت اسلامیون بوده است. ازدواج شخص اول اسلام با دختری 9 ساله مبدا این گرایش بود. پس از آن، کم و بیش همیشه خبرها و داستانهایی از رابطه با کودکان کمتر از 14 سال به گوش رسیده است. از 1400 سال قبل به دنیای امروز پا بگذاریم. جهاد نکاح توسط جانیان و قصابان اسلامی و نمایندگان ارتجاع و سنت چهارده قرن پیش، اینک در عراق به اجرا درآمده است. دختران زیر 14 سال باید به عقد تروریستهای اسلامی درآیند. و حالا در ایران، کشوری اسلامزده با قوانین اسلامی حاکم.
داستان از اردیبهشت امسال شروع شد. رفتار غیرعادی یک کودک، حس کنجکاوی پدر و مادر او را برمی انگیزد. کودک می گوید که ناظم مدرسه به وی فیلم های پورنو نشان می داد و نهایتاً کودک را مجبور می کند که به او تجاوز کند. موضوع توسط والدین کودک دنبال می شود. ناظم مدرسه انکار می کند اما تعداد شکایتها از این ناظم مدرسه افزایش پیدا می کند و سرانجام پزشکی قانونی موضوع را تایید می کند. ناظم مدرسه بعد از چند روز با قرار وسیقه آزاد می شود و پرونده به دادگاه ارجاع داده می شود. 11 مرداد ماه اتفاق نادری می افتد. یکی از مسئولین جمهوری اسلامی که مسئول پیگیری حقوق کودک و کنوانسیون سازمان ملل در مورد کودکان است با وقاحت کامل می گوید: برخی از روابط به خواست!!! دو طرف بوده است. و این یعنی تایید و دفاع از تجاوز و عمل شنیع این ناظم.
کودکانی که در چنین سن و سالی توانایی تشخیص ندارند چگونه ممکن است از ناظم خود بخواهند که به وی تجاوز کند. صحبت از کودکانی است که بین 8 تا 11 سال سن داشتند. جنایت مگر تعریف دیگری دارد؟ خواست دو طرفه یعنی شرایطی که دو انسان که از نظر فکری و منطقی به حدی رسیده باشند که در مورد یک موضوع با هم کنار بیایند. در رابطه بین یک کودک 8 ساله با یک انسان بزرگسال 33 سال که خود دارای فرزند است، مگر می شود یک عمل را بر مبنای خواست!!! دو طرف تعریف کرد. طبق گفته همین شخص در دنیای پزشکی این موضوع هم عادی است. بله مسئول اجرای کنوانسیون دفاع از حق کودک این موضوع عادی است. ولی همین علم پزشکی این شخص را پدوفیل می نامد.
اما چرا باید چنین اتفاقی در مدارس بیافتد؟ خود نظام آموزشی جمهوری اسلامی بزرگترین عامل دخیل در این وضعیت و وضعیتهای مشابه است. البته با وجود جمهوری اسلامی و تا زمانی که جمهوری اسلامی وجود داشته باشد این امری بدیهی است. بدلیل حاکم بودن قوانین اسلامی و درنتیجه همین قوانین، فقدان آموزش واقعی در همه زمینه ها و بویژه روابط جنسی، چنین اتفاقاتی باید بیافتند. یک کودک و حتی یک نوجوان باید در مدارس آموزش ببیند که کدام قسمت از بدن او خصوصی است ، متعلق به اوست و تنها با خواست و اراده خود و پس از گذراندن دوره سنی خاصی وارد رابطه جنسی شود. همین است که وقتی سایر دوستان این کودک ، وی را در حالی می بییند که ناظم مدرسه به وی تجاوز می کند، فکر می کنند که او را تنبیه می کند. واقعا چه فیلتری وجود دارد که این پدوفیلها به سیستمی راه پیدا می کنند که بیش از 12 میلیون دانش آموز برای 12 سال متوالی باید زیردست این افراد حساسترین دوران شکل گیری و رشد جسمی، فکری و روحی خود را سپری کنند. چگونه می توان به این سیستم اعتماد کرد و کودکان امروز و آیندگان فردا را به دست این جانیان سپرد؟تغییر قوانین آموزشی در ایران صورت گرفته، اما این تغییر قوانین حالت عکس به خود گرفته است. در درس ” فارسی ” همین کودکان دبستانی، در جایی که می خواهند که دو نفر را تنبیه کنند از تصاویر اعدام استفاده می کنند.
وضعیت بوجود آمده را جمهوری اسلامی و قوانین متفعن آن خلق کرده است. سیستم آموزش باید تغییر کند و باید آموزشهای اسلامی و هر آنچه نماد خشونت و بربریت هستند، از آنها حذف گردد و این تا زمانی که جمهوری اسلامی وجود دارد، محال است. صحبتهای این مقام مسئول هم به نوعی تایید کننده و باز کننده راه برای سایرین است. باید در تمام دنیا سیستم آموزشی از دولت و دین و مذهب به صورت کلی جدا شود. هیچ دولتی حق ندارد که دین و مذهبی خاص را به صورت آموزش در مدارس و در محیط آموزشی ارایه کند. انسانهای آزادیخواه و برابری طلب و سکولارها در جامعه باید به هر شیوه ممکن در جامعه در برابر این نظام آموزشی بایستند و برای پاکسازی آن از هر نوع آموزش دینی و مذهبی تلاش کنند. این مقاومت و مبارزه می تواند در تلاش برای اصلاح قوانین آموزشی، سپس تغییر قوانین و نهایتا تغییر کامل و پاکسازی آن از هر نوع ردپای دینی و مذهبی صورت گیرد.
برنامه یک دنیای بهتر حزب حکمتیست برای جامعه ای مبارزه می کند که حقوق کودک در آن رعایت شود. پاراگراف زیر برخی از نکات این برنامه را بازگو می کند:
” تضمین رفاه و سعادت هر کودک، مستقل از وضعیت خانوادگی، با جامعه است. دولت موظف است استاندارد واحدی از رفاه و امکانات رشد مادی و معنوی کودکان و نوجوانان را، در بالاترین سطح ممکن، تضمین کند.
قرار گرفتن کلیه کودکان فاقد خانواده و امکانات خانوادگی، تحت تکفل دولت و زندگی و تربیت آنها در نهادهای مدرن و پیشرو و مجهز.
ایجاد مهد کودک های مجهز و مدرن به منظور برخورداری همه کودکان از یک محیط زنده و خلاق تربیتی و اجتماعی، مستقل از وضعیت خانوادگی
ممنوعیت هر نوع آزار کودکان در خانواده، مدارس و موسسات آموزشی و در سطح جامعه بطور کلی. ممنوعیت اکید تنبیه بدنی. ممنوعیت فشار و آزار روانی و ارعاب کودکان.
مقابله قاطع قانونی با سوء استفاده جنسی از کودکان. سوء استفاده جنسی از کودکان جرم سنگین جنایی محسوب میشود.
تعقیب و مجازات قانونی کسانی که به هر طریق و به هر توجیه مانع برخورداری کودکان، اعم از دختر و پسر، از حقوق مدنی و اجتماعی خویش، نظیر آموزش، تفریح، و شرکت در فعالیت های اجتماعی مخصوص کودکان گردند. “
و سخنی با خانواده ها؛
اما در کنار این موضوع خانواده ها دارای مسئولیت هستند. آنها می دانند که بیش از سه دهه و نیم این قوانین و این وضعیتها در جامعه وجود داشته و این اولین و آخرین نمونه آن نخواهد بود. خود خانواده ها باید این تفکر تحمیل شده را دور بریزند. باید به کودکان خود آموزشها و حداقلهای لازم را در مورد بدن انسان به وی بدهند. باید گامی بلند را بردارند و در ورای اسلام و قوانین اسلامی و جمهوری اسلامی بیاندیشند. کودک و حقوق کودک هیچگاه در اسلام و جمهوری اسلامی نه مبنا قرار گرفته و نه رعایت شده است. باید خود خانواده ها فضایی آموزشی را برای کودکان مهیا کنند که در آن نشانی از اسلام نباشد و کودک را در کنار آموزشهای اولیه و لازمه، در دنیای کودکانه خود مراقبت کرد. کودکان همیشه مقدمند. ایجاد رابطه ای دوستانه و عاطفی در محیط خانه به دور از هر نوع ترس و اظطراب و تحکم بر کودکان، می تواند رابطه ای صمیمی را بوجود آورد که کودکان بتوانند مشکلات روحی و روانی خود را چه در محیط آموزشی و چه در خارج آن با پدر و مادر خود در میان بگذارند. این به معنای صلب مسئولیت از دولت نیست بلکه برعکس، باید تلاش شود که این قوانین آموزشی را از پایه و اساس تغییر داد. باید فکر تغییر این قوانین و جدایی سیستم آموزشی از هر نوع دین و مذهب و ایدئولوژی در خانواده ها نهادینه شود تا سیستمی مناسب و درخور برای آموزش و پرورش کودکان به مبنایی واقعی و عینی برای کودکان امروز و پدر و مادران فردا تبدیل شود.
آگوست
