ناصر مرادی-طرح کارورزی دولت روحانی ، قانونی کردن بیگاری برای تولید ارزش اضافه مطلق است!

طرح کارورزی دولت روحانی ، قانونی کردن بیگاری برای تولید ارزش اضافه مطلق است!

 

ناصر مرادی

دولت یازدهم حسن روحانی در روزهای پایانی کار خود با ترفند و ادعای فریبنده کاهش نرخ بیکاری و ایجاد اشتغال “برنامه اشتغال فراگیر” را به اجرا گذاشت که بر مبنای این طرح قرار است فارغ‌التحصیلان دانشگاهی به‌عنوان کارورز بدون تعهد کارفرمایان و سرمایه داران به استخدام در کارخانه ها و شرکت‌های تولیدی و خدماتی مشغول به کار شوند. دولت در این رابطه اقدام به راه اندازی سایت کارورزی مرتبط با وزارت کار کرده است. ‏ بر اساس این طرح قرار است فارغ التحصیلان طبق شرایط خاص و توافقی بین دولت و کارفرمایان دوره های کارورزی را طی کنند و برای ورود به بازار کار مهیا شوند.

البته چنین طرح و طرح های مشابه قبلا و در سال های ۱۳۸۷و ۸۸ در دو سال پیاپی توسط بنیاد شهید و امور ایثارگران در حال اجرا بود. اما از سال ۸۹ به بعد در نتیجه اعتراضات کارگری و مخالفت تشکلهای کارگری عملا از دستور کار خارج شد.

در این طرح جدید مدت، میزان و نحوه پرداخت کمک هزینه طرح کارورزی به این صورت فرموله شده است، طول دوره کارورزی حداقل ۶ ماه و حداکثر ۱۲ ماه برای هر کارورز تعیین می‌شود. مدت آموزش در هر ماه ۱۴۰ ساعت ، ساعات آموزش در هر روز حداقل ۶ و حداکثر ۸ ساعت تعیین شده است. هزینه دستمزد هر کاروز یک سوم حقوق رسمی کارگر شاغل  بر اساس قانون کار است. یعنی از 930 هزار تومان دستمزد تعیین شده حقوق کارگر برای سال 1396 دستمزد کارورزان بر اساس این طرح شامل 310 هزار تومان خواهد بود. البته پرداخت کمک هزینه سهم دستگاه مجری و واحد پذیرنده مربوط به آخرین ماه دوره کارورزی منوط به ارائه گواهینامه قبولی کارورز در آزمون سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای به دستگاه مجری خواهد بود.  به این اعتبار کارفرما و دستگاه های مجری دولت می توانند از پرداخت این دستمزد هم خودداری کنند و کارگردانشجو دوره کارآموزی را بدون پرداخت حقوق بیشرمانه رد کنند.

به زبان ساده رژیم اسلامی با دولت روحانی گوشت و پوست و نیروی کار دانشجویان و تحصیل کردگان بیکار را می خرد و به کارفرمایان و کارخانه داران با قیمتی بیشتر از ده برابر زیر خط فقر می فروشد.

تا به امروز تعیین دستمزد روزانه کار نتیجه قرنها مبارزه میان سرمایه داران و رژیمهای مدافع کارفرمایان از سویی و کارگران و تشکل های کارگری از دیگر سو بوده است. اما سرمایه در بحران همیشه و تاریخا برای وصول ارزش اضافه بیشتر بطورمشخص اضافه کار و یا کار ارزان را با کمک و همیاری قدرت دولتی تامین کرده اند. دولت و قانون دولتها همیشه برای رسیدن به این هدف با فریبکاری و آژیتاسیون در باره رشد صنعت، تعالی کشور، بارآوری جوانان، رفع بیکاری و اشتغال زائی وفاداری خود به سرمایه داران و خیل مفت خوران  را عملا نشان داده اند . طرح کارورزی دولت روحانی چیزی نیست جز پاداش بیشتر به صاحبان سرمایه و کارخانه داران به شرم آورترین شیوه ممکن. وقاحت دولت و نمایندگان آن، این است که با این ترفندها و با این آژیتاسیون پر سرو صدا اعلام می کنند که با این کار فراگیری و آموزش دانشجویان و تحصیل کردگان بیکار برای اشتغال و در آمد در آینده را فراهم می کنند.

این طرح باید به کارزار کارگران، تشکلهای کارگری، تشکلهای دانشجویی و جنبش های اجتماعی تبدیل و از اجرایی شدن آن جلوگیری شود. همین امروز تقابل و اعتراض علیه این طرح ضد کارگری و شرم آور شروع شده است. اولین بارقه این تقابل را در بیانیه 460 فعال کارگری و انسانهای آزادیخواه می توان دید  و آن را گسترده کرد. دولت با این طرح و طرح های از این قبیل سرمایه داران و کارفرمایان را قادر می کند که از طریق استثمار گسترده تر و فشرده تر، کار بیشتری را خریداری کنند و کارگران آزموده را بوسیله نورسانان و کارگران قدیمی را بوسیله نیروی کار جوانان بیکار بیرون برانند. تبعات اجرای چنین طرحی اضافه بر اجرای قانون بیگاری در کشور و استثمار بی شرمانه از گرده دانشجویانی که به ارتش ذخیره بیکاران پیوسته اند، امنیت شغلی کارگران شاغل و با سابقه را با قردادهای ثابت نشانه گرفته است. قردادهای موقت رفته رفته جای قرارداد های ثابت را خواهند گرفت و دست دولت و کارفرمایان برای اخراج کارگران آزاد می شود. یک مشت سرمایه دار بیشرم همراه با آقازاده ها و خیل اوباش حکومتی و دستگاه اداری و پلیس و آخوند از طریق ارزش اضافه مطلقی که از دسترنج کارگران تازه نفس جوان و تحصیلکرده تولید خواهد شد به خوش گذرانی خواهند پرداخت.

در جامعه ایران بیشتر از 12 میلیون انسان حاشیه نشین در شهر های بزرگ زندگی می کنند، اماکنی  بنام حلبی آبادها و حصیر آبادها که جمعیت بیشماری در آن می لولند. اماکنی که مطلقا شایسته سکونت نیستند. بیکاری، تنگدستی، فقر همراه با عدم دسترسی به امکانات بهداشتی و درمان به اضافه آمار 6 میلیون کارگر بیکار بر اساس آمار های موجود و کودکان کار، اعتیاد سرسام آور و بردگی جنسی و تن فروشی. سالانه فقط 2میلیون نفر از فارغ التحصیلان دانشگاهها به این ارتش ذخیره بیکاران اضافه می شود. جامعه ای که در استانه انفجار است. مسبب این اوضاع رژیم اسلامی ایران و دولت و حاکمیت این رژیم ارتجاعی و ضد کارگری و ضد بشری است. تا زمانیکه این رژیم و دولت و حاکمیتش بر جامعه ایران حکمرانی کنند طبقه کارگر ایران و محرومان جامعه از شاغل و بیکار زیر استثمار و بی حقوقی و بی حرمتی خواهند بود و سرمایه داران و دستگاه فاسد و مافیای ثروت حکومتی با سلسله مراتب آخوند و امام و امامزاده هایشان در خوشگذرانی خواهند بود. تنها راه رهایی ازشر این رژیم  و کل این سیستم ارتجاعی مدافع استثمار و بردگی، سرنگونی رژیم و کوتاه کردن دست سرمایه داران و کارفرمایان ریز و درشت از ثروت و تولید است. اتحاد کارگران، دانشجویان، معلمان و پرستاران،  شاغل و بیکار همراه با کل اردوی کار در ایران ضامن پیروزی است. طبقه کارگر ایران باید در اتحاد با دانشجویان و تشکل های دانشجویی و کل اردوی کار ایران مانع اجرایی طرح شرم آور کارورزی دولت روحانی شوند و اعتراض به این طرح و قانون را به محملی برای اتحاد بیشتردر راستای سرنگونی این رژیم و نظام حاکم قرار دهند.