بیانیه حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست در باره؛ تحولات سیاسی در سوریه
مردم یک نظام آزاد، سکولار، غیر قومی و غیر مذهبی میخواهند!
مقدمه: اعلام خبر توافق احتمالی آمریکا و روسیه برسر مسائل مورد اختلاف در سوریه و شروع پروسه جدیدی برای “صلح”، بار دیگر مسئله آینده سوریه و سیمای آن را به موضوع جدال نیروهای درگیر در بحران سوریه تبدیل کرده است. این توافق، که هنوز ابعاد آن روشن نیست، چیزی جز ازسرگيری نشستهاى بیحاصل “مذاکرات صلح” در ژنو ۱ و ۲ و ۳ نیست. همه شاهد “آتش بس”هاى هرگز عمل نشده، شاهد تداوم و گسترش بمبارانها و كشتارها و ويرانى بیشتر جامعه، شاهد وارد شدن مستقیم نظامی روسیه و گسترش دخالت دولتهای روسيه و جمهورى اسلامى در بحران سوریه، شاهد روشن شدن بیشتر نقش ترکیه در حمایت و لجستیک داعش، و اخیرا دخالت زمينى دولت تركيه و تهاجم به مناطق کردنشین سوریه و مشخصا به نیروهای پ ی د بوده اند. اما مسائل پایه ای و کلان در مورد بحران سوریه نه فقط با گسترش منازعات در سوریه لاینحل مانده اند بلکه کلیت این تلاشها و توافقات دولتها براین امر دلالت میکنند که “صلح” و “انتخاباتی” که قرار است محصول این پروسه باشد، ماهیتا در مقابل تمایلات و منافع مردم محروم و منکوب شده و کشتار شده سوریه است. بیانیه ای که میخوانید در نوامبر سال ۲۰۱۵ و در فضای مداکرات ژنو ۳ تدوین و منتشر شده است. امروز که بار دیگر مسئله آینده سوریه در متن بحران منطقه و تقابلهای جهانی و منطقه ای طرح شده است، حزب حکمتیست بر مواضع، اصول و سیاست های تدوین شده در این بیانیه از جمله توقف فوری جنگ و بمباران و قتل عام مردم بیدفاع از هر سو تاکید میکند.
۱- جامعه سوریه گرفتار یک سناریوی سیاه است که مصائب و مشقات آن برای مردم بیدفاع بسیار گسترده تر و خونین تر و سبعانه تر از موارد مشابه در یوگسلاوی، افغانستان، عراق و لیبی است. کشوری را تماما درهم کوبیدند، ترور و کشتار جمعی و بمب را به جزء لاینفک زندگی مردم بدل کردند، قریب سیصد هزار نفر را کُشتند و میلیونها نفر را از خانه و کاشانه شان آواره کردند. مسببین و بازیگران این سناریوی سیاه در عین حال “قهرمانان پروسه صلح” در نشست وین و دست اندرکاران تحمیل پروژه دولت انتقالی به مردم سوریه اند. سوریه در واقع یک میدان جنگ رقابتهای بورژوازی جهانی و منطقه ای در خاورمیانه برسر منافعی فراتر از حکومت بشار اسد و آینده سیاسی آنست. در این میان، مردمی که سال ۲۰۱۱ وسیعا برای “سرنگونی حکومت اسد” و با خواست “آزادی، کرامت و عدالت اجتماعی” بمیدان آمدند، مطلقا نمایندگی نمیشوند. مردم سوریه حق داشتند علیه حکومت فاسد بعث و دیکتاتوری ۴۰ ساله خانواده بشار اسد بپاخیزند. مردم زحمتکش سوریه حق داشتند حکومت ترور و ارعاب بشار اسد را نخواهند و با شعار سرنگونی آن بمیدان بیایند.
۲- بانیان و مسببین اوضاع امروز سوریه از حکومت بشار اسد که اولین جلوه های اعتراض مردم را قتل عام و با بمب و موشک درهم کوبید تا دولتها و نیروهای متحدش مانند روسیه و جمهوری اسلامی و حزب الله، از آمریکا و ائتلاف ناتو تا ترکیه و عربستان سعودی و قطر و داعش و انواع نیروهای تروریست اسلامی، جنایتکاران جنگی هستند. اینها دسته جمعی مسئول قتل سیصد هزار شهروند سوریه، بازگرداندن سوریه به قرون وسطی و نابودی جامعه و آواره شدن میلیونها نفر هستند. از نظر ما کمونیستهای کارگری و طبقه کارگر و مردم آزادیخواه سوریه، جنایتکاران جنگی صلاحیت شرکت در هیچ “پروسه صلح” و تصمیم گیری برای آینده سوریه را ندارند. “راه حل” اینها ادامه سرکوب و فساد و حکومت ترور بعث در شکل دیگری است. اگر نیمچه عدالتی در دنیا حاکم بود، می بایست همه اینها به جرم جنایت جنگی محاکمه میشدند. ضروری است افکار عمومی پیشرو جهان خواهان ایجاد تریبونال محاکمه جنایتکاران جنگی در سوریه شود.
۳- سیاست در سوریه حول دو قطب دولتها و قدرتهای جهانی و منطقه ای قطبی شده است. قطب آمریکا و ائتلاف ناتو و دولتهای ترکیه و عربستان و قطر و گروههای تروریستی دست پخت آنها و پیاده نظامشان مانند داعش و النصره و القاعده و ارتش آزاد، قطب روسیه و چین و جمهوری اسلامی و دولت بشار اسد و حزب الله و انواع دستجات تروریستی دیگر. این دو قطب بورژوائی است که در نابودی جامعه سوریه و کشتار مردم بیدفاع شریک اند. کمونیستها و آزادیخواهان هر دو قطب را بعنوان جنایتکاران جنگی و مسببین اوضاع سوریه محکوم میکنند. حزب حکمتیست هر نوع سیاست طرفداری از این یا آن قطب ارتجاعی را، از نقطه نظر منافع آنی و آتی مردم کارگر و زحمتکش و قربانیان جنگ داخلی در سوریه، سیاستی ارتجاعی میداند.
۴- آینده جامعه سوریه و ترتیبات سیاسی و اداری آن باید توسط خود مردم سوریه و طی انتخاب آگاهانه و آزادانه آنها تعیین شود. “پروسه صلح” امروز محصول توازن قوای سیاسی و نظامی دولتها و نیروها و بلوکهای درگیر در سوریه و تحت فشار و مانیپولاسیون و توافق تروریستهای متفرقه به جلو میرود. هر نوع بند و بست تروریستها و مسببین اوضاع کنونی برسر آینده سوریه از بالای سر مردم محکوم است. مردم سوریه نباید هیچ دولت توافقی مبتنی بر هویتهای قومی و مذهبی را بپذیرند. یک حکومت سکولار و غیر قومی و غیر مذهبی که آزادی و حقوق برابر کلیه ساکنین سوریه را تضمین کند، خواست واقعی مردم زحمتکش سوریه است که سال ۲۰۱۱ برای سرنگونی بشار اسد بمیدان آمدند. توقف فوری جنگ و بمباران و قتل عام مردم بیدفاع از هر سو، پایان گرفتن دخالت قدرتهای جهانی و منطقه ای و بیرون رفتن نیروهای نظامی حکومتی و تروریست های متفرقه از محل زندگی مردم، پیش شرط ایجاد شرایط امن و ایجاد فرصت برای تعیین نظام سیاسی متکی به اراده مردم است.
۵- طی بحران و جنگ داخلی سوریه، مسئله کرد در این کشور بعنوان یک فاکتور سیاسی بیش از پیش مطرح شده است. تجربه اداره مناطق کردنشین توسط کانتونها و مقاومت توده ای علیه تروریسم داعش در کوبانی، از تجارب مثبت در متن بحران و جنگ و سناریوی سیاه در سوریه و منطقه خاورمیانه است. رفع ستم ملی و حل قطعی مسئله کرد یک رکن هر طرح جدی برای آینده سیاسی سوریه است. در هر قانون و ترتیبات سیاسی جدید برای سوریه، باید هر نوع ستم اعم از جنسی، قومی، مذهبی و غیره نفی و برابری حقوق شهروندان در قانون برسمیت شناخته شود. ترجیح سیاسی ما اینست که مردم سوریه و کشورهای منطقه، مستقل از تعلقات ملی و مذهبی، بعنوان شهروندان متساوی الحقوق و تحت یک نظام آزاد و پیشرو و سکولار همزیستی مسالمت آمیز و انسانی داشته باشند.
۶- نیروهای آزادیخواه باید در پروسه سیاسی برای آینده سوریه و ترتیبات سیاسی و اقتصادی و ژئوپولیتیک در خاورمیانه فعالانه دخالت کنند. در سیاستهای حاکم بر نشست وین نباید شرکت کرد اما باید در روند سیاسی در سوریه فعالانه دخالت کرد. تنها چنین دخالت فعالی میتواند روی هر پروسه سیاسی تاثیر بگذارد. باید صدای مردم آزادیخواه و زحمتکش سوریه شنیده شود و تمایلات آنها مستقل از “پروسه صلح” اعلام شود. مردمی که نه با هویت قومی و مذهبی بلکه با شعار “آزادی، کرامت، عدالت اجتماعی” و “سرنگونی نظام” فاسد و آدمکش بشار اسد بمیدان آمدند. مردمی که راسا علیه تروریسم اسلامی مقاومت توده ای سازمان دادند. مردمی که ارگانهای عمل مستقیم در محلات و شهرها برپا کردند. مردمی که برابری و رفع تبعیض میخواهند و خواهان محاکمه جنایتکاران جنگی اند.
۷- وقت آنست مردم سوریه هرجا که میتوانند مستقلا در سیاست دخالت کنند، به ابتکارات توده ای و کنترل از پائین قدرت دست ببرند و ارگانهای دفاع از خود و قدرت مسلح توده ای خود را ایجاد کنند. وقت آنست نیروهای پیشرو و مردم آزادیخواه سوریه که در سیاست و اهداف تروریستهای دولتی و غیر دولتی منفعتی ندارند، تصویر سیاسی خود از آینده سوریه را طرح و برای آن مبارزه کنند. نباید اجازه داد سرنوشت آتی سوریه را بانیان و مسببین وضعیت فلاکتبار و تراژیک امروز رقم بزنند. از زوایه منافع مردم، دست قدرتهای جهانی و دولتهای مرتجع منطقه در تحولات سوریه باید کوتاه شود. بساط گروههای تروریستی اسلامی و داعشی و قومی برچیده شود. مردم سوریه باید متکی به اراده سازمانیافته و آگاهانه خود نظام سیاسی آتی سوریه را تعیین کنند. یک نظام آزاد، سکولار، غیر قومی و غیر مذهبی باید حاصل بلاواسطه حق طلبی و مبارزات مردم سوریه علیه وضع موجود و چند دهه حاکمیت بعث خاندان اسد باشد.
۱۲ نوامبر ۲۰۱۵