در کردستان هم”اتحاد”همه ممکن نیست!
گفتگوی نشریه سوسیالیسم امروز با ابراهیم باتمانی
در کردستان هم”اتحاد”همه ممکن نیست!
(گفتگوی نشریه سوسیالیسم امروز با رفیق ابراهیم باتمانی، معاون دبیر شوارای رهبری حزب سوسیالیست انقلابی)
سوسیالیسم امروز: ادامه جنایت بی وقفه جمهوری اسلام در حق کارگران”کولبر” اخیرا با کشتن دو کارگر دیگر در بانه با موجی از اعتراض روبرو گردید و چند شهر را در بر گرفت. حزب سوسیالیست انقلابی موضع شفاف و متفاوت تری گرفت. بنظر شما ویژه گی این اعتراضات چه بود و موضع گیری حزب شما چرا متفاوت تر بود؟
ابراهیم باتمانی: این رژیم، رژیم جنایتکاری است که به قدمت عمر٣٩ساله ای که به جامعه ایران تحمیلش کردند و در قدرت است تا الان شغل شریفش آدم کشتن بوده، و این مهمترین ابزارش برای تحمیل خود به جامعه است و تازگی هم ندارد. جنایت کشتن کارگران در مرز نیز در امتداد همین زنجیره جنایتها است. در آن رویداد جان دو کارگر کولبر به اسم حیدر فرجی٢١ ساله وقادر سهرابی ٤٥ ساله که اهل شهر بانه بودند به دستور فرماندار بانه و نیروهای حافظ جهل سرمایه کشته شدند. اما جان باختن این دو کارگر موجی از اعتراض را در چندین شهردر کردستان و بعضی نقاط دیگر ایران خوشبختانه به دنبال داشت. بخشی از مردم معترض و مبارز وانقلابی در بانه و مریوان وسنندج و شهرهای دیگربا شنیدن این خبر ناگوار بلافاصله با اعلام خشم و نفرتشان از عملکرد رژیم جنایتکار دست به اعتصاب و اعتراض و راهپیمای زدند و خواستارمجازات عاملین این جنایت شدند. اینجا جا دارد هم از جانب حزبمان و هم از طرف خودم به تمام ان کسانی که در این حرکت شجاعانه و انقلابی تلاش و شرکت کردند درود بفرستم و دستشان را به گرمی میفشارم. حزب سوسیالیست انقلابی ایران در یک اطلاعیه روشن و طبقاتی از اعتراضات آنها دفاع کرد و در ضمن تلاش کرد راه درست و موضع سیاسی و طبقاتی درست را در این رویداد به معترضین توصیه کند.
ویژگی این حرکت عمدتا جنبه طبقاتی قضیه بود، هر چند گرایشا ت دیگری نیز، از جمله ناسیونالیسم کرد، هم به ناحق از آن بهره گیری نمود و در مواردی با شعار وهیاهوی “کردایتی” در صدد بر آمد اساس مبارزه برحق کارگران و مردم مبارز را مخدوش نماید. ویژگی مواضع حزب ما هم همینجا بود که نباید اجازه داد اعتراض به چنین جنایتهای که رژیم فاشیست اسلامی مرتکب میشود تبدیل کنند به اعتراض نیمبند ناسیونالیستی به حاکمیت. نباید اجازه داد با شعار ملی گرائی و یا مذهبی وارد اعتراضاتی شد که هیچ ربطی به مسله ملی وغیره ندارد. این اعتراض در دفاع از منفعت کارگران و مردم فقیر و کارگران “کولبر”ی بوده که رژیم آنرا میکشد و سرمایه دار کرد بانه ای یا هر جای دیگری نیز همزمان و وحشیانه ازش کار میکشد در مرزها. این اعتراض به سرکوب و جنایت حکومت ظالمانه سرمایه دارانی بوده که همزمان کارگران دیگری را در تهران و گوهر دشت را سرکوب و به زندان و اعتصاب و نابوده کشانده است. نباید اجازه داد بجای دفاع از این همبستگی مبارزاتی، بجای دفاع از معیشت، نان، آزادی، امنیت ، بیمه بیکاری و… آنرا به مسیر بی معنی و نادرست کشمکش “کردها” با “فارسها” یا اینکه گویا بغیر از کردستان خبری از ظلم و ستم و کشتن و تحمیل فقر و بدبختی در ایران نیست. در هر صورت حزب ما بر همبستگی مبارزاتی و طبقاتی از کارگران کولبر تا اعتراض به زندانی کردن و اعتصاب کارگران در بند در تهران و گوهردشت تاکید کرده بود و تاکید خواهد کرد. حزب گفته بود نباید مبارزه به هم پیوسته بانه-تهران را از هم جدا کنند، چه رژیم باشد چه یک جریان ناسیونالیست حق چنین کاری را ندارند. سیاست درست و متفاوت و انقلابی ما از این زاویه بوده و جا دارد مورد حمایت وسیع قرار بگیرد.
سوسیالیسم امروز: برخی از جریانات انرا حرکت “ملت” خود آگاه، جنبش توده ای “کردستان انقلابی” و برخی از جریانات چپ با شعار” مردم متحد میتوانند”، حتی برخی آشکارا شعار فاشیستی و ناسیونالیستی پخش کردند که گویا “فارسها” و بقیه مردم ایران به حمایت این اعتراضات بر نمیخیزند! آیا براستی آنطوری که برخی در تبلیغات پوپولیستی خود مدعی شدند، امکان این هست “همه مردم “را “متحد” کرد حتی علیه جمهوری اسلامی و جنایتهای آن؟ آیا در کردستان ما با “یک ملت” و” یک جنبش” و یک “هدف” و یک آینده مشترک روبرو هستیم؟
ابراهیم باتمانی: اولا هر جریان و حزب و فردی حق دارد هر طوری که دوست دارد موضع سیاسی بگیرد. اما از همه مهم تر این است که قضاوت دیگران چه است ؟ اوکی “ملت” نامیدن هر حرکت یا جامعه ای قبول! اما باید این را هم قبول کنیم که اکثریت بالاتر از نود در صد همان “ملت” سرمایه داران نیستند!کارگران و زحمت کشانی هستند که هم از جانب دولت و سرمایه دار غیرکرد و هم از جانب “ملت”سرمایه دار کرد در کردستان، و هم از جانب مزدوران دولتی که کرد زبان هستند، و همچنین از جانب احزب حاکم و غیر حاکم کردی نیز همواره مورد ستم و سرکوب و فریب قرار میگیرند. پس همه یک “ملت” یکدست نیستیم! بخشی از این “ملت” بخش بزرگتری از همان “ملت” را دقیقا مانند خود جمهوری اسلامی و یک سرمایه دار “فارس” یا “ترک” استثمار میکند. بدین ترتیب یک جنبش هم نیستیم!
از نطر من ملت ساختکی و دستکرد نظام سرمایه داری موجود بوده و هنوز هم هست. به اسم ملت، خاک، و وطن چه جنایتها و خونهای ریخته میشود و انسانها را در مقابل همدیگر قرار میدهند. به اسم ملت در مقابل هم شلیک میکنند و مردم عادی و کارگران را قتل عام میکنند. به اسم ملت هم کارگر کولبر را میکشند و هم استثمار. آن شعارها و احزابی که اشاره کردید همگی در جهت کمک به طبقه سرمایه دار و تضعیف جنبش طبقاتی کارگران و یکی از دلایلها بقای حاکمیت همین رژیم آدمکش نیز وجود چنین سیاستهای است که اجازه نمی دهند صف انقلابی متحد و خود آگاه به میدان بیاید و تیشه به ریشه سرمایه داران و حاکمیت در جامعه کردستان و ایران بزند. نه در کردستان و نه در تهران و نه هیچ جائی همه”مردم”متحد نمیشوند حتی علیه رژیم اسلامی، چون همه این مردم منفعت و آزادی و امنیتش با وجود جمهوری اسلامی بطور یکسان نه به خطر افتاده و نه بخطڕ خواهد افتاد.
از دیدگاه من کلمه ای به اسم “ملت” و فریب دادن کارگران ومردم آزادیخواه به این بهانه بسیار ارتجاعی و ضد بشری است. بوی خون میدهد و خون بر پا میکند. امثال من که کارگر و کمونیست هستیم، طرفدار هیچ ملت و هیچ نوعی ناسیونالیسمی، چه فارس زبان و ایرانی، چه ترک زبان ، چه کردی زبان و غیره نیستیم و نمیتوانیم باشیم چون علیه انسانیت و منفعت خودمان میدانیم. من طرفدار جنبش طبقه کارگر و محرومان و زحمت کشان وانسانهای آزادیخواه و برابری طلب و انسان دوست هستم. هر اتفاق و تحولی که پیش بیاید از زاویه منفعت طبقاتی انرا بررسی نموده و همواره در صف طبقاتی خودباقی خواهیم ماند.
دررابطه با آن بخش ازجریانات چپ نیز که میگویند “مردم متحد” شوید ظاهرا مواضع “مردم پسند”ی است، اما این شعار طبقاتی نیست بلکه راست وپوپولیستی است و غیر ممکن است چنین اتفاقی در جامعه. مگر جامعه ایران طبقاتی نیست؟اگر طبقاتی هست خوب که نمیشود همه را در یک جا و برای یک هدف جمع کرد. اگر چنین هم باشد هر جنبشی میخواهد مسیر آنرا به سوی هدف خود ببرد و از بدو شروع باید این حقایق را بدانیم. آن دسته از مردم انقلابی نمیتواند متحد سرمایه دار کرد یا مزدوران کرد و مذهبیها و مرتجعین باشند. حتی در احزاب اپوزیسیون موجود در ایران نیز همه دارای سیاست و اهداف انقلابی نیستند. برای نمونه ناسیونالیستهای ایرانی مثل سلطنت طلبها و یا قوم پرستان و فدرالیست چی های ناسیونالیستهای کرد و یا مجاهدین خلق به قدرت برسند زندگی کارگران و محرومان جامعه را به نابودی و تباهی میکشند دست مانند خود جمهوری اسلامئ. طبقات دارا ثروتمند تر میشوند و خودشان و اطرافیانشان به میل خودشان ثروت ان جامعه را بالا میکشند. مگر در همین کردستان یا ایران اینها را ندیده ایم؟
ما یک جنبش و یا یک طبقه نیستیم. دو جنبش متفاوت و متضاد همدیگر هستیم، یکی جنبش سرمایه داری و طبقه حاکمه و دولت و احزاب خودش را دارد، و دیگری که ماها باشیم جنبش سوسیالیستی، جنبش کمونیستی طبقه کارگر و مردم زحمت کش و ستمدید گان و صف آزادیخواهان جامعه را تشکیل میدهیم. ما با هم سر جنگ داریم، نه اتحاد!
سوسیالیسم امروز: سیاست حزب سوسیالیست انقلابی در قبال گسترش مبارزات انقلابی چه در این زمینه و چه بطور کلیه علیه جمهوری اسلامی چیست؟
ابراهیم باتمانی: ما به تازگی حول مجموعه مسائل مهمی از جمله سوال شما در باره اعتراضات و مبارزات انقلابی و اجتماعیاسنادی را تحت عنوان “کدام سرنگونی” و “مصافها و اولویتهای” و غیره تصویب کرده ایم که سیاست کارگری و انقلابی متفاوت تر از بیشتر چپها را نمایندگی میکند. اساس آن متکی به جنبش و سیاست و صف مستقل سوسیالیستی و انقلابی و عدم پذیرش سیاستهای که کارگران و جامعه را دنبال احزاب راست یا جناحهای از حاکمیت و یا تکرار سناریوی سال ٥٧ و روش پوپولیستی و ملی گرای چپها است. از اینرو همچنانکه پیشتر گفتم نسبت به رویداد بانه ما موضع درست و روشن طبقاتی گرفتیم. بنابر این حزب سوسیالیست انقلابی ایران باید درقبال گسترش مبارزات موضع شفاف و طبقاتی روشنی داشته باشد. خوشبختانه که دارد .حزب ما نظاره گ نیست بلکه در حد توان و قدرت و موضع روشن که دارد دخالت میکند. حزب ما طرفدار اصلاحات از درون رژیم یا حامی جناحی از درون رژیم نیست! ما تصمیم گرفته ایم که بدون اما و اگر کلیت این حکومت جنایتکار را با اتکا و همراهی و سازماندهی طبقه خودمان سر نگونش کنیم. برای آشنائی بیشتر با سیاستهای ما خوانندگان گرامی نشریه را به سایت حزب و از جمله به شماره دوازدهم نشریه سوسیالیسم امروز که، در آن کلیه مصوبات کنفرانس موسس حزب منتشر شده است، رجوع میدهم.
سوسیالیسم امروز: فراخوان شما به طبقه کارگر و مردم آزادیخواه و زحمتکشان کردستان چیست؟
ابراهیم باتمانی: تمام کمونیستها و آزادیخواهان وبرابری طلبان، و کلیه کارگران و زنان و جوانان و معلمان مبارز و انسانهای شرافتمند را فرامیخوانم که دست در دست هم بگذارند و با دید روشن و طبقاتی و با پرچم و هدف سوسیالیستی در جهت نابودی این رژیم جنایتکار گام برداریم.
حزب سوسیالیست انقلابی، حزب این تلاس و مبارزه است. حزب تک تک شما مبارزین راه آزادی و برابری است. این حزب بر اساس ضرورت سیاسی و طبقاتی امروز جامعه ایران تشکیل شده است و تلاش کنید اسم و ارم و سیاست این حزب را معرفی کنید و به این حزب ملحق شوید.
به امید پیروزی صف سوسیالیستها، کارگران و آزادیخواهان و سرنگونی هر چه زودتر جمهوری اسلامی!
١٦ سپتامبر ٢٠١٧
٢٥ شهریور ١٣٩٦
منتشر شده در نشریه سوسیالیسم امروز شماره ١٥