مبارزان کمونیست
محمد شکوهی
دولت روحانی اشتغال کارگران خارجی را ممنوع کرد!
اوایل این هفته دولت روحانی در بخشنامه جدیدی “ممنوعیت اشتغال اتباع بیگانه “را اعلام کرد. جهانگیری معاون روحانی در بخشنامه جدیدیش ضمن اعلام ممنوعیت اشتغال اتباع بیگانه به وزارت کار ماموریت داد ه تا اسامی دستگاه‌هایی را که در این باره همکاری نمی‌کنند، اعلام کند.دولت روحانی دلایل این ممنوعیت را با توجیهاتی از قبیل بیکاری گسترده، اشغال فرصت های شغلی توسط کارگران خارجی، و از همه مهمتر”صیانت از نیروی کار داخلی و مبارزه با بیکاری اعلام کرده است”.
بخشنامه ضد کارگری “ممنوعیت اشتغال کارگران خارجی” که بخش عمده آنان کارگران افغانی هستند،تعرض راسیستی – اسلامی به میلیونها کارگر و مهاجرعمدتا افغانی می باشد که بیش از سه دهه است در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی در بدترین شرایط کار و زندگی می کنند، می باشد. تبلیغات ضد افغانی، سیاستها و تحرکات راسیستی دولت و ارگانهای دولتی برای ایجاد محدودیت در امر اشتغال کارگران خارجی محکوم است. وزارت کار و دم و دستگاههای مرتبط با ارگانهای دولتی بی شرمانه در توجیه این سیاست ضد کارگری وراسیستی شان می گویند که :”این امر برای مبارزه با بیکاری گسترده و اشتغال نیروهای داخلی به عنوان یک راه حل برای خروج از بحران بیکاری مزمن و صیانت از نیروی کار داخلی می باشد”.
این بخشنامه سعی دارد کارگران خراجی را مسئول بیکاری اعلام کرده و بدین ترتیب دولت دزدان وقاتلان و نقش دولت در بیکارسازیهای گسترده و اخراج ها را تبرئه نموده و زمینه را برای خارجی ستیزی و بخشا افغانی ستیزی مهیا نماید. سیاست کثیفی که همه دولت سرمایه داری در مقاطع بحرانی و ورشکستگی و گسترش بیکاری آن را به کار بسته اند.در کنار این سیاست کثیف راسیستی جمهوری اسلامی،رژیم اخراج کارگران خارجی را با”ایجاد اشتغال برای نیروی خودی” توجیه کرده و از آن به عنوان یک “راه حل” برای رفع معضل بیکاری استفاده می کند.این در حالی است که بیکار به یک سونامی تبدیل شده است و خودشان میگویند بیش از یک و نیم میلیون نفر فارق التحصیل دانشگاهی بیکار هستند.سهم کارگران خارجی در بازار کار ایران به اعتراف حکومت حتی 2 درصد هم نیست.بهانه و توجیهات بی شرمانه دولت روحانی و بخشنامه جدیدش مبنی بر”ممنوعیت اشتغال کارگران خارجی”بشدت محکوم است. کارگران خارجی شهروندان جامعه بود و در تولید ثروت و رفاه نقش داشته و بخشی از طبقه کارگر ایران می باشند.جمهوری اسلامی در سه دهه گذشته وحشیانه ترین حملات، ضد انسانی ترین قوانین و مقررات کار و زندگی را بر این کارگران تحمیل کرده است.کارگران خارجی اولین قربانیان حملات و تعرضات دولت اسلامی سرمایه داران در مقاطع بحرانی در ایران در سه دهه گذشته بوده اند. اما علیرغم همه این سیاستها وبخشا جنایات رژیم برعلیه کارگران خارجی، این جمعیت در ایران مانده و کار کرده وبخشی از جامعه کارگری ایران می باشد. بخشنامه جدید دولت روحانی در ادامه این سیاستهای کثیف ضدکارگری و راسیستی می باشد که در نظر دارد این جمعیت میلیونی را ازداشتن حق کار و زندگی بیندازد. تقلاها و تلاش های دولت اسلامی دزدان و قاتلان سرمایه دار سیاست کثیفی است که قصد دارد کارگران خارجی را مسئول بیکاری قلمداد کرده، با ایجاد تفرقه و دودستگی در میان صفوف طبقه کارگر،کارگران خارجی را زیر ضرب حملات خود بگیرد.طبقه کارگر و مردم ایران نباید فریب سیاستها و تبلیغات راسیستی و نژاد پرستانه جمهوری اسلامی رابخورند. کارگران ایران باید این بخشنامه را محکوم کرده و در حمایت از حق ماندن،اشتغال کارگران خارجی در ایران، دست به اعتراض برعلیه این سیاستهای حکومت بزنند.نباید اجازه داد سرمایه داران و دولتشان آوار بحران اقتصادیشان را بر سر کارگران خارجی فروریخته و این جمعیت میلیونی را از حق کار و حیات و زندگی در ایران محروم نمانید. دفاع از کارگران خارجی شاغل در ایران علاوه بر این یک وظیفه انترناسیونالیستی طبقه کارگر ایران در قبال هم طبقه ای هایش می باشد. جلوی تفرقه، سم پاشی، تبلیغات راسیستی و نژاد پرستانه برعلیه کارگران خارجی را باید گرفت. باید دولت را مجبور کرد بخشنامه ضد کارگریش برعلیه اشتغال کارگران خارجی را پس بگیرد.
