مبارزان کمونیست
عوامفريبى به نام بلر
سيف خدايارى
با گسترش بحران عراق و بربريتى كه بنيادگرايى اسلامى بر ميليونها نفر از ساكنان اين كشور تحميل كرده است، ريشه يابى اين وضعيت به پرسش بسيارى از عامه مردم تبديل شده است. جنگ دوم خليج و بطور مشخص بوش و بلر از عوامل اين وضعيت برشمرده مى شوند كه تاكنون به خاطر سيطره نظام سرمايه دارى و در غياب يك آلترناتيو كمونيستى به جرم جنايات جنگى محاكمه نشده اند. بلر در دو هفته گذشته تلاش كرده است به دفاع از سياستهاى جنگ افروزانه وقت خويش برخيزد و ” دفاعيات” خود را به شيوه اى عوامفريبانه تنظيم كرده است.
بلر در مقاله اى در روزنامه فايننشل تايمز دوشنبه بيست و سوم ژوئن ضمن تلاش براى توجيه سياست جنگ طلبانه دولتهاى غربى، صفحه اى تاريك از تاريخ عصر مدرن را نويد مى دهد كه بر پايه نفرت دينى است.
بلر در دفاع از جنگ دوم خليج كه خود بر مسند قدرت در انگلستان بود به استدلالاتى مى پردازد كه تهوع آور است. او ريشه وضعيت موجود در عراق را نه به بى ثباتى در عراق پس از صدام، بلكه به سوريه مى رساند و نيز علت اين بحران را عدم دخالت ( دولتهاى غربى) در سوريه مى نامد. ادعاى عدم دخالت در سوريه اما كمتر كسى را فريب دهد. هر كس اندك شناختى از مسائل سوريه در سه سال اخير داشته باشد، دخالتگرى غرب و دولتهاى منطقه در اپوزيسيون سازى عليه اسد را به عنوان بى ابهام ترين و ملموس ترين فاكتورها در جنگ سوريه مى شناسد. داعش فرزند خلف اپوزيسيون سازى غرب و دولتهاى مرتجع منطقه است كه خود از بى ثباتى و بحران عراق نيرو گرفته است. اما دخالتگرى غرب در اوضاع خاورميانه فقط به جنگ دوم خليج محدود نمى شود. تاريخ اين جنگ افروزى در عراق حداقل پس از پايان جنگ سرد به جنگ اول خليج در سال ٩١ بر مى گردد كه افسانه ى نظم نوين جهانى مورد علاقه بوش پدر آنجا رقم خورد.
استدلال رياكارانه ديگر بلر چيزى است كه ويروس” دخالت بشردوستانه” در آن نشو و نما مى كند. بزعم بلر جنگ ٢٠٠٣ ناگزير بود چون اگر صدام زنده مى ماند، در مواجهه با ” بهار عربى ” بهتر از قذافى و اسد نمى بود. ” دخالت بشردوستانه” اما اسم رمز كليه ى مداخلات امپرياليستى در دوران پس از جنگ سرد است. صدام و قذافى بز گر گله اى از ديكتاتورهاى خون آشام خاورميانه هستند كه همتايان آنها امروز در ايران، عربستان و قطر و …. در كسوت ” پرزيدنت”، ” شيخ” و ” رهبر” سرگرم جنايت اند و بده بستان با دولت متبوع بلر و شركا هستند. وزن بمب هايى كه با فرمول ” دخالت بشردوستانه” در سال ١٩٩٩ بر سر مردم يوگسلاوى ريخته شد، بيش از بمبهاى جنگ دوم جهانى بود. ميزان مرگ و مير كودكان در دخالت بشردوستانه جنگ اول خليج نيز بيش از كل جنايات صدام بود.
علاوه بر اين توجيهات بلر پرده از پروژه اى بر مى دارد كه در ده سال گذشته و در نهادى مرتجع تحت عنوان بنياد دين بدان مشغول بوده است و محصول درجه اول آن به نام ” تنفر دينى” همزمان با صحنه هاى جنايت و سبعيت داعش به بازار آمده است. بلر ادعا مى كند يكى از مهمترين عوامل اين جنگ ” دين بد” است. نزاكت سياسى به بلر اجازه نمى دهد كه آنچه در ذات خود دارد روشن و شفاف بيان كند. قطعا دين بد مورد اشاره بلر دين اسلام است و به ناگزير در مقابل اين دين بد، دين خوب هم وجود دارد كه به احتمال قوى مسيحيت و به احتمال قويتر فرقه جناب بلر است. اين تصوير را اگر در كنار راسيسم در حال رشد در اروپا قرار دهيم، عصر آينده عصر سيه روزى و تباهى، عصر نفرت قومى و مذهبى و عصر بربريت مطلقى خواهد بود كه سهم بلر و شركا در آن كمتر از داعش و شاخه هاى متعدد بنيادگرايى اسلامى نخواهد بود.
در مقابل اين قطب بربريت، تنها آلترناتيو مطلوب آلترناتيوى كمونيستى است. ميليونها نفر از مردم كارگر و زحمتكش عراق و خاورميانه كمترين منفعتى در اين جنگ ندارند، هويتى به جز هويت انسانى ندارند و نبايد به سوخت اين جنگ تبديل شوند. تروريسم اسلامى محصول دخالت دولت متبوع بلر و دولتهاى شريك است. داعش امتداد طالبان و جمهورى اسلامى است كه در مقابله با ” خطر سرخ” از سوى دولتهاى امپرياليستى شكل گرفتند. بلر صحت اين ادعا را مى تواند از زبان خانم همكار هيلارى كلينتون بشنود!درسى كه بايد كمونيستها از اين اوضاع بگيرند اين است كه دخالت بشردوستانه دروغى بيش نيست. چيزى كه همواره مورد تأكيد كمونيستها بوده است و طنز تاريخ اينكه همين واقعيت ملموس از سوى چپ هاى سوپر انقلابى غرب محور تحت نام ” ضدامپرياليست گرى” به سخره گرفته شده است.
