یادداشت های جنبش کارگری:
احکام شلاق، احکام انقلاب
در روزهای اخیر در خبرها آمد که هفده کارگر اخراجی معترض معدن طلای «آق دره» در نزدیکی شهرستان تکاب بدنبال احکام صادره قوه قضائیه حکومت طبقه سرمایه دار ایران یعنی جمهوری اسلامی و توسط مامورین و عوامل اجرایی این طبقه به شلاق بسته شدند. این اولین بار نیست که توسط جمهوری سرمایه داری اسلامی حکم شلاق عیله کارگران معترض و مبارز صادر و اجرا می شود و قطعا آخرین بار نیز نخواهد بود.
احکام شلاق به مانند دیگر اشکال مجازات بدنی و بهمراه شکنجه و سنگسار و اعدام به همان اندازه که ضد انسانی و شنیع و ددمنشانه هستند و مورد نفرت و انزجار عمیق انسانهای فهیم و آزاده و نوعدوست می باشند، اما ضرورت وجودی و نیاز حیاتی حفظ و تحکیم سلطه و اقتدار حکومت طبقه سرمایه دار و بویژه حکومت های استبدادی آن نظیر جمهوری اسلامی است. بدون شلاق و شکنجه و دار طبقه سرمایه دار نمی تواند بردگی مطلق طبقه کارگر و تداوم آنرا تضمین کند و حاکمیت خود را لحظه ای سرپا نگه دارد.
حکومت طبقه سرمایه دار ایران از ابتدا تا کنون حاکمیتی استبدادی بوده که با جمهوری اسلامی به اوج توحش خونین خود رسیده است. جمهوری اسلامی همه آن توحش کل ارتجاع سلطنتی و ناسیونالیستی و غرب گرایی و ضد غرب گرایی و مدرنیستی و سنت پرستی و اسلامگرایی طبقه سرمایه دار ایران را یکجا گرد آورده و بهمراه پیشرفته ترین شیوهای استثماری و اقتصاد نئولیبرالی برای اعمال فقر و فلاکت و بی حقوقی و ناامنی و بی حرمتی به طبقه کارگر ایران بکار گرفته است. از اینروست که همه تلاش ها و مبارزات کارگران حتی برای ساده ترین و جزیی ترین نیازها و مطالباتشان یعنی برای دستمزد و مزایا و شرایط کاری قدری مناسب نیز با سد بزرگ سرکوب و نیروی قهریه حاکیمت مواجه می شود. کارگران معدن طلای «آق دره» علیه بیکارشدن و علیه آن شرایط نداری و بی حقوقی مطلقی که فی الحال منجر به خودکشی خوشبختانه ناموفق سه تن از همکارانشان شد دست به اعتراض زدند که با احکام زندان و شلاق و جرایم نقدی مواجه گشتند.
در برابر چنین وضعیت ظالمانه و ستمگرانه ای که عمیقا در نیاز طبقه سرمایه دار به استثمار بی حد و مرز طبقه کارگر و مکیدن شیره جان این طبقه ریشه دارد و از لحاظ تاریخی نیز دیرینه و گسترده است، طبقه کارگر هیچ راهی جز تدارک انقلابی عظیم و زیرو رو کننده علیه کلیت شرایط سیاسی و اقتصادی نظم موجود ندارد. از اینروست که هر حکم شلاق علیه فعالین کارگری و هر انسان دیگری، و هر ضربه شلاق بر گرده کارگران معترض، حکمی است برای به زیر کشیده ارتجاع جمهوری سرمایه داری اسلامی، و برای بزیر کشیده حاکمیت طبقاتی سرمایه دارن بطور کلی، حکمی است برای انقلاب کارگری و برای برچیدن نظام سرمایه داری و برای استقرار حاکمیت طبقاتی کارگران و برقراری دیکتاتوری پرولتاریای ایران، و بالاخره هر حکم شلاق بار دیگر بر ضرورت برپایی نظام سوسیالیستی طبقه کارگر در ایران تاکید می کند و نشان می دهد که باید در این راه تعجیل داشت.
امیر پیام
7 خرداد 1395
27 مه 2016
amirpayam.wordpress.com
**************************************************