حق نفس کشیدن
در باره اعتراضات در خوزستان
طوفان شن و گرد و خاک و قطع برق زندگی مردم خوزستان را فلج کرده است. مردمی که از بی مسئولیتی مقامات دولتی و مفتخورانی که به صندلیهای مجلس تکیه زدند به تنگ آمدند و سلامتی خود را در مخاطره جدی می بینند، در روزهای اخیر دست به اعتراض و تظاهرات گسترده زدند. بنا به اخبار تاکنون یک نفر در شهر شادگان توسط نیروهای حکومتی بقتل رسیده و تعدادی دستگیر شده اند. اعتراضات اما مرتبا گسترش یافته است و به درگیری با نیروی پلیس و اوباش سرکوبگر رسیده است. در این اعتراضات از کارگران صنایع اهواز تا جوانان و زنان و خانواده ها شرکت دارند. مردم بشدت عصبانی هستند و مسئول این وضعیت را بدرست مقامات دولتی میدانند و خواهان استعفا و اخراج آنها شده اند. دولت که از اعتراض مردم وحشت کرده است و توجیهی برای این وضعیت اسفبار ندارد، تلاش میکند با عقب نشینی و وقت خریدن و ارعاب وضعیت را کنترل کند. فاجعه پلاسکو و امروز طوفان شن و قطع برق در خوزستان نشان میدهد که حکومت اسلامی توان اداره و تحفیف هیچ بحران محدود را ندارد و در قبال جامعه تماما غیر مسئول است.
این وضعیت محصول عملیات انتقال آب کارون و تغییر مسیر آبها، اقدامات غیر علمی و غیر کارشناسی سد سازی، خشکاندن تالاب هورالعظیم که بعنوان فیلتری طبیعی عمل میکرد، از بین بردن فضای سبز جهت ساختمان سازی و استخراج نفت، اقداماتی که در دوره جنگ ایران و عراق به بهانه و با توجیه تاکتیک های نظامی صورت گرفت و سرزمینهائی که عملا سوزانده شد، و بعد از سه دهه از پایان جنگ هنوز مردم بهای آن را میپردازند. نابودی فیلترهای طبیعی به ایجاد گرد و خاک و حرکت ریزگردها در خوزستان و دیگر استانهای ایران منجر شده که مسئول مستقیم آن جمهوری اسلامی است. در ایران با یک فاجعه محیط زیستی روبرو هستیم که خوزستان تنها یک مورد آنست. مردم میگویند نمیتوانیم نفس بکشیم، کار نداریم، آب نداریم، برق نداریم، خوزستان جهنم شده است و داریم زیر خاک مدفون میشویم! اگر درصد کمی از هزینه های زائدی که صرف بارگاه جماران و قبر خمینی جلاد و امام زاده ها و آخوندهای مفتخور میشود، صرف بهبود محیط زیست و آموزش و بهداشت مردم میشد، امروز دهها میلیون مردم در ایران با این وضعیت بحرانی روبرو نبودند و هر روز هوای کثیف جان عده ای را نمیگرفت.
حزب کمونیست کارگری حکمتیست از اعتراضات مردم خوزستان و مردم ایران برای برخورداری از یک محیط زیست ایمن و سالم قویا حمایت میکند. این حق پایه ای و بدیهی مردم است که از محیطی سالم برای زندگی برخوردار باشند و این وظیفه دولت است که اقدامات ضروری و فوری را برای کنترل این وضعیت بحرانی در دستور بگذارد. دولتی که نمیتواند آب و نان و کار را تامین بکند، باید گورش گم کند و برود. اکثریت قاطع مردمی که به نابودی محیط زیست اعتراض دارند جزو شریف ترین انسانهای روی زمین و نیروی اردوی آزادیخواهی و برابری طلبی اند. این اعتراضات برحق است چون به مختل شدن زندگی روزمره جمعی انسانها واکنش نشان میدهد. مردم بروشنی میگویند که مسئول این اوضاع و معضلات محیط زیستی در ایران حاکمیت ضد بشری جمهوری اسلامی است. کنترل سریع و تخفیف فوری این اوضاع با امکانات و دانش امروز عملی است و این وظیفه دولت است که فورا اقدامات اضطراری را برای کنترل این وضعیت بحرانی در دستور بگذارد. مردم نباید توجیهات حکومتی را بپذیرند. مردم باید در دفاع از حق سلامت و امنیت جانی و یک محیط زیست ایمن قاطعانه به اعتراضشان ادامه دهند. این اعتراض برحق در دفاع از زندگی و سلامتی میلیونها انسان است که در معرض انواع مخاطرات قرار گرفته اند.
مردم شهرهای ایران که با مشکلات مشابهی روبرو هستند، ضروری است صدایشان را علیه حکومت اسلامی و در دفاع از اعتراض مردم در خوزستان و برخورداری از یک محیط زیست ایمن بلند کنند. این “مشکل مردم خوزستان” نیست بلکه درد مشترکی است که در اصفهان و ارومیه و ایلام و تهران و هر گوشه ایران بعناوین مختلف مردم با آن روبرو هستند. امروز یک همبستگی عمومی برای حقی پایه ای و بدیهی میتواند هم مانعی برای سرکوب مردم زخمتکش خوزستان باشد و هم جمهوری اسلامی را وادار کند که اقداماتی برای بهبود این وضعیت در دستور بگذارد.
یک تهدید و مخاطره برای این اعتراضات تحریکات اسلامی و قومی در داخل و خارج و تلاش برای انحراف آن تحت عنوان “اعتراض مردم عرب” است که خوشبختانه اینبار و تاکنون اعتراض گسترده و شعارهای واقعی مردم فرصت چنین سؤ استفاده ای را نداده است. اما مردم باید هشیار باشند و نگذارند اسلاف جمهوری اسلامی برای حکومت در سرکوب بهانه دست و پا کنند. مسئله محیط زیست امروز مشکل مشترک بسیاری از مردم ایران است و مسئول آن هم حکومت اسلامی است. هیچ چیز بی ربط تر از این نیست که عده ای فرصت طلب و حاشیه ای بخواهند مُهر قومی بر این اعتراضات بکوبند. مردم باید هشیار باشند و مانند کارگران صنایع خوزستان و زنان و جوانان پیشرو در بسیج عمومی و طرح شعارهای واقعی به اعتراض برحق شان ادامه دهند.
از نظر ما کمونیستها، همانطور که مردم حق دارند آموزش ببینند، مسکن مناسب داشته باشند، طب و بهداشت داشته باشند، از آزادی فردی و جمعی و حقوق و حُرمت اجتماعی برخوردار باشند، همینطور و به طریق اولی حق دارند که در محیطی سالم و ایمن و با نشاط کار و زندگی کنند. اگر بدست ما و طبقه کارگر باشد، دنیا را محیطی زیبا و سالم و شاداب و دوست داشتنی برای همه آحاد بشریت میکنیم. تناقضات انسان و طبیعت را حل میکنیم و با اتکا با داده های علوم و دستاوردهای تکنولوژیک نه فقط از تخریب محیط زیست و کُره خاکی جلوگیری میکنیم بلکه در نگهداری آن برای نسلهای بعدی تعهد اجتماعی را تقویت و به قانون و فرهنگ عمومی تبدیل میکنیم. برخورد ما به مسئله محیط زیست برخوردی انسانی و ملموس و مادی است. برای ما هم اضافه دستمزد و مبارزه برای آن مهم است و هم لغو بردگی مزدی. برای ما هم بالا رفتن حُرمت و حقوق زن مهم است و هم رهائی قطعی زن. برای ما هم ایمنی محیط کار و محیط زیست و دفاع از فضائی که در آن انسانها کار و زندگی میکنند مهم است و هم رفع تناقضات و تضادهای انسان و طبیعت. کمونیسم در تحلیل نهائی چیزی جز انسان طبیعی شده، طبیعت انسانی شده، و رفع تناقض انسان با جامعه و جهان پیرامون خویش نیست. *
سردبیر.
۱۶ فوریه ۲۰۱۷