مصاحبه – کارگر کمونیست با خالد ناصری

کارگر کمونیست؛ لطفا خودتان را معرفی کنید.

خالد ناصری هستم ٢٧ ساله در اهواز متولد شدم، دوران تحصیل رو در اهواز گذراندم. دارای مدرک تحصیل دیپلم در رشته‌ی برق صنعتی هستم، و از ١٨ سالگی به تهران مهاجرت کردم، برای کار کردن، و همچنین در حال حاضر ١٠ ماهه که در آلمان هستم.

کارگر کمونیست؛ در کدام مرکز یا مراکز کار کرده اید؟

من بمدت یک ماه در یکی از شرکتهای عسلویه کار کردم، و بعد از یک ماه اون شرکت استعفا دادم، و بعد از عسلویه وارد شهر تهران شدم، و مشغول کار کردن در یک تالار شدم، و بعد از تالار مشغول کار کردن در یک کارگاه چرم سازی شدم. و بعداش هم برای مدتی در یک شرکت ام دی اف در خارج از کشور مشغول کار کردن شدم.

کارگر کمونیست؛ یک کمی در مورد کار در شرکت عسلویه برای خوانندگان ما بگویید؟ شرایط کار؟ ساعت کار؟ دستمزد و بهداشت و ایمنی کار

کار کردن در شرکت عسلویه بسیار بسیار خسته کننده است، کارگران در یک آب و هوایی بسیار بد و غیر قابل تحمل کار میکنند. عسلویه در یک منطقه بسیار بزرگ گازی قرار داره، که میتوان گفت یکی از بزرگترین حوزه ی گازی ایران و جهان قرار داره، ساعت کار در عسلویه روزانه تا ١٢ ساعت باید کار بکنی و من میتونم اینو با جرات بگم کارگرانی که دارن تو عسلویه کار میکنند، تقریبا برده ی اون شرکت هستند، که هر چه بهت بگن باید انجام بدهید.

از نظر جای خواب در یک سوله های بسیار بزرگ که در هر سوله چندین اتاق وجود داره که هر اتاق شامل ٨ تا ١٢ نفر باید استراحت کنند، جای که من کار میکردم اکثریت اون کارگران ناراضی بودن و اکثریت اون کارگران مواد مخدر مصرف میکنند.

حقوق ما رو مرتب اند به تعویق میندازن، مثلا یه روز میگن مهندس نیومد یه روز میگن بانک بسته بود یه روز میگن چک پاس نشدم

مزد من پایه ای حقوق اداره ی کار و همراه با هزینه ی راه بسیار ناچیز است، که همین نا چیز رو هم به ما نمیدادن، و من شاهد این بودم که اکثریت کارگران بعد از چند ماه دست خالی به شهرشون بر میگشتن

اکثریت کارگرانی که در عسلویه کار میکردن از شهرستان های بسیار دور میومدن که برای خانواده شون یه پولی بفرستند

من وقتی که تو شرکت عسلویه کار میکردم، با یک حقوق بسیار نا چیز که یادمه حقوق پایه  همراه با مزایا بسیار ناچیز میشود.

اکثریت کارگران برای کار کردن در عسلویه از شهر های بسیار دور مثلا از کردستان ، لرستان و شهر های محروم می آمدند.

 کار کردن در عسلویه باید در ماه بیست و چهار روز کار بکنی تا شیش روز بهت مرخصی بدن، که اکثریت کارگران دو و سه ماه و شیش ماه میموندن تا حداقل حقوق یک یا دو ماه دریافت کنند، چون پول برگشتن به شهرشون و خانواده شون نداشتن.

زمانی که ما مشغول کار بودیم از هیچ وسیله ی ایمنی برخوردار نبودیم و میخوام اینو بگم که آنها فقط به ما میگفتن که باید سریع کار کنید، آنها اصلا بفکر امنیت جانی ما نبودن که ما دچار حوادث جانی میشیم، نظام سرمایه داری فقط منافع خودشو در نظر میگیره نه امنیت جانی کارگران، میخوام اینو اضافه کنم که وقتی کارگران در حین کارکردن دچار حوادث جانی میشن و جان خود را از دست میدن، رسانه های وابسته به نظام سرمایه داری کارگران را متهم به بی دقتی در حین کارکردن متهم میکنند، بنظر من کارگران باید  بیشتر توجه کنند به رسانه های وابسته رژیم آخوندی ایران که چطور از دزدان نظام سرمایه داری دفاع میکنند و کارگران رو حتی از طریق رسانه نیز دارن سرکوب و محکوم به بی دقتی متهم میکنند، کارگران تا زمانی که آگاهی خود را بالا نبرند، دارند خود را برده نظام سرمایه داری میکنند، کارگران باید بدانند که حق کارگران بیشترین کار را انجام میدهند اما  پایین ترین دست مزد را دریافت  میکنند، کارگران باید بدانند که چرخ صنعت و پیشرفت هر کشوری هستند اما از زندگی و جامعه انسانی محروم هستند.

خواست من به عنوان یک  کارگر کمونیست که سالها در ایران کارگری کردم و استثمار شدم و محکوم به کارکردن بودم فکر میکردم  که باید تا ابد باید  به همین  روال کارکنم به مرور زمان به آن پی بردم که این حق من نیست که با کمترین دست مزد کارکنم که بیشترین کار رو منه کارگر انجام میدهم، اما بیشتر من رفتم دنبال خواندن کتابهای که بیشتر منو روشنتر میکرد که منه کارگر چه حقی دارم و باید چکار کنم تا به حق و حقوق واقعی خودم دست پیدا کنم، اینجا بود که با خواندن چندین کتاب فهمیدم که باید کارگران باید متحدانه در انجمن های کارگری خود را سازمان دهند  و یک دست و یک صدا بر عالیه نظام سرمایه داری ضد کارگر قدم بگذاریم و بگوییم ما خواهان حق مسلم کارگران هستیم، کارگران اگر خود را سازماندهی کنند در انجمن‌های کارگری هیچ قدرتی نخواهد توانست جلوی ما ایستادگی کند.

کارگر کمونیست؛ آیا نمونه هایی از اعتراضات کارگری که در آن حضور داشته اید را بیاد دارید؟

بله من در همون سالی که در عسلویه کار میکردم. در یک اعتراض کارگری شرکت کردم. ما اون موقعه مطالباتی داشتیم. که مجبور به اعتراض بودیم. یکی از مطالبات ما این بود که چند ماه به ما حقوق نداده بودن که بعد از چند بار که ما به مسئولان و پیمانکار تذکر دادیم که باید مطالبات ما را بدهید. ولی هر بار از اون شونه خالی میکردند. و در آخر ما اعتراض کردیم. و در همون سال حتی به اکثریت کارگران عیدی اون سال را نداده بودند. ما در محوطه اون شرکت تظاهرات و اعتراض کردیم، کارفرما که هر بار به ما وعده میداد. که حقوق و مطالبات ما را پرداخت کند. که هر بار به ما فقط وعده میداد. که اون روز باز هم می خواست به ما وعده بده که ما قبول نکردیم. و خواستار پرداخت مطالبات ما در همون روز شدیم. و بخاطر اعتراض های پی در پی ما جواب دادن و نصف مطالبات ما را پرداخت کردن

 

کارگر کمونیست؛ تجارب نسل جوان در مراکز کارگری را چگونه می بینید؟

به نظر من در چند سال گذشته بخش وسیعی از کارگران نسل جوان سهم ویژه ای در شکل دادن به اعتراض کارگری، انجام دادن. نسل جوان با استفاده از تجربه‌ای نسل های گذاشته بخوبی سازماندهی شدن. و بنظر خودم چون منم از نسل جوان هستم، نسل جوان درحال ایجاد تشکل و سازماندهی کارگری هستند، که کارگران جوان تلاش های آگاهانه ای را شروع کردن که الان در اعتراض های کارگری بخوبی آن را به نمایش گذاشته اند. کارگران، نسل جوان از کارگران معترض و انقلابی حضور دارند که رشد و ارتقا سنین اعتراض  و اتخاذ تاکتیک و اشکال مناسب در محیط کار و در میدان مبارزه را با تجارب ناکامی و موفقیت، زندان و دستگیری، اعتصاب و راه پیمایی، روز جهانی زن و روز کارگر، فستیوال کودکان را کسب کرده اند.

کارگر کمونیست؛ آیا کارگران از قانون کار جمهوری اسلامی شناخت دارند؟  خود شما این قانون کار را خوانده اید؟

بنظر من این که همه‌ی کارگران قانون کار جمهوری ننگین اسلامی رو خواندن یا شناخت دارند، بنظر خودم نه همه ی کارگران نخوانده اند ،  بنظر من نباید بگیم که این قانون کار است، بهتر است بگوئیم که این برنامه‌ای از پیش تعیین شده برای سرکوب کارگران است.

کارگر کمونیست؛ برنامه ات در خارج کشور وبرای تاثیر گذاری بر رویکارگران کدامها هستند؟

حکومتی که اعتراضات و مبارزات کارگران را سرکوب می کند، دهها فعال و رهبر کارگری را دستگیر و به زندان انداخته هر روز حکم زندان و شلاق علیه کارگران معترض صادر می کند، حکومتی که فقر و فلاکت را به طبقه کارگر تحمیل کرده و کارگران را از حق اعتراض و اعتصاب و تشکل علیه این وضعیت محروم کرده است، از انجا كه حكومت ایران یك حكومت سرمایه داری و ضد كارگری است به هیچ عنوان اعتراضات و تظاهرات كارگران را نمیتواند تحمل كند حكومت به خوبی از قدرت كارگران آگاه است و برای سركوب آنها و بقای خود دست به هر كاری میزند. و همچنین با ایجاد کردن فضای بسته و امنیتی و ترس و وحشت از طبقه ی کارگر همیشه آنها را سرکوب کرده و با احکام علیه امنیت ملی آنها را اعدام ، زندانی ، شکنجه و … کرده و میکند، من از اینجا می خواهم از تمامی فعالین کارگری همان طور که تا الان با قدرت اعتراضات و تظاهرات کردند، بازهم به این فعالیتهای خودشان ادامه بدهند، تا این نظام ضد انسانی رو به زیر بکشیم.

طبقه ی كارگر باید با آگاهی بیشتر و سازماندهی شده اعتراض خود را  به نمایش بگذارد. چرا كه در این برهه زمانی كه رژیم بیشتر از همیشه حقوق كارگران را نقض كرده و میکند  و با حداقل دستمزدی كه برای امسال در نظر گرفته بیشتر از پیش سعی در استثمار كارگران دارد. لزوم اتحاد و همبستگی فعالین در كنار كارگران بیشتر از پیش به چشم میخورد.

برنامه‌ای خودم در خارج از کشور اینه که من اینجا اعتراضات و تظاهرات خودم رو انجام میدهم. که بر علیه نظام ضد کارگری ایران و بر علیه قانون کار انجام میدم تا کارگرانی که داخل ایران هستند. کمی از زیر فشارهای حکومت ضد انسانی راحت بشوند، و من این اعتراضات و تظاهرات سعی میکنم که به گوش جهانیان برسانم. که کارگران ایرانی چطور دارن استثمار و سرکوب میشوند. و همین طور همیشه بر علیه حکومت جمهوری ننگین اسلامی و برای آزادی کارگران و معلمان زندانی دست به اعتراض میزنم.

کارگر کمونیست؛ با تشکر  و با آرزوی موفقیت