اخبار کارگری-بخش ایران:  نسان نودینیان بخش بین المللی: داوود رفاهی

 

اخبار کارگری

بخش ایران:  نسان نودینیان

بخش بین المللی: داوود رفاهی

١٤ شهریور: تجمع کارگران پروفیل ساوه به علت نگرفتن حقوق

روز ١٤ شهریور کارگران پروفیل ساوه در اعتراض به تعویق پرداخت حقوقشان تجمع کردند.

 

شعار کارگر زندانی آزاد باید گردد در مقابل مجلس

امروز ١٤ شهریور در تهران مقابل مجلس: همایش پرشور در برابر مجلس رژیم در پشتیبانی از رضا شهابی و دیگر زندانیان سیاسی- تجمع کنندگان شعار میدهند کارگر زندانی آازد باید گردد.

روز گذشته خانم ربابه رضایی همسر رضا شهابی عضو هیات مدیره سندیای واحد اعلام کرد که برای نجات جان رضا امروز در مقابل مجلس خواهد بود و از کارگران سندیکای واحد خواستار حمایت شد

 

اعتصاب کارگران شهرداری منطقه ٨ شهر اهواز

روز ١٣ شهریور کارگران شهرداری منطقه ٨ شهر اهواز در اعتراض به ٤ ماه معوقات مزدی خود وارد دومین روز خود شد.

 

تجمع کارگزاران مخابرات روستایی خوزستان با خواست قراردادهای دائم

روز ١٢ شهریور تعدادی از کارگزاران مخابرات روستایی استان خوزستان که از شهرهای استان گردهم آمده بودند، مقابل شرکت مخابرات منطقه‌ای استان خوزستان تجمع کردند. کارگزاران خواستار عقد قرارداد دائم طبق مصوبه مجلس و بخشنامه‌های وزارت کار و نیز خواستار اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل مورد تایید وزارت کار هستند.

 

اعتراض کارگران پالایشگاه ستاره خلیج فارس به مجلس کشید

روز ١٣ شهریور حدود ١٠٠ نفر از نیروهای شاغل در پالایشگاه ستاره خلیج فارس برای پیگیری اعتراضاتشان و وضعیت نابسامانی شلغی خود مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کردند.

بنا بر اخبار منتشر شده١٠٠ نفر از نیروهای شاغل در پالایشگاه ستاره خلیج فارس با وجود آنکه هنوز قرارداد کار با این پالایشگاه دارند از روز ١١ شهریور اجازه ورود آنها به پالایشگاه داده نشده است. در اعتراض به این موضوع این کارگران پس از مراجعه به اداره کار استان هرمزگان، استانداری این استان و دیگر نهادهای محلی، در ١٣ شهریور در مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کردند.

به گفته کارگران روز جمعه در حالی که در خوابگاه در حال استراحت بودند، فردی با تک تک کارگران تماس گرفت، خود را از نیروهای حراست پالایشگاه معرفی کرد و اعلام کرد که “همین امروز باید به شرکت پیمانکار مراجعه کرده و اقدام به امضای قرارداد با پیمانکار کنند، در غیر این صورت از فردا جلوی ورود آنها به محل کارشان در پالایشگاه گرفته خواهد شد.پس از آن صبح روز شنبه مثل روزهای گذشته برای ورود به محل کار خود به درب اصلی پالایشگاه ستاره خلیج فارس مراجعه کردند ، از ورود آنها به محوطه پالایشگاه جلوگیری شد. این کارگران تا تاریخ ٣١ شهریور سال جاری قرار داد کاری با پالایشگاه داند و در حالیکه هنوز زمان قرارداد آنها به سر نرسیده از ورود کارگران جلوگیری شده است. بدنبال این ماجرا کارگران به اداره کار استان مراجعه کرده و شکایتی تنظیم کردند. و در ادامه این اعتراض کارگران در ١٣ شهریور جلوی مجلس تجمع کردند. این کارگران توسط آزمون استخدامی سال ٩٢جذب این شرکت شده اند و پس از گذراندن موفقیت آمیز دوره آموزشی و آزمایشی و گرفتن تأییدیه های لازم از مدیرعامل وقت شرکت نفت ستاره خلیج فارس، اکنون میخواهند قراردادهای استخدام رسمی با این شرکت امضا کنند، اما نه تنها این کار صورت نگرفته بلکه از ورود آنها به محل کارشان جلوگیری شده است. از کارگران خواسته شده است که به شرکت پیمانکار فعال در پالایشگاه مراجعه کرده و قرارداد با این شرکت امضا کنند.

 

تجمع اعتراضی کارگران کارخانه پارسیلون

از ساعت ٩ صبح تا ١٢ ظهر روزدوشنبه ١٣ شهریور کارگران قراردادی و بازنشستگه کارخنه پارسیلون که قدمتی بیش ازچهل سال دارد وبزرگترین تولیدکننده نخ نایلون در خاورمیانه است، در اعتراض به تعویق پرداخت حقوق و حق سنوات بازنشستگی خود در مقابل اداره کل کاروتعاون ورفاه اجتماعی خرم آباداستان لرستان تجمع کردند. در این کارخانه درسالهای ٨٨تا٩٦ این کارخانه به تدریج به تعطیلی کشیده شد و حدود٢٠٠ کارگر آن هم چنان سرگدران بدنبال مطالبات خود و کارشان هستند.

 

اعتراضات کارگران شرکت آذرآب اراک به جلوی درب صدا وسیمای مرکز استان رسید.

کارگران به پخش صحبت های دیشب مدیر عامل این شرکت معترض هستند

تجمع قبلی این کارگران در هشتم شهریور بود.

کارگران کارخانه آذر آب اراک نزدیک به ٦ ماه مزد طلب دارند. آنها همچنین بدلیل عدم پرداخت حق بیمه شان با مشکل تمدید دفترچه های خود روبرویند. در رابطه با این معضلات این کارگران قبلا نیز تجمعات مشابهی برپا کرده و پیگیر خواستهایشان شده بودند.در هشتم شهریور بیش از ١٨٠٠ کارگران آذر آب در وسط شهر راهپیمایی شرکت داشتند و خواهان طلبهایشان شدند.

این تنها هپکو و آذرآب نیست بلکه شرکت های واگن پارس، کمباین سازی و ماشین سازی در اراک در وضعیتی مشابه قرار دارند و بنا بر خبرها شرایط صنایع بزرگ استان مرکزی به گونه ای است که هر چند وقت یک بار شاهد تجمعات اعتراضی کارگری در استان هستیم و هم اکنون شهر اراک به یکی از کانون های داغ اعتراضات کارگری تبدیل شده است.

 

همبستگی کارگری

جمعی از اعضا اتحادیه آزاد کارگران ایران و فعالین صنفی با حضور در منزل رضا شهابی همبستگی خود را با او اعلام کردند – رضا شهابی و همه فعالین صنفی و مدنی در بند آزاد باید گردند

اتحادیه آزاد کارگران ایران

 

اعتراض کارگران نیشکر هفت تپه بابت معوقات مزدی

دست‌کم ٥٠٠ نفر از کارگران بخش صنعتی مجتمع نیشکر هفت‌تپه از روز پنجشنبه گذشته تا امروز ١١ شهریور ماه بابت مطالبات مزدی ماههای خرداد، تیر و مرداد و وضعیت نامعلوم مزایای پاداش و بهره وری خود در دو سال گذشته، در اعتراض به سر می‌برند.

زیر فشار این اعتراضات کارفرما وعده پرداخت معادل یک ماه از معوقات مزدی برای روز ١١ شهریور را و پرداخت باقیمانده طلبهای کارگران را تا هفته دیگر داده است.

کارگران اعلام کرده اند اگر امروز این وعده عملی نشود به اعتراضشان ادامه خواهند داد. در این زمینه «سیامک افشار» قائم مقام مدیرعامل شرکت کشت و صنعت هفت تپه با گفتن اینکه در بخش عملیات کشت این شرکت بیش از یکهزار و ١٠٠ نفر نیروی انسانی مشارکت دارند، اعلام کرد که حداقل بخشی از مطالبات کارگران تا یک هفته آینده پرداخت خواهد شد.

 

کارگران بهره‌برداری پالایشگاه ستاره خلیج فارس دوباره تجمع کردند

روز ١١ شهریور ٩٧ کارگر بهره‌برداری پالایشگاه ستاره خلیج فارس در اعتراض نسبت به نامشخص بودن وضعیت شغلی خود، مقابل اداره کل کار استان هرمزگان بار دیگر تجمع کردند. بنا بر خبر صبح روز ١١ شهریور کارت‌های حضور و غیاب آنها بار دیگر جمع‌آوری شده بود و در اعتراض به این عمل کارفرما کارگران در این روز برای دومین بار دست از کار کشدیه و تجمع کردند. تجمع قبلی آنها بدنبال جمع شدن کارتهای حضور و غیابشان در ٢٨ مرداد در مقابل استانداری، انجام گرفت که دوباره سرکار بازگشتند.

جالب اینجاست که کارفرمای این شرکت بدنبال اعتراضات این کارگران در ١١ شهریور ماه و زیر فشار این اعتراضات، منکر اخراج ها شده و اعلام کرده است که این افراد به دلیل سن و تجربه کم در حوزه انرژی و بی‌توجهی به رفتارهای سازمانی تصور اخراج شدن را داشته‌اند اما در واقع اتفاق خاصی نیفتاده است.

این کارگران از طریق شرکت در آزمون استخدامی که در دی ماه سال ٩٢ برگزار شد، توانستند از سال گذشته در این واحد پتروشیمی به صورت قرارداد مستقیم مشغول کارشوند. اما در نتیجه جابجایی مدیریت پایشگاه ستاره خلیج فارس از حدود دو ماه پیش برای تغییر قرارداد استخدامی و معرفی شدن به پیمانکار تحت فشار کارفرما قرار گرفته‌اند. قراردادهای فعلی آنها تا پاییز سال جاری اعتبار دارد و به گفته کارگران در نتیجه طرف قرارداد شدن آنان با پیمانکار مزایای مزدی کنونی شان به صورت چشمگیری کاهش خواهد یافت.

 

اعتصاب وتجمعات اعتراضی کارگران پروژه قطارشهری اهواز(شرکت کیسون)علیرغم وعده و وعیدها ادامه دارد

روز پنجشنبه نهم شهریور ماه، کارگران پروژه قطارشهری اهواز(شرکت کیسون)برای سی هشتمین روزمتوالی به اعتصاب ،تجمع اعتراضیشان مقابل شرکت کیسون وبستن ورودی کارگاه ادامه دادند. کارگران میگویند که حدود یک سال است که کارفرما (شرکت کیسون) حقوق بیش از ٣٠٠ کارگر را پرداخت نکرده و از این رو معیشت خانواده‌هایمان به خطر افتاده است. در این مدت چیزی جز وعده نشنیده‌ایم و دیگر تحمل اشک‌های کودکانمان را نداریم. کارگران در پاسخ به توصیه دادستان مبنی بر اعلام شکایت جهت پیگیری به روال حقوق اعلام کردند که شکایت ما همین تجمع است.

 

تجمع اعتراضی معلمان حق التدریس کوهدشت نسبت به بیکارشدن مقابل آموزش و پرورش

روز٨ شهریور،معلمان حق التدریس کوهدشت دراعتراض به عدم بکارگیری وازدست دادن کارشان، مقابل ساختمان آموزش و پرورش این شهرستان تجمع کردند.این معلمان یک سال به عنوان نیروی شرکتی و دوسال به عنوان حق التدریس مشغول به خدمت هستند ، اکنون درآستانه ی شروع سال تحصیلی، از سوی اداره ی آموزش و پرورش کوهدشت با اعلام عدم نیاز مواجه شده اند. نیروهای حق التدریس در سایر شهرستان های لرستان و دیگر نقاط کشور مشکل به کارگیری نداشته و این روند تنها گریبانگیر حق التدریس های کوهدشت است.

 

جنبش علیه بیکاری

ادامه تجمعات اعتراضی جوانان متقاضی کار شهرستان مُهرنسبت به بیکاری

روزچهارشنبه٨ شهریور، جوانان متقاضی کار شهرستان مُهربرای باردیگراعتراضشان رانسبت به بیکاری بنمایش گذاشتند ومقابل دفتر نماینده مجلس اسلامی در این شهرستان تجمع کردند.

به گزارش یک منبع خبری محلی،این جوانان که کمیته ای بنام-کمیته اشتغال جوانان شهرستان مُهرایجادکرده اند خواهان اشتغال جوانان در صنایع منطقه هستند.

 

کارگران هپکو: مشکل ما حل نشه، اراک قیامت میشه

٨ شهریور٩٦: تجمع اعتراضی و راهپیمایی کارگران هپکو در وسط شهر اراک

كارگران هپكو اراک خیابان ملک را بستند و شعارِ میدهند: مشکل ما حل نشه،شهر قیامت میشه

بدین ترتیب کارگران هپکو دوباره به خیابان آمدند. اعتراض کارگران کارخانه هپکو به عدم پرداخت کامل دستمزدهایشان از دی ماه سال ٩٥ است. در این روز کارگران آذر آب اراک نیز راهپیمایی داشتند.

 

٨ شهریور٩٦: راهپیمایی کارگران هپکو در وسط شهر اراک

کارگران هپکو دوباره به خیابان آمدند. اعتراض کارگران کارخانه هپکو به عدم پرداخت کامل دستمزدهایشان از دی ماه سال ٩٥ است.

در این روز کارگران آذر آب اراک نیز راهپیمایی داشتند.

 

تجمع اعتراضی کارگران دو کارخانه هپکو و آذرآب در اراک در یک روز

صبح روز چهارشنبه (٨ شهریور ماه) کارگران دو کارخانه هپکو وآذر آب اراک در اقدامی جداگانه به صورت همزمان در اعتراض به نامشخص بودن وضعیت مطالبات مزدی معوق خود مقابل ساختمان استانداری ومیدان شهدای اراک تجمع کردند.

بنا بر خبر در تجمع آذر آب اراک دستکم ١٨٠٠ نفر شرکت داشتند. کارگران این دو کارخانه پیش از این نیز برای دریافت مطالبات خود و خطر به تعطیلی کشیده شدن کارخانه شان تجمعات مشابهی را برپا کرده بودند.

کارگران کارخانه آذر آب اراک نزدیک به ٦ ماه مزد طلب دارند. و کارگران کارخانه هپکو نیز از دی ماه سال ٩٥ مطالبات مزدی خود را به صورت کامل دریافت نکرده‌اند. کارگران این دوکارخانه همچنین بابت پرداخت حق بیمه شان به تامین اجتماعی طلبکارند و با مشکل تمدید دفترچه های خود روبرویند.

در این روز کارگران آذرآب ابتدا مقابل سازمان صنعت، معدن و تجارت و در ادامه بعد از راهپیمایی مقابل استانداری حضور یافته و از در ورودی وارد محوطه استانداری شدند. یگان حفاظت داخل استانداری به منظور جلوگیری از ورود کارگران به داخل ساختمان محافظ در ورودی را کشیدند .

کارگران شرکت آذرآب اراک امسال چندین بار در اواخر اردیبهشت ماه،١٧ خرداد ماه، ٢٥ و ٣١ تیرماه و ١٥مرداد با تجمع و راهپیمایی به پرداخت نشدن مطالبات و حق و حقوقشان اعتراض کرده بودند.

بنا بر خبرها شرایط صنایع بزرگ استان مرکزی به گونه ای است که هر چند وقت یک بار شاهد تجمعات کارگری و تعطیلی واحدهای تولیدی استان و راهپیمایی اعتراضی کارگران در وسط شهر هستیم.

 

تجمع کارگران دستمال کاغذی نرمه

روز ٦ شهریور حدود ٣٠ نفر از کارگران کارخانه نوظهور تولید کننده دستمال کاغذی نرمه از ساعت ٩ صبح تا حوالی ساعت ١٨ در اعتراض به عدم پرداخت ٨ ماه مزد و عدم واریز حق بیمه شان و نیز تعطیلی کارخانه و خطر از دست دادن شغل خود در محوطه کارخانه تجمع کردند.

بنا بر خبر این کارخانه از ١ مرداد توسط مدیریت کارخانه تعطیل اعلام شده است اما هنوز این موضوع مورد موافقت مقام‌های مسئول قرار نگرفته است.

از سویی در حدود ١٥ نفر از کارگران قراردادی کارخانه نوظهور مرداد ماه امسال از کار بیکار شدند. بدین ترتیب کارگران اخراجی کارخانه نوظهور و کارگران باقی مانده در کارخانه که در حدود ١٨ نفر هستند، ٨ ماه معوقات مزدی دارند که ٥ ماه از آن مربوط به سال ٩٥ (فرودین تا مرداد) است. بعلاوه حدود سه ماه از حق بیمه آنها پرداخت نشده است. از کارگران باقی مانده در کارخانه در حدود ٣ نفر قراردادی و الباقی رسمی هستند که در بخش‌های نگهبانی و انبار کارخانه کار می‌کنند. کارگران باقی مانده کارخانه نوظهور بیشتر از بیست سال سابقه کار دارند و تعداد انگشت شماری از آنها باید با استفاده از قانون سختی زیان آور، زودتر از موعد بازنشست شوند اما با تعطیلی کارخانه هم اکنون اموال کارخانه نوظهور به منظور پرداخت طلب‌هایش توقیف شده است و دادسرای شهید مطهری مسئول رسیدگی به شکایات طلبکاران این کارخانه است.

کارخانه نوظهوری در سال ٩٢ در حدود ٢٤٠ کارگر داشت که به تدریج تعداد کارگران آن کاهش یافت و حالا تنها ١٨ کارگر در این کارخانه باقی مانده است.

سال گذشته یک جلسه با حضور مسئولان سازمان تامین اجتماعی و اداره کار در کارخانه نوظهور برگزار شد تا با در نظر گرفتن بخشودگی های بیمه‌ای و تخصیص وام کم بهره بخشی از مشکلات کارخانه برطرف شود اما با این وجود مشکلات کارخانه نوظهور به مرور تشدید شد و حالا کار به تعطیلی کارخانه رسیده است.

اطلاعیه خبری کمیته کردستان حزب کمونیست کارگری ایران

تجمع جمعی از مردم  بانه در فرمانداری این شهر در اعتراض به کشته شدن دو کولبر

دوشنبه ١٣ شهریور، جمع زیادی از مردم بانه در اعتراص به کشتن دو کولبر توسط نیروهای نظامی، مفابل فرمانداری تجمع کردند.

بر اساس این خبرها، مردم معترض درب فرمانداری را شکسته و وارد فرمانداری شده و در آنجا تجمع نموده اند. کانال های خبری اعلام کرده اند که فرماندار آنجا را ترک کرده است.

“حیدر فرجی ” و ” قادر بهرامی ” دو کولبر جان باخته بانە ای هستند که نام آنها اعلام شده است.

کمیته کردستان حرب کمونیست ایران بخانواده “حیدر فرجی ” و ” قادر بهرامی ” دو کولبر جان باخته صمیمانه تسلیت میگوید.

 

برای کوتاه کردن دست جنایتکارانه نیروهای نظامی و برای جلوگیری از کشتن کولبران راه مبارزه اعتراض جمعی و توده ای است که باید بشکل هماهنگ در شهرهای کردستان برگزار شود.

 

مردم شریف و مبارز شهر بانه بدرست راه محکوم کردن و شلیک بر روی کولبران را با تجمع اعتراضی و نارضایتی خود ابراز کرده اند.

درود به مردم شهر بانه که با برپایی تجمع، علیه شلیک و تیراندازی بر روی کولبران در مقابل فرماندری شهر بانه دست به اعتراض خیابانی زده اند

١٣ شهریور ١٣٩٦

٤ سپتامبر ٢٠١٧

 

کارگران

حرف همان حرف بود، باب دل ما   لیک بر آن اعتباری هیچ بود!

(ببخشید که کمی شعر اصلی را پیچاندم)!

ام البنین ابراهیمی اشکور عضو هیئت مدیره کانون صنفی فرهنگیان گیلان

در مملکتی زندگی می کنیم که آدمهایش وقتی مسئولیتی ندارند بسیار زیبا حرف می زنند و اگر کسی نشناسدشان، خیال می کند با یک روشنفکر تمام عیار طرف است.

سخنان جناب دانش آشتیانی در مراسم تکریم خودش و معارفه وزیر جدید، دل آدم را می بَرَد و عوضش آه غیض از نهاد آدم برمی آورد!

یعنی آقای وزیر، شما در طول دوره وزارت تان اینقدر سازمان! آموزش و پرورش را می شناختید و ما معلمان بی خبر دور جهان می گشتیم!؟ یعنی این همه مطلع بودید از مسائل و مشکلاتش و ما تشنه لبان پی وزیری کارآمد بودیم!؟

جناب وزیر سابق!

همه این حرفهایی را که زدید، همان حرفهاییست که من و بسیاری از همکارانم بخاطر به زبان آوردن شان یک خط در میان احضار می شدیم به واحد حراست اداره جهت پاره ای از توضیحات! تک تک جملاتی که گفتید، همان دردهایی است که همکاران صدیق من بخاطر جستن راه درمان شان، هم اکنون یا گرفتار زندان اند، یا تبعید، یا تعلیق، و یا احضار و به بند کشیده شدن مجدد و چندین باره!

نه، جناب وزیر قبلی! باورم نمی شود که این حرفها از اعتقادات شما سرچشمه گرفته باشد. عقیده انسانی آن چیزیست که تماما به عمل درآید وگرنه اسمش میشود شعار. بگذارید فقط یک مورد را با هم مرور کنیم؛ فرموده اید: “باید مدرسه امروز ما بتواند به کودک و نوجوان قدرت تفکر بیاموزد نه افزایش محفوظات.”

حرفهای قشنگ می زنید، حرفهایی که چنگ به دل هر دردمند معلمی می اندازد،(ببخشید که ناخواسته یاد آن خواننده را در ذهنتان زنده کردم!) اما من شخصا دقیقا بخاطر همین گفته شما چند بار ناچار شدم پله های سه طبقه اداره محل خدمتم را بالا بروم تا پاسخگوی کسی باشم که پشت میز دایره حراست نشسته بود با دکمه های تا زیر گلو بسته که بی شک بسیار مراقب بود بندهای بخشنامه وزارتخانه ای حضرتعالی را بی کم و کاست و مو به مو اجرا کند تا خدانکرده مورد بازخواست بالادستی ها قرار نگیرد.

هر دوی ما می دانیم که حرفهایی که در مراسم تکریم و معارفه وزرا ایراد فرمودید عین درستی و حقیقت محض است، همچنین هر دوی ما می دانیم که این جملات را شما از لابلای مطالبات معلمان دردآشنا بیرون کشیده اید، اما در این میان، فرق بین من و شما در اینست که شما فقط حرفش را زدید و برایتان دست زدند و آفرین گفتند و مراسم تکریم با دعای صلح جویانه و مسالمت آمیز جنابعالی به خوبی و خوشی خاتمه یافت، اما من که عملا میخواستم توی کلاس قدرت تفکر شاگردانم را بالا ببرم و ذهن شان را روشن کنم تا از چنبره تقلید و پیروی محض خلاص شوند و قدرت نقدپذیری و انتقاد از دیگران در آنها تقویت یابد، دست نهادند روی گلویم و تهدید کردند و مرتب وظیفه معلمی مرا یادآور شدند که همانا صرفا تدریس محتویات (بی محتوای) کتاب درسی تالیفی می باشد؛ چیزی که من آن را آخرین کارم در کلاس می دانستم و در عوض بیشترین تلاشم بر شناساندن شاگردانم به خودشان بعنوان یک انسان بود و آگاهانیدن آنها به حق و حقوق انسانی شان، زیرا باور داشتم من حقیقتا یک معلمم نه صرفا یک مدرس.

سالهای ابتدایی تدریسم بنا را بر مبارزه گذاشتم، اما مشکل اینجا بود که اساس منطق مبارزه من بر گفتگو استوار بود و  منطق دوستانتان مشت.

در نهایت وقتی دیدم ما هنوز بر سر اساسی ترین مسئله که همان وظیفه معلمی باشد، با هم زمین تا آسمان اختلاف نظر داریم و مهمتر از آن، قدرت تصمیم گیری چگونه بودن من در دستان افراد تحت فرمان شماست، ناچار تقاضای بازنشستگی کردم، چون دیدم نه مشت زن خوبی هستم و نه مشت خورم ملس است. با خودم گفتم: فعلا منطق گفتگو در این مکان جواب نمی دهد، باید صبورانه متمرکز شد به زیرساخت تا شاید وقتی دیگر…

امضا: یک معلم تمام وقت

١٣٩٦/٦/٧

 

گزارش یک دیدار:

امیدوارم ترشی‌های پاییز را با رضا درست کنم

دختر رضا شهابی در ادامه در ارتباط با وضعیت پدرش در ادامه اعتصاب غذایش گفت: بار آخری که به ملاقاتش رفتیم بابا موقع برگشتن به سلول زندان از شدت ضعف افتاد.

بیدارزنی: صبح جمعه بود و ما کوچه پس‌کوچه‌های جیحون را با گپ‌و‌گفتی دوستانه طی می‌کردیم. نشانی را نگاه می‌کردم که اشتباه نیامده باشیم. محله‌ای شلوغ با کوچه‌های تنگ و باریک و جوب‌های وسط کوچه که نشان از قدیمی بودن این محله داشت. به بن­بست گلچین رسیدیم. دنبال پلاک بودیم که در باز خانه‌ای توجه‌مان را جلب کرد. حدس زدیم پلاک مورد نظر ماست. با سلام بلندی وارد شدیم و ربابه رضایی به استقبال‌مان آمد. با خوشرویی دیده‌بوسی کردیم و او ما را دعوت به نشستن کرد. خانه‌ای کوچک اما صمیمی با اهالی مهمان‌پذیر. گوشه‌ی خانه پلاستیک بزرگی پر از ادویه و فلفل و زردچوبه و دیگر وسایل تهیه‌ی ترشی وجود داشت. خانم رضایی همسر رضا شهابی، با لبخندی مهربان برایمان چای ‌آورد و صحبت را شروع کردیم. از پرونده­ی رضا شهابی پرسیدیم که چطور پیش می‌رود. گفت: «هنوز پیشرفت چندانی نداشته و اوضاع همان است که بود. اول گفته بودند باید بیاید سه ماه باقیمانده­ی زندانش را برود اما حالا حرفشان را عوض کرده‌اند. سه ماه را به پنج ماه افزایش داده‌اند و حکمی را که در گذشته، سر جریان شلوغی‌های زندان اوین، نامربوط برای او بریده بودند دوباره عَلَم کرده‌اند، یک سال! حکمی که تا حالا هیچ خبری از آن نبود. با احتساب این، گفته‌اند یک سال و پنج ماه باید بماند، همچنین مرخصی‌های پزشکی را هم غیبت حساب کرده‌اند و باید علاوه بر یک سال و نیم، ٩٦٨ روز دیگر هم در زندان بماند». اما او امیدوار بود که رضا شهابی برمی‌گردد و ترشی‌های پاییز امسال را دوباره با هم درست خواهند کرد. ربابه رضایی گفت: «از وقتی که رضا از شرکت واحد اخراج شده ما نه بیمه داریم و نه حقوق. برای گذران زندگی این مغازه را زدیم. چندان هم فروش ندارد. مشتریان ما بیشتر دوستان هستند اما هر کسی مگر چقدر ترشی و ربّ و مربا لازم دارد. در ملاقات قبلی رضا می‌گفت اگر سختتان است و فروش هم نداریم که فایده ای ندارد، تعطیلش کن. به او گفتم اگر تعطیلش کنیم از کجا بیاورم بخوریم، زندگی خرج دارد. دو تا فرزندمان امسال دانشجو می‌شوند و خرج دانشگاهشان هم هست». ما با خوشحالی گفتیم: «چه عالی که بچه‌ها قبول شدند». خانم رضایی گفت: «بله دخترم با معدل بالایی که داشت بدون آزمون وارد دانشگاه تهران شد. پسرم هم کنکور داد و قبول می‌شود انشاالله». او اضافه کرد: «پسرم خیلی کمک کار من است. صبح و شب او می‌رود مغازه و من ترشی و مربا و این چیزها را درست می‌کنم». پرسیدیم از مسئولین کسی به سراغتان نیامده برای پیگیری یا کمک یا دلجویی؟ ربابه خانم درحالی­که چایش را می‌نوشید گفت: «نه هیچ کسی نیامده به سراغمان. فقط وزیر کار پیگیر بیمه‌مان شده که ما به او گفتیم اول جان رضا را نجات بدهید، جانش در خطر است. بیمه­ی سلامت‌مان تازگی‌ها درست شده ولی فایده‌ای ندارد و چندان هزینه‌های درمان را کاهش نمی‌دهد. ما هیچی نمی‌خواهیم فقط آزادی رضا را می‌خواهیم. قبلاً که رضا آزاد بود شب‌ها با موتور می‌رفتیم سفارش‌های مشتری‌ها را (ترشی و مربا و ربّ و این چیزها) می‌رساندیم به دستشان اما حالا که نیست دیگر نمی‌توانیم این­طوری سفارش قبول کنیم. سخت شده کار».

از خانم رضایی پرسیدیم تا حالا پیش آمده کسی به عمد مزاحم کسب و کارتان شود؟ و ایشان در جواب گفت: «نه واقعاً هیچ کسی تا حالا مزاحمتی برای کسب و کار و زندگی ما نداشته است و خدا را شکر زندگی ما بدون این دردسرها می گذرد». بعد هم ادامه داد: «من و خانواده‌ام دوست نداریم کسی از زندگی و شرایط ما و همین­طور زندانی بودن رضا سوءاستفاده­ی تبلیغاتی کند. رضا اهل این چیزها نیست و به ما هم می‌گوید که قاطی تبلیغات جناح‌ها نشویم».

به او گفتیم خیلی سخت است با دو نوجوان که دانشگاهشان به‌زودی شروع می‌شود این شرایط را پیش ببرید. صبر و روحیه‌ی بالایی می‌خواهد. گفت: «دقیقاً همین‌طور است اما امیدمان به آزادی رضا است. سه هفته است که به ما ملاقات حضوری داده‌اند ولی هر بار که می‌رویم می‌گویند نمی‌شود و فقط کابینی او را می‌بینیم. دست راست و انگشتانش بی‌حس شده و حال خوبی ندارد. ما فقط آزادی و سلامتی رضا را می‌خواهیم».

دختر رضا شهابی در ادامه در ارتباط با وضعیت پدرش در ادامه اعتصاب غذایش گفت: بار آخری که به ملاقاتش رفتیم بابا موقع برگشتن به سلول زندان از شدت ضعف افتاد.

در پایان این دیدار دو جلد کتاب از طرف گروه بیدارزنی به خانم ربابه رضایی و همسر گرانقدرش رضا شهابی تقدیم شد.

 

بیش از سیصد نفر از معلمان و کارگران و فعالین دانشجوئی با صدور بیانیه مشترکی احضار محمود بهشتی لنگرودی و علی نجاتی را محکوم و خواهان توقف فوری احضار و بازداشت فعالین صنفی شدند

احضار محمود بهشتی لنگرودی عضو کانون صنفی معلمان تهران  و علی نجاتی عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران  نیشکر هفت تپه ،را محکوم و خواهان پایان دادن فوری به چرخه سرکوب و احضار و بازداشت فعالین صنفی هستیم

در شرایطی که چهار سال از روی کار آمدن دولت روحانی گذشته  و در حالیکه هنوز ذره ای گشایش در زندگی ما معلمان و کارگران رخ نداده و هیچیک از مطالبات بر حق ما بر آورده نشده است و توام با چنین وضعیتی، اسماعیل عبدی و محسن عمرانی در طول ماههای گذشته به زندان انداخته شده اند و  علی اکبر باغانی و عزیز قاسم زاده را تبعید کرده اند، بار دیگر دور تازه ای از موج  احضار و بازداشت فعالین صنفی آغاز شده است و در طول دو ماه گذشته با اعمال فشار بر وثیقه گذاران جعفر عظیم زاده، بازگرداندن رضا شهابی به زندان، صدور حکم علیه رضا مسلمی و قادرزاده و حکم زندان و شلاق علیه شاپور احسانی راد، اعمال فشار بر داوود رضوی و ابراهیم مددی، احضار گروهی کارگران شرکت نیشکر هفت تپه به دادگاه و اینک احضار محمود بهشتی و علی نجاتی به زندان، سیاست اعمال سرکوب گسترده علیه فعالین صنفی به تنها سیاست حاکم در بر خورد به مطالبات بر حق معلمان و کارگران کشور تبدیل شده است.

اتخاذ چنین سیاستی از نظر ما امضا کنندگان این بیانیه در عین حال که بیانگر این است که دولت به جای رسیدگی به مطالبات انباشته و بدیهی معلمان و کارگران،  سیاست سرکوب و تحمیل فقر و فلاکت بیشتر بر آنها را در پیش گرفته است بلکه همچنین بیانگر این واقعیت است که هنوز هیچ تغییری در این مملکت در عمل به تعهدات قانونی دولت جمهوری اسلامی از قبیل عمل  به بند ٤ ماده ٢٣ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بند ١ ماده ٢٢ میثاق حقوق مدنی و سیاسی، ماده ٨ میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ، اساسنامه سازمان بین‌المللی كار ،مقاوله‌نامه شماره ٨٧  و مقاوله‌نامه شماره ٩٨ سازمان بین‌المللی كار قابل مشاهده نیست.

 

لذا ما جمعی از فعالین صنفی و مدنی با محکوم کردن احضار محمود بهشتی لنگرودی و علی نجاتی به زندان و با تاکید بر توقف فوری احضار و بازداشت فعالین صنفی، خواهان پایان دادن به امنیتی کردن اعتراضات کارگران و معلمان و دیگر اقشار زحمتکش جامعه و برداشته شدن اتهامات امنیتی از پرونده های فعالین صنفی و مدنی در بند و تحت تعقیب قضائی هستیم و بدینوسیله اعلام میداریم در صورت تداوم چنین سیاستهایی، به ناچار اعتراضات خود را گسترش و با اتکا به حقوق انسانی و قانونی خود به ابزارهای اعتراضی موثرتری متوسل خواهیم شد.

١-فرشید هکی ٢-داریوش ترکاشوند ٣-فرهاد شیخی ٤-نرگس محمدیان ٥-یدالله باقری  ٦-سکینه باقری  ٧-میلاد هما پور ٨-نسرین بهمن پور٩-شهناز هاشمی١٠-سعید حق پرست١١-سعید رضایی١٢-داود رضوی١٣- تهمینه خسروی١٤- فاطمه مرادی١٥-ناهید فتحعلیان١٦-شهین مقامی١٧-سوسن رها١٨- امیره حسینی١٩- پروین محمدی٢٠- محبوبه فرحزادی٢١-جوادلعل محمدی٢٢- ناهید خداجو٢٣-جعفرعظیم زاده٢٤-مهرنوش حید زاده٢٥-کیومرث سلوکی٢٦-محمد حسن پوره٢٧- نسرین جوادی٢٨-شیدا حقیق٢٩-غلامرضا غلامی کندازی٣٠-حسین شاه پ ٣١-تقی نور بخش٣٢- رحمان بیگی٣٣-محمدعلی زحمتکش٣٤-مظفر صالح نیا٣٥-ربابه رضایی٣٦- علی فروتن٣٧-علی کامیاب٣٨-رضا بازوند٣٩-کیومرث بازوند٤٠-اصغر کاظمیان٤١-رضا رحیمی٤٢-محمد سوری٤٣-محسن بازوند٤٤-ایرج امرایی٤٥-هرمز امرایی٤٦-تیمور بازوند٤٧-تیمورپورحسین٤٨-شهاب بازوند٤٩-میراحمد سوری٥٠-محمدبازوند٥١-جمشید امرایی٥٢-میرشادامرایی٥٣-فرامرزرحمانی٥٤-ملک امرایی٥٥-داراب سوری٥٦-فرشاد گراوند ٥٧-کاظم سوری٨-عبدالحسین بازوند٥٩-میر رضا شمسی زاده٦٠-قدرت پورحسن٦١-حسین بابایی٦٢-اسفندیار دیناروند٦٣-حسن جمالی٦٤-حسین امرایی٦٥-سلیم رومیانی٦٦-اصلان رومیانی٦٧-روح انگیز نوشادی مقدم٦٨-واله زمانی٦٩-جلیل احمدی٧٠-محمد حیدری مهر٧١-زهرا فیاض٧٢-محمد رشید مشیر وماهی٧٣-میلادجنت٧٤-مهدی حاجی حاجی٧٥-پیام فتحی٧٦-هیوا نفش بندی٧٧-فرح حاتمی٧٨-فریدون نیکو فرد٧٩-صغری شرف الدین٨٠-فاطمه بهمنی٨١-محمد کرد٨٢-بهنام ابراهیم زاده٨٣-افشین مبارکی٨٤-مصطفی پوره٨٥-شیرین احمدی٨٦-داریوش پویا٨٧-داود کریمیان٨٨-مهدی الیاسی٨٩-آوات یوسفی٩٠-مهدی قوامی پور٩١-مهدی سلیمی٩٢-ایراندخت خلج بابایی٩٣-غلامعباس لک٩٤-شهرام جلیلیان٩٥-رضا تبریزی٩٦-فرزاد عابدی شجاع٩٧-منیژه فروزنده٩٨-زهرا پور جعفری٩٩-عزت الله سلیمانی١٠٠-حامد فرخ١٠١-بیژن نجفی١٠٢-حمید پرویز١٠٣-مهناز بهادری١٠٤-سینا نوری١٠٥-محمد رضا ملکی١٠٦-حسن ابراهیمی١٠٧-حسین ابراهیم پور١٠٨-مانیا اسدی١٠٩-سروش دارابی١١٠-محمد مردانی١١١-صفیه بسیم١١٢-رضا صاحبی١١٣-افسر کریمی١١٤-ژیلا خیر١١٥-شا پور احسانی راد١١٦- سجاد جلیلیان١١٧- علی ترک١١٨- مجید لک١١٩- عظیم جانبزرگی١٢٠- ام لنبین لک١٢١-نرگس جانبزرگی١٢٢-الهه ورمزیار١٢٣-ناهید محمودی١٢٤-سید علی میر حسینی١٢٥-اسفندیار لک١٢٦علی محمد بیات١٢٧-نادر نظری١٢٨-امید عظیمی١٢٩-کمال نادری١٣٠-لیلا سبحانی١٣١-حسینعلی مرادخانی١٣٢-حسین مرادیانی١٣٣-طاهر قادرزاده١٣٤-آرام کیانی پور١٣٥-پروین ویسی١٣٦-محمد سلیمانزاده١٣٧-شبنم بهار فر١٣٨-سینا سلمانی١٣٩-مرتضی مالکی١٤٠-براتعلی ودرزی١٤١-نورالله برخوردار١٤٢-رحیم امیری١٤٣-یاسمن صحراکار١٤٤-صلاح آزادی١٤٥-میثم دایاری١٤٦-محمود خسرو بیگی١٤٧-کمال کارچانی١٤٨-مریم بروجردی١٤٩-نور محمد بیرانوند١٥٠-اشرف میر نظیری١٥١-بهنام محمدی١٥٢-رحمان عابدینی١٥٣-قربان علیپور١٥٤-مصطفی شوکت١٥٥-مصطفی رباطی١٥٦-گلاله قربانی١٥٧-حیدر قربانی١٥٨-حسن قربانی١٥٩-الیاس قربانی١٦٠-زهرا قربانی١٦١-ادریس قربانی١٦٢-ارش محمدی١٦٣-عالیه اقدام دوست١٦٤- سالار مجیدی١٦٥- الهه مفاخری١٦٦- یزدان مجیدی١٦٧- محمد شهسوار١٦٨- آرمین قیم امانی١٦٩- مرتضی سیفی١٧٠- کوهستان خالدیان١٧١-سید زانیار نوری١٧٢-آرمان ساعد پناه١٧٣- ایرج سعیدی

١٧٤- سامان صادقی١٧٥- اقبال وزیریان١٧٦- فردین سیدی١٧٧- پرستو حیدری١٧٨- محمد امین مفاخری١٧٩- شیرین میر شجاع وحید١٨٠- عنایت وثوقی١٨١- مهشید شیخ زاده١٨٢- منصوره فرحزادی١٨٣- فاطمه فتوگرافی١٨٤- منصوره منصور نژاد١٨٥- محسن عمرانی١٨٦- سهیلا سیاوشی١٨٧- پروین توکلی١٨٨- علیرضا تیر انداز١٨٩- نصرالله تیر انداز١٩٠- غلام کوارکوهی١٩١- ایرج کریمی پور١٩٢-مسعود حاجیوند١٩٣-محمد حسین گودرزی١٩٤-محمدرضا میراحمدی١٩٥-گلی پوراحمدی١٩٦-میرزا رضا میرزاوندی١٩٧-معصومه نیک آبادی١٩٨-مسلم مجدآبادی١٩٩-سیروس محبتی٢٠٠-گل محمد معصومی٢٠١-مقداد لک قاسم آبادی٢٠٢- علی روزبهانی

٢٠٣- علی نجفی٢٠٤-حبیب بنافی٢٠٥- محمد جراحی٢٠٦- اکبر یزدانی٢٠٧- جوانمیر مرادی٢٠٨- حسین آدرگشسب٢٠٩- مرید سازور٢١٠- رحیم بساک٢١١- سید احمد شیثی٢١٢- زینب کشوری٢١٣- شهناز سگوند٢١٤- حسین شاهی زاده٢١٥-امید آریایی٢١٦-عارف فاتحی ویان٢١٧-حسن سعیدی٢١٨-ژاله روح زاد٢١٩-سعید باقری٢٢٠ _ احمد براری٢٢١_  تحسین مصطفی٢٢٢-قاسم توکلی٢٢٣-عبدالرضاخوانساری٢٢٤-کمال کریوند٢٢٥-جلال کریوند٢٢٦-عباس لک٢٢٧-محمود حسینی٢٢٨-نادر لک معروفی٢٢٩-سمیه یعقوبی ٢٣٠-اکرم عسگری٢٣١-رضا سیف آبادی٢٣٢-اکبر گرجیان٢٣٣-صمد پورمند٢٣٤-خدایار صادقی٢٣٥-طیبه خدادادی٢٣٦.عابد سهرابوندی٢٣٧-علی سهرابوندی٢٣٨-علی گراوندی٢٣٩_ مصلح حسامی٢٤٠_  مجید کریمی٢٤١ _ اقبال رحیمی٢٤٢_  علی امرایی٢٤٣_  رضا امرایی٢٤٤_ کریم امرایی٢٤٥_ ملا مراد قربانی٢٤٦_ عبدالکریم صفری٢٤٧_ محسن بازووند٢٤٨_ احمد بازووند٢٤٩_ باقربازووند٢٥٠_ ناصرعبدی گراوند٢٥١_ البرز بازووند٢٥٢_ محمود حسن زاده٢٥٣_ عنایت اله حسن زاده٢٥٤_  کرم بازووند٢٥٥_ سید کریم رومیانی٢٥٦_  میرزا رومیانی٢٥٧_ اسد رومیانی٢٥٨_ نورکرم سوری٢٥٩_ شمس الدین سوری٢٦٠_ باقر حسین زاده٢٧٠_ علی احمد امرایی٢٧١_ سید علی بازووند٢٧٢_ حمید گراوند٢٧٣_  بهروز فریدونی٢٧٤_ شهاب نصیری٢٧٥_ بساط امرایی٢٧٦_ علی ترکاشوند٢٧٧_ شیرعلی بازووند٢٧٨_ حامد بازووند٢٧٩_ مینا حیدری٢٨٠_ معتصم اخرتی٢٨١_ سید هاشم خواستار

٢٨٢_ صدقه مالکی فرد٢٨٣_ حسن رزاقیان٢٨٤_  اسرین صمدی٢٨٥_  حامد کهنه پوشی٢٨٦_ محمود بلورچی٢٨٧_ سید حسام امینی٢٨٨_  ستار رادمنش٢٨٩_  برزان صیادت٢٩٠_ سیروان اردلان

٢٩١_ جعفر تراب زاد٢٩٢_ روزبه نقدی٢٩٣_ رضا ساکی٢٩٤_  محمد عباسی٢٩٥_ علی صفر خانی٢٩٦_ رقیه کیشانی٢٩٧_ غلام ساکی٢٩٨_ علی ترک٢٩٩_  رقیه کیشانی٣٠٠_ شاهپور ساکی

٣٠١_ ایرج جیرانی٣٠٢_ ابراهیم ساکی٣٠٣_ توران خدابنده لو٣٠٤_ محسن حق منش٣٠٥_عزیز حق جو٣٠٦_ مریم زیرک٣٠٧_  مهرنوش حیدرزاده٣٠٨_ عیسی شریدی٣٠٩_ مهری احمدزاده٣١٠-نادر کرد٣١١_ جمال شریعتی٣١٢- سلمان حاتمی٣١٣_ شهین حاتمی٣١٤_ گلاویژ حاتمی٣١٧_منوچهر امامی٣١٨_ قاسم زادسر٣١٩_بختیار رنجبریان٣٢٠_اسماعیل محبی٣٢١_هاجر محبی٣٢٢_ جمیل کریم زاده٣٢٣-مهرداد ارکیش٣٢٤-مسعود هروی٣٢٥-رضا پاپی٣٢٦-علی شمسی وند٣٢٧-علی کاهکش٣٢٨-منیر دهقان٣٢٩-مسعود محمودوند٣٣٠-شیوا کلهر٣٣١-یداله خدایاری

 

درخواست همسر رضا شهابی از رانندگان و کارگران شرکت واحد

رضا شهابی راننده زحمتکش و حق طلب شرکت واحد، بیست و شش روز است که اعتصاب غذا کرده است و سمت چپ بدن او بی حس شده و جانش در خطر است.

برای نجات جان و آزادی رضا روز سه شنبه چهاردهم شهریور ساعت ده صبح به مجلس بهارستان مراجعه می کنم. و از تمامی رانندگان و کارگران شرکت واحد انتظار دارم همراه و یاری رسان من و صدای رضا باشند.

همسر رضا شهابی، راننده زحمتکش و حق طلب شرکت واحد اتوبوسرانی

 

سر تیتر وقایع اجتماعی و کارگری در ٢٤ ساعت گذشته(١١ شهریور)

کارگر معترض شرکت مخابرات را اخراج وسپس راهی بیمارستان کردند

کارگران مجتمع  نیشکرهفت تپه هنوزدارند تاوان دفاع ازحقوق خودرامیپردازند

راهپیمایی وتجمعات اعتراضی کارگران کارخانه آذر آب درخیابان های شهر اراک

اعتصاب کارگران معدن ملچ آرام رامیان دراعتراض به عدم پرداخت٤ماه حقوق وپرداخت ناقص حق بیمه برای دومین روز متوالی

وعده پرداخت حقوق کارگران شهرداری خرمشهر پس از تجمع اعتراضیشان مقابل شهرداری

بیش از سیصد نفر از معلمان و کارگران و فعالین دانشجوئی با صدور بیانیه مشترکی احضار محمود بهشتی لنگرودی و علی نجاتی را به زندان محکوم و خواهان توقف فوری احضار و بازداشت فعالین صنفی شدند

اعتراض رسانه ای کارگران حفاری شمال  نسبت به عدم پرداخت مطالباتشان

کابوس بیکاری همراه با این کارگران(اعتراض رسانه ای کارگران حفاری شمال  نسبت به عدم پرداخت مطالباتشان)

اعتراض نگهبانان میادین میوه و تره‌بارنسبت به عدم پرداخت مطالباتشان رسانه ای شد

تجمع  اعتراضی رانندگان مسافربری دهدشت مقابل فرمانداری

سوختگی ٥کارگر کارخانه فولاد نطنزبراثر ترکیدگی قالب مواد مذاب

مصدومیت ١٣کارگرمعدن صفاشهربدنبال تصادف سرویس رفت وآمدشان

مرگ دلخراش  کارگر کارخانه آجر دهدشت

یک کودک کارمجروح حادثه انفجارکوره پزخانه وایقان جان باخت

درخواست همسر رضا شهابی از رانندگان و کارگران شرکت واحد

آتش به جان جنگل های بلوط سرفیروزآباد افتاد

کارگران شرکت «کار و ابتکار » منطقه ٧ شهرداری کرج،  در اعتراض به عدم پرداخت ٣ ماه حقوق معوقه در حوالی شهرداری کرج دست به تجمع  زدند

آتش سوزی در ترمینال جنوب/ انبار تغذیه در آتش سوخت

تجمع تعهدنامه داران پدیده

راهپیمایی سپرده گذاران کاسپین از وزارت اقتصاد دارای بسمت قوه‌قضاییه

اتحادیه آزاد کارگران ایران

 

 

اعتصاب کارگران معدن ملچ آرام رامیان دراعتراض به عدم پرداخت٤ماه حقوق وپرداخت ناقص حق بیمه برای دومین روز متوالی

ازصبح روز (١١شهریور)،کارگران معدن شمال شرق رامیان (ملچ آرام)، دراعتراض به عدم پرداخت٤ماه حقوق و پرداخت ناقص حق بیمه،دست از کار کشیدند وامروزدر دومین روزاعتصابشان مقابل فرمانداری رامیان تجمع کردند.

به گزارش یک منبع خبری محلی،جمعی از این کارگران گفتند:فروردین امسال هم مقابل فرمانداری تجمع کردیم و مدیر شرکت با وعده هایی مبنی براینکه تا چند ماه آینده تمامی معوقات پرداخت می شود ما را دوباره به کار برگرداند ولی بعد از گدشت ٤ ماه هیچ وعده ای عملی نشد.

تعدادی دیگر از کارگران ادامه می دهند: بیمه های ما ناقص است و درصورت احتیاج به پزشک هیچ دفترچه بیمه ای خدمات درمانی نداریم.

یک کارگر دیگر می گوید: قبوض برق، گاز و تلفن در حال قطع شدن است و توان پرداخت نداریم و حتی خطوط تلفن ما در معرض فروش قرار گرفته است.

درهمین رابطه،جواد صادقلو فرماندار شهرستان رامیان گفت: طی تماس تلفنی با مدیرعامل آن شرکت قرار شده تا ٢٥ شهریور مطالبات آنها پرداخت شود و در حال رفع مشکل بیمه آنها هستیم.

 

 

محمود صالحی؛ بی احترامی به زندانیان سیاسی بی احترامی به کل جامعه است.

کارگران، مردم آزاده:

این روزها بحث در مورد زندانیان سیاسی واعتصابی به بحث روز در کل جامعه تبدیل شده و انسانهای که سرشان به تنشان ارزش دارد، نگران وضعیت جسمی و روحی زندانیانی هستند که دراعتراض به برخورد غیر انسانی ماموران زندان در زمان بازرسی از وسایلشان اقدام به اعتصاب غذا کردند. کسانی که یک سال زندان رفته باشند صد درصد زمان بازرسی های ماموران زندان را به خاطر دارند که چطور مغول وار به بندها و اموال زندانیان حمله می کنند و هر چیزی جلو دستشان باشد از بین می برند و یا آن را می دزدند. وقتی زندانیان این توحش ماموران را مشاهده می کنند به ناچار برای اینکه جلو آن وحشیگری را بگیرند و یک بار دیگر آن را تکرار نکنند اقدام به اعتصاب غذا می کنند. ( یعنی تنها صلاح زندانی در مقابل هر گونه حق کشی)ما می دانیم که هیچ وقت مسئولان زندان به درخواست زندانیان توجه نمی کنند و به هیچ کدام از درخواست آنان جواب نخواهند داد. وقتی زندانی با نوشتن نامه و صحبت با مسئولان زندان هیچ نتیجه ای نگیرند، از روی ناچاری و در اعتراض به وضعیت موجود در داخل زندان اقدام به عتصاب غذا خواهند کرد. زندانی از جان و روح خود مایه می گذارد تا اینکه با او برخورد انسانی کنند. به همین دلیل است که حمایت از زندانیان سیاسی و اعتصابی به یک وظیفه در جامعه تبدیل خواهد شدو ما نیر باید در مقابل این بی حقوقی نسبت به زندانیان سکوت نکنیم. ما باید به هر شکل ممکن صدای اعتراض مان را در سراسر جامعه گسترش دهیم. خانواده زندانیان نیز باید رسما” از مسئولان زندان طرح دعوی کنند و اعلام کنند که مسئول جان زندانیان اعتصابی هستند و هر گونه اتفاق ناگوار به عهده آنان است. ما نیک می دانیم که مسئولان قوه قضائیه به شکایت خانواده زندانیان سیاسی و اعتصابی رسیدگی نمی کنند.( این تنها جهت اطلاع است) ا

ز پست فیس بوکی محمود صالحی . ١٣/٦/٩٦

 

گزارش

 

جانباختن کودک ١٤ ساله کیفرخواست طبقاتی ما علیه حکومت اسلامی سرمایه است.

کودک کاری که در حادثه کوره‌پزخانه وایقان مجروح شده بود؛ جان باخت

 

«سوزان عمری» کودک کار چهارده ساله که در حادثه انفجار کوره‌پزخانه وایقان دچار سوختگی شدید شده بود، دربیمارستان جان باخت.

این کودک کار حدود چهار روز در بیمارستان بستری بود اما به دلیل شدت جراحات، پزشکان نتوانستند او را نجات دهند و در نهایت جان خود را از دست داد.

روز چهارشنبه هشتم شهریورماه، چهار نفر حین کار در کوره آجرپزی شهر وایقان دچار حادثه و سوختگی شدید شدند

منابع خبری، هویت این چهارنفر را شهلا محمدزاده ٣٥ ساله، فاطمه ابراهیم‌زاده ١٠ ساله، سوزان عمری ١٤ ساله و سازگار عمری ١٠ ساله اعلام کردند

 

تف و ننگ بر نظام سرمایه

سرنگون باد رژیم جنایتکار اسلامی

 

 

 

اعتصاب و راهپیمایی کارگران کارخانه هپکو در اراک

زیر بار ستم نمی‌کنیم زندگی…. “

شهلا دانشفر

یکشنبه ١١ شهریور بار دیگر سرود همبستگی “زیر بار ستم نمیکنیم زندگی” بر فضای شهر اراک طنین انداخت. سرودی که فریاد اعتراض کارگران و همه مردم به فقر، بی تامینی، تبعیض، نابرابری و جهنم جمهوری اسلامی است.

کارگران کارخانه هپکو نیز از دی ماه سال ٩٥ مطالبات مزدی خود را به صورت کامل دریافت نکرده‌اند. آنها همچنین بدلیل عدم پرداخت حق بیمه شان با مشکل تمدید دفترچه های خود روبرویند.

تجمع قبلی این کارگران در روز ٨ شهریور برگزار شد. در آن روز کارگران هپکو خیابان ملک را بستند و با شعار مشکل ما حل نشه، اراک قیامت میشه، بار دیگر با مقامات مسئول اتمام حجت کرده و حق و حقوقشان را طلب کردند. فریاد خشمگین کارگران هپکو در وسط شهر اراک در این روز ها یادآور اعتراضات با شکوه آنها در سال گذشته است. اعتراضاتی که بطور واقعی نقطه عطفی در مبارزات کارگری در سال ٩٥ بود.

یکسال قبل کارگران هپکو در وسط شهر اراک راهپیمایی کردند و با شعار زیر بار ستم نمی کنیم زندگی، جان فدا میکنیم در ره آزادی، سرود آزادگی سردادند و این شعار به سرود همبستگی در اعتراضات کارگری در سال ٩٥ از جمله به شعار هزاران بازنشسته در تجمع اعتراضی آنها در ٢٢ اسفند سال ٩٥ تبدیل شد. و در حرکت اعتراضی روز ٨ شهریور این کارگران با شعار مشکل ما حل نشه، اراک قیامت میشه، صدای خشم و اعتراض کل کارگران و کل جامعه را علیه توحش سرمایه داری حاکم و زورگویی هایشان اعلام کردند. شعاری که روز ٢٤ مرداد امسال نیز ٤ هزار کارگر گروه ملی فولاد در حرکت اعتراضی شان در اهواز آنرا فریاد زدند. و این چنین است که اعتراضات کارگران به خیابان کشیده شده و کارگران اتمام حجت میکنند.

اکنون در اراک علاوه بر کارگران هپکو، کارگران آذر آب نیز در اعتراضند. بیش از ١٨٠٠ کارگران آذر آب در هشتم شهریور در اعتراض به تعویق پرداخت ٦ ماه دستمزد خود و مشکل تمدید دفتر چه های بیمه درمانی و بلاتکلیفی وضع کارخانه دست به تجمع زدند و در وسط شهر راهپیمایی کردنند. و این تنها هپکو و آذرآب نیست بلکه شرکت های واگن پارس، کمباین سازی و ماشین سازی در اراک در وضعیتی مشابه قرار دارند و بنا بر خبرها شرایط صنایع بزرگ استان مرکزی به گونه ای است که هر چند وقت یک بار شاهد تجمعات اعتراضی کارگری در استان هستیم و هم اکنون شهر اراک به یکی از کانون های داغ اعتراضات کارگری تبدیل شده است.

اعتراضات گسترده در شهر اراک حکایت از فراهم بودن زمینه برای اعتراضات همزمان کارگری در این شهر است. بعلاوه بخش عظیمی از مردم شهر وابستگان همین کارگرانی هستند که در این کارخانجات در اعتراض و مبارزه اند و بیشترین زمینه جلب همبستگی کارگری در شهر اراک را میتواند شکل دهد. در ایجاد این همبستگی خانواده های کارگران نقش برجسته ای دارد. بنابراین همانطور که در اعتراضات کارگران هپکو در سال گذشته شاهد نقش ارزنده خانواده های کارگران بودیم، اکنون نیز نه تنها در هپکو بلکه در آذر آب و دیگر مراکز کارگری در این شهر که در اعتراض هستند، خانواده ها میتوانند نقش برجسته ای داشته باشند. در عین حال اتکای این کارگران به تصمیم گیری های جمعی در مجامع عمومی شان و ارتباط کارگران این کارخانجات با یکدیگر و تلاش برای متحد کردن صف اعتراضاتشان از جمله نقطه تاکیدات دیگری است که به این مبارزات میتواند قدرت بخشد.

 

بیانیه کانون صنفی معلمان در حمایت از رضا شهابی

کانون صنفی معلمان طی بیانیه ای همبستگی خود را با رضا شهابی از اعضای هیات مدیره سندیکای واحد که از هفدهم مرداد در اعتراض به بازگرداندانش به زندان و محکوم کردن وی به ٩٦٨ روز زندان در اعتصاب غذا بسر میبرد اعلام کرده است. در این بیانیه کانون صنفی معلمان ضمن اشاره به فشار بر روی فعالین کارگری و معلمان از جمله زندانی شدن اسماعیل عبدی و محسن عمرانی از معلمان معترض و فشار برای بازگرداندن بهشتی به زندان همبستگی خود را با سندیکای واحد اعلام داشته و خواستار ر آزادی فوری رضا شهابی شده است.

در بخشی از این بیانیه چنین آمده است:

“رضا شهابی از اعضای ارشد سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در اعتراض به صدور احکام غیرقانونی و بدقولی دادستانی از بیست روز پیش در زندان گوهردشت دست به اعتصاب غذا زده است. این عضو هیات مدیره سندیکا که بخاطر بیماری با دستور دادستانی در مرخصی متصل به آزادی به سر می برد و طول دوره درمانش بایستی جز دوره محکومیتش محسوب می شد بعد از احضار از سوی دادستانی و معرفی خود به زندان با اتهام جدید روبرو شده است و از آنجایی که کسی پاسخگوی شرایط موجود نیست ،ناچار دست به اعتصاب غذا زده است و جانش در خطر است. این در حالی است که وی را به بندی منتقل نموده اند که پیش از وی ٢٠ زندانی بخاطر فقدان حداقل های اولیه زندگی در بند، دست به اعتصاب غذا زده اند و وضعیت نگران کننده ای بر این بند حاکم است.”

یکی از علل اعتصاب غذا برای فعالان صنفی شرایط بد زندان و احکام ناعادلانه است و فعالان صنفی معلمان تاکنون هزینه های زیادی در این زمینه پرداخت نموده اند. اسماعیل عبدی در بند فوق امنیتی ٣٥٠زندان اوین مانند رضا شهابی از دسترسی به تلفن و مرخصی و امکانات اولیه محروم است. محسن عمرانی در زندان بوشهر از حداقل امکانات پزشکی برخوردار نیست. محمود بهشتی لنگرودی علی رغم وعده های دادستانی، هر لحظه با خطر بازگشت به زندان روبروست و علی اکبر باغانی در تبعید به سر می برد و فعالانی چون رضا مسلمی و طاهر قادرزاده با احکام جدید به حبس های تعلیقی محکوم شده اند و عزیز قاسم زاده دیگر فعال صنفی سال جدید را باید در تبعید آغاز کند .”

در خاتمه بیانیه چنین آمده است:

“کانون صنفی معلمان، ضمن اعلام همبستگی با سندیکای شرکت واحد خواهان رسیدگی هر چه سریعتر به وضعیت رضا شهابی و ازادی وی می باشد . و باور دارد که با انتساب اتهامات واهی به فعالان صنفی نمی توان روند مطالبه محوری اکثریت قشر زحمتکش جامعه را متوقف نمود. از نظر ما بایستی هر چه سریع تر احکام حبس

ناعادلانه معلمان دربند و تبعیدی بدون قید و شرط ملغی گردد. تنها در این صورت است که تشکل های صنفی می توانند با شروع سال تحصیلی پیگیر مشکلات و مطالبات بر جای مانده صنفی و آموزشی باشند.”

کارزار علیه امنیتی کردن مبارزات ادامه داد. رضا شهابی، اسماعیل عبدی ، محسن عمرانی و تمامی فعالین اجتماعی باید فورا آزاد شوند. فشار بر روی محمود بهشتی برای بازگرداندن وی به زندان و احضار علی نجاتی باید متوقف شود. تمامی احکام امنیتی زندان برای فعالین کارگری، معلمان و مردم معترض باید لغو شود.

 

 

جای رضا شهابی و دیگر فعالان اتحادیه ای در زندان نیست!

اطلاعیه اتحادیه های کارگری سوئد در مورد زندانی کردن فعالین کارگری ایران:

رونوشت به :

  • رهبر جمهوری اسلامی ایران، سید علی خامنه ای
  • رئیس جمهور ایران، حسن روحانی
  • رئیس قوه قضائیه ایران، صادق آملی لاریجانی
  • وزیر کار، علی ربیعی
  • دادستان کل کشور، محسن اژه ای
  • دبیر حقوق بشر جمهوری اسالمی، محمد جواد لاریجانی
  • سفارت جمهوری اسلامی ایران در سوئد
  • وزیر امور خارجه سوئد، مالگوت والستروم
  • گزارشگر وِیژه سازمان ملل ایران
  • کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های آزاد کارگری ، آی.تی.یو.سی

بازگشت ایران به مجامع بین المللی متاسفانه با بهبود شرایط فعالیت در اتحادیه های مستقل و آزاد همراه نبوده است. متعاقبا یک گزارش تیره در مورد شرایط واقعی انسانهایی که در این تشکل ها برای احقاق حقوق مزدبگیران مبارزه می کنند، ارائه میشود.

رضا شهابی عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران و حومه در ژوئن ٢٠١٠ دستگیر شد. سال ٢٠١٦ حکم زندان ٥ ساله او یک سال دیگر تمدید شد. رضا برای معالجه پزشکی صدمات ناشی از شکنجه های زندان بطور موقت در مقابل سپردن وثیقه آزاد شده است. اما بدون آنکه معالجات پزشکی رضا پایان یافته باشد او مجددا به زندان احضار شده است. رضا به همراه وکیل خویش به مقامات امنیتی مراجعه کرده اما آنها امر کرده اند که او باید به زندان بازگردد. این گفتگو هنوز ادامه دارد.

در حکم ارسالی دادستان دادگاه انقلاب تهران ١١ فوریه ٢٠١٧ به عنوان آخرین مهلت بازگشت به زندان به او ابلاغ شده است. لازم به تاکید است که رژیم ایران در مقابل فشارهای بین المللی اتحادیه های کارگری کشورهای دیگر رسما اعلام کرده که رضا شهابی آزاد بوده و به سر کار قبلی خویش بازگشته است. این گزارش دولت ایران کاملا غلط است.

لازم به تذکر است که برای ابراهیم مددی و داود رضوی، هر دو عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران، نیز حکم بازگشت فوری به زندان برای گذراندن دوره ٥ ساله زندان صادر شده است.

بهنام ابراهیم زاده نیز پس از گذراندن ٥ سال زندان خویش با دریافت حکم جدید زمان جبس او به مدت ٧ سال دیگر تمدید گردید.

جعفر عظیم زاده دبیر اتحادیه آزاد کارگران ایران نیز برای گذراندن حکم ٥ سال زندان به شعبه ٤ دادگاه شهرستان ساوه فراخوانده شده است. او اکنون تحت تعقیب میباشد.

محمود صالحی دبیر سابق انجمن صنفی خبازان سقر به ٩ سال زندان محکوم شده است اما بدلیل شرایط پزشکی و نیاز به انجام دیالیز کلیه ها در بیرون از زندان می باشد نیز اخیرا به دادگاه فراخونده شده است.

اسماعیل عبدی، دبیر کانون صنفی معلمان ایران، به ٦ سال زندان محکنوم شده است. محمود بهشتی لنگرودی سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران به ١٤ سال زندان محکوم شده است و سه عضو دیگر هیئت مدیره این کانون برای فعالیت های اتحادیه ای به ٥ تا ٦ سال زندان محکوم شده اند.

اینها نشانه های بارز عدول کامل از احترام نهادهای قضایی ایران به پایه ای ترین مفاد حقوق بشر و سازمان بین المللی کار است.

سازمان سراسری کارگران سوئد، اتحادیه کمونال سوئد؛ اتحادیه کارگران ترانسپورت سوئد و اتحادیه فلز سوئد تعقیب و زندانی کردن فعالین مستقل و آزاد اتحادیه ای را محکوم می کنند.

ما خواستار نکات زیر میباشیم:

آزادی بی قید و شرط همه فعالین اتحادیه ای زندانی

همه احلام علیه فعالین اتحادیه ای می بایست لغو گردد.

ایران می بایست به همه مقاوله نامه های پایه ای سازمان جهانی کار (آی.ال.او) احترام گذاشته و آنها را اجراء نماید.

به رفتار بیرحمانه نسبت به فعالین سندیکایی و دگر اندیشان باید پایان داده شود.

 

کارل پتر، دبیر سازمان سراسری کارگران سوئد (ال.او)

توبیاس باودین؛ دبیر اتحادیه سراسری کمونال سوئد

لارش لیندگرن، دبیر اتحادیه سراسری کارگران ترانسپورت سوئد

آندرش فربه، دبیر اتحادیه سراسری فلز سوئد

ترجمه از پلاتفرم اتحادیه های کارگری سوئد- ایران

ال.او ١٤٦٧٤١٧ عضو،

اتحادیه کمونال ٥٠٠٠٠٠ عضو،

اتحادیه ترانسپورت ٦١٠٠٠ عضو

و اتحادیه فلز سوئد ٣١٣٠٠٠ عضو می باشند.

 

قطعنامه اضطرای ای یو اف در همبستگی با كارگران نیشكرهفت تپه

در پاسخ به نامه همبستگی سندیکای نیشکر هفت تپه به کنرگه آی یو اف که در ژنو برگزار میشود، روز جمعه یكم سپتامبر ٢٠١٧ كنگره فدراسیون بین المللی کارگران صنایع مواد غذایی، کشاورزی و خدمات قطعنامه اضطراری زیر را با حمایت قاطع اعضای شرکت کننده تصویب کرد. این قطعنامه در حمایت از مبارزت و خواستهای کارگران نیشکر هفت تپه و محکومیت دستگیری ، احضار و فشار به فعالین کارگری در این کارخانه است.

زنده باد همبستگی جهانی کارگری

کمپین برای آزادی کارگران زندانی

٣ سپتامبر ٢٠١٧

***

قطعنامه اضطراری در همبستگی با سندیكای کارگران نیشکر هفت تپه در ایران

کنگره همبستگی کامل خود را با کارگران مجتمع نیشکر هفت تپه در ایران که در پاسخ به مبارزه خود برای پرداخت حقوق و دستمزد پرداخت نشده و مزایای تامین اجتماعی و به رسمیت شناختن اتحادیه شان، از اعضای وابسته به(آ یو اف) IUF، در معرض آزار و اذیت های جدید قرار گرفتند ، اعلام می کند . طی ماه اوت(مرداد) ٦٦ تن از کارگران شاغل و بازنشسته دستگیر و به اتهام اعتصاب و اعتراضات کارگری به زندان محکوم شده اند. کنگره خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط تمام دستگیر شدگان، پرداخت کامل حقوق و دستمزد و مزایای معوقه کارگران و به رسمیت شناختن اتحادیه کارگران نیشکر هفت تپه می باشد.

 

سخنرانی در مراسم یادمان شاهرخ زمانی و کورش بخشنده در تورنتو

محسن ابراهیمی

چند مشخصه مهم جنبش کارگری ایران در دهه اخیر

با سلام به همه شما عزیزان و خیلی خوش آمدید

امروز این جا جمع شده ایم تا یاد دو فعال و رهبر کارگری کمونیست، خوشنام و محبوب را گرامی بداریم که تا پای جان با یکی از هارترین و ضد کارگرترین حکومتهای سرمایه داری جهان معاصر مبارزه کردند.

دو رهبری که هم در زندگیشان و هم در مرگشان خار چشم جمهوری اسلامی سرمایه بودند.

این حقیقت را تشییع جنازه باشکوهشان نشان داد که در آن جمعیتی زیاد به تهدید پاسداران اسلامی اعتنا نکردند و با شعار “شاهرخ معلم ماست، راه شاهرخ راه ماست” و سرود انترناسیونال رهبران سرسخت و محبوب خود را بدرقه کردند.

ظاهرا شاهرخ و کورش به مرگ طبیعی در گذشته اند. اما چه کسی نمیداند که این پاسداران سرمایه بودند که در چهره شاهرخها و کورشها کابوس مرگ خود را می دیدند و به هر قساوتی و هر رذالتی دست میزدند تا صدای بلند این رهبران را خاموش کند.

فراموش نکنید که شاهرخ که حتی یک روز هم ورزش درزندان را فراموش نمیکرد یکباره “سکته مغزی میکند”! او بارها هشدار داده بود که از طرف بازجویانش تهدید به مرگ شده بود “به صورتی که هیچکس بویی هم نبرد”!

در مورد کورش هم فقط مکان سکته قلبی اش خارج از زندان بود اما میدانیم که حکومت پاسدار سرمایه پیش از سکته قلبی او از تعقیب و زندانی کردن وآزارش حتی بعد از عمل باز قلب هم دست برنداشته بود.

قاتلان اصلی این دو رهبر کارگری بی تردید حکومت اسلامی سرمایه است.

اجازه بدهید در این وقت کم به چند مشخصه مهم جنبش کارگری اشاره بکنیم که زندگی و مبارزه این دو رهبر کارگری هم تجسمی از آنهاست.

١) میدانیم که به یمن دیکتاتوری سلطنتی واسلامی طبقه کارگر ایران از یکی از مهمترین وحیاتی ترین ابزارهای مبارزه خود یعنی تشکل و مخصوصا تشکل سراسری توده ای محروم است.

درسالهای اخیر تلاش برای متشکل شدن به اشکال مختلف به یک نقطه مرکزی جدال میان رهبران کارگری و حکومت سرمایه داران تبدیل شده است. کورش و شاهرخ دو نمونه از تعداد زیادی رهبران کارگری هستند که از تلاش برای متشکل کردن طبقه خود خسته نمیشدند حتی زمانی که احکام سنگین دستگاه قضایی ضدکارگر بالای سرشان بود یا در زندان بودند.

٢) جنببش کارگری ایران در نیم قرن بعد از کودتای ٢٨ مرداد همیشه از داشتن چهره های سیاسی شناخته شده محروم بوده است. اما در دهه اخیر ابراز وجود شخصیتهای کارگری به یک پدیده جدی سیاسی تبدیل شده است. رهبرانی که اسمشان، زندگینامه شان، فعالیتهایشان نه فقط در ایران بلکه در سطح جهان شناخته شده است. رهبرانی که امروز در میان بخشهای مهمی از طبقه کارگر جهان شناخته شده هستند.

زمانی هر دگر اندیش دمکرات و ملی – اسلامی که مثلا با دوستان سابقش در حکومت شاخ به شاخ میشد و گذرش به زندان میافتاد فورا تعداد زیادی صاحب در نهادهای حقوق بشر و بی بی سی و صدای آمریکا پیدا میکرد که برایش کمپین راه میانداختند درحالیکه همانوقت ممکن بود فعالین کارگری زیادی در زندانهای حکومت در بند بودند بدون اینکه رسانه ای در موردشان حرف بزند.

این دوره به گذشته تعلق دارد. جنبش کارگری ایران در این قلمرو خیز بزرگی برداشته است. علیرغم سرکوب شدید تشکلهای زیادی را سازمان داده و دهها رهبر کارگری بیرون داده است.

طبقه کارگر با چهره های سرشناسش در ایران و جهان نمایندگی میشود و فورا میتواند حمایت جهانی کسب کند. آخرین نمونه بیانیه مشترک جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی بود که توجه زیادی را به مطالبات و جایگاه جنبش کارگری جلب کرد. کورش و شاهرخ هم دو تا از این چهره های محبوب کارگری بودند که یادشان همیشه گرامی خواهد بود.

روشن است که طبقه کارگر با چهرهای سرشناس چپ و رادیکالش بهتر میتواند جنبش کارگری و مطالباتش را در سطح جامعه نمایندگی کند و بهتر و موثرتر میتواند در روندهای سیاسی جامعه دخالت کند.

٣) یک مشخصه جدید، تجمعات و اعتراضات متحد و سراسری است.

اگر چه هنوز خیلی از اعتراضات و اعتصابات پراکنده هستند اما فعالین و رهبران کارگری توانسته اند روی خواستهای مشترک تاکید کنند و اعتراضات متحد وسراسری مهمی را سازمان دهند.

چند نمونه زیر که در سالهای اخیر رخ داده اند:

تجمع اعتراضی سراسری معلمان بازنشسته در مقابل مجلس و نهادهای دولتی در همین هفته.

تجمع و اعتصاب همزمان کارگران معادن در کرمان و کوهبنان، آزادشهر و رامیان.

تجمع کارگران پتروشیمی های ماهشهر، عسلویه و هلدینگ خلیج فارس در مقابل وزارت نفت و مجلس

اعتراض همزمان کارگران پتروشیمی های اراک، تبریز، اصفهان

٤) یک پدیده نوین وبسیار مهم دیگر حضور خانواده های کارگری در اعتراضات کارگری است.

حضور خانواده ها قدرت جنبش کارگری کارگری را چندین برابرمیکند. اعتراض کارگری را بسرعت به کوچه و خیابان و جامعه وصل میکند و برای حمایت از آن سمپاتی بخش وسیعی از جامعه را جلب میکند. درست به همین دلیل کارفرماها و حکومتشان بشدت از حضور خانواده ها در کنار کارگران هراس دارند.

در سالهای اخیر تعداد زیادی اعتراض کارگری وجود داشته که خانواده ها در آنها نقش داشته اند.

نمونه ها:

اعتراض کارگران سنگ معدن بافق با حضور خانواده ها برای آزادی هم رزمانشان که استاندار و امام جمعه و نهادهای سرکوب را مجبور به عقب نشینی کرد.

اعتراض کارگران نیشکر هفت تپه، کیان تایر، پتروشیمی ها که خانواده ها در آنها حضور داشتند.

اعتراض بازنشتگان فولاد که در آن ٥٠٠٠ کارگر بازنشسته همراه با خانواده شان به نمایندگی از ٩٠ هزار بازنشسته شرکت داشتند.

کارگران آلومینیوم المهدی دربندرعباس که به خانواده ها و مردم شهر فراخوان دادند و ٣٠٠٠ نفر در تجمعشان درمقابل استانداری شرکت کردند.

٥) یک وجه مشخصه دیگر اعتراضات کارگری اخیر درگیری با نهادهای دولتی است.

میدانیم در ایران تحت سلطه جمهوری اسلامی هر اعتراض ساده کارگری میتواند فورا با دخالت دولت و نیروهای سرکوبش مواجه شود و شکل تقابل کارگران با دولت و نهادهای دولتی به خود بگیرد.

علاوه بر این، سالهاست که فعالین و رهبران کارگری رادیکال اعتراضات را از محدوده محل کار بیرون میبرند و به مقابل نهادهای دولتی سرمایه مثل مجلس و دفتر رئیس جمهور و وزارت کار میکشند. میدانند که طرف حساب سیاسیشان حکومت سرمایه است. چنین اعتراضاتی عملا پیش در آمدی برای رویارویی سراسری با کل قدرت سیاسی است که دیر یا زود فرا خواهد رسید.

٦) در سالهای اخیر رهبران کارگری چپ و کمونیست به هر مناسبتی در قامت سخنگوی رهایی کل جامعه ظاهر شده اند.

آنها با صراحت از حقوق کودکان، آزادی و برابری زنان، آزادی زندانیان سیاسی، جنبش علیه اعدام، آزادی بیان، بهداشت و درمان رایگان برای همگان و غیره دفاع کرده اند.

رهبران کارگری از جمله شاهرخ و کورش امضا کننده بیانیه ها و قطعنامه هایی مثل قطعنامه های اول مه هستند که در آنها مثل سخنگوی طبقه و جنبشی ظاهر شده اند که میخواهد همه جامعه را از هرگونه نابرابری و ستم و تبعیض نجات دهد.

٧) میدانیم که معمولا در بحرانهای حکومتی فورا سر و کله چند دوجین حزب سیاسی (اسلامی، ملی، ملی اسلامی، دمکرات، ناسیونالیست) پیدا میشود که به نام همه ملت میخواهند سر کارگر و اکثریت محروم جامعه کلاه بگذارند و عملا نظم طبقاتی حاکم را نجات دهند.

در کنار سرکوب حکومتی همینها به هزار و یک نیرنگ سیاسی دست میبرند تا کارگر حزب گریز شود؛ تا فعالین و رهبران کارگری در حزب رادیکال وکمونیستی متشکل نشوند؛ تا طبقه کارگر نتواند دست به قدرت سیاسی ببرد؛ تا طبقه کارگر به نیروی جنبشهای غیر کارگری تبدیل شوند.

اما علیرغم همه این تلاشهای اردوی سرمایه، تعداد زیادی از رهبران و فعالین رادیکال و کمونیست به جایگاه حیاتی حزبی رادیکال و کمونیست در مبارزه رهاییبخش خود واقفند و صمیمانه تلاش میکنند تعداد هر چه بیشتری از فعالین کارگری در حزبی با برنامه و هدف رهایی از نظام کار مزدی متحد شوند.

تلاش برای تحزب سیاسی کمونیستی یک گرایش بسیارزنده درمیان رهبران رادیکال و سوسیالیست کارگری است.

به عنوان کلام آخر، همه مشخصه هایی که در بالا اشاره کردم، مشخصه ها و دغدغه های یک جنبش و سنت رادیکال، چپ و سوسیالیستی است. کورش و شاهرخ هم در این سنت جای داشتند و تا پای جان برایش مبارزه کردند.

یادشان گرامی باد

توضیح: این متن پیشنویس و مبنای سخنرانی در مراسم بزرگداشت شاهرخ زمانی و کورش بخشنده است که در تاریخ ١٢ مهر ١٣٩٥- سوم اکتبر ٢٠١٦ در شهر تورنتو برگذار شد.

 

بین المللی

 

١ـ عربستان – زنان قوانین اسلامی ضدّ زن را به چالش میکشند

پلیس عربستان سعودی تحقیق درباره ویدئویی که رانندگی یک زن را در خیابان‌های این کشور نشان می‌دهد آغاز کرد.

این ویدئو بر روی شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته و نشان می دهد زنی سوار خودرو شاسی بلند می‌شوند و در خیابان‌های شهر الخفجی در شمال عربستان رانندگی می‌کند. این زن برای اینکه شناسایی نشود به طور کامل چهره خود را پوشانده و عینک آفتابی به چشم دارد.

پلیس عربستان مالک خودرو را پیدا کرده و او را تحت بازجویی قرار داده است. به نظر می‌رسد با توجه به بی احتیاطی فیلمبردار در مخفی کردن پلاک، ماموران امنیتی سعودی به راحتی توانسته‌اند مالک خودرو را شناسایی کنند. به گفته پلیس عربستان تا کنون دو مرد و دو زن در ارتباط با این ویدئو بازجویی شده اند.

در عربستان سعودی زنان اجازه رانندگی ندارند و تا کنون بارها کسانی که این مقررات را نقض کرده‌اند دستگیر و روانه زندان شده‌اند. به عنوان نمونه در سال ٢٠١٤ دو زن فعال مدنی که علیه این مقررات در خیابان‌های ریاض اقدام به رانندگی کرده بودند دستگیر و به ٧٣ روز زندان محکوم شدند.

نخستین اعتراض سازمان‌دهی شده به عدم اجازه رانندگی زنان در عربستان به سال ١٩٩٠ برمی‌گردد، زمانی که ٤٨ زن در اعتراض به مقررات سختگیرانه این کشور در خیابان‌های پایتخت رانندگی کردند. مقامات امنیتی عربستان این افراد را دستگیر و گذرنامه آنها را توقیف کردند.

 

 

٢ـ اسپانیابرگزاری راهپیمایی چندصدهزار نفری ‘ضد تروریسم’ در بارسلون

صدها هزار نفر از مردم اسپانیا، در واکنش به حملات هفته پیش نیروهای داعش در داخل و اطراف بارسلون، که به کشته شدن حداقل ١٥ نفر منجر شد، راهپیمایی کردند.

در پیشاپیش صفوف راهپیمایان بارسلون، پارچه نوشته بزرگی قرار داشت که روی آن، شعار “من نمی ترسم” وجود داشت.

٩ روز پیش، در خیابانی توریستی در بارسلون، ونی به میان جمعیت راند و ١٤ نفر را کشت. کمی بعد در اتفاقی مشابه در شهر کمبریلز ماموران پلیس پنج مظنون حامل کمربندهای انفجاری را در یک خودرو کشتند.

زنی که در برخورد با این خودرو زخمی شده بود نیز، کمی بعد در بیمارستان درگذشت.

جنایتکاران اسلامی داعش مسئولیت حمله بارسلون را به عهده گرفت که در جریان آن، بیش از ٨٠ نفر نیز زخمی شدند.

پلیس اسپانیا می‌گوید عوامل حمله مرگبار اخیر بارسلون، نقشه حملات بزرگتر ‌با مواد منفجره را به بناهای تاریخی و جاذبه‌های گردشگری مهم این شهر داشته اند.

 

٣ـ فرانسه – تظاهرات همسران عصبانی نظامیان فرانسوی در پاریس

چند صد نفر از همسران نظامیان فرانسوی، در اعتراض به “شرایط اسفناک” کاری در ارتش فرانسه، تظاهرات اعتراضی برگزار کردند. این تظاهرات، امروز شنبه ٢٦ اوت در پاریس برگزار شد و سازماندهی آن، به عهده سازمانی به نام “زنان عصبانی سربازها” بود که حدود ٥٢٠٠ عضو دارد.

مرسده کرپن، یکی از برنامه ریزان تظاهرات امروز، گفت برخی از نیروهای “ضد تروریسم” ارتش فرانسه، در اقامتگاه های مرطوب و آلوده به شپش و سوسک سکنی داده شده اند.

بعد از حمله اسلامگرایان تندرو به دفتر نشریه شارلی ابدو در ژانویه ٢٠١٥، دولت فرانسه بیش از ٧ هزار سرباز را مامور حفاظت از مکان های معروف و مراسم عمومی کرده است.

به گزارش رسانه های فرانسوی، جمعه شب یکی از این سربازها، خود را با شلیک گلوله کشته است.

همسران نظامی های فرانسوی، در خصوص موضوعات گوناگونی نگران هستند که یکی از مهمترین آنها، فقدان حمایت کافی از خانواده های کسانی است که از عوارض روانی ناشی از عملیات نظامی رنج می برند.

مرسده کرپن، که همسر او پس از بازگشت از افغانستان از چنین عوارضی رنج می برد، در همین ارتباط گفت: “ما خود را کاملا درمانده احساس می کنیم. نمی دانیم چطور باید با شرایطمان کنار بیاییم و از شوهرانمان حمایت کنیم.” خانم کرپن در مصاحبه ای تلویزیونی تاکید کرد: “ما می خواهیم عدم آسایش، اضطراب و خشم خودمان را نشان بدهیم.”

وی با اشاره به مشکلات خانواده های کشته شدگان ارتش فرانسه گفت که همسران برخی از این افراد، ناچار می شوند در عرض ٢ تا ٣ ماه بعد از مرگ شوهر خود، خانه های سازمانی را ترک کنند و کمک بسیار کمی از ارتش دریافت می کنند.

مشکلات سیستم پرداخت حقوق نظامیان فرانسوی، از دیگر موضوعات اعتراض همسران آنهاست. ناکارآمدی این سیستم، در حدی بوده که در موارد متعدد به اشتباه، به نظامیان حقوق اضافی پرداخته شده و سپس، از آنها خواسته شده تا مابه التفاوت را به ارتش بازگردانند.

 

٤ـ پاراگوئهراهپیمایی هزاران دانش آموزان با درخواست اصلاح نظام آموزشی

هزاران دانش آموز پاراگوئه ای با انجام یک راهپیمایی در آسونسیون پایتخت کشور، بار دیگر خواستار انجام اصلاحات در نظام آموزشی پاراگوئه شدند.

به گزارش شبکه تله سور، دانش آموزان در این تظاهرات که روز سه شنبه ٢٩ اوت برگزار شد، پیامی جدی به ` انریکه ریرا` وزیر آموزش این کشور دادند مبنی بر اینکه بر خواستشان برای اعمال اصلاحات جدی در بخش آموزش این کشور پافشاری می کنند.دانش آموزان معترض در سومین راهپیمایی اعتراض آمیز خود فهرستی از خواست های خود را به وزارت آموزش و علوم این کشور برای اصلاحات در بخش آموزش ارائه دادند که از جمله آنها درخواست افزایش هزینه ها در بخش آموزش است.
فدراسیون ملی دانش آموزان دبیرستانی پاراگوئه خواستار بودجه بیشتر برای تاسیسات زیربنایی مربوط به آموزش، تغذیه ها مکمل دانش آموزان و دسترسی بیشتر به تجهیزات فنی پیشرفته است.
پاراگوئه حدود ٣.٥ درصد از تولید ناخالص داخلی را در بخش آموزش سرمایه گذاری می کند که بسیار پایینتر از میزان متوسط هفت درصدی است که سازمان فرهنگی و آموزشی ملل متحد (یونسکو) برای این بخش در بودجه کشورها تعیین کرده است.راهپیمایان همچنین خواستار افزایش حقوق معلمان و کمک های مالی دولتی برای خرید ابزارهای فنی پیشرفته توسط مدارس شدند. دبستان ها و دبیرستان ها در سراسر پاراگوئه بشدت به نوآوری و فناوری های بهتر و همچنین بودجه برای اقدامات فوری در جهت برآورددن نیازهای دانش آموزان نیاز دارند. چند روز پیش نیز دانش آموزان در این کشور دست به اعتصاب زدند و دانش اموزان حدود ١٢٠ مدرسه در خیابان ها راهپیمایی کردند و خواستار اعمال اصلاحات در نظام اموزشی این کشور شدند. این در حالیست که معلمان پاراگوئه ای نیز پنجشنبه گذشته بطور جداگانه اعتصاب کردند و خواستار افزایش بیش از ٣٠ درصدی حقوق خود شدند.

 

٥ – بیخانمان‌ها دست به تظاهرات زدند

هزاران نفر در اعتراض به ادامه وضعیت بد معیشتی و اجتماعی آوارگان و بی خانمان ها در ایتالیا، در “رم”، پایتخت این کشور تظاهرات کردند. در این تظاهرات شمار زیادی از ایتالیایی های بی خانمان نیز برای برخورداری از حق مسکن و حقوق شهروندی شرکت داشتند. پلیس ایتالیا دو هفته پیش ساختمانی را در شهر رم که در ٣ سال گذشته تحت کنترل بیش از ٨٠٠ نفر از آوارگان بی سرپناه بود تخلیه کرد و شماری از آنان را مورد ضرب و شتم قرار داد و تعدادی را نیز دستگیر کرد.

 

٦ـ صربستاناعتصاب ٧٥٠ مدرسه درروز آغازسال تحصیلی

اتحادیه صنفی آموزش و پرورش صربستان از اعتصاب ٧٥٠ مدرسه در سراسر کشور، در روز آغاز سال تحصیلی جدید این کشور درسی خبر داد.

یاسنا یانکوویچ رئیس اتحادیه صنف آموزش و پرورش صربستان با اعلام این خبر افزود، اعضای این اتحادیه در ساعت ١٢ ظهر روز جمعه اول سپتامبر نیز تظاهراتی در چند شهر صربستان در اعتراض وضع نامناسب کارکنان آموزش و پرورش این کشور برگزار می کنند.یانکوویچ با اشاره به اینکه در اول سپتامبر در پله های مقابل وزارت آموزش و پرورش در بلگراد همایش خبری برگزار می شود، گفت که این اعتصاب فقط آغازی بر فعالیت های سندیکایی است. وی افزود که تا چهارم سپتامبر برای اتحادیه صنفی آموزش و پرورش معلوم خواهد شد که آیا پیشنهادهای ارائه شده در پیش نویس قانون مربوط به کارکنان آموزش و پرورش در دوایر دولتی پذیرفته می شود و یا اینکه برای دولت مهم نیست. بنا به اطلاعیه اتحادیه صنفی کارکنان آموزش و پرورش صربستان، در سال تحصیلی جدید این کشور حدود ٨٠٠ کلاس درسی نسبت به سال گذشته کمتر فعالیت خواهند کرد و همچنین چهارهزار و ٥٧٤ نفر نیز در آموزش و پرورش مازاد بر نیاز هستند که طی تابستان امسال ٤٦٠ از آنها شاغل بدون کار بوده اند.
در اتحادیه صنفی آموزش و پرورش صربستان گفته شده که حقوق کارکنان آموزش و پرورش ١٢درصد زیر میانگین حقوق سایر ادارات دولتی در سطح این کشور است. اتحادیه کارگری مستقل صربستان نیز در اعتراض به وضع کارکنان ادارات دولتی این کشور، برای روز دوشنبه ٤ سپتامبر تظاهرات سراسری اعلام کرده است.

 

٧ـ ترکیهبیش از ٩٠٠ تن دیگر از کارکنان دولت از کار برکنار شدند

 

براساس مصوبه هیئت دولت ترکیه که روز جمعه ٢٥ اوت در روزنامه رسمی این کشور منتشر شد، بیش از ٩٠٠ تن دیگر از کارکنان دولت در چارچوب پاکسازی هایی که پس از کودتای نافرجام ٢٠١٦ آغاز شده است، از کار برکنار شدند.

براساس مصوبه دیگری که به موازات آن منتشر شد، دستگاه اطلاعاتی ترکیه از این پس دیگر به نخست وزیری وابسته نیست و تحت نظارت ریاست جمهوری قرار خواهد داشت.

در بین ٩٢٨ نفری که روز جمعه از ادارات دولتی برکنار شدند، نظامیان، دانشگاهیان و کارکنان وزارت دادگستری، وزارت کشور و وزارت امور خارجه قرار دارند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه از آنکارا، مقامات ترکیه همچنین ١٠ ژنرال ارتش را برکنار کردند.

براساس این مصوبه همچنین سه انجمن و سه رسانه که اساسا در منطقه کردنشین جنوب شرقی ترکیه مستقر هستند، نیز تعطیل شدند.