دیگر بس است
(علیه کمپین خامنه ای- رفسنجانی)
رحمان حسین زاده
چندین ماه مانده به مضحکه “انتخاباتی” ریاست جمهوری، کمپین خامنه ای- رفسنجانی شروع شده است. خامنه ای در هفته دولت سرراست و بی ابهام به روحانی و دولتش اعلام کرد، “به یکسال باقیمانده عمر دولتشان بچسپند و وقت خود را در “انتخابات دور دوم هزینه نکنند”. کسی که با مانورهای آخوندی خامنه ای و این جناحها در مقابل هم آشنا باشد، به روشنی میفهمد معنی گفته خامنه ای به روحانی و دولتش اینست که به فکر دور دوم دولت داری نباشند. همگان و افکار عمومی به درست نتیجه گرفتند، ترجیح خامنه ای پایان عمر دولت روحانی و کاندید نشدن شخص وی در بساط “انتخابات” سال آتی و جایگزینی با کسی است که تماما مورد تایید وی باشد. به ویژه این مقایسه یادآوری شد که در شرایط مشابه و سال چهارم ریاست جمهوری احمدی نژاد، در تابستان سال ۸۷ در همان هفته دولت، خامنه ای برعکس به احمدی نژاد و دولتش یادآوری میکند که نباید صرفا به فکر برنامه ریزی برای یکسال باقیمانده باشند. بلکه برای پنج سال آتی برنامه بریزند. به زعم او خود را دولت دور دوم هم به حساب بیاورند و همین اتفاق با حمایت خامنه ای افتاد.
در مقابل این مانور خامنه ای، به مدت کوتاهی بعد مهره هفت خط سیاسی نظام، رفسنجانی از کاندیداتوری روحانی برای دور دوم “انتخابات” حمایت کرد. با حقه بازی همیشگی و عوامفریبی اعلام کرد، اگر “روحانی در دور اول به بعضی وعده هایش عمل نکرده است، در دور دوم امکان تحقق آنها را خواهد یافت”. با سرهم بندی کردن جعل و دروغ خطابش اینست که باید به پای صندوق رای رفت و برای دور دوم کاری کرد روحانی سر از صندوق درآورد.
خامنه ای و رفسنجانی در شرایطی بازار گرمی برای بساط تحمیلی “انتخابات” را شروع کرده اند، که هنوز طبق موازین نظامشان موعد شروع رسمی این مضحکه نرسیده است. صرفنظر از حدس و گمانها، هنوز صف آرایی جناحهای نظام و کاندیداهای آنها تعین روشنی به خود نگرفته است. در نتیجه ورود زودرس این دو عنصر شناخته شده نظام، فراتر از جناحها بدوا مردم را نشانه گرفته اند. هر دو میخواهند با جعل و دروغ و مانورهای شناخته شده بار دیگر کاری کنند، که در بساط سال آتی مثل گذشته بخشی از مردم به ابزار کسب مشروعیت فرمال در پای صندوق رای برای این نظام هار تبدیل شوند. طبق آمار نظامشان متوجه اند در همین بساط اخیر مجلسین نزدیک به هیجده میلیون نفر از واجدین شرایط انتخابات و بیش از نیمی از مردم کلانشهر تهران و حومه از همین صندوقهای کذایی “انتخابات” روی برگردانند. اینها متوجه اند این بار این روند ابعاد گسترده تری خواهد داشت. به زعم خود میخواهند جلو این روند را بگیرند. این روند را باید تسریع و گسترده کرد.
دیگر بس است
– ازهمین حالا به خامنه ای و رفسنجانی باید گفت دیگر بس است. بساط تحمیلی “انتخابات” سال آتی تنها یکی ازعرصه هایی است که در ابعاد میلیونی ما مردم ایران، میتوانیم به خامنه ای و رفسنجانی و دیگر سران رژیم و جناحهایش قاطعانه اعلام کنیم، دیگر بس است و سرکوب و تحمیق و جعل و دروغ و مانورها و صندوق چرخانی ها دیگر کارایی ندارد. جابجا شدن مهره ها در بالا دیگر نمیتواند برایتان عمر بخرد. “نه” قاطع میتواند جواب ما مردم ایران به کلیت نظام و مضحکه “انتخابات” سال آتی آنها باشد.
– به ملی اسلامیهای درون و بیرون نظام، به “اصلاحیون و اعتدالیون و سبزها” به دنبالچه های آنها در اپوزیسیون راست و چپ و لیبرال و دمکرات و فدرالیست، به آندسته از اپوزیسیون بورژوایی که به اصلاح از درون نظام اسلامی امید بسته اند، باید اعلام کرد، دیگر بس است و بساط شعبده بازی کسب حمایت از جناح “خوش خیم نظام” را پهن نکنید. پادویی و عمر خریدن برای جمهوری اسلامی عمرش به سر رسیده است.
– به نیروها و جریانات و حتی بخشی از مردم متاثر از چنین جریاناتی که هربار به زعم خودشان پراگماتیستی گزینه واهی “بد و بدتر” را در مقابل خود قرار میدهند و به طرف بد میچرخند، باید گفت دیگر بس است. این بازی به قدمت عمر جمهوری اسلامی بیهودگی و پوچی خود را به اثبات رسانده است. همه این جناحها بدترین هستند. به بدترین ها و نظامشان باید پاسخ قاطع “نه” را گفت.
– و بالاخره به بخشی از مردم و شهروندان جامعه که هیچوقت کوچکترین توهمی به مضحکه “انتخابات” جمهوری اسلامی نداشته و ندارند، اما از سر اجبار اقتصادی و یا سیاسی، از ترس سرکوب و فشار و محرومیت و محاسبه مهر خوردن و نخوردن شناسنامه و محدودیتهای احتمالی به پای صندوق رای جمهوری اسلامی رفته اند، باید اعلام کرد، شما هم همانند میلیونها مردم تهران و سراسر ایران که اخیرا به پای صندوق رای نرفتند، به این بساط تن ندهید. جمهوری اسلامی در مقابل اقدام جمعی و اراده مشترک شما از سطح یک محله گرفته تا یک شهر و استان و سراسر ایران نمیتواند کاری بکند. متحد و همگام شوید و در صف هم بسته از حالا باید تصمیم گرفت و به پای صندوقهای رژیم نرفت. در یک کلام صحنه “مضحکه انتخابات” سال آتی ریاست جمهوری در ایران میتواند و باید به صحنه گفتن “نه” قاطع مردم ایران به سرتاپای جمهوری اسلامی تبدیل شود.
***