شریک جرمی WFTU
یاشار سهندی
بعضی خبرها هست که انسان نمیداند بخندد یا گریه کند، عصبانی شود یا ریلکس از کنارش بگذرد، خلاصه هاج و واج می مانی که یعنی چه؟ “هفدهمین کنگره کنفدراسیون جهانی کارگران جهان (W.F.T.U) در شهر بندری دوربان در کشور آفریقای جنوبی برگزار شده” خوب تا اینجا یک خبر معمولی است اما در ادامه ” خبرگزاری حکومتی ایلنا خبر داده است که علیرضا محجوب به عنوان نایب رئیس فدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری (WFTU) انتخاب شده است!؟ ” معاون بین‌الملل خانه کارگر این انتخاب را به کارگران جهان و علی‌الخصوص کارگران شریف ایران تبریک” گفته، جناب معاون که حمزه‌ای نامی است تاکید کردند :” … محبوبیت محجوب در بین اتحادیه‌های جهانی، دفاع از حقوق کارگران و آشنایی با حقوق بنیادین کار سبب این انتخاب شده‌است.”
ظاهرا شرکت کنندگان در کنگره (WFTU) روحشان خبر ندارد که محجوب آشنایی اش با “حقوق بنیادین کار” را به چه قیمتی بدست آورده است. قلع و قمع فعالین کارگری ، رهبری چاقوکشان علیه کارگران ، تلاش درتصویب قوانین ضد کارگری، عضو ثابت در مجلس شورای اسلامی که همین روزها در تلاشند ته مانده حقی که در گوشه های از قانون کار کذایی حکومت به جا مانده است را از این قانون بزدایند تا به مذاق کار آفرینان محترم سود آوری شیرین تر شود، و نیز فعالیت شدید نژاد پرستانه علیه کارگران افغانستانی. ایشان آنقدر بی پروا شدند که در روز اول مه روز همبستگی جهانی کارگران شعار علیه این بخش از طبقه کارگر ایران بلند کردند و همه اینها ظاهرا شده در قاموس WFTUشده “دفاع از حقوق کارگران”. محجوب نماینده حکومتی است که همین روزها یکی از فعالین کارگری ( رضا شهابی) با وجود اتمام دوران زندان در بیش از یک سال پیش به زندان فراخونده شده تا دوره محکومیت اش را بگذراند! محجوب سخنگوی حاکمیتی است که کارگر در بند چنان تحت فشار و آزار اذیت قرار میدهند که در زندان جانش از دست میدهد ( افشین اسانلو و شاهرخ زمانی) ؛ این حکومیت است فعالین کارگری را فقط به جرم اینکه خاموش نیستند به زندانهای طویل المدت در بدترین شرایط محکوم میکند و در زندان آنها را مورد ضرب وشتم قرار میدهد مانند بهنام ابراهیم زاده. فعالین سندیکایی را به جرم همین فعالیت به زندانهای طویل المدت محکوم میکند و فدارسیونی که ظاهرا هدفش ” ارتقاء سطح زندگی کارگران در تمام جهان و کمک به تشکل کارگران در کشورهای در حال توسعه ” است خیلی راحت یکی از دست اندرکاران اصلی قتل و جنایت و ستمکاری علیه کارگران را به نایب رئیسی خود انتخاب کرده است.
ظاهرا امر آقای محجوب آنقدر “ضد امپریالیست” آنهم بخصوص از نوع “جهانی” آن است که افتخار یافتند نایب رئیس این فدراسیون شود. ظاهرا محجوب در نوبت سخنرانی اش تا توانسته از “استعمار و امپریالیسم جهانی” گفته است که دل نمایندگان دیگر کشورها را برده است. بخصوص آنجا که اشاره میکند:” مستکبران و جهانخواران زمانی پیروز خواهند شد که استثمارگران دست و پای مبارزان و فعالان اجتماعی را با فقر بسته باشند، ….استثمار نو امروز با عنوان یاری‌رسانی به کشورهای توسعه‌نیافته چنان قصد و نیت سوء خود را کادوپیچ و پنهان کرده که در عمل، نتیجه‌ای به اصلاح کمک‌های اقتصادی صورت گرفته، از سوی آنها چیزی جز به بندگی و بردگی کشیدن توده‌های فقیر نبوده است.” خوب این درس را آقای محجوب خوب بلد است چون به عنوان یکی از کارگزارن حکومت ضد کارگری جمهوری اسلامی در همه این سالها تا توانسته قوانینی و توصیه های همان “امپریالیسم جهانخوار” را به اجرا گذاشتند که فقر عمیقی را به کل جامعه تحمیل کردند. حقوق هشتصد هزار تومان در مقابل سه و نیم میلیون خط فقر تنها یکی از خوش رقصیهای این حکومت برای سرمایه است تا شاید محبوب دل بورژوازی شود.
جناب محجوب به عنوان یک “خادم حسین” به مانند آیات اعظام در مزخرف گویی تا آنجا پیش رفته است که در دفتر یادبود زندان دادگاه قانون اساسی کشور آفریقای جنوبی مرقوم فرمودند: “گاندی و ماندلا با شناخت از امام حسین (ع) به اهداف خود رسیدند” بعید نیست ایشان حرف “ع” را درشت تر نوشته باشند تا شاید بازدید کننده بعدی از خواندن آن هم ثوابی برده باشد و خدا را چه دیدید با بیان آن شد یکی از “عاشقان حسین”؛ همانگونه که به روایت سردسته چاقوکشان حسینی، گاندی یک جای گفته ” اگر هندوستان بخواهد پیروز شود، باید از سرمشق امام حسین علیه السلام پیروی کند”(!!)
اگر صد سال پیش بود، نه حتی کمتر اگر ٢٠ سال پیش بود میگفتیم که نمایندگان دیگر کشورها از همه جا بی خبرند و نمی دانند چه بر سرکارگران ایران می آید ولی با وجود ابزارهای ارتباطی امروز حداقل باید شنیده باشند که در این ایران کارگر را به جرم طلب حقوق شلاق زده اند. باید شنیده باشند که چند تن از فعالین کارگری در زندان هستند و بقیه هم تحت آزار و تعقیب هستند. و یا فعالین کارگری به یک جرم ( دفاع از حقوق کارگران) چند بار محاکمه شده و هر بار بخاطر همان جرم حکم زندانهای طویل المدت گرفته است. اگر نشنیدند که باید یک فکری به حال خود بکنند که کجای کار هستند و اگر شنیده اند و باز به کسی که در تعقیب و آزار کارگران نقش اساسی دارد اجازه حضور در جمع شان را میدهند و از آن بدتر به مقامی انتخاب اش میکنند دیگر خود شریک جرم هستند.