عزیزعبدلله پور-ازاعتصاب و اعتراض پناهجویان و آوارگان جنگی افغانستان دفاع کنیم

ازاعتصاب و اعتراض پناهجویان و آوارگان جنگی افغانستان دفاع کنیم

عزیزعبدلله پور

چند هفته ای است که در سوئد دهها پناهنده اهل افغانستان به تصمیم گیری دولت سوئد برای قبولی ندادن به پناهنده گان و اخراج آنها بزور از این کشور، اعتصاب و تجمع اعتراضی براه انداخته اند. افغانستان کشوری در جنگ است که بیشتر از ٣٠ سال است ادامه دارد و تا به امروزهزاران و صد ها هزار قربانی گرفته است. هر روز ما شاهد این هستیم که جان دهها انسان را که این جنگ ربطی به آنها ندارد، را می گیرند وقربانی می کنند و کسی هم جوابگو نیست.

هر روز مردم از زیر آواره های مدارس، بیمارستان ها و محل زندگی شان عزیزانشان را بیرون می آورند. جوانان پناهنده که در اعتصاب هستند خیلی هایشان در ایران متولد یا بزرگ شده اند. همچنانکه بر همگان روشن است این پناهندگان مهاجردر ایران نیز موقعیت چندان خوبی ندارند و متاسفانه  صاحب کاران و دولت به شیوه غیر انسانی با آنها رفتار می کنند. رفتاری که تاثیرات آن تا سالها بر روح و جسمشان سنگینی میکند. این پناهندگان مهاجرو این انسهای قربانی نظم بی عدالتی اولین قربانیانی هستند که هرروزبا مشکلات جدی در گوشه و کنارمحل زندگیشان روبرو میشوند. اینان هیچ حقی ندارند و مدام به انها ظلم میشود و در حین کار هم با انها بدرفتاری و از دادن دستمزد کارشان صرفه نظر میکنند و یا اینکه حقوقشان را به تعویق می اندازند.

یکی از جوانان افغان در یک مصاحبه تلویزیونی با اشاره به مشکلات خود و بحرانهای کشو افغانستان، میگفت که ما قصد برگشتن به افغانستان را نداشته و نداریم . به گفته این جوان افغانی هیج انسانی در افغانستان امنیت جانی ندارد و با مشکلات جدی روبه رو خواهد شد. ایشان میگفت که هیچ خانواده ای در افغانستان در ارامش نیست و مردم هیچ نوع آینده روشنی درقبال فرزندان خود ندارند. به گفته همین جوان گروهای تند رو اسلامی در افغانستان بزرگترین تهدید برای آنها و مردم افغانستان به خصوص جوانان محصوب میشوند . چون این گروها قصد شستشوی مغزی جوانان را دارند و با خرافاتی از قبیل بهشت و جهنم می خواهند جوانان را به سمت خود جذب و از نیروی انها و حضورشان برای کشتن مردمان استفاده کنند. ما مخالف جنگ هستیم و نمی خواهیم نه کسی مارا بکشد و نه ما قصد فرتن جان کسی را داریم . ما نمی خواهیم قربانی جنگی شویم که ربطی به ما و جامعه ما ندارد .ما به خاطرهمین جنگهایی که علیه ما اعمال کرده اند فرار کرده و نمی خواهیم در کشوری زندگی کنیم که در آن جنگ حرف اول را می زند.

همان طور که همه می دانید، در کشورهای اروپائی به کسانی که قبولی ندارند کار نمی دهند و آنها باید یا در کمپ های پناهندگی به بی سرنوشتی و به زندگی سخت محکوم میشوند که متاسفانه در چنین شرایطی زندگی شان بیهوده تلف می شود ویا خود مجبور میشوند که بعد از چند دفعه جواب رد گرفتن به خیابان ها بروند و خودشان را مخفی کنند، و یا به کار سیاه تن بدهند. که البته صاحب کارانی که به آنها کار سیاه می دهند از این وضعیت خیلی هم خوشحال هستند و با کمترین و ناچیز ترین حقوق  آنها را استثمار میکنند، که بعضی وقت ها باید ١٢ تا ١٤ ساعت کارکنند که نان شب و روزشان را بدست بیاورند.

چند هفته پیش ارتش آمریکا اعلام کرد که آنها افغانستان را تا بعد از خاتمه “جنگ با تروریسم” ترک نخواهند کرد، و دولت های اروپا با سرعت هرچه بیشتری  اعزام پناهندگان به افغانستان را شروع کردند. این حرکت غیر انسانی و با برنامه  ریزی از قبل و قرارداد آمریکا با دولت های اروپا و دولت کثیف و جنایتکار  افغانستان است که به فرستادن و اخراج جوانان افغانستان سرعت ببخشند که دولت افغانستان به نیروی جوان خود در جنگ خانمان سوزی که دامن کشورشان را گرفته است احتیاج دارند. تروریست ها از طالبان تا داعش و همه جنایت کاران در کمین نشسته اند که این جوانان را به طرف خود جذب کنند.

در این جنگ، این مردم بی دفاع، زنان و جوانان آزادیخواه و بخصوص بچه ها هستند که زیر گلوله ها، بمب ها هرروز کشته و معلول می شوند و دست و پا و چشم هایشان را از دست می دهند. شکی نیست که نه فقط تروریست های افغانستان در افغانستان برای این جوانان کمین گذاشته اند که نیرو بگیرند، بلکه تروریست ها در سوریه، یمن، عراق و ایران نیز منتظر بازگشت این جوانان به منطقه هستند که از آنها در جنگ غیر انسانی شان استفاده بکنند. دولت های اروپا، سوئد، نروژ، آلمان، دانمارک و آمریکا ، همه مقصراصلی هستند و عمدا این نوح جنگها را به راه انداخته اند و بدین شیوه منفعت خودشان را در نظر دارند و چند صد هزار انسان جوان از افغانستان که از دست حکومت غیر انسانی جمهوری اسلامی ایران و کشتار و خانه خرابی فرار کرده اند ، برایشان اصلا اهمیتی ندارد.

  افغانستان در بحران است و جنگی خانمانسوز در آن ادامه دارد. مردم  هرروز جنازه ها را می شمارند، بیکاری و اعتیاد در افغانستان گریبان میلیونها کارگر و زحمتکش  را گرفته است. از مدرسه  و درمان و بهداشت مناسب خبری نیست .و فقط  مافیا و صاحبان ثروت میتوانند به این امکانات دسترسی داشته باشند. و دولت های که در این جنگ و ویرانه ها نقش مخرب داشته اند به بهانه کشور سازی می خواهند جوانان بیشتری را بکشتن بدهند .

وظیفه همه مبارزان انقلابی و کمونیستها است که در مقابل این عمل جنایت کارانه کشورهای اروپا و آمریکا بایستند و از این پناهندگان و آوارگان دفاع کنند. باید همگان همگام و همصدا این دولت ها را زیر فشار قراردهند وسیاست پناهنده ستیزیشان را دربرابر همگان و افکار عمومی جامعه افشا کرد. دست در دست هم به یاری پناهجویان اعتصاب کننده افغان بشتابیم و از آنها و خواستهایشان حمایت کنیم .

 زنده باد همبستگی انسانها برای نجات بشر!

پانزدهم شهریور ٩٦

ششم سپتامبر ٢٠١٧

منتشر شده در شماره ١٤ نشریه سوسیالیسم امروز

Simroz.org