جمال کمانگر-اعتراضات کارگری در فرانسه و افول ستاره اقبال ماکرون!

اعتراضات کارگری در فرانسه و افول ستاره اقبال ماکرون!

جمال کمانگر

قانون کار فرانسه یکی از پیشروترین قوانین کار در میان کشورهای سرمایه داری اروپایی است. قانون کار مذکور که به “کتاب سرخ” شهرت دارد بالغ بر ۳۵۰۰ صفحه است و به دقت و وسواس زیادی رابطه کارگر و کارفرما را ترسیم کرده است. فرانسه ای که مهد انقلاب کبیر و کمون پاریس است به داشتن چنین قوانینی تاکنون افتخار کرده است. اما در ۳۰ سال گذشته و بعد از فروپاشی بلوک شرق، دولتهای مختلف چه “سوسیالیست” که داعیه دفاع از کارگر را دارد و چه محافظه کار همواره تلاش کرده اند که تغییراتی در قانون کار به نفع کارفرما بوجود بیاورند اما با حضور و هوشیاری طبقه کارگر و اتحادیه های کارگری این امر ممکن نشده است. جدال برسر قانون کار در فرانسه تاکنون سر چندین دولت و رئیس جمهور را خورده است!

دوران ماه عسل رئیس جمهور جوان فرانسه امانول ماکرون به پایان رسیده است. محبوبیت اولیه ماکرون مدیون دوقطبی ماکرون- مارین لوپن در انتخابات ریاست جمهوری بود. بعد از ۱۰۰ روز در قدرت و داشتن اکثریت نمایندگان پارلمانی محبوبیت اش به پایین ترین سطح رسیده است و حتی از فرانسوا اولاند نامحبوب هم پایین تر است. ما شاهد افول ستاره اقبال ماکرون هستیم. از نظر کارگران که در مارش اول مه در پاریس شرکت کرده اند انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، انتخابی بین “میکروب” (ماکرون) و “وبا” (مارین لوپن) بود. بعد از گذشت چند ماه از ریاست جمهوری ماکرون این شعار برجستگی بیشتری پیدا کرده است.

دست بردن به تغییر قانون کار به نفع کارفرما آوردگاهی است که جامعه فرانسه را به شدت قطبی کرده است. ۳۶ مورد تغییر در قانون کار تماما به نفع کارفرما و کاستن از مزایای کارگران در مقابل کارفرما و دولت است. قرار است کارگاهها و مشاغلی که کمتر از ۲۰ نفر کارگر دارند از شمول قانون کار فعلی خارج و دست کارفرما در اخراج و استخدام و قراردادهای موقت و حق بازخرید و بازنشستگی باز باشد. دیگر اتحادیه های کارگری و قانون کار تاثیری در تصمیم کارفرما نداشته باشند یا شرکتها بر اساس میزان درآمد در فرانسه ملزم به پرداخت مزایا به کارگران باشند. از نظر ماکرون و سرمایه داران بیکاری ۹.5 درصدی اینگونه مهار خواهد شد! اما واقعیت این است که کارگران بی حقوق تر و بی حفاظ تر در مقابل کارفرما خواهند بود. قانون کار فرانسه دست آورد میلیتانسی طبقه کارگر در این کشور است و لقمه آسانی برای ماکرون و دولت دست راستی اش نیست.

ماکرون هفته گذشته در آتن گفت: “در مقابل تنبلها (منظورش کارگران) و چپ افراطی عقب نشینی نخواهد کرد.” این سخن با واکنش تند اتحادیه های کارگری و روزنامه لیبراسیون و “ژان میلیانش” کاندید سابق ریاست جمهوری از جناح چپ روبرو شد. از نظر رئیس اتحادیه ث.ژ.ت این سخنان ماکرون یک “اسکاندال سیاسی” است. ماکرون در صدد رفو کردن سخنانش بر آمد و گفت: “منظورش روسای جمهور سابق بوده است که در اصلاح قانون کار تنبلی کرده اند.” این عقب نشینی هم نتوانست از خشم کارگران بکاهد.

قرار است لایحه اولیه تغییر قانون کار در ۲۲ سپتامبر در کابینه مورد تصویب قرار گیرد و برای تصویب نهایی به پارلمان فرستاده شود. به فراخوان دومین اتحادیه بزرگ فرانسه ث.ژ.ت در روز ۱۲ سپتامبر در پاریس و ۱۸۰ شهر دیگر اعتراضات وسیعی شکل گرفت و قرار است روز ۲۳ سپتامبر هم بزرگترین اعتراضات و اعتصابات کارگری علیه تغییر قانون کار در فرانسه سازمان داده شود.

طبقه کارگر فرانسه در منگنه عروج فاشیسم و افسارگیسختگی بازار آزاد به رهبری ماکرون قرار گرفته است. شعار هوشیارانه “نه به ماکرون، نه به مارین لوپن” در اول ماه مه راه را برای کنار زدن این دو ترند که بعد از بحران اقتصادی در فرانسه سر برآورده اند نشان داده است. ما کارگران و کمونیستها با مبارزات کارگری در فرانسه علیه سرمایه داران اعلام همبستگی میکنیم و بر دفاع از دستاوردهای کارگری و انترناسیونالیسم کارگری پای میفشاریم.

***