پیام حزب کمونیست کارگری در شب همبستگی با کارگران معدن یورت در استکهلم
١٩ مه ٢٠١٧
پیام به کارگران و خانواده های جانباختگان معدن یورت
فاجعه معدن زمستان یورت در استان گلستان در ١٣ اردیبهشت ماه امسال که به جانباختن حداقل ٤٥ کارگر و زخمی شدن بیش از هفتاد نفر انجامید، میلیون ها نفر در سراسر کشور را در سوگ عمیقی فرو برد. حزب کمونیست کارگری ایران جانباختن کارگران را به شما خانواده هایی که عزیزانتان این چنین قربانی سودجویی مشتی سرمایه دار و قربانی بیحقوقی تحت حکومت جنایتکار اسلامی شدند، و همچنین به شما کارگرانی که هنوز در شوک از دست دادن همکارانتان هستید و خود با کار پرمشقتتان هر روز مرگ را مقابل چشمانتان دیده اید، صمیمانه تسلیت میگوید و یاد جانباختگان معدن یورت را گرامی میدارد.
شما کارگران معدن یورت بیش از هر کس واقفید که این یک حادثه ساده نبود. یک جنایت آشکار بود. فرزند مراد کمالی وطن آخرین همکار جانباخته شما میگوید: “پدرم ٣ روز مانده به این حادثه به ما گفت که من به تونل نمیرم چون خیلی خطر دارد به مسئولان گفتیم که اینجا گاز دارد نمی‌شود کار کرد ولی مسئولان در جواب گفتند اگر کار نمی‌کنید به سلامت”. رسانه های حکومتی اعتراف کردند که معدن ناامن بوده، تجهیزات ایمنی نداشته، تونل هایش یکطرفه بوده و راه خروج دیگری نداشته است. اعتراف کردند که به اعتراضات مکرر معدنچیان توجه نکرده اند برعکس نیروی انتظامی کارگران اعتصابی و معترض را باتوم زده و کارفرما با پشتیبانی ارگان های دولتی، کارگران معترض را اخراج کرده است.
مسبب این جنایت حکومتی است که قانون اساسی و قانون کارش دست کارفرماها را تماما بازگذاشته اما کوچکترین حقی برای زندگی و امنیت و اعتراض و متشکل شدن کارگران قائل نشده است. مسببین این فاجعه، دست اندرکاران صدا و سیمای منفور حکومت اند که در تمام ١٥ سالی که از عمر این معدن میگذرد حتی یک دقیقه به کارگران فرصت ندادند مشکلاتشان را با جامعه در میان بگذارند تا از این طریق به دولت و کارفرما فشار بیاورند. سیستم قضایی بیرحمی است که با شکایت کارفرماهای مفتخور، کارگران معترض را تحت عنوان اخلال در نظم و امنیت ملی به دادگاه و زندان میکشاند و به اخراج و شلاق محکوم میکند، مجلس است که در دفاع از سرمایه داران حریص و بیرحم، قانون پشت قانون علیه کارگر وضع میکند. نظامی که میلیارد میلیارد صرف مسجد و امامزاده و مقامات و آیت الله ها و صرف جنایتکاران اسلامی در کشورهای دیگر میکند ولی حتی نسبت به پرداخت چندرغاز حقوقی که خود تصویب کرده است مسئولیتی بعهده نمیگیرد.
در یک کلام فاجعه ١٣ اردیبهشت، کیفرخواستی محکم علیه حکومت اسلامی، قوانینش، قوای قضائیه و مقننه و مجریه اش، ولایت فقیه اش و کل تار و پود این حکومت است. پاسخ جامعه ایران تنها میتواند اعلام همبستگی با معدنچیان و خانواده هایشان، تحکیم همبستگی علیه کل این نظام بیرحم و استثمارگر و دفاع هر چه قاطع تر از مطالبات و مبارزات کارگران باشد.
ما نهایت تلاش خود را خواهیم کرد که از خواست های بحق شما قاطعانه دفاع کنیم و این خواست ها را به خواستهای عمومی تبدیل کنیم. خواست هایی مانند:
معرفی و محاکمه صاحبان اصلی معدن و مقامات و مسئولین ارگانهای حکومتی که در اثر بی توجهی و سهل انگاری آنها این فاجعه رخ داده است،
معرفی کارفرماها و مسئولین ارگانهایی که معدنچیان معترض را اخراج کرده و باتوم زده اند و پرداخت غرامت به کارگران اخراجی، پرداخت فوری حقوق عقب افتاده کارگران و رفع فوری مشکلات بیمه آنها و نیز تامین کامل زندگی کارگران تا بازگشت آنها به کار،
انعکاس مشکلات کارگران از صدا و سیما و سایر رسانه های حکومتی از طریق مصاحبه با کارگران و نمایندگان کارگران،
مداوای کارگران مصدوم با آخرین امکانات پزشکی و گزارش منظم وضعیت آنها از طریق رسانه های دولتی، همچنین معاینه و معالجه کلیه کارگرانی که در طول سالیان گذشته به انواع بیماری مبتلا شده اند،
غرامت به خانواده های جانباختگان و مصدومین این حادثه و تامین زندگی آنها، طب رایگان برای این خانواده ها، تحصیل رایگان برای فرزندان آنها، و استفاده از پیشرفته ترین تسهیلات و استانداردهای ایمنی و امداد رسانی در همه معادن و مراکز کار زیر نظر نمایندگان منتخب کارگران.
کارگران و خانواده های جانباختگان معدن یورت
به شما اطمینان میدهیم که این جنایت بی پاسخ نخواهد ماند. به شما اطمینان میدهیم که روز ١٣ اردیبهشت را بعنوان روز گرامیداشت یاد جانباختگان و بعنوان روزی سیاه در تاریخ جنایات سرمایه دارن و حکومت اسلامی شان زنده نگه خواهیم داشت. به شما اطمینان میدهیم که صدای شما را در سطح جهان منعکس کنیم.
حزب کمونیست کارگری ایران
١٩ مه ٢٠١٧ (٢٩ اردیبهشت ١٣٩٦)