اخبار کارگری
بخش ایران: نسان نودینیان
بخش بین المللی: داوود رفاهی
کارگران کیان تایر وارد دور تازه ای از اعتراض شدند
از ساعت ٩ صبح روز ٢٦ تیرماه حدود ٤٠٠ نفر از کارگران کارخانه کیان تایر در اعتراض به تعویق پرداخت دو ماه دستمزد و کاهش تولید و خطر بیکارسازی در محوطه محل کار خود تجمع کردند. بنا بر خبر فعالیت‌های کلیه خطوط تولید کارخانه از روز شنبه متوقف شده است.
کارخانه کیان‌تایر در زمینه ساخت انواع تایر خودرو فعالیت دارد . این کارخانه در منطقه چهاردانگه (کیلومتر ١٠ آزادراه تهران-ساوه) قرار دارد و در مجموع در آن نزدیک به ١٢٠٠ کارگر در سه شیفت مشغول کارند.
تجمع سراسری کارگزاران صندوق بیمه کشاوری مقابل مجلس
روز ٢٥ تیرماه بیش از پانصد نفر از کارگزاران صندوق بیمه کشاورزی از سراسر کشور به تهران آمدند و در اعتراض به بلاتکلیفی شغلی خود مقابل سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور تجمع کردند. این بیمه‌گرانِ بدون بیمه و حق و حقوق میگویند شیوه کار آنها حجمی است و در ماههای کساد گذشته، میانگین درآمدشان، ٣٥٠ هزارتومان در ماه بوده‌است. آنها در این رابطه بارها اعتراض کرده اند، از همین رو در روز ٢٥ تیر قرار بود طرح استخدامی آنان در کمیسیون اجتماعی مجلس بحث شود که جلسه کمیسیون اجتماعی تشکیل نشد و بررسیِ طرح به زمانی دیگر موکول شد. در این طرح قید شده کارگزاران با بیش از ٥ سال سابقه بایستی در ظرف مدت سه سال، جذب استخدام دولت شوند. یک موضوع دیگر اعتراض کارگزاران صندوق بیمه کشاورزی زمزمه واگذاری آن به بخش خصوصی و مقدمه چینی بیکارسازی ها و بدتر شدن اوضاع کاری شان است.
تجمع اعتراضی کارگران کارخانه روغن نباتی پارس قو
روز یکشنبه ٢٦ تیرماه ٨٠ نفر از کارگران کارخانه روغن نباتی پارس قو در اعتراض به عدم پرداخت دستمزدهایشان از اردیبهشت ماه تا کنون و همچنین بخشی از دستمزد بهمن ماه سال ٩٥ خود و نیز مبهم بودن سرنوشت بازگشایی کارخانه و بیکار شدن از کارشان در محوطه این کارخانه تجمع کردند. .
تجمع سراسری کارگزاران صندوق بیمه کشاوری مقابل مجلس
روز ٢٥ تیرماه بیش از پانصد نفر از کارگزاران صندوق بیمه کشاورزی از سراسر کشور به تهران آمدند و در اعتراض به بلاتکلیفی شغلی خود مقابل سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور تجمع کردند. این بیمه‌گرانِ بدون بیمه و حق و حقوق میگویند شیوه کار آنها حجمی است و در ماههای کساد گذشته، میانگین درآمدشان، ٣٥٠ هزارتومان در ماه بوده‌است. آنها در این رابطه بارها اعتراض کرده اند، از همین رو در روز ٢٥ تیر قرار بود طرح استخدامی آنان در کمیسیون اجتماعی مجلس بحث شود که جلسه کمیسیون اجتماعی تشکیل نشد و بررسیِ طرح به زمانی دیگر موکول شد. در این طرح قید شده کارگزاران با بیش از ٥ سال سابقه بایستی در ظرف مدت سه سال، جذب استخدام دولت شوند. یک موضوع دیگر اعتراض کارگزاران صندوق بیمه کشاورزی زمزمه واگذاری آن به بخش خصوصی و مقدمه چینی بیکارسازی ها و بدتر شدن اوضاع کاری شان است.
کارگران شرکت آذرآب اراک.در وسط شهر اراک راهپیمایی کردند
از حدود ساعت ٥ و نیم عصر روز ٢٥ تیر کارگران کارخانه آذرآب اراک در اعتراض به تعویق پرداخت نیمی از دستمزد اسفند و دستمزد ماههای فروردین، اردیبهشت ، خرداد و تیر ماه و خلف وعده های مدیریت دست به یک راهپیمایی اعتراضی زدند. کارگران علیرغم حضور نیروهای امنیتی به حرکت خود ادامه دادند. در این رابطه طی این چند ماه این کارگران تجمعات اعتراضی پی در پی ای داشته اند. از جمله روز ١٦ خرداد مقابل ساختمان استانداری مرکزی تجمع کردند.
بنا بر خبر منتشر شده از قول فرهادی مدیر روابط عمومی و امور بین الملل شرکت صنایع آذراب، ٢٠٠ کارگر آن در تهران و ١٥٠٠ نفر انان در این شرکت در اراک به کار اشتغال دارند.
تجمع اعتراضی کارگران کارخانه روغن نباتی پارس قو
روز یکشنبه ٢٦ تیرماه ٨٠ نفر از کارگران کارخانه روغن نباتی پارس قو در اعتراض به عدم پرداخت دستمزدهایشان از اردیبهشت ماه تا کنون و همچنین بخشی از دستمزد بهمن ماه سال ٩٥ خود و نیز مبهم بودن سرنوشت بازگشایی کارخانه و بیکار شدن از کارشان در محوطه این کارخانه تجمع کردند. .
تجمع بازنشستگان صنعت فولاد کشور مقابل ساختمان صندوق فولاد در تهران
روز شنبه ٢٤ تیر گروهی از کارگران بازنشسته صنعت فولاد از اقصی نقاط کشور با سفر به تهران برای چندمین بار در شش ماه گذشته مقابل ساختمان دفتر مرکزی صندوق فولاد دست به تجمع اعتراضی زدند. به گفته کارگران از سال ٩١ بخشی از مطالبات بازنشستگی که مربوط به اجرا و پرداخت مجدد احکام معلق شده حق سرپرستی و حق سختی کار می‌شود، پرداخت نشده است.
همچنین بازنشسته‌های صنعت فولاد خواستار به روز کردن دستورالعمل مصوب احکام مربوطه مطالبات فوق هستند .
یک معضل ٨٦ هزار بازنشسته صنایع فولاد مستمری های چند بار زیر خط فقر و محرومیت از هر گونه تامینی چون درمان رایگان، تحصیل رایگان برای فرزندانشان، تسهیلات لازم برای تامین مسکن است. اینها معضلات اساسی کارگران، معلمان، پرستاران و بخش عظیمی از مردم است.
تجمع اعتراضی کارگران کارخانه منیزیم فردوس
روز٢٤تیرماه، کارگران کارخانه منیزیم فردوس همزمان با سفر عصمت سرفرازی معاون امور اقتصادی استاندار خراسان جنوبی جهت بازدید از خط تولید کارخانه، دراعتراض به عدم پرداخت ٨ ماه حقوق ،٤ ماه حق بیمه واخراج تعدادی از همکارانشان اجتماع کردند. در این تجمع اعتراضی سرفرازی در جلسه ای که با حضور فرماندار، معاونان فرماندار، مدیرعامل کارخانه منیزیم و نماینده کارگران کارخانه برگزار شد، وعده پرداخت حقوق معوقه کارگران را داد.
مدیرعامل کارخانه منیزیم فردوس کافی میزان معوقات کارگران کارخانه منیزیم فردوس را ٨٠٠ میلیون تومان اعلام کرد .
تجمع اعتراضی کارگران اخراجی معدن خاک سرخ هرمز
روز ٢٤ تیر ٣٥ کارگر اخراجی معدن خاک سرخ هرمز بدنبال تعطیلی ناگهانی معدن دست به تجمعی اعتراضی در مقابل بخشداری جزیره هرمز زدند.
این کارگران علت تعطیلی این معدن را اختلافات داخلی تعاونی مرزنشینان اعلام کردند. بهره بردار اصلی این معدن یک شرکت خصوصی به نام شرکت باستان معدن پودر بود و ٦٠ درصد از سهام این شرکت به مردم هرمز واگذار شده است. تعاونی مرزنشینان هم در این شرکت مشارکت دارد.با توجه به برگزاری انتخابات هئیت مدیره تعاونی مرزنشینان و انتخاب ٥ نفر از اهالی به عنوان نمایندگان مردم در تعاونی مرزنشینان، بدنبال این انتخابات کشاکشی هایی در این تعاونی بوجود آمد و در این میان اداره تعاون استان هرمزگان اقدام به انتصاب افراد دیگری کرد.مردم به زیر پا گذاشته شدن انتخابات و هیات مدیره انتصابی اعتراض دارند. این اعتراضات منجر به تعطیلی این معدن شده و ٣٥ نفر از جوانان این جزیزه که در معدن کار میکردند بیکار شده اند. تجمع روز ٢٤ تیر در اعتراض به این اخراجها و تعطیلی معدن است. زیر فشار اعتراض کارگران بخشدار هرمز قول رسیدگی به موضوع را داده است.
تجمع اعتراضی کارگران شاغل نیشکر هفت تپه
از صبح روز ٢٤ تیر بیش از سیصد کارگر شاغل در مجتمع نیشکر هفت تپه، با برپایی اجتماعی اعتراضی در مقابل دفتر کارفرما خواستار پیگیری مطالبات معوقه خود شدند. این کارگران در راستای پیگیری دستمزدهای معوقه خود طی دو ماهه اخیر همراه با ٣٤١ کارگر بازنشسته این کارخانه که بدلیل عدم پرداخت هزینه های مربوط به بازنشستگی پیش از موعدشان، با مشکل بازنشستگی روبرو هستند، تجمعات متعددی بر پا کرده اند که جوابی نگرفته اند.
بنا بر خبرها پرداخت مطالبات مزدی کارگران رسمی وقرار دادی هفت‌تپه از اردیبهشت ماه سال جاری به تاخیر افتاده است. بعلاوه پاداش و بهربرداری سالهای ٩٤ و ٩٥ آنها نیز هنوز پرداخت نشده است. یک موضوع دیگر اعتراض این کارگران نامشخص شدن وضعیت بیمه تکمیلی آنهاست. کارگران میگویند هزینه بیمه از پاییز سال ٩٥ تاکنون به صورت ماهانه از دستمزد آنها کسر می‌شود اما خدماتی به آنان ارائه نمیشود. بدین ترتیب کارگران از همان حداقل شرایط زیر استاندار درمانی محرومند. امروز خواست درمان رایگان یک خواست مهم در میان کارگران است. این خواست را بازنشستگان و معلمان بارها در تجمعاتشان و با شعار بیمه کارآمد، درمان رایگان است، طرح کرده اند.
نکته گفتنی اینکه بازنشستگان نیشکر هفت تپه با مبارزات پیگیرانه خود موفق شدند خواست خود را به مدیریت تحمیل کنند. بنا بر آخرین خبرهای منتشر شده بعد از گذشت حدود دو ماه اعتراض پی در پی، با مبارزات متحدشان و علیرغم تهدیدات و فشارهای مقامات مسئول توانستند خواست خود را به کرسی بنشانند و سر انجام کارفرما هزینه بازنشستگی آنان را پرداخت کرد. این کارگران از اسفند ماه سال ٩٥ مشمول قانون بازنشستگی پیش از موعد مشاغل سخت و زیان آور شده بودند اما به دلیل عدم واریز ٤درصد حق بیمه توسط کارفرما، صدور احکام بازنشستگی آنها تاکنون به تاخیر افتاده بود. اکنون کارفرما ناگزیر شده است که ترک کار کارگران بازنشسته را از تاریخ ٢٥ اسفند سال ٩٥ ، مورد تایید قرار دهد و طبق قانون از مرداد ماه مستمری بازنشستگی آنها پرداخت خواهد شد.
کارگران
جوانمیر مرادی: «کار یا بیمه بیکاری» پاسخ سر راست کارگران به طرح کارورزی
طرح اعمال بیگاری بر کارگران تحصیل کرده و جوان مدتی است توسط دولت به اجرا گذاشته شده است تا از این طریق منبع عظیمی از تولید سود و سرمایه به طور رایگان در اختیار اربابان صاحب کارخانه و ابزار تولید قرار گیرد. طرح قرون وسطائی کارورزی اشتغال جوانان (کاج) یا به بیان ساده تر طرح بیگاری کشیدن دوران اشرافیت فئودالی، آخرین طرح مرسوم دوره های پیشا سرمایه داری به اجرا گذاشته شده تا به امروز در ایران است که چپاول تتمه و آخرین رمق های ده ها میلیون انسان محروم و فعلا شاغل با دستمزد چهار برابر زیر خط فقر و همچنین نیروی مفت و مجانی تازه نفس انسان های سرگردان جویای کار را هدف قرار داده تا با آن حرکت چرخ تولید سیستم اقتصاد بحران زده را چند صباحی دیگر لنگان، لنگان ادامه دهند.
قبل از این طرح، طرح هائی دیگری در قالب قانون، بخشنامه و دستوالعمل های چپاولگرانه و ضد کارگری دیگری نظیر حذف کارگران شاغل در کارگاه های با تعداد کارگر زیر ده نفره از شمول قانون ضد کارگری جاری قانون کار، تفاهمنامه میان سازمان تأمین اجتماعی و وزارت کار در سال ١٣٨٤ که کارگران مراکز کارگری دارای ماهیت غیر مستمر مانند کارگران پروژه ای که اتفاقا ناچار به کار در سخت ترین و نا امن ترین شرایط کار و زندگی اردوگاهی ای که در پروژه های ایران رایج است و مورد بیشترین میزان بهره کشی و استثمار قرار می گیرند را از دریافت بیمه بیکاری بعد از اخراج محروم ساخت، طرح دوران پیشه وری ماقبل ظهور صنعت مدرن استاد شاگردی به بهانه رونق تولید برای ایجاد اشتغال نیز تصویب و به اجرا گذاشته شدند تا حاصل آن امروز برای کارگران فقر و فلاکت و بیکاری و بلایای ناشی از آن باشد و در ازای آن منابع عظیم ثروت برای دزدی ها و اختلاس های پی در پی هزاران میلیارد تومانی در خدمت چپاولگران و غارتگران ایجاد گردد.
بعد از نزدیک به چهار دهه لازم نیست به دنبال سند و ادله برای اثبات دروغگوئی و فریبکاری دولتها که مدعی بوده و هستند اعمال این فشارها بر بخش های شاغل و بیکار طبقه کارگر به خاطر ایجاد اشتغال است، گشت. برای درک فریبکارانه بودن این ادعاها نیاز به تعمق زیاد و بررسی ریشه ای و به اصطلاح کار کارشناسانه نیست. کافی است نگاهی سطحی و گذرا به روند بلایائی که طی چهار دهه گذشته بر سر کارگران آورده شده است انداخته شود. هشت سال به بهانه جنگ با وجود افزایش صدها درصدی تورم و گرانی یک ریال به دستمزد کارگران افزوده نشد، هشت سال بعد هم به بهانه سازندگی بعد از جنگ تورم و گرانی بیش از دوره قبل شد و سهم کارگران باز هم فقیرتر شدن و تشدید اخراح سازیها شد. دوره های بعد و تا امروز نیز که دیگر فریاد فقر و بدبختی و بیکاری در برابر دزدی ها و غارت ثروت و اموال عمومی به فلک رسیده است. امروز هر کارگری چه شاغل و چه بیکار می داند که علت تعطیلی کارگاه ها و کارخانه های تولیدی و مراکز دیگر صنعتی ارزان نبودن دستمزد یا مفت کار نکردن یا به اصطلاح دولتیان ایثار نکردن کارگر نیست. کارگر با دستمزد چهار برابر زیر خط فقر آن هم در سال دو بار تا سه بار بیشتر یعنی دو سه ماه در سال بیشتر حقوق نمی گیرد و همیشه «نه الی ده» ماه در سال چیزی دریافت نمی کند. در نتیجه بخش بیشتر دستمزدش در حساب های بانکی کارفرما بلوکه شده و منبع باد آورده ای برای کسب سودهای هنگفت بانکی می گردد یا در جاهای دیگری مخصوصا بخش تجاری سرمایه گذاری می شود اما خبری از ایجاد اشتغال نیست و هر روز بر تعداد بیکاران و بیکارشدگان از کار افزوده می گردد.
کارگران امروز با تحمل فقر و بیکاری دارند تاوان بحران هائی می دهند که خود هیچ نقشی در آفرینش آنها ندارند. بحران هائی که قبل از آنکه اقتصادی باشند پا در زمین سیاست و روابط بین المللی دارند که در نتیجه، تحریم ها و عدم اقبال به سرمایه گذاری از سوی سرمایه گذاران خارجی با وجود نیروی کار فوق ارزان در ایران به خاطر نادیده گرفته شدن نرم های رسمیت یافته سرمایه داری بخشی از عواقب آن است. بدون تردید اگر نه فقط فارغ التحصیلان جویای کار، بلکه همه کارگران ایران ادعاهای کذب اشتغال زائی دولت که امروز بهانه کرده اند تا دو سال فارغ التحصیلان جویای کار را مجانی در اختیار کارفرمایان قرار دهند، واقعی تلقی کنند و تا دو سال کار کنند و هیچ مبلغی از کارفرمایان دریافت نکنند، دو سال دیگر اقتصاد بحرانی تر از امروز و آمار بیکاران بسیار بیشتر از حالا خواهد بود.
اما پاسخ ما کارگران به این فریبکاری ها، حتی اگر برای یک لحظه بپذیریم که فریبکاری نیست و نیت خیر اشتغال زائی پشت چنین طرح هائی مستتر است، این است که دولت به عنوان در دست دارنده ثروت ها و منابع مالی عمومی مسؤل مستقیم تأمین معیشت کلیه افراد فاقد سرمایه و ابزار تولید که اکثریت عظیم جامعه را شامل می گردد، شغل مناسب ایجاد کند و در غیر این صورت بیمه بیکاری مکفی به کلیه افراد بیکار جامعه بدون در نظر گرفتن اینکه سابقه پرداخت حق بیمه داشته باشد یا نه، در تمام دوره بیکاری پرداخت نماید. ایجاد شغل وظیفه کارگر نیست، کارگر غیر از نیروی کارش چیزی برای تأمین سفره کم رونقش که هر روز به بهانه ائی کارفرمایان و دولت حامی آنان گوشه ای از آن را به خاطر تضمین سود خود قیچی می کنند، ندارد. خواست ما کارگران بدون کمترین توجه و اهمیت دادنی به نیازهای تولید سود برای سرمایه داران و کارفرمایان، کار یا بیمه بیکاری است و بر این خواست تا تحقق آن پافشاری خواهیم کرد.
جوانمیر مرادی ٢٠/٤/١٣٩٦
آقایان بگذارید زندانیان سیاسی سخن بگویند. بگذارید خانواده های زندانیان سیاسی سخن بگویند. بگذارید من بهنام ابراهیم زاده که بهترین سالهای زندگی ام را در زندان گذرانده ام سخن بگویم. زندانی سیاسی آزاد باید گردد.
بهنام ابراهیم زاده
برای بازیگران فریبکار نقض حقوق بشر حاکمان ایرا ن٬
بگذارید من زندانی سیاسی سخن بگویم
روز چهارشنبه ١٤تیرماه به دعوت ستاد به ظاهر حقوق بشر اسلامی ایران در نمایشی مضک تعدادی از سفیران کشورهای خارجی را برای بازدید مهندسی شده به زندان اوین بردند تا باردیگر افکار عمومی را بفریبند ونشان بدهند وضعیت زندان های ایران بسیار عالی وهیچ نقض حقوق بشری در ان دیده نمی شود.
بی شک افکار عمومی وسازمان های حقوق بشری خوب می دانند که آنچه که در زندانهای جمهوری اسلامی می گذرد نقض فاحش حقوق بشر است. بعداز محکومیت های جامعه جهانی حکومت ایران به خاطر نقض حقوق بشر وادامه تشدید تحریم ها وخصوصا تحریم سازمان زندانها وافرادی در سازمان زندانها، لازم بود همچین سناریویی را ترتیب بدهند. و حقیقت همین جاست.
بگذارید زندانیان سیاسی خود سخن بگویند
حقیقت را کسانی می دانند که سالها در زندانهای جمهوری اسلامی حبس ومحکومیت وباانواع شکنجه واذیت وازار سپری کردند وزندانبانان ونهادهای امنیتی سپاه ووزارت از هیچ حربه ای برای به زانو در آوردن زندانیان وخانواده هایشان دریغ نکردند. اولین سوال اینست که چگونه تعدادی سفرا در یک بازدید مهندسی شده آنهم از یک مکان تعین شده از قبل توانستند واقعیتهای زندان را بفهمند. این سفرا چرا از بند خوفناک وزارت ٢٠٩ودو الف و٢٤١وبند هفت وهشت که بدون رعایت قوانین تفکیک جرایم زندانیان در آنجا نگهداری می شوند و یا با وجود خبری ورسانه ای بودن از بند ٣٥٠وبند نسوان زنان که حتی محروم از حق استفاده از تلفن هستند، خبر نداشتند ودیدن نکردند. بگذارید من آنچه که در این‌چند سال با چشمان خودم دیدم وشاهدش بودم را برایتان بگویم. اقایان سفرا! واقعیت را ما زندانیان که سالها در شکنجه گاه جمهوری اسلامی بودیم میدانیم .
در تاریخ ٢٢خرداد ٨٩من بازداشت شدم متعاقب آن به بند وزارت اطلاعات بند ٢٠٩منتقل شدم به مدت بیش از جهار ماه مرا در سلول انفرادی بدون حق تماس با خانواده وحق ملاقات مورد بازجویی های تند وخشن همراه با توهین واهانت وشکنجه برای اعتراف گیری اجباری قرار دادند. آنها کینه توزانه برای درهم شکستن روحیه ام مرا تهدید می کردند که همسر وفرزندت را بازداشت کردیم ودارند در طبقه پایین بازجویی پس میدهند. به دفعات تهدید به اعدام شدم. در بدترین شرایط غیر انسانی و وضعیت نامناسب بهداشتی وتهدید های مداوم بازجویان قرار گرفتم . همواره از سلولی به سلول دیگر منتقل می شدم و در کنارشکنجه وتوهین های مداوم بازجویان که به من میکردند، آنها در کمال وقاهت وبی شرمی به همسر ومادرم هم توهین می کردند.
اما از وضعیت خودم و آنچه که در این چند سال برمن سپری شد و خود سند گویایی از وضع زندانهاست، بگذریم. اجازه بدهید از بند ٣٥٠ بگویم. از بندی که خارج از ظرفیت، زندانیان زیادی را در آنجا در حبس نگه داشته بودند. زندانبانان ابتدایی ترین حقوق زندانی را زیر پا می گذاشتند. ما حتی در طول چند سال حبس در بند ٣٥٠ از حق استفاده از تلفن وتماس با خانواده هایمان هم محروم بودیم . وضعیت بهداشت غذا وخوراک بند به حدی خراب بود که اگر با هزینه شخصی خود غذا تهیه نمی کردیم، چیزی برای خوردن نداشتیم. آنهم با هزینه بالا وخیلی مواقع مایحتاجی که از بوفه زندان تهیه می کردیم، تاریخ مصرفش گذشته بود وهرگز هم اعتراض وشکایت ما به جایی نرسید. مساله دیگر زندانیانی بودند که به خاطر عدم رسیدگی پزشکی وبی توچهی زندانبانان کاملا زمین‌گیر شدند وهیچگاه هیچکس صدایشان را نشنید. من در این چند سال به دفعات شاهد مرگ عزیزانی بودم که به خاطر عدم رسیدگی پزشکی جان خود را از دست دادند. همبندیانم به وضعیت اورژانسی می رسیدند که یا به بهداری وبیمارستان اعزام نمی شدند و یا اگر هم اعزام میشدند با ساعتها تاخیر انجام میگرفت که عملا اقدامی وکاری هم برایشان انجام نمی دادند. من با چشمان خودم دیدم که چگونه دربهداری زتدان زندانی مریض حال را دکترها با سیلی ومشت به جانش افتادند وتاکید داشتند که او خودش را الکی به بیماری وبی حالی زده است و دروغ می گوید. در کنار همه اینها بهداری شدیدا از کمبود امکانات ودارو رنج می برد. وقتی زندانی اورژانسی به بهداری اعزام می شد تنها کاری که برایش بود، دادن چند عدد قرص است.
بد نیست مختصری هم از زندان رجایی شهر بگویم. در زندان رجایی شهر زندانبانان حتی از بازرسی های خودی هم وحشت داشتند که مبادا زندانیان معترض با آنها از مشکلات زندان بگویند. در اکتبر ٢٠١٥تیمی از بازرسان سازمان زندانها از جمله سهراب سلیمانی رئیس سازمان استانهای تهران برای بازرسی به زندان رجائی شهر بند دو داارلقران که بنا به اعتراف زندانبانان وزندانیان ویترین رجایی شهر می باشد، وارد بند شدند. دوروز قبل از بازدید مسئولان زندان دستور دادند که بند را از هر نظر تمیز کنند وحتی قبل از ورود بازرسان دیوارهای کریدور را رنگ آمیزی کردند. وفتی روز موعود فرا رسید ومن هم از این بازرسی مطلع بودم همان روز به بهانه ای مرا به بهداری زندان اعزام کردند اما تنها چند دقیقه به پاسداربند همراهم که مرا به بهداری برده بود گفتم من حالم خوبه هیچ مشکلی ندارم وبدون توجه به او به بند دو برگشتم. وقتی به بند دو برگشتم بازرسان قصد داشتند از بند خارج بشوند که من خودم را رساندم و هنوز به نزدیک سلیمانی نرسیده بودم که به ذستور محمد مردانی رئیس زندان داریوش امیریان جلوی من آمد ودست داد وگفت آقای ابراهیم زاده هیچی نگو. با بازرسان حرف نزن. هر چه شما بگویید رو چشم میزاریم وخواسته هاتون را انجام می دهیم. من که تا آن زمان چنین فرصتی برایم مهیا نشده بود ویکسال بود برای همچنین روزی کمین کرده بودم بی توجه به حرفهای امیریان جلو سلیمانی رفتم وضمن معرفی خودم از مشکلات زندان وکمبودها وغذا وبهداشت وخیلی از موارد دیگر صحبت کردم. سلیمانی مرا به دفتر بند دعوت کرد وادامه صحبت ها را با مسکریان مسئول حفاطت سلیمانی ودر حضور رییس حفاظت زندان اقای زارعی و رییس اجرای احکام انجام دادیم. بعد از این بازرسی وبه خاطر اعتراض وگفتن مشکلات زندان مسئولان زندان خصوصا داریوش امیریان مرا در اقدامی کینه توزانه به بند ده سویت های در بسته انتقال دادند. بعد از این بازرسی یکبار دیگر وقتی از طرف قوه قضاییه واداره کل سازمان زندانها برای بازرسی آمدند قبل از ورود تیم بازرسی با زور وتهدید من ودیگر زندانی سیاسی علی مشهدی را به حفاظت زندان انتقال دادند. وبیش از یک ساعت ما را عملا در حفاطت زندان حبس کردند وتا عصر دیر وقت اجازه ندادند به بند دو برگردیم و وقتی به بند برگشتیم بازرسی صورت گرفته بود وبازرسان بند را ترک کرده بودند. من در تمام این مدت که در بند دو بودم هیچگاه تیم های بازرسی به دیگر بندهای زنذان برای بازرسی نرفتند وچون بند دو کمی از نطر ظاهری تر وتمیز بود همواره بازرسان به بند دو آورده می شدند. اما لازمست بگوییم در زندان رجای شهر واوین از پارچه پرده گرفته تا یخچال وتلویزیون وتا ظرف وقاشق وهر آنچه که نیاز زندانی است، زندانیان با هزینه شخصی خود تهیه می کنند. وضعیت غذا وبهداشت هیچ تعریفی ندارد. زندانیان عادی به بهانه های واهی به سلو ل انفرادی وسویت های غیر بهداشتی در حبس نگه داشته می شوند. باندهای مافیای مواد مخدر راحت در زندان جولان می دهند وبه تجارت سیاه مشغولند. آنها با وجود درخواست کتبی خودم هرگز حاضر نشدند مرا به بند شش معروف به بند آدم خوارها انتقال ندادند. من دنبال آن بودم که بتوانم از نزدیک آنچه که دربند شش می گذرد را مشاهده بکنم وبتوانم خبر رسانی کنم. بند شش وسه وهفت ویک با دیگر بندها خیلی تفاوت دارد. این چند بند خطرناک ترین وکثیف ترین بندهای رجایی شهر هستند که زندانیان زورگو راحت به زنذانیان زیر ١٨سال تجاوز می کنند. آنها مراسمی دارند که حتی زندانیان زیر سن قانونی را عروس می کنند واستفاده جنسی از آنها می کنند. وضعیت غذا و بهداشت وکمی وبی کیفتی غذا بحدی تکان دهنده وخرابست که زندانیان سر تقسیم غذا وته دیگ به جان هم افتاده اند وهمدیگر را برای گرفتن چند قاشق غذا ضرب وجرح کرده اند وجان خود را از دست داده اند. در زندان رجایی شهر همواره در گیری های بین گروهی بین زندانیان ومافیاهای مواد مخدر وجود دارد. اکثر زندانبان به زد وبند وخرید وفروش مواد و وارد کردن آن دخالت دارند. دهها زندانی به خاطر اینکه نتوانستند شرایط زندان را تحمل کنند اقدام به خود کشی کرده اند. تعداد زیادی زندانی که برای مسولان زندان مشکل افرین بودند را ازبین برده اند. سیامک بندلو زندانی که به خاطر یک زخم سطعی به بهداری زندان منتقل شد اما عملا زندانبانان اورا کشتند. نوعی دیگری از اقدامات کینه توزانه مسئولان زندان تشویق وتحریک زنذانیان شرور است که به زندانیانی که برای زندان مشکل دارند، آسیب برسانند. آنها به دفعات چند زندانی شرور وخطرناک را تشویق وتحریک کردند که به من آسیب برسانند که در موردی دربند ده موفق شدند. زندانبانان اما پارا ازاین هم فراتر گذاشته وزندانیان عادی را به بهانه های گوناگون در زیر هشت بند ها مورد ضرب و شتم قرار می دهند.
این داستان وضع جهنمی زندانهاست و اما چرا سفرایی که به زندان اوین رفته بودند، از بند ٣٥٠ بند سیاسی سوال نکردند که کدام قوانین به مسئولان حکومتی اجازه می دهد تعدادی زندانی سیاسی وعقیدتی را در این بند بدون حق استفاده از تلفن به گروگان بگیرند واز هر حق وحقوق انسانی محروم باشند ؟
چرا از بر خورد وحشیانه گارد زندان در بند ٣٥٠در ٢٨فروردین ٩٣معروف به پنچ شنبه سیاه سوالی نکردند که چه گذشت؟
چرا آنها از سلولهای وحشتناک ومخوف بند های ٢٠٩و٢٤٠وبند دو الف دیدن نکردند و کسی جویای آنچه که در این بندها بر زندانیان می گذرد و حال آنها نشد؟
کسی جویا نشد که چگونه است که برخلاف آیین نامه سازمان زندانها وقوانین تفکیک جرایم زندانیان سیاسی را در بند های زندانیان معلوم الحال شرور وخطرناک نگهداری می کنند. با زور وتهدید وزدن دستبند وپابند ولباسهای توهین آمیز انها را به بیمارستان یا دادگاه انقلاب اعزام می کنند؟
چرا از روند دادگاهی های ناعا دلانه وچند دقیقه ای زندانیان ویا متکی بر علم قاضی زندانی را محکوم به اعدام وقصاص می کنند حرفی نزدند؟
چرا با کسی در مورد آنچه که در آگاهی شاپور برای اعتراف گیری بر متهمان وبازدشت شدگان می گذرد ودهها موارد دیگر که مجالی برای بیان ان نیست صحبت نشد؟.
بی شک افکار عمومی وسازمانهای بین اللمللی وحقوف بشری به خوبی می دانند که آنچه که در زندانهای جمهوری اسلامی می گذرد نقض فاحش حقوق بشر است. هراس مسئولان جمهوری اسلامی از چیست؟ چرا به محض اینکه چند سفیر می خواهند از زندان دیدن کنند، زندانیان سیاسی وعقیدتی را به بهانه های اعزام به دادگاه وبیمارستان از بند خارج می کنند؟ اگر واقعا در زندانهای ایران موازین حقوق بشری رعایت می شود پس برای چه همواره احازه نمی دهند زندانیان معترص حرفی بزنند؟ چرا در طول ماموریت گزارشگر حقوق بشر آقای احمد شهید هرگز به وی اجازه ورود به ایران وبازرسی از زندانهای ایران را ندادند؟
آقایان بگذارید زندانیان سیاسی سخن بگویند. بگذارید خانواده های زندانیان سیاسی سخن بگویند. بگذارید من بهنام ابراهیم زاده که بهترین سالهای زندگی ام را در زندان گذرانده ام سخن بگویم. زندانی سیاسی آزاد باید گردد.
بهنام ابراهیم زاده
تیر٩٦
گزارش
چکیده گزارش‌های کارگری – هفته دوم تیر ماه ٩٦
(منبع سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران)
افزایش ساعات‌کار
پانزدهم تیر ماه – داده‌های مرکز آمار حاکی از این است که همچنان حجم قابل توجهی از شاغلان کشور بیشتر از حد استاندارد کار می‌کنند. در بین شاغلان ١٥ ساله و بیشتر ٤٠,٩ درصد شاغلان به‌طور معمول بیش از ٤٩ ساعت در هفته کار می‌کنند. در زمستان سال گذشته، این نرخ ٣٦,٣ درصد ثبت شده بود.با درنظرگرفتن ٢٣میلیون‌و ٣٠٠ هزار شاغل، تعداد شاغلان با ساعات کاری اضافی بیش از ٩میلیون‌و ٥٣٠ هزار نفر است که در یک سال گذشته حدود ٦٠٠ هزار نفر افزایش نشان می‌دهد.
قرارداد های موقت و بیمه بیکاری
پانزدهم تیر ماه -کارگران برای دریافت حق بیمه بیکاری باید در زمان اتمام قرارداد یک سال سابقه داشته باشند. هم‌اکنون مقرری بیمه بیکاری پرداختی به افراد مجرد حداقل شش ماه و حداکثر ٣٦ ماه و برای افراد متأهل حداقل ١٢ ماه و حداکثر ٥٠ ماه است که در نهایت ٨٠ درصد آخرین دریافتی کارگر به آنان پرداخت می‌شود.اکثریت کارگران قراردادی به دلیل نداشتن یک سال “سابقه کار” هنگام تعدیل [اخراج ] از دریافت بیمه بیکاری محروم می شوند.
شاخص‌های مربوط به بازار کار
پانزدهم تیر ماه – مرکز آمار ایران جدیدترین شاخص‌های مربوط به بازار کار را منتشر کرد؛ نرخ بیکاری در فصل بهار سال جاری معادل ١٢,٦ درصد بوده است که نسبت به فصل مشابه سال گذشته، چهار دهم واحد درصد رشد نشان می‌دهد. تعداد بیکاران نیز با رشد ٦.٥ درصدی از دومیلیونو ٧٥٧ هزار نفر در بهار سال گذشته به دومیلیونو ٩٣٥ هزار نفر در بهار سال جاری افزایش یافته.در بهار سال جاری، ١٠,٢ درصد از جمعیت شاغل کشور دارای اشتغال ناقص هستند. این شاخص در بهار سال جاری بین مردان ١١.٣ درصد و زنان ٥.١ درصد، مناطق شهری ٩.٢ درصد و مناطق روستایی ١٢.٦ درصد است.بر‌این‌اساس، از ٢٣میلیون‌و ٣٠٠ هزار شاغل، حدود دومیلیونو ٤٠٠ هزار نفر اشتغال ناقص[بیکاری پنهان] دارند.
تجمع کارگران بازنشسته مجتمع نیشکر هفت تپه
پانزدهم تیر ماه – حوالی ظهر روز گذشته،برای سومین بار در یک هفته جاری، حدود٢٠٠ نفر از کارگران بازنشسته برای رفع مشکلات بازنشستگی خود مقابل ساختمان فرمانداری شهرستان شوش تجمع کردند.
تداوم افزایش قیمت ها
چهاردهم تیر ماه- گزارش بانک مرکزی از میانگین قیمت خرده‌فروشی مواد خوراکی در شهر تهران نشان می‌دهد که در هفته منتهی به٩ تیر ٩٦، قیمت‌ها در چهار گروه با افزایش روبه‌رو شد. نگاهی به تغییر قیمت خوراکی‌ها در یک سال منتهی به نهم تیرماه نیز نشان می‌دهد که قیمت لبنیات ٧,٣درصد، تخم‌مرغ ٢٠,٨درصد، برنج ١٣,٢ درصد، حبوب ٢١,٨ درصد، میوه‌های تازه ٤ درصد، سبزی‌های تازه ٢٩,٨ درصد، گوشت قرمز ٢٠,٥درصد، قند و شکر ١١,٩ درصد و روغن‌نباتی ٨,٤ درصد رشد قیمت داشته است.
اعتراض کارگران کارخانه لوله سازی آلپا
چهاردهم تیرماه- جمعی از کارگران کارخانه لوله سازی آلپا بیش از یک سال مزد معوقه از کارفرما طلب دارند. کارفرما ماه گذشته حدود ٥٠ نفر از کارگران را شامل تعدیل نیروی انسانی [اخراج] نمود. کارگران خواستار بازگشت به کار و دریافت مزد و مزایای معوقه خود هستند.
ضرورت ایجاد سیستم ایمنی و بهداشت در محیط کار
چهاردهم تیر ماه – آتش‌سوزی در کارخانه کارتن‌سازی در منطقه خاوران تهران٬ آتش سوزی در مخازن روغن نیروگاه حرارتی تبریز واقع در آذرشهر٬ حادثه انفجار در پالایشگاه آبادان و مصدومیت شش کارگر و مرگ کارگرِ زن در یک نانوایی در استان سمنان و ده ها مورد مشابه نشانگر نبود سیستم ایمنی و بهداشت کار در ایران است.
تجمع کارگران شهرداری خرمشهر
چهاردهم تیرماه- کارگران اخراجی بخش خدمات منطقه آزاد اروند که در شهرداری خرمشهر شاغل بودند٬ دراعتراض به اخراج خود٬ دریافت مزد معوقه و با خواست بازگشت به کار در مقابل سازمان منطقه آزاد اروند تجمع کردند.
اعتصاب کارگران کارخانه رینگ سازی مشهد
چهاردهم تیر ماه – اعتراض کارگران این کارخانه در روز١٤ تیر ماه نیز نسبت به بی توجه‌ای کارفرما به مطالبات کارگران ادامه دارد .بیش از ٤٠٠ نفر از کارگران این کارخانه حوالی ظهرروز سه شنبه ١٣ تیر ماه با تجمع مقابل دفتر نهاد صنفی این کارخانه خواستار پرداخت مطالبات صنفی خود شدند و نسبت به اجرای سلیقه‌ای طرح طبقه بندی مشاغل که در نتیجه اجرای آن، درآمد نزدیک به ١٢٠٠ کارگر رسمی وقرار دادی شاغل در این واحد صنعتی در حد حداقل‌های قانونی باقی مانده است ،اعتراض دارند.
اعتراض ماهیگیران بندر انزلی
چهاردهم تیر ماه – زمانی که شرکت تعاونی پَره پا برجا بود تحت پوشش بیمه بودیم و مطالبات صنفی خاص خودمان را داشتیم اما پنج سال پیش با ساخت و سازی که در ساحل انزلی رخ داد به نوعی از کار بیکار شدیم [ خود کارفرما شدیم !] حالا نه از بیمه خبری است ونه از مطالبات صنفی. درآمد ماهیگیری تنها برای شش ماه هر صیاد و خانواده اش کافی است. همه صیادان مجبوراند در ماههای دیگر سال هم کار کنند. بسیاری از صیادان در ماههای غیرصید به مشاغلی چون کارگری ساختمان، کارگری کشاورزی، دستفروشی و … مشغول هستند.
اعتراض کارگران راه آهن ایران
چهاردهم تیر ماه – کارگران پیمانکاری برق و موتوریست رجاء از تاخیر در پرداخت دستمزدها و همچنین احتمال تعدیل[ اخراج] کارگران ابراز نگرانی کردند. این زحمتکشان در اعتراض می گویند: ما کارگران پیمانکاری با وجودی که کارمان مستمر و ثابت است، قرارداد محکم و درازمدت نداریم و همیشه از بابت امنیت شغلی نگرانیم.
اعتراض کارگران شاغل درورزشگاهای استان همدان
چهاردهم تیر ماه– بیش از ٣٠ نفر از کارگران شرکتی شاغل در محیط های ورزشی استان همدان نسبت به عدم پرداخت مطالبات مزدی خود اعترض دارند و تاکنون خبری از تغییر وضعیت استخدامی آنان نیست. مدیرکل ورزش و جوانان استان همدان چندی پیش به رسانه‌ها گفته بود: پرداخت دستمزدهای کارگران منوط به تخصیص اعتبارات عمرانی است و تا زمانی که اعتبارات تامین نشود نمی‌توان دستمزدهای نیروهای شرکتی را پرداخت کرد!
اعتراض کارگران معدن شکافان تهران
چهاردهم تیر ماه –کارگران معدن باوجود انجام کار سخت درآمدی نزدیک به حداقل‌های قانونی دارند که تازه همین مبلغ نیز با تاخیر چند ماهه پرداخت می‌شود .طلب انباشته کارگران این معدن مربوط به ٦ ماه دستمزد سال ٩٥، سه ماه دستمزد سال جاری و عیدی پایان سال ٩٥ است. علاوه براین، بیمه کارگران نیز به سازمان تامین اجتماعی واریز نشده است و در نتیجه سازمان تامین اجتماعی از تمدید دفترچه درمانی کارگران خودداری کرده است.
تجمع کارگران نیروگاه سیکل ترکیبی جهرم
سیزدهم تیرماه- کارگران شرکتی نیروگاه سیکل ترکیبی جهرم طی چند ماه اخیر مزد خود را دریافت نکرده اند. کارگران در اعتراض به این موضوع و تحقق مطالباتشان مقابل ساختمان اداری تجمع کردند.
اعتراض کارگران واحد تولیدی زیاران
سیزدهم تیر ماه – جمعی از کارگران واحد گوشت زیاران در شهرستان آبیک در اعتراض به عدم تمدید قرارداد خود در مقابل درب این واحد تولیدی گوشت تجمع کردند.واحد گوشت زیاران پس از ١٠ سال تعطیلی دوباره بازگشایی شده و قرارداد تمامی ١٠٠ کارگر آن موقت و سه ماهه است.
خصوصی سازی ورزش
سیزدهم تیرماه – وزیر ورزش و جوانان گفت؛ ٩٠ درصد برنامه های ما همان است که هشت ماه پیش اعلام کرده بودیم…مهمترین بخشش این است که بتوانیم یک بخش خصوصی موثری را داشته باشیم که این بخش خصوصی بتواند این تیم‌ها[ورزشی همه رشته ها] را در اختیار بگیرد.
مطالبه کسبه خرد ساختمان پلاسکو
سیزدهم تیر ماه- کسبه ساختمان پلاسکو خواستار احیای کسب و تولید خود شدند…آنها اعلام کرده اند؛ مقدار زیادی از کالاهای مغازه‌هایشان در این مدت به سرقت رفته و بنیاد مستضعفان مالک ساختمان وشهرداری مسئولیتی در قبال آن نمی‌پذیرند.
تظاهرات و اعتراضات کارگران هپکو
سیزدهم تیر ماه – حدود ٩٠٠ کارگر کارخانه هپکو اراک دیروز و امروز (١٢ و١٣ تیرماه) به نشانه اعتراض به محقق نشدن وعده پرداخت مطالباتشان از سوی کارفرما در فاصله محل کارخانه تا ساختمان استانداری و میدان مرکزی شهر اراک را راهپیمایی کردند. کارگران معترض هپکو میگویند: مسئولان بدون در نظر گرفتن شرایط زندگی کارگران در مورد واگذاری این واحد صنعتی تصمیماتی را اتخاذ می‌کنند که کاملا به زیان کارگران و خانواده‌هایشان است و برای همین است که آنها با برپایی اجتماعات صنفی پیگیر خواسته‌های خود شده‌اند.
اعتصاب کارگران کارخانه آیدا سرام
سیزدهم تیر ماه – کارگران کارخانه کاشی و سرامیک «آیدا سرام»، صبح روز ١٣ تیر ماه در مقابل استانداری خراسان جنوبی تجمع کردند .تاخیر در پرداخت ٥ ماه مطالبات مزدی و به تعویق افتادن حق بیمه کارگران به سازمان تأمین اجتماعی دلیل این اعتراض بر حق کارگران است.
طرح کارورزی
سیزدهم تیر ماه – با اجرای طرح کارورزی این نگرانی می‌رود که کارفرما با وجود نیروی کار ارزان هیچ تمایلی به حفظ[ حتی] نیروی قرارداد موقتی خود نداشته باشد و عملا بخش زیادی از نیروی کار فعلی با فارغ‌التحصیلان کارورز جایگزین شوند. از سوی دیگر به‌کارگیری فارغ‌التحصیلان به‌عنوان کارورز تنها یک فریب برای واردکردن شوک به آمارهاست و به اشتغال پایدار منجر نخواهد شد.
اعتراض کارگران اخراج شده آذر آب
سیزدهم تیر ماه – نزدیک به ٤٣ روز از اخراج ٢٢ کارگر این کارخانه، با سابقه ٦–٨ سال، می گذرد و تقریبا هر روز کارگران مقابل درب ورودی شرکت تجمع کرده‌اند. کارگران اخراجی نه تحت پوشش بیمه بیکاری هستند و نه از کارفرمای کارخانه حقوقی دریافت می‌کنند. مطالبات معوقه هر یک از کارگران ٣ماه مزد معوقه و ٧ ماه حق بن پرداخت نشده است.
اعتراض بازنشستگان صنعت فولاد کشور
سیزدهم تیر ماه – صندوق بازنشستگی فولاد کشور که بیش از ٨٥ هزار بازنشسته دارد مستمری خرداد ماه آنها را هنوز پرداخت نکرده است و از آنجا که هیچ تضمینی برای تکرار نشدن این وقفه در پرداخت مستمری بازنشستگان وجود ندارد، بازنشستگان خواهان هر چه سریعتر تامین اعتبار حقوق‌شان شدند.
اعتراض کارگران کارخانه‌های کاشی سازی یزد
سیزدهم تیر ماه –در کارخانه‌های کاشی‌سازی بیش از سایر کارخانه شاهد بروز مشکلاتی چون عدم پرداخت به موقع و نادیده‌گیری حقوق کارگران هستیم. بیشتر کارگران صنایع کاشی دستمزدی نزدیک به حداقل‌های قانونی دریافت می‌کنند.
اعتصاب کارگران کارخانه نورد ریل ذوب آهن اصفهان
دوازدهم تیر ماه – کارگران واحد ٤٠٠هزار تنی نورد ریل در ذوب آهن اصفهان در اعتراض به کاهش مزایای شغلی وعدم دریافت اضافه کار دو ماه قبل در محوطه این واحد صنعتی تجمع کردند. مدیریت واحد خط تولید ریل ملی اخیر اعلام کرده ؛ به دلیل صرفه جویی در هزینه ها بخشی از مزایای نیروی کار کاهش می یابد.
ادامه مبارزه کارگران کارخانه هپکو
دوازدهم تیر ماه – بیش از ٩٠٠ کارگر کارخانه ماشین سازی هپکو اراک در اعتراض به عدم دریافت دستمزد و عملی نشدن وعده کارفرما مبنی بر پرداخت مطالبات معوقه، در مقابل مسیر ورودی کارخانه ماشین سازی هپکو تجمع کردند.
بیکاری کارگران شهرک صنعتی شهرکرد
دوازدهم تیرماه- فرماندار شهرکرد گفت: شهرک صنعتی شهرکرد با کمبود آب مواجه شده و تقریبا تمامی واحد های تولیدی-صنعتی و خدماتی با بحران و رکود دست و پنجه نرم می کنند. در مراکز تولیدی شاهد تعدیل[اخراج] صدها نیروی کار و بیکاری آنها دراین شهرک صنعتی هستیم.
اخراج دستجمعی کارگران درپالایشگاه کرمانشاه
دوازدهم تیر ماه – تعدادی از کارگران پالایشگاه کرمانشاه تحت عنوان “عاملان ” اعتصاب و اعتراض در این واحد صنعتی،اخراج و خاتمه قرارداد استخدامی آنها اعلام شد. کارگران به واگذاری پالایشگاه کرمانشاه به بخش خصوصی اعتراض دارند. تاکنون ٦ کارگر و کارمند به دلیل این اعتراضات از کار برکنار شده اند.
کارکنان موزه ها خواستار امنیت شغلی هستند
دوازدهم تیر ماه – با اجرای قانون هدفمندی یارانه ها٬نرخ بلیت موزه‌ها سه بار افزایش یافته. این امر بر تعداد گردشگران و بازدیدکنندگان اثر نامطلوب داشته و منجر به تعدیل[ اخراج ] شماری از کارمندان و کارکنان عمدتا زن موزه‌های سراسر کشور شده است.کارکنان موزه ها خواهان قرارداد رسمی و حفظ مکان شغلی شان هستند.
اعتراض کارگران به نبود امنیت و ایمنی کار در معادن
دوازدهم تیر ماه – تا زمانی که کارفرمایان بخش معدن معتقد باشند که سود‌دهی بر رعایت اصول ایمنی تقدم دارد، مشکلات کارگران معدنچی حل نشده باقی‌خواهد ماند…. و برای همین است که در جای جای کشور کارگران معادن با مشکل اخراج، پرداخت نشدن مزد و ایمنی مواجه هستند.
مبارزه کارگران شرکت مخابرات علیه قراردادهای موقت
دوازدهم تیر ماه – در روزهای گذشته اعتراضات کارکنان شرکتی مخابرات در شهرها و استانهای مختلف کشور ادامه داشته‌است… خواسته‌ی این زحمتکشان قرارداد مستقیم و بدون واسطه همراه با اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل شرکت مخابرات ایران مطابق ماده‌های ٤٩ و٥٠ قانون کار است… تهدید به اخراج و تعدیل نیرو تا کنون حربه‌ای بوده برای عدم اجرای قانون و پرداخت مطالبات و جلوگیری از خواسته های بر حق این کارگران
مبارزه کارگران کارخانه کاشی اصفهان
دوازدهم تیر ماه – کارگران کارخانه کاشی اصفهان از سال گذشته ده ماه معوقات مزدی پرداخت نشده دارند؛ معوقاتی که با تعطیلی کارخانه و خوابیدن خط‌های تولید پرداخت نشد…کارگران می گوییند: با فروختن کاشی مواد اولیه خریدیم و چهاردهم فروردین قفل تعطیلی را شکستیم؛ در این مدت با فروش محصولات، دستمزد فروردین و اردیبهشت کارگران پرداخت شد؛ اما مطالبات سال گذشته همچنان پابرجاست و پرداخت نشده.
اعتراض کارگران اخراج شده کارخانه واریان لوشان
دوازدهم تیر ماه – کارگرانی که از ٢٩خرداد تا به امروز توسط کارفرمای کارخانه پالایش روغن واریان لوشان اخراج شده‌اند خواستار بازگشت به کار خود شدند.٦ کارگر اخراج شده بخشی از یک گروه ١١ نفری هستند که به دلیل داشتن سابقه کار در مشاغل سخت و زیان آور از مدتی قبل منتظر بازنشستگی بودند اما چون کارفرما حاضر به پرداخت هزینه‌‌های مربوطه نشده بود سازمان تامین اجتماعی از صدور احکام بازنشستگی برای آنها خودداری کرده است. کارگران اخراج شده علاوه بر پیگیری برای بازگشت به کار، بابت ٤ ماه دستمزد و عیدی سال ٩٥ نیز طلبکار هستند.
خواسته کارگران شهرداری نهاوند
یازدهم تیر ماه – گروهی از کارگران طرح عملیات سم‌پاشی درختان و فضای سبز شهر نهاوند٬ در اعتراض به عدم دریافت مزد ماه گذشته خود مقابل ساختمان شهرداری تجمع کردند.با آغاز فصل گرما و احتمال شیوع و پراکنش آفات نباتی و جلوگیری از طغیان آفات اشجار، عملیات سم‌پاشی درختان در خرداد ماه اجرا شد٬ اما دستمزد کارگران تاکنون پرداخت نشده است.
پیرامون لایحه اصلاح قانون کار
یازدهم تیر ماه- حسن روحانی در نامه‌ای خطاب به علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی با اشاره به مصوبه اردیبهشت ماه هیئت وزیران، خواستار استرداد لایحه اصلاح قانون کار شد.
تجمع معلمان مدارس خصوصی
یازدهم تیر ماه- روز یازدهم تیرماه بیش از یکصد معلم آزاد از سراسر کشور به تهران آمدند و در مقابل مجلس تجمع کردند. دستمزد پایین تر از حداقل دستمزد مصوب، فقدان بیمه و عدم هماهنگی بین آموزش و پرورش و وزارت کار در ارتباط با ساماندهی نیروهای آموزشی بخش خصوصی از مهمترین دلایل اعتراضی معلمان است.
تجمع ناظران جهاد کشاورزی استان کهگیلویه و بویراحمد
یازدهم تیر ماه – روز یازدهم تیرماه، ١٠٨ نفراز ناظران جهاد کشاورزی کهگیلویه و بویراحمد که همه مراحل گزینش و استخدام را انجام داده‌اند، دراعتراض به بلاتکلیفی و نبود اعتبار برای اشتغال که منجر به بیکاری آنها شده‌است، در مقابل استانداری دست به تجمع زدند.
اعتصاب کارگران کارخانه لوله و نوردصفا
یازدهم تیر ماه – کارگران این کارخانه صبح روز١١ تیر ماه در اعتراض به حدود چهارماه مطالبات مزدی پرداخت نشده دست از کار کشیدند[ اعصاب کردند]. به دنبال برپایی چند نوبت اعتراض صنفی سرانجام، ظهر روز یازدهم تیرماه کارفرما حاضر شد یک ماه از معوقات کارگران این کارخانه را پرداخت کند.
اخراج کارگران در کارخانه نساجی پاکان
یازدهم تیر ماه – تا یک دهه پیش بیش از ٢٣٠کارگر در این کارخانه نساجی مشغول کار بودند اما با به حداقل رساندن تدریجی خطوط تولیدی تنها٤٠کارگر در این کارخانه باقیمانده‌اند.
مبارزه و همبستگی کارگران شرکت مخابرات
یازدهم تیر ماه – با گذشت بیش از ده روز از شروع اعتراضات کارکنان شرکتی مخابرات در مشهد، این اعتراضات همچنان ادامه دارد و به شهرها و استانهای دیگر هم کشیده شده است. صبح روزیازدهم تیرماه در مشهد، همدان، شیراز، شهرهای استان لرستان و همچین در استان خوزستان، بیش از چند صد نفر از کارکنان شرکتی مخابرات دست از کار کشیدند و مقابل ساختمان‌های این سازمان تجمع کردند. این زحمتکشان خواستار اجرایی شدن طرح طبقه بندی مشاغل در مخابرات، عقد قرارداد مستقیم و تامین امنیت شغلی هستند.
اعتراض کارگران کارخانه نخ پارسیلون
یازدهم تیر ماه – نزدیک به ٢٠٠ نفر از کارگران این کارخانه که از سال ٩١ به تدریج بازنشسته شده‌اند هنوز سنوات پایان خدمت خود را از کارفرما دریافت نکرده‌اند. مطالبه هر یک از کارگران بین ١٠ تا ٢٠ میلیون تومان برآورد می‌شود.
وضعیت شهرک صنعتی آستارا
دهم تیرماه- در شهرستان آستارا یک شهرک صنعتی وجود دارد که از آن فقط یک اسم باقی مانده … و جوانان بیکار هستند. وضعیت کارخانه‌های نیمه فعال موجب بیکاری کارگران منطقه و مشکل اشتغال گردید. بیش از ٢ هزار کارگر تعدیل[اخراج ] شدند٬ وزارت کار نیز واکنشی نشان نداد.
تجمع ماهیگیران بندر دیر
دهم تیرماه – گروهی از صیادان به همراه ناخدا یان لنج ها و قایق های صیادی بندر دیر واقع در استان بوشهر در اعتراض به تخریب ادوات صیادی توسط کشتی های کف روب غیر بومی و کاهش درآمد خود ، در مقابل ساختمان فرمانداری تجمع کردند.
تجمع دوباره کارگران کارخانه ذوب‌آهن اردبیل
دهم تیر ماه- کارگران کارخانه ذوب‌آهن اردبیل با تجمع در مقابل استانداری اردبیل، خواستار پرداخت حقوق معوقه ١٨ ماهه خود شدند.ذوب‌آهن اردبیل ٢٣٠ نفر پرسنل برای دو بخش نورد و ذوب دارد که کارفرما گروهی از آنها را تعدیل نیرو[اخراج ] کرده است. حداقل ٨٣ کارگر برای سه میلیارد تومان مطالبات خود معترض هستند و عمده این مطالبات حقوق معوق است.
خطر افزایش حوادث در معادن جدی است
دهم تیر ماه – …”اینکه تنها یک معدن از ٢٨٧ معدن موجود در استان زنجان تجهیزات ایمنی و امداد رسانی دارد نشان از آن دارد که با گذشت بیش از چهل روز، هنوز از حادثه معدن زمستان یورت هیچ درسی نیاموخته‌ایم و صرفا منتظر وقوع حوادث بعدی هستیم. در این شرایط این پرسش مطرح است که چرا مقداری از درآمدهای این معادن صرف به روز رسانی شرایط ایمنی آنها نمیشود؟”
اعتراض کارگران عملیاتی شرکت ملی نفت ایران
دهم تیر ماه – کارگران عملیاتی نفت که در شرکت‌های مختلف پیمانکاری مشغول به کار هستند، نسبت به سختی کار در گرمای سوزان خوزستان اعتراض دارند. امروز به دلیل گرمای بالای هوا ساعت کار کارمندان و نیروهای ستادی صنعت نفت، در ساعت ١٣ خاتمه پیدا کرد؛ اما عملیاتی‌ها و شرکتی‌ها همچنان مجبور هستند به کارکردن در گرمای نفس‌گیر ادامه دهند.
خواست پرستاران ، کاهش ساعت کار و افزایش دستمزد است
دهم تیر ماه – مرگ پرستاران شرکتی براثر ایست قلبی و در حین شیفت کاری، مسبوق به سابقه است. جانباختن پرستاران جوان شرکتی، ساماندهی وضعیت شغلی این پرستاران و کاستن از فشار کاری آنها را ضروری ساخته‌است. پرستاران بارها در ارتباط با وضعیت شغلی نامناسب اعتراض شان را بیان کرده‌اند.
اعتراض کارگران کارخانه چوب کاغذ مازندران
دهم تیر ماه – در حدود ١٨٠٠ کارگراین کارخانه دستمزدهای اردیبهشت و خرداد ٩٦ و بخشی از دستمزد فرودین ماه خود را دریافت نکرده‌اند و در عین حال سنوات ٢٠٠ بازنشسته این کارخانه که در سالهای گذشته به تدریج بازنشسته شده‌اند به صورت قسطی پرداخت شده است. مبلغ دریافتی کارگران رقمی نزدیک به حداقل مزد است و هنوز خواسته‌های کارگران در مورد اجرای طرح طبقه بندی مشاغل تامین نشده است.
اعتراض کارگران مجتمع نی شکر هفت تپه
دهم تیر ماه – ده روز از وعده قائم مقام مدیر عامل مجتمع نی شکر هفت تپه برای رفع مشکل بازنشستگی ٣٤١ نفر از کارگران می‌گذرد اما هنوز سازمان تامین اجتماعی با درخواست بازنشستگی هیچکدام از کارگران موافقت نکرده است. شغل کارگران مورد نظر جزء مشاغل سخت و زیان آور محسوب می‌شود و برای همین کارگران خواهان استفاده از مزایای بازنشستگی پیش از موعد هستند. کارگران مورد نظر که از زمان بازنشستگی آنها حدوداً ١٥ ماه گذشته تا به امروز بلاتکلیف بوده و هیچ گونه درآمدی برای گذران زندگی خود ندارند.
تجمع کارگران کارخانه صبافولاد
دهم تیر ماه – در اعتراض به اخراج ١٢٠ کارگر در ابتدای تیرماه، صبح روز١٠ تیر ماه کارگران این کارخانه به اتفاق خانواده‌هایشان مقابل استانداری چهارمحال و بختیاری تجمع کردند. کارفرما در راستای کاهش هزینه تولید این تعداد از کارگران را تعدیل[ اخراج] کرده است.
تشدید رکود در صنعت پوشاک و بیکاری کارگران
نهم تیر ماه – انعقاد قراردادهای ترجیحی برای واردات پوشاک با کشورهایی مثل ترکیه مزید بر علت بود و بازار داخلی را با رکود مواجه کرد. واردات بی‌رویه از کشورهای چین و ترکیه در سالهای اخیر سبب آسیب‌های فراوانی شده است و بسیاری از واحدهای تولیدی به خصوص واحدهای کوچک تعطیل شدند. مطابق آمار، طی سالهای اخیر بیش از ٦٠ درصد بازار پوشاک ایران را پوشاک وارداتی قبضه کرده…کارگران صنف پوشاک بیکار و به نان شب محتاج شده اند.
رکود و بیکاری در استان کردستان
نهم تیر ماه- نتایج آماری و پایش فصلی فضای کسب و کار که اخیراً توسط اتاق بازرگانی ایران اعلام شده نشان می‌دهد استان کردستان پس از کهگیلویه و بویراحمد، بدترین وضعیت رکود تولید٬ اشتغال و بیکاری کارگران را در میان استانهای کشور دارد.
طرح کارورزی یا برده داری نوین!
نهم تیر ماه – مسئولان … با استناد به آمارهای غلط و مغشوش و فرافکنانه، راه حل های عملی هم ارائه میدهند! یک نمونه اخیر از این گونه طرحها و راه حلها، طرح برده داری کارورزی است که در آن دستمزد یک دانش آموخته دانشگاه مبلغ ٣١٠ هزار تومان خواهد بود؛ بدون بیمه تامین اجتماعی بدون بازنشستگی بدون سنوات و. . . در حالی که حداقل دستمزد چندین برابر زیر خط فقر است، محاسبه کنید و ببینید این دستمزد ناچیز چه درصدی از خط فقر است؟
گزارشی درباره کارگران کوره های آجر پزی محمودآباد شهر ری
آفتاب و گرمای کوره‌ها، گود را شبیه جهنم کرده. محمد اما سرش گرم کار است. کلاه حصیری رنگ و رو رفته‌ای به سر دارد و پاهایش تا زانو توی گل فرو رفته. خودش می‌گوید از خواف آمده و ٢ ماه کار می‌کند تا خرج بیکاری بقیه سال را دربیاورد. محمد با سه پسر کوچک و همسرش مشغول کار هستند.
تا چشم کار می‌کند دودکش‌های بلند کوره‌هاست و کارگرانی که آنقدر کار کرده‌اند که صورتشان همرنگ آجر شده. لابه لای گودها می‌چرخیم و بچه‌ها دوره‌مان می‌کنند. انگار که کارناوال است و ما پیشاهنگانی که بچه‌ها دلشان می‌خواهد با آنها سرگرم شوند. بچه‌ها به ما میگویند بالای محوطه، استخر دارند و می‌روند آنجا بازی. استخر؟ آن هم در این بیابان؟
عزیز آقا می‌گوید هر سال از خواف اینجا می‌آییم و کار می‌کنیم. آنجا که کاری نیست، بقیه محلی‌ها هم بعضی می‌روند اصفهان و بعضی مشهد. هرچه باشد اینجا الاقل برای دو سه ماه پولمان ذخیره می‌شود و می‌توانیم برای بقیه سال زندگی کنیم. همسرش از سایه پشت توری بیرون می‌آید و می‌پرسد: می‌توانید برای بچه‌ها عروسک بیاورید؟
کوثر با موهای طلایی و پای برهنه، برادر کوچکش را کول کرده و با لباس راه راه قرمزش لای خشت‌های آجر می‌دود و به خاک و بیابان جان می‌دهد. کوثر و راحیل و علیرضا و جواد… آنها هر روز ساعت ٣ نیمه شب همراه با پدر و مادر از خانه ١٢ متری‌شان بیرون می‌زنند و به گودی کوره‌ها می‌روند تا در جا به جا کردن خشت‌های خام کمک کنند. آنها هر سال از خواف و مشهد برای دو ماه کار فصلی به محمود آباد شهرری می‌آیند. به قول خودشان «برای دوزار پول بیشتر»
آفتاب و گرمای کوره‌ها، گود را شبیه جهنم کرده. محمد اما سرش گرم کار است. کلاه حصیری رنگ و رو رفته‌ای به سر دارد و پاهایش تا زانو توی گل فرو رفته. خودش می‌گوید از خواف آمده و ٢ ماه کار می‌کند تا خرج بیکاری بقیه سال را دربیاورد. محمد با سه پسر کوچک و همسرش مشغول کار هستند. کمی آن طرف‌تر همسرش خشت‌های خشک را روی هم می‌چیند و با هر سؤالی که از او می‌پرسم نگاهی هم به محمد می‌کند و روی صورت خاک گرفته‌اش نقش کمرنگی از لبخند می‌نشیند. پاسخ همه پرسش‌ها همین لبخند است. محمد دلیل این مهاجرت فصلی را نبود کار در خواف می‌داند و می‌گوید: «نه آبی هست و نه کاری. زمین‌های خواف خشک شده و اکثر مردم مثل من مجبورند به شهرهای دور و نزدیک بروند تا کاری پیدا کنند.» او و بسیاری دیگر مثل او هرسال به خاطر بی‌آبی و خشکسالی مجبور به کوچ و حاشیه نشینی در اطراف شهرهای بزرگ می‌شوند و برایشان هم فرقی نمی‌کند چه کاری؛ هر چه باشد بهتر از گرسنه ماندن با ٦ فرزند قد و نیم قد است.
٢ فرزند کوچک محمد با پاهای برهنه در جابه جا کردن خشت به مادرشان کمک می‌کنند. یکی دیگر هم آنطرف در سکوت مشغول بیل زدن خاک است. احمد که ١٠سال سن دارد دائم نگاهش به سمت دوربین است. تا می‌بیند عکس می‌گیریم تعداد خشت‌هایی را که برمی‌دارد بیشتر می‌کند. از احمد می‌پرسم درس و مدرسه را چکار می‌کند؟ می‌گوید: «درس می‌خوانم ولی الان تعطیلات است و وقتی تابستان تمام شد، برمی‌گردم خواف و می‌روم مدرسه» لا به لای حرف‌هایش دائم می‌گوید: «عمو می‌توانی برایم دوچرخه بخری؟» فرزندان محمد تعطیلات تابستان را با پای برهنه در گرمای طاقت فرسای بیابان‌های محمودآباد می‌گذرانند. تعطیلات فرزندان شما چطور می‌گذرد؟
تا چشم کار می‌کند دودکش‌های بلند کوره‌هاست و کارگرانی که آنقدر کار کرده‌اند که صورتشان همرنگ آجر شده. لابه لای گودها می‌چرخیم و بچه‌ها دوره‌مان می‌کنند. انگار که کارناوال است و ما پیشاهنگانی که بچه‌ها دلشان می‌خواهد با آنها سرگرم شوند. بچه‌ها به ما میگویند بالای محوطه، استخر دارند و می‌روند آنجا بازی. استخر؟ آن هم در این بیابان؟ جواد که پسری ٨ ساله است جلو می‌رود. از محوطه کوره‌ها که بالا می‌رویم تا چشم کار می‌کند، سبزی است و زمین‌ها زراعی. فضا یکباره عوض می‌شود؛ از بیابان به مزرعه و سبزی. جواد با دست چند درخت را نشان می‌دهد که از وسط زمین‌ها بیرون زده. مرزهای باریک زمین‌های زراعی تنها راه رسیدن است. جواد مدام می‌گوید: «اینجا پر از مار است مراقب باشید.» به درخت‌ها که نزدیک می‌شویم آلونکی هویدا می‌شود و بلافاصله صدای پارس سگ‌ها.
مردی با زیرپیراهن رکابی از آلونک بیرون می‌آید و با دست اشاره می‌کند که نترسید و بیایید. سعید تقریباً ٤٠ ساله است. صاحب مجموعه تفریحی وسط زمین‌های زراعی. خودش می‌گوید نفری ٣ هزار تومان پول بلیت می‌گیرد تا بچه‌ها و کارگران تنی به آب بزنند و خستگی درکنند. صدای آب و شلوغی پسرها می‌آید. می‌رویم پشت آلونک. اینجا از فود کورت و کافه‌های شیک کنار استخر خبری نیست. یک طرف حوض سیمانی که از آب خنک چاه پر می‌شود، چند درخت قد برافراشته‌اند و طرف دیگر کیسه‌های بزرگ زباله. سعید می‌گوید: «اینجا هم کار تفکیک زباله انجام میدهم، هم کبوترهایم را نگه می‌دارم و هم پول ناچیزی برای استخر در می‌آورم. اینها هم بیشتر کارگران خودم هستند که شب اینجا می‌مانند.» بچه‌ها و کارگران افغان سر از پا نمی‌شناسند و دائم مشغول شیرجه زدن در آب هستند. به نظر خوشحال می‌آیند. در این گرمای تابستان، آب خنک چاه و آبتنی شاید بتواند مشکلات را لااقل برای چند لحظه از یادشان ببرد.
چند کوره آن طرف‌تر، دو مرد مشغول خشت زنی هستند. تلفن همراه را لای یکی از آجرها گذاشته‌اند و به موزیک گوش می‌کنند. دو مرد کلاه حصیری بین ستون‌های بلند آجر رفت و آمد می‌کنند. اهل مشهد هستند و کارگر فصلی. یکی که حال صحبت دارد، همین‌طور که خشت‌ها را از قالب درمی‌آورد و روی هم می‌چیند می‌گوید: «از صبح ساعت ٣ می‌آییم و تا ٦ غروب کار می‌کنیم برای روزی ٣٥ هزارتومان. برای همین کار در مشهد روزی ٣٢ تومن میدهند. ما برای دوزار بیشتر با خانواده می‌آییم اینجا» خانه‌هایشان یک اتاق ١٢ متری است که روی یال یک تپه ساخته شده با دست‌شویی و حمامی مشترک.
نزدیک ظهر است و همه برای استراحتی کوتاه به خانه‌ها برگشته‌اند. اتاق‌ها تنگ هم هستند و دختر بچه‌های کوچک مشغول شیطنت و بازی. بعضی بچه‌ها به خاطر اینکه قدشان به روشویی نمی‌رسد با پا داخلش رفته‌اند تا قابلمه یا پیشدستی بشویند. پیرمردی افغان مرا به خانه‌اش دعوت می‌کند. خانه چیزی جز یک چهار دیوار سفید و فرشی قدیمی نیست. پیرمرد مشغول عوض کردن بانداژ دستش می‌شود و با لهجه افغانستانی غلیظی از درد شکایت می‌کند: «دستم همین‌جا شکسته، بدجوری درد می‌کند. پولی ندارم دکتر بروم.» پیرمرد بیرون می‌رود و با ناهار برمی‌گردد؛ دو سیب زمینی پخته در یک پیش دستی. تعارف می‌کند که ناهار را میهمانش باشیم.
یکی از خانه‌ها با چوب و پارچه مسقف شده و نور آفتاب از آن لا به لا روی زمین پهن شده. طرف دیگر اما هیچ سایبانی ندارد و آفتاب مستقیم می‌تابد. مردی خسته با دو پسر خاکی‌اش از ورودی تنگ وارد محوطه خانه‌ها می‌شوند. آنها هم اهل خواف هستند و هر سال برای کار به اینجا می‌آیند. عزیز آقا دست و روی‌اش را می‌شوید و دو پسر کوچکش هم کنار پدر مشغول وضو گرفتن می‌شوند. خیلی حال حرف زدن ندارد. همسرش از لای پارچه توری که از در ورودی آویزان است نگاهش می‌کند. عزیز آقا می‌گوید: «هر سال از خواف اینجا می‌آییم و کار می‌کنیم. آنجا که کاری نیست، بقیه محلی‌ها هم بعضی می‌روند اصفهان و بعضی مشهد. هرچه باشد اینجا لااقل برای دو سه ماه پولمان ذخیره می‌شود و می‌توانیم برای بقیه سال زندگی کنیم.»
همسرش از سایه پشت توری بیرون می‌آید و می‌پرسد: «می‌توانید برای بچه‌ها عروسک بیاورید؟» دختربچه‌ای انگار که پشت دامنش پنهان شده باشد، سرش را بیرون می‌آورد و می‌خندد. پاهای عروسکی کثیف و کچل در دستش آویزان مانده. شاید به عروسکی نو فکر می‌کند. اینجا بچه‌ها دلشان به همین اسباب بازی‌ها خوش است. خبری از تبلت و پلی استیشن نیست.
به گزارش ایران،کارگران ١٠ کوره فعال محمودآباد شهر ری از هر شهری هستند اما خواف و شهرهای حاشیه مشهد جمعیت اصلی این کارگران را تشکیل میدهند. اهالی میگویند اینجا تعداد افغان‌ها کم شده و در این چند سال، تعداد کارگران ایرانی زیادتر شده. حاشیه نشینانی که از یک حاشیه به حاشیه‌ای دیگر کوچ می‌کنند، از خشکسالی به کویر، از بیابان به کوره، از جهنم به جهنم. برای دو ماه کار و گذران بقیه سال با پس‌انداز رنج.
گفتگو با کولبری که پا ندارد
یونس فیضی ٢٤ سال است بدون پا کولبری می کند. باورش دشوار است. کولبری در کوه و برف و دره های عمیق مرزهای کردستان و آذربایجان غربی، جایی که جاده نیست. تنها می شود با قاطر و پاهای چابک از خطر جست. چطور کسی می تواند با دو پا که از بالای زانو قطع شده اند کولبری کند؟
علی کریمی فوتبالیستی که با و بدون توپ همیشه متفاوت بود در صفحه اینستاگرامش عکس یونس فیضی را منتشر کرد و نوشت: «یک عکس یک بغض! همیشه مرغ همسایه غازه».
در زمستان سال گذشته پس از یخ زدن چند کولبر در مرزهای برف آلود کردستان و آذربایجان غربی توجه افکار عمومی به این شغل خطرناک جلب شد و دولت روحانی نیز با تلاش برای بیمه کردن کولبران کوشید در این راه قدم هایی بردارد اما رنج مردم این سامان عمیق تر از این قصه هاست.
در مورد یونس فیضی جز چند عکس اطلاعات زیادی در دست نیست جز یک گفتگو به زبان کُردی و ترجمه انگلیسی که در شبکه های اجتماعی وجود دارد. منبع اصلی این فیلم و زمان مشخص نیست اما اینجا می توانید مهمترین فرازهای آن را بخوانید:
-یونس فیضی هستم. اهل پیرانشهر (یکی از شهر های کردنشین استان آذربایجان غربی در شمال غربی ایران)
-این کار را از روی اجبار انتخاب کردم. کاسبی و شغل دیگری ندارم. کار آسانی نیست. من سرپرست و نان آور یک خانواده ام و باید کار کنم.
– این کار برای کسی که پا دارد هم سخت است اما باز برایم آسان تر از این است که دست گدایی طرف کسی دراز کنم. خطر دستگیری و حتی کشته شدن و بدبختی را قبول کرده ام اما باز برایم از گدایی برای پول آسان تر است. هیچوقت این کار رو نکردم و هیچوقت هم گدایی کسی را نمی کنم.
-٢٤سال است که با این وضعیت کولبری می کنم. معمولاً با چهارقاطر می آیم و با دوستانم از اینجا جنس می بریم. بعضی اوقات هم خودم بار روی کولم می گیرم. دوستانم هم گاهی کمکم می کنند البته.
-من برادر و یک خواهرم را در انفجار مین در پیرانشهر از دست دادم و پاهای خودم هم قطع شد. بچه بودیم رفتیم برای چراندن دام و کنگر چینی که با مین برخورد کردیم. پاهای من هر دو قطع شد.
-من هیچوقت برای گدایی دستم را پیش کسی دراز نکردم و نمی کنم. هرگز. هرگز. کاری که می کنم خیلی سخت است اما من نان عرق و رنج خودم را می خورم. توی همه این سالها هیچوقت دستم را برای پول دراز نکرده ام.
-وقتی برمی گردم پیرانشهر به بعضی خانواده های فقیر کمک می کنم. مثلاً هر مسیر که بار می برم، ٥٠ هزار تومن میدهم به خانواده های فقیری که می شناسم.
-الان سرپرست یک خانواده ام. مادرم، برادر و خواهرم که یکی از آنها درس می خواند و من هزینه اش را می دهم.
کار کردن بدون پا سخت است. اما اعتقاد دارم که خدا همه درها را نمی بندند. اگر خدا یک در را ببندند، در دیگری باز می کند. من محتاج کسی نیستم. فقط و فقط خدا برایم بس است.
-وقت هایی که با کمین مامورها برخورد می کنیم و باید فرار کنیم، اگر اسب ها را بکُشند فرار می کنم، اگر نکُشند با اسب ها فرار می کنم! فرار سخت است اما راستش را بگویم من با این وضعیت از خیلی ها چالاک ترم و گیر نمی افتم.
– تا حالا پیش هیچ مسئولی در شهر نرفته ام که به من کمک مالی کند. تقاضایی ندارم. خودم عرق می ریزم و نان بازوی خودم را می خورم. ممکن است بگویند طرف دیوانه است اما من دستم را دراز نمی کنم.
منبع:عصرایران-٢٤تیر
بین المللی
١ـ ترکیه – دهها هزار معترض به سیاست‌های اردوغان وارد استانبول شدند
دهها هزار نفر در ترکیه در ادامه راهپیمایی اعترا ض‌آمیزی که از حدود سه هفته پیش آغاز شد، وارد استانبول شده‌اند.
این راهپیمایی ٤٥٠ کیلومتری در اعتراض به سیاست‌های رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، صورت گرفته است. جمعیت عظیمی در این مدت به “راهپیمایی عدالت” که از آنکارا آغاز شد، پیوسته‌اند.
کمال قلیچ داراوغلو، رهبر حزب جمهوریخواه خلق ترکیه، این راهپیمایی را در ١٥ ژوئن و پس از آن آغاز کرد که انیس باربراوغلو، نماینده این حزب در مجلس و از روزنامه‌نگاران سابق به ٢٥ سال زندان محکوم شد.
قرار است شرکت کنندگان در این راهپیمایی روز یکشنبه ٩ ژوئیه با تجمع در بیرون زندانی که انیس باربراوغلو در آن است و در حومه استانبول قرار دارد، به آن پایان دهند.
شرکت‌کنندگان در این راهپیمایی همچنین به دستگیری‌ها و اخراج های گسترده در ترکیه معترض هستند.
دولت ترکیه در پی کودتای نافرجام در این کشور، هزاران نفر از کارکنان بخش‌های مختلف دولتی را از کار برکنار و بازداشت کرد.
خبرنگار بی بی سی در ترکیه گفته آن چه که تقریبا یکماه پیش در اعتراض به زندانی کردن یکی از نمایندگان مخالف دولت از آنکارا آغاز شد، حال به نمایشی بی سابقه از نافرمانی علیه دولت تبدیل شده است.
آقای اردوغان راهپیمایان را به حمایت از “تروریست‌ها” متهم کرده است.
٢ـ عربستان – دریافت مالیات از کارگران مهاجر
درحالیکه کارگران خارجی عربستان به شدت با مشکل اشتغال و دریافت حقوق مواجه هستند، دولت سعودی اجرای قانونی را در این کشور کلید زده است که عملاً اوضاع نابسامان کارگران مهاجر در این کشور را بدتر می‌کند.
طی روزهای اخیر، اجرای قانون دریافت مالیات از کارگران خارجی مقیم عربستان تحت عنوان “مالیات مهاجرت” آغاز شد. بر این اساس هر کارگر خارجی و اعضای خانواده او که در عربستان زندگی می کنند، به ازای هر نفر باید ١٠٠ ریال سعودی مالیات پرداخت کند. قرار است در سال ٢٠١٩ این مالیات به ٣٠٠ ریال برسد.
از سوی دیگر طبق قانون جدید، دولت عربستان شرکت‌هایی را که تعداد کارگران خارجی آنها از تعداد کارگران سعودی بیشتر باشد را نیز جریمه می‌کند.
٣ـ بلژیک – موافقت دیوان حقوق بشر اروپا با قانون منع برقع
دیوان حقوق بشر اروپا موافقت خود را با تصمیم دولت بلژیک مبنی بر ممنوعیت استفاده از برقع یا نقاب در امکان عمومی اعلام کرد. این نهاد اروپایی مستقر در استراسبورگ تصمیم دولت بلژیک را ناقض حریم شخصی و احکام مذهبی تشخیص نداده است.
این نهاد اروپایی پیش‌تر در پی دریافت دو مورد شکایت جداگانه از سوی زنان نقاب‌پوش، رسیدگی به این موضوع را آغاز کرد.
بنابر ادعای این زنان، قانونی که در اول ژوئن سال ٢٠١١ در بلژیک به تصویب رسید به حریم خصوصی آنها تعرض می کند و آزادی آنها در بیان گرایش‌های مذهبی‌شان را محدود می‌کنند.
به موجب این قانون شهروندان بلژیک حق ندارند از پوششی استفاده کنند که تمام صورت را پنهان می‌کند.
علاوه بر بلژیک تعدادی از کشورهای اروپایی پوشیدن برقع در امکان عمومی را ممنوع کرده‌اند. هلند در سال گذشته و آلمان هم امسال به این جمع پیوستند. دولت‌های اتریش و سوئیس هم در نظر دارند استفاده از برقع در امکان عمومی را ممنوع کنند.
مکزیک – اعتراضات علیه خشونت و تبعیض جنسیتی
صدها نفر در مکزیک در اعتراض به کشتار جنسیتی و خشونت علیه زنان در برابر دفتر دادستان کل این کشور در مکزیکوسیتی، پایتخت این کشور تجمع کردند.
معترضان با سردادن شعارهایی همچون “عدالت”، “یکی دیگر نباید قربانی شود”، خواستار پایان دادن به خشونت و کشتار جنسیتی شدند. تجمع کنندگان همچنین نسبت به بی توجهی دولت نسبت به این خشونت ها اعتراض کردند.
طبق گزارش یک سازمان فعال در عرصه حقوق زنان، روزانه در مکزیک هفت زن کشته می شوند.
٤ـ انگلستان – حذف بکار بردن “خانم‌ها و آقایان” از سیستم حمل و نقل لندن
سیستم حمل و نقل لندن اعلام کرده که درنحوه خوشامد گویی به مشتریانش در متروهای این شهر تغییراتی ایجاد کرده است.
از کارکنان متروی لندن خواسته شده که از این پس به جای گفتن” خانم‌ها و آقایان” از عبارت “سلام به همه” استفاده کنند.
گفته شده که این تغییر به عنوان تلاشی برای برقراری عدالت جنیستی در سیستم حمل و نقل لندن است.
به گفته مقامات سیستم حمل و نقل لندن این اقدام با این هدف صورت گرفته که همه مسافران مطمئن شوند که از آنها استقبال می‌شود. گروه‌های فعال حقوق دگرباشان جنسی از این تصمیم استقبال کرده‌اند.
این تصمیم ازحمایت صادق خان شهردار لندن برخوردار بود.
یک مدیر سیستم حمل و نقل لندن گفته است ما می‌خواهیم همه این احساس را داشته باشند که از آنها در متروی لندن استقبال می‌شود. شهردار لندن هم گفته که تمایل دارد سیستم حمل و نقل “بدون جانبداری” پیام‌هایش را منتقل کند.
قرار است این تغییر در تمام اعلان‌های ضبط شده در شبکه حمل و نقل لندن به مورد اجرا گذاشته شود.
٥ـ صربستان – دو سوم کارگران اتومبیل سازی فیات تصمیم به ادامه اعتصاب گرفتند
مدیر اتحادیه کارگران این کارخانه “زران استانیک” اعلام کرد که در رای گیری روز ١٢ ژوییه، دو سوم کارگران تصمیم به تداوم اعتصاب گرفته اند.
این اعتصاب از روز ٢٧ ژوئن آغاز شده است و خواست کارگران افزایش دستمزدها و استخدام کارگران جدید و یا سازماندهی جدید شیفت‌های کاری است.
دولت صربستان در سپتامبر سال ٢٠٠٨ قراردادی به مبلغ ٩٥٠ میلیون یورو با شرکت فیات برای تولید خودرو به امضا رسند. بر طبق این قرارداد ٦٧ درصد سهم این کارخانه به فیات و ٣٣ درصد آن به دولت صربستان تعلق می‌گیرد.