اعلامیه اتحاد عمل تشکلهای چپ در آمريکای شمالی به مناسبت سالگرد کشتارهای دهه شصت و یادمان جانباختگان راه آزادی و برابری
اعلامیه اتحاد عمل تشکلهای چپ در آمريکای شمالی
به مناسبت سالگرد کشتارهای دهه شصت و یادمان جانباختگان راه آزادی و برابری
همراه با جزئیات مراسم یادمان در شهرهای ونکوور، مونتریال، شیکاگو، واشنگتن و لس انجلس
بیش از سی و هفت سال از انقلاب نافرجام مردم ایران برای سرنگونی حکومت سرمایه داری سلطنتی بدست کارگران و زحمتکشان برای ساختن یک دنیای انسانی و بدور از نابرابری های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی میگذرد. در آن سالهای منتهی به قیام ۲۲ بهمن ۵۷، انقلابیون پیشرو از جان و هستی خود برای یک انقلاب به مفهوم واقعی مایه گذاشتند و کارگران و زحمتکشان ایران با یک اعتصاب عمومی و سیاسی، بساط رژیم سلطنتی را برای همیشه از میان برداشتند.
نیروهای ارتجاعی مذهبی و سرمایه داری سنتی با کمک قدرتهای سرمایه داری جهانی بلافاصله برای جلوگیری از تعمیق انقلاب مردمی دست بکار شده و با توافقات پشت پرده، تلاش نمودند که انقلاب مردم ایران به سرانجام نرسد. در حقیقت تنها مهره های نظام سرمایه داری جابجا شده و موج سواران قدرت طلب، انقلاب را خاتمه یافته قلمداد کردند. اولین قربانیان این جابجایی قدرت عوامل رژیم گذشته بودند که بدون هیچ محاکمه ای در نخستین روزهای پس از قیام بهمن توسط دادگاههای عدل اسلامی! که بخشی از اصلاح طلبان دینی کنونی بانیان آن بودند، تیرباران شدند.
پس از یک دوره کوتاه آزادیهای نیم بند که انقلابیون چپ و دمکرات فعالیتهای علنی و آگاهگرانه میکردند، بگیر و ببندهای مخالفان توسط رژیم با همدستی نیروهای وفادار به آن که حاکمیت را انقلابی و ضد امپریالیست برمیشمردند؛ آغاز گشت. جمهوری اسلامی با مظلوم نمایی از جنگ خانماسوز ایران و عراق که آن را یک نعمتِ الهی میدانست، زندانها را مملو از روشنفکران انقلابی و چپ کرد، هر روزه در روزنامه ها لیست بالا بلندی از اعدامیان بچشم میخورد. حمله به کردستان و ترکمن صحرا اوضاع را وخیم تر کرد و از کشته ها پشته ساخت. در این جو پلیسی، به هر اعتراضی، با زندان و گلوله پاسخ داده میشد، اعتراض ها در حلقوم خفه شد و ارتش و سپاه پاسداران دوش بدوش هم در جنایتها، بر علیه مردم نقش آفرینی میکردند. عدم درک درست نیروهای چپ از نقش ضد مردمیِ دستگاه عریض و طویل و پیچیده روحانیت و مذهب، باعث ضربات پیاپی سهمگینی بر پیکر چپ انقلابی و دیگر نیروهای اپوزیسیون شد. در تمامی شهرهای ایران دختران و پسران دانشجو و تحصیل کرده در زندانها تلنبار شدند، شکنجه و تجاوز در کنار اعدام به یک امر عادی تبدیل شد، واقعیت این است که اهرم هایِ اصلیِ کنترل کننده زندان و وزارت اطلاعات و امنیت در دست کسانی بود که امروزه خود را اصلاح طلبان فرو افتاده از قدرت، معرفی میکنند.
پس از پایان جنگ ایران و عراق و سرکشیدن جام زهر توسط رژیم جمهوری اسلامی، برای خفه کردن اعتراضات و به انحراف کشاندن افکار مردم از یک جنگ ارتجاعی، خمینی فرمان قتل عام زندانیان سیاسی را صادر کرد که بیشتر زندانیان سیاسی که قبلاً محاکمه شده و بسیاری از آنها دوره محکومیت شان نیز به پایان رسیده بود، با اوامر کسانی چون وزیر دادگستریِ فعلی در دولت “تدبیر و امید” و قدرت خزیدگانی همانند امپراتور آستان قدس رضوی مخفیانه اعدام شدند. هیئت مرگ در ظاهر امر چهار تن ولیکن در اصل تمامی حکومتگران را شامل میشد که بیشتر آنها با اتخاذِ سکوت قبرستانی هدفی جز پاکسازی زندان از زندانیان چپ، دمکرات و مجاهد را نداشتند. آن جنایتکاران طی مدت کوتاهی در تابستان شصت و هفت، هزاران تن از بهترین زنان و مردان زندانی سیاسی را با یک محاکمه بیشرمانه ( که: آیا مسلمان هستی؟ آیا نماز میخوانی؟ آیا جمهوری اسلامی را قبول داری؟ آیا سازمان مجاهدین خلق را منافقین خطاب میکنی ؟ و … ) به مسلخ گاه بردند.
مردم آزادیخواه ایران!
امروز با فداکاری، زندانیان سیاسی سابق، خانواده های جانباختگان و تمامی فعالان سیاسی، با بهره گیری از ادبیات و هنر مقاومت و پایداری، بخشهای گسترده تری از جنایات و سرکوب آن سالهای سیاه، نورافشانی شده است. در این میان جناحی از سرکوبگران رانده شده از قدرت نیز انگشت اتهام را بسوی قدرتمداران حاکم نشانه گرفته اند و تقصیر را بر گردن هم میاندازند. آمارهای ارائه شده از جنایت و کشتار زندانیان سیاسی، هر روز چهره پنهان خود را آشکارتر میسازد. دادخواهی، عزم ما را از آن همه جرم و جنایت، نه برای خونخواهی و برپا کردنِ مجدد چوبه های دار، بلکه برای زنده نگه داشتن حافظه تاریخی، عزم ما را برای بخاطر سپردن و درج در تاریخ، که دیگر هیچ فرد و حکومتی نتواند این دور تسلسل باطل در تاریخ خونباز ما را تکرار کند، اهمیتی دو چندان میسازد.
اتحاد عمل تشکلهای چپ در آمریکای شمالی عمیقاً باورمند است که رژيم سرمایه داری جمهوری اسلامی در کلّیت آن جنایتکار است و از هیچ کوششی برای به بند کشیدن آزادی، جلو گیری از استقرارعدالت اجتماعی و دمکراسی کوتاهی نخواهند کرد. اکنون ما همچنان شاهد وجود زخم عمیق کشتار بر پیکر کارگران و زحمتکشان پیشرو و دگراندیشان در زندانهای قرون وسطایی این رژیم هستیم. رژيم جمهوری اسلامی برای بقای موجودیت ارتجاعی خود تا آخرین تیر بسوی نیروهای چپ و مخالف شلیک خواهد کرد و ما بی باکانه از هر کوششی همراه با مردم ایران برای بزیر کشاندن و به زباله دان تاریخ فرستادن این رژیم کوتاهی نخواهیم کرد.
نه فراموش می کنیم و نه می بخشیم !
زندانی سیاسی آزاد باید گردد، ترور، شکنجه، زندان و مجازات مرگ، نابود باید گردد
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی، زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالسم
– اتحاد چپ ایرانیان واشنگتن
– اتحاد چپ ایرانیان ونکوور
– اتحاد چپ سوسیالیستی ایرانیان
– بخشی از فعالین چپ در لس آنجلس
– کمیته ایرانیان چپ- شیکاگو
– کمیته یادمان کشتار زندانیان سیاسی دهه شصت در ایران – مونتریال
ایمیل آدرس، برای تماس و همکاری : iranianleftinnorthamerica@gmail.com
سپتامبر 2016 – شهریور ۱۳۹۵
بخشی از برنامه های یادمان کشتار زندانیان سیاسی دهه شصت و تابستان شصت و هفت در شهرهای آمریکای شمالی به قرار زیر میباشد:
ونکوور:
مراسم یادمان جانباختگان راه آزادی و سوسیالیسم در ونکوور
نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم
سخنرانی :حسن پویا زندانی سیاسی سابق، از بنیانگذاران کانون خاوران در تورنتو و نویسنده کتاب “در آستانه توفانی روبنده”- شهره قنبری، زندانی سیاسی سابق و هنرمند نقاش- احسان ثابت ، فعال کارگری در ونکوور
شعرخوانی : خالد بایزیدی ، فریده نقش و مجید میرزایی
سرودخوانی:اردوان ربیرم با همراهی موزیک افغان
زمان : ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۶ – ۶ الی ۱۰ شب
مکان : نورت ونکوور، سالن کاپیلانو در تاقطع خیابانهای ۲۳ شرقی و سنت جورجز
برگزار کننده: کمیته یادمان جانباختگان راه آزادی و سوسیالیسم – ونکوور
————————————
مونتریال:
کمیته یادمان کشتار زندانیان سیاسی دهه شصت در ایران – مونتریال برگزار میکند:
دادخواهی و حافظه تاریخی
سخنرانان:
محسن ابراهیمی: عضو دفتر سیاسی حزب کمونیست کارگری ایران
مژده ارسی: فعال سیاسی، زندانی سیاسی سابق و از همکاران گفتگوهای زندان
حسن پویا: فعال سیاسی، نویسنده و از بنیانگذاران کانون خاوران
زمان: ۲۴ سپتامبر ساعت ۶ بعدازظهر
مکان: کتابخانه ات واتر – شماره ۱۲۰۰ خیابان ات واتر تقاطع خیابان تاپر
———————————–
شیکاگو:
برنامهِ یادمان در شیکاگو به مناسبتِ کشتارِ جمعیِ زندانیانِ سیاسی در تابستانِ ۶۷
تاریخ : 18 سپتامبر 2016 ساعت 1:30 بعد از ظهر
مکان: کتابخانه عمومی اسکوکی، ضلع غربی، طبقه اول، بوک دیسکاشن روم
در ادامهِ سیاستِ سرکوب، زندانی، شکنجه و اعدامِ سالهای 1360، بعد از پایانِ جنگ ایران و عراق در تابستان 1367، هزاران زندانی سیاسی که اکثرِ آنها فقط “حکم” زندانی داشتند، به دستور خمینی و دست اندرکارانِ رژیمِ ضد مردمی جمهوری اسلامی، کمتر از دوماه و بطورِ دسته جمعی به جوخه های اعدام سپرده شدند. این جنایات فراموش شدنی و قابلِ بخشش نیستند و بدان خاطر مناسب میدانیم که در برنامه ای با هم، طیِ گفتگو و نمایش فیلم، به بررسیِ این فاجعه پرداخته و با افشاگری از عمق این جنایاتِ حکومتی، یادِ رزمندگانِ رخت بر بستهِ راه آزادی و عدالت را گرامی بداریم.
برگزار کننده: کمیته ایرانیان چپ – شیکاگو
————————————
واشنگتن:
یادمان جانباختگان کشتار زندانیان سیاسی و عقیدتی دهه ۶۰
زمان: یکشنبه ۸ اکتبر ۲۰۱۶ از ساعت ۷ تا ۱۰ شب
مکان: 3000 Chain Bridge RD, Oakton
سخنران: نوشین شفاهی ( زندانی سیاسی دهه ۶۰ )
نمایش فیلم ” آنجا باغی است ” ( کارگردان مسعود رئوف )
اجرای موسیقی توسط ” کارگاه هنر” و هنرمندان فلسطینی
شعر: صمصام کشفی
برگزارکنندگان: اتحاد چپ ایرانیان واشنگتن و اتحاد چپ سوسیالیستی ایرانیان
———————————
لس انجلس:
نمایش ویدیویی : میان گور و ماه ( کارگردان و نویسنده : ناصر رحمانی نژاد )
گفتگویی با حضور کارگردان و خانم الهه امانی
زمان: یکشنبه ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۶ ساعت یک بعد از ظهر
مکان: سالن مارتین لوتر کینگ کتابخانه سانتا مونیکا – شماره ۶۰۱ سانتا مونیکا بولوار
برگزارکننده: کمیته گرامیداشت یادمان زندانیان سیاسی جانباخته در دهه شصت