اخبار کارگری
بخش ایران: نسان نودینیان
بخش بین المللی: داوود رفاهی
فقط ٧ درصد از بیکاران کشور بیمه بیکاری می گیرند
سالانه ٨٠٠ هزار تا یک میلیون نیروی کار جدید به جمعیت جویای کار اضافه میشود. بیکاری میلیونی تحصیل کردگان هم اکنون چالش بزرگ در جامعه ایران است. نرخ بیکاری سیر صعودی بخود گرفته است. ده ها مرکز کار و کارخانه تعصیل شده اند.
در نظام اسلامی آمار جمعیت بیکاری هیچگاه با شفافیت آماری اعلام نمیشود. مرکز آمار ایران آخرین رقم بیکاری را در گزارش رسمی خود ٢میلیون و ٧٢٩هزار نفر و وزارت کار هم شمار بیکاران را ٢میلیون و ٥٠٠هزار نفر اعلام کرد، در عین حال رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس اسلامی از گزارش این مرکز در خصوص بیکاری حداقل ٤.٨میلیون ایرانی پرده برداشت و با احتساب بیکاری ناقص اعلام کرد که شش میلیون نفر بیکارند که این رقم از سوی عیسی منصوری معاون اشتغال وزیر کار هم تایید شد.
بانک مرکزی هم در گزارش جدیدی که درباره اقتصاد خانوار ایرانی برای سال ٩٤ منتشر شده است، اعلام کرد، در بیش از ٢٦ درصد خانوارهای ایرانی هیچ فرد شاغلی وجود ندارد. با این وضعیت، نحوه تامین معیشت این قشر با یک علامت سوال بزرگ مواجه است.
از میان جمعیت میلیونی بیکاران طبق آمار نهادهای خودی رژیم اسلامی فقط ٧درصد شانس گرفتن بیمه بیکاری را دارتد.
جمعیت بیکاری میلیونی بدون حقوق و مزایا، بدون تامین معیشت و رفاه راه چاره یی جز مبارزه برای بیمه بیکاری ندارد.
به گزارش ایلنا، «خسرو صادقی بروجنی» در نوشته پیش‌رو ابعاد مختلف بیمه بیکاری را بررسی کرده و به زوایای مختلف آن بر مبنای قوانین داخلی و بین‌المللی پرداخته است. بر اساس بررسی مرکز آمار ایران در سال ١٣٩٤، تعداد جمعیت فعال (شاغل و بیکار) کشور ٢٤میلیون و ٧٠١ هزار و ١٧٧ نفر است که از این تعداد ٢ میلیون و ٧٢٩ هزار و ٩٢ نفر بیکار هستند. از سوی دیگر بنا بر سالنامه آماری سازمان تأمین اجتماعی در سال ١٣٩٤، تعداد کل مقرری بگیران بیمه بیکاری کشور در سال ١٣٩٤ بالغ بر ١٩١٦٣٠ نفر بوده است که ازین تعداد ١٤٥٦٦٦ نفر (٧٦ درصد) مرد و ٤٥٩٦٤ هزار نفر (٢٤درصد) زن هستند. این تعداد مقرری بگیر بیمه بیکاری فقط ٧ درصد از کل جمعیت بیکار کشور را شامل شود. بنا براین آمار، نسب جنسیت (مرد به زن) مقرری بگیران بیمه بیکاری در سال ٩٤، در استان های کردستان و لرستان بین ٥.٧٢ تا ٨.٢٥ بوده است که حاکی از تعداد بالای مردان مقرر بگیری بیمه بیکاری نسبت به زنان در این دو استان است. این نسبت در استان های تهران، البرز، یزد، فارس، بوشهر، هرمزگان و سیستان و بلوچستان کمترین مقدار و بین ٢.٠٥ تا ٢.٩ است.
تجمع اعتراضی کارگران مجتمع آلومینیوم المهدی- هرمزآل دراعتراض به کاهش حقوق!
صبح روز١١مهر،کارگران خشمگین مجتمع صنعتی آلومینیوم المهدی – هرمزآل بدنبال واریز حقوق شهریورماهشان، در اعتراض نسبت به کاهش حقوق دست به تجمع زدند وبا بستن درب کارخانه مانع از خروج شمش تولیدی شدند. کارگران تجمع کننده که حدود ٣٠٠ نفرهستند گفتند:حقوق شهریورماهشان به میزان ٣٠ درصد کاهش یافته است. یکی ازکارگران شرکت آلومینیوم المهدی هرمزآل با اعلام این خبر‌علت اعتراض امروز کارگران مجتمع آلومینیوم المهدی هرمزآل را عدم پرداخت اضافه‌کاری‌های کارگران این شرکت دانست. وی ادامه داد: این اضافه‌کاری‌ها برای هر کارگر بین ٦٠٠هزار تومان تا یک میلیون تومان بوده است.
اعتصاب ٢روزه اتوبوسرانان مشهدی نسبت به نحوه محاسبه و پرداخت حقوقشان !
طی روزهای ١٠ و ١١ مهر ماه حدود ٨٠ دستگاه اتوبوس در خطوط سه بی.آر.تی ، خط ٨٣١ و ١٢ برای ساعاتی برای اعتراض نسبت به نحوه محاسبه و پرداخت حقوقشان،دست از کار کشیده و اعتصاب کردند.
تجمع اعتراضی کارگران اخراجی حمل بار فرودگاه مهر آباد
روز ١٠ مهر حدود ٤٥ تن از کارگران حمل بار فرودگاه مهرآباد در اعتراض به اخراج ناگهانی خود مقابل ساختمان ترمینال شماره ٢ تجمع کردند. این کارگران از طریق یک شرکت پیمانکاری که واحد صنایع بار فرودگاه بر فعالیت آن نظارت داشت در قسمت جابجایی بار مشغول کار بودند. به گفته کارگران در چهار سال گذشته رابطه استخدامی آنها بدون پرداخت مزد معین از سوی پیمانکار بوده است و اکنون هم با اخراج ناگهانی خود روبرو شده اند.
راهپیمایی اعتراضی ٥٠٠ نفر از مالباختگان اداره برق مقابل مجلس
صبح روز یکشنبه یازدهم مهرماه ٩٥ حدود ٥٠٠ نفرازمالباختگان اداره برق درمقابل مجلس تجمع اعتراضی برگزار کردند. تجمع کنندگان ابتدا درپارک بهارستان تجمع نموده سپس به سمت مجلس راهپیمایی کرده و درمقابل مجلس تجمع اعتراضی برگزارکردند . تجمع کنندگان باخودشان درمسیرپلاکاردی حمل میکردند که روی آن نوشته شده بود :”یا زمین یاپول مارابدهید ”یکی ازشرکت کنندگان درتجمع گفت : ١٠سال پیش تعاونی اداره برق زمین هایی راکه بایستی بین ده هزارنفر تقسیم میکرده ، بین ٢٤ هزار نفر تقسیم کرده است و تمامی این نفرات بلاتکلیف هستند. تجمع کنندگان به هرارگانی ازقوه قضاییه تا مجلس مراجعه میکنند جوابی به ما نمیدهند وهمچنان بلاتکلیف مانده ایم .
اعتراض مجدد کارگران پتروشیمی پردیس
روز ٥ مهر کارگران پتروشیمی پردیس بدلیل خلف وعده مدیر عامل شرکت و الزامی شدن اجرای شیفت های نوبت کاری، اعتراضات خود را در شکل خودداری از خوردن غذا در محل کار از سر گرفتند. و این اعتراضات ادامه دارد. بدنبال اعتراضاتی که این کارگران داشتند، خبرها حاکی از توافق مدیر عامل شرکت با بخشی از خواستهای کارگران بود. این وعده ها عملی نشد و کارگران به تشدید شرایط کاری شان تن نمیدهند. کارگران خواستار بازبینی جدول شیفت‌های کاری خود هستند . بنا بر خبر حدود ٢ ماه پیش، مدیرعامل شرکت پتروشیمی پردیس دستور اجرای طرح یک یک و سایر خواسته های کارکنان این شرکت را بررسی کرده بود و قرار بود حداکثر تا ١ مهر به اجرا درآید.اما با آغاز مهرماه کارفرما بدون توجه به گفته های قبلی خود، اجرای طرح چهار شیفت را الزامی اعلام کرده و به صورت ضمنی از احتمال بیکارسازیها و قطع همکاری با کارکنان مخالفان شیفت‌های کاری جدید سخن گفته است. پیشتر، حدود ٢٨٠ نفر از پرسنل معترض این واحد پتروشیمی با انتشار نامه ای خواسته‌های اعتراضی خود را مطرح کرده بودند. کاهش مزد دریافتی کارگران به دنبال تغییر شیفت کاری، نامناسب بودن شیفت های کاری و حضور اندک کارگران در کنار خانوادهایشان و اسکان اجباری آنان در منطقه و متعاقب آن بالا رفتن هزینه های اجاره از جمله موارد اعتراضی کارگران این پتروشیمی است.
اعتصاب و تجمع کارگران شهرداری دزفول
روز ٨ مهر کارگران فضای سبز منطقه ٣ شهرداری دزفول در اعتراض به نداشتن امنیت شغلی و عدم دریافت چند ماه حقوق و دیگر مطالباتشان بدنبال چند روز اعتراض، مقابل فرمانداری شوش تجمع کردند. از خردادماه به بعد در جلوی فرمانداری دزفول تجمع اعتراضی برگزار کردند. این کارگران از خرداد تا کنون بابت دستمزدهایشان طلب دارند و فقط مبلغی به عنوان علی الحساب از سوی پیمانکار به آنها پرداخت شده است. همچنین آنها عیدی و پاداش سال ٩٥ را نگرفته اند و بدلیل عدم پرداخت حق بیمه کارگران، دفترچه های بیمه شان با مشکل تمدید روبرو شده است.
دومین روز تجمع دانشگاه خواجه نصیر!! در اعتراض به مسائل سنوات، خوابگاه و غذا
شعارهای دانشجویان در تجمعات اعتراضی اخیر :
١_جریمه زورکی،دانشگاه پولکی
٢_ دانشگاه پولکی نمی خوایم، نمی خوایم
٣_ پولی تکنیک تهران، نمی خوایم، نمی خوایم
٤_ درآمد دانشگاه، پول غذا و خوابگاه!
٥_من پول زور نمی دهم
٦_دانشجوی روزانه، تحصیلش رایگانه
٧_ بنگاه اقتصادی شریف!
٨_ دانشگاه یا دکان؟!
٩_آموزش کالایی،حماقت اجرایی
میگه برو از ایران، اینجا تو رو نمی خوان
١٠_ تلاش این مسئولان، فرار مغز از ایران
١١_ دانشجوی با غیرت، حمایت حمایت
١٢_ تا حذف پول زوره، پویش ادامه داره
اعتراضات کارگران آزاد راه تهران به تعویق پرداخت دستمزدها و نا امنی شغلی
دو کارگر معترض کارخانه با شکایت کارفرما بازداشت و بعد هم آزاد شدند
کارگران آزاد راه تهران- شمال یک هفته ایست که شبانه روز در محوطه کارخانه و استراحت گاه کمپ جمع شده و حق و حقوقشان را میخواهند. خواست فوری آنان تامین امنیت شغلی و پرداخت بموقع حقوقهایشان است. بنا بر خبر مدیریت با پرداخت نامظم دستمزد و حق بیمه حدود ٤٠٠ کارگر شاغل در این پروژه باعث تشدید وخامت وضعیت اقتصادی خانواده های این کارگران شده اند. در برابر خواست کارگران با شکایت کارفرما در روز ٨ مهر دو نفر از کارگران که یکی راننده بیل مکانیکی و دیگری جوشکار است، به اتهام “هدایت اعتراض کارگران” بازداشت و بعد از چند ساعتی آزاد شدند. جالب است کارفرما حقوق کارگر را نمیدهد، تا بتواند از گرده کارگر کار میکشد و وقتی کارگر اعتراض میکند، شکایت میکند و دستگاه قضایی نیز در خدمت اینان قرار داشته و کارگر را بازداشت میکننند. بنا به خبر دو کارگر بازداشت شده در آزاد راه تهران- شمال پس از بازداشت به دادسرای شعبه ٥ صادقیه منتقل شده و در آنجا نیز مقام قضایی رسیدگی کننده ضمن صدور دستور بررسی وتحقیق، دستور آزادی این دو کارگر را نیز صادر کرده است. بدین ترتیب یکنفر به شمار کارگرانی که به جرم مبارزه برای حق و حقوقشان ، صاحب پرونده امنیتی قضایی شده اند، اضافه شد. باطل شدن پرونده های امنیتی تشکیل شده برای کارگران، معلمان و مردم معترض یک خواست مهم کارگران و موضوع کارزار مشترک معلمان و کارگران است که بیانیه آنرا اسماعیل عبدی از رهبران معلمان معترض و جعفر عظیم زاده از رهبران کارگری داده اند. وسیعا به این کارزار بپیوندیم. این کارزاری است علیه سرکوب ها و در دفاع از حق تشکل، حق اعتصاب، حق تجمع و آزادی های پایه ای در جامعه گفتنی است که اعتراض کارگران آزاد راه تهران- شمال برای پیگیری خواستهایشان ادامه دارد..
تجمع اعتراضی کارگران فولاد بویرصنعت یاسوج مقابل استانداری
روز ٥ مهر کارگران کارخانه فولاد بویرصنعت یاسوج برای چندمین بار در اعتراض به پرداخت نشدن مطالبات خود از این کارخانه مقابل استانداری کهگیلویه و بویراحمد و صدا و سیمای استان تجمع کردند.این کارگران بیش از یک سال است حقوقی دریافت نکرده اند. با شکایت کارگران حکم توقیف اموال این کارخانه صادر شده اما هیچ‌گونه اقدامی صورت نگرفته است. بنا بر خبرها بیشتر کارگران این کارخانه مبلغ ٣٠ میلیون تومان از این کارخانه طلبکار هستند و هیچکدام از مالکان سابق (بنیاد تعاون ارتش) و فعلی کارخانه (که بخش خصوصی است )مسئولیت پرداخت مطالبات کارگران را بر عهده نمی گیرند ودر این بین کارگران مرتباپاسکاری می شوند. کارگران به این زورگویی ها و به جیب زدن دستمزدشان اعتراض دارند. کارگران کارخانه فولاد بویر صنعت قبل از این تجمع برای پیگیری مطالباتشان به سازمان بازرسی استان مراجعه کرده بودند، و چون پاسخ نگرفتند تجمع خود را به استانداری وبعد صدا وسیمای استان انتقال دادیم. علاوه بر دستمزدها بیمه کارگران این کارخانه از خرداد ماه تا کنون به تامین اجتماعی پرداخت نشده است.
تجمع اعتراضی کارگران اخراجی کارخانه نساجی بروجرد برای بازگشت بکار مقابل فرماندار!
روز ٦ مهر جمعی از کارگران اخراج شده نساجی بروجرد به دلیل عدم بازگشت به کار در مقابل فرمانداری این شهر تجمع کردند و خواستار رسیدگی به مشکلاتشان شدند . بنا به گزارشات منتشر شده در ٢٩ اسفند سال گذشته بود که ٤٨٣ نفر از کارگران کارخانه نساجی بروجرد با سابقه های متفاوت تحت عنوان اجرای طرح توسعه و نوسازی کارخانه لغو قرار داد شدند و قرار شد ٦ ماه بعد از اخراج یعنی اول مهر ٩٥ همه کارگران اخراجی دوباره بازگشت به کار شوند. مقامات مسئول در حالیکه وعده عدم اخراج کارگران را میدادند، اما در ابتدای سال جدید کارگران از کار بیکار شدند و بعد از لغو قرارداد بازهم مسئولین با گفتن اینکه قرار نیست کسی اخراج شود، سعی میکردند فضا را آرام نگاهدارند. بدین ترتیب بود که کارگران اخراج شدند و به همه آنها قول داده شد که اول مهر بازگشت به کار می شوند و در این مدت ٦ ماه از بیمه بیکاری استفاده کردند. اما مهر ماه نیز رسید و خبری از بازگشت آنان به کار نشده است. کارگران از پاسکاری و وعده های پی در پی مسئولین خسته شده و خواستار بازگشت فوری به کارشان هستند.
محیط های کار همچنان از کارگران قربانی میگیرد
فروپاشی سقف کارخانه سیمان بهبهان و جان باختن چهار کارگر. جانباختن این کارگران را به خانواده شان، به همکارانشان و به همگان تسلیت میگوییم.. بنا بر خبر رسیده به صفحه کارگران در فیس بوک صبح امروز ١٢ مهر در کارخانه سیمان بهبهان کارگرانی که تحت نظر پیمانکار مشغول زدن سقف بتونی به ارتفاع٢٩متربودند به دلیل عدم ایمنی و وجود راهکارهای مهندسی ونظارتی ، سقف بتونی که در حال ساخت آن بودند ریزش میکند ودر همان لحظه ٤نفراز کارگران کشته می شوند و تعدادی دیگر زخمی می شوند که حال زخمی شدگان وخیم است. سایت ایلنا از جانباختن سه کارگر به اسامی «حسین قطب نشان» ، «محمد پروازی » و«حسین جوانمردیان » و زخمی شدن دو کارگر به اسامی «صمد طیب» و«رحمان دولت پرور » که در بخش مراقیت های ویژه بیمارستان بهبهان بستری‌اند، خبر میدهد. این اتفاق نمونه دیگری از سودجویی های سرمایه داران صاحب کار است که حتی حاضر نیستند کمترین هزینه ای برای ایمنی محیط کار بکنند و این سودجویی ها باعث قتل هر روزه کارگران در محیط های کار شده است. پاسخ سودجویی مشتی سرمایه دار مفتخور و دزد که هر روزه سلامت و زندگی کارگران را به خطر می اندازد اعتراض گسترده کارگران است.
کارگران
آنچه که لازم است ما کارگران در باره لایحه اصلاحیه دولت بدانیم
پیش بسوی اعتراضات گسترده بر علیه لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار
لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار هنوز در مجلس است و عکس العملی هایی که تاکنون نسبت به اعتراضات ما کارگران به این لایحه از سوی دولت و مجلس نشان داده شده است در حد وقت کشی و طرح صحبتهای متناقض بوده است. به همین دلیل ما کارگران به هر شکل ممکن که میتوانیم باید دست به اعتراضات گسترده بر علیه لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار بزنیم. این لایحه، یک بازگشت به عقب بی سابقه و تثبیت و گسترش بردگی محض ما کارگران ایران است.
کارگران و همکاران در سراسر کشور
درست است که سالهاست دولت و کارفرمایان تمام هست و نیست ما کارگران را به غارت برده اند و هم اکنون نیز از امنیت شغلی برخودار نیستیم و قانون ضد کارگری فعلی شرایط برده واری را بر ما تحمیل کرده است، اما با اینحال نمیتوان و نباید از کنار این لایحه با بی تفاوتی عبور کرد چرا در صورت تصویب این لایحه، شرایط مصیبت بار موجودمان، بمراتب مصیبت بارتر خواهد شد. اینان با ارائه این لایحه درصدد قانونی کردن تمام و کمال شرایط برده وار موجود هستند تا در پس آن، حق هر گونه اعتراضی نیز به شرایط فلاکتبار موجود از ما کارگران سلب بشود. باید بدانیم: اگر ما امروز برای افزایش حداقل مزد خواهان اجرای ماده ٤١ قانون کار هستیم و هر ساله با شروع فصل تعیین حداقل مزد، سر و صدایمان از هر سویی بلند میشود و به همین دلیل دولت و کارفرمایان، آنگونه که به شکل تمام عیاری میل شان است نمیتوانند دستمزدها را منجمد و یا کاهش بدهند و مجبور به افزایش هر چند ناچیزی از حداقل مزد می شوند، باید بدانیم با تصویب لایحه اصلاحیه دولت بر روی ماده ٤١ قانون کار، تعیین حداقل مزد سالیانه رخت بر خواهد بست و اختیار تعیین مزدمان تماما بدست میل و سلیقه ی تک به تک کارفرمایان خواهد افتاد و آنان علاوه بر گسترش عمق و دامنه دستمزدهای زیر خط فقر، قادر خواهند شد به بهانه شرایط اقتصادی کشور همین دستمزدها را منجمد و یا حتی کاهش بدهند. باید بدانیم: اگر ما امروز میتوانیم به اخراجهای فردی و دسته جمعی اعتراض بکنیم و برای کارفرمایان تا حدودی سخت است که به محض پیدا شدن کمترین کاهش و نوسانی در تولید دست به اخراج دسته جمعی ما بزنند و برای اخراج مان به هزار و یک ترفند موفق و ناموفق متوسل میشوند، باید بدانیم در صورت تصویب لایحه اصلاحیه دولت بر روی ماه ٢١ قانون کار، اخراجهای دسته جمعی به محض کمترین کاهشی در تولید و مسائلی از این دست، صورت قانونی پیدا خواهد کرد و دولت و کارفرمایان بی هیچ دردسر و مانعی قادر به اخراجهای فردی و بویژه دسته جمعی ما خواهند شد. باید بدانیم: اگر امروز هنوز وجود قراردادهای کتبی تا حدودی دست و بال دولت و کارفرمایان را برای هر آنچه که میخواهند بر ما تحمیل بکنند بسته است، باید بدانیم با تصویب لایحه اصلاحیه دولت و حذف تبصره ٣ ماده ٧ قانون کار، مانعی جدی از سر راه شفاهی شدن قراردادها برداشته خواهد شد و دولت و کارفرمایان ملزم به انعقاد قرارداد کتبی با ما کارگران نخواهند بود و با قرارداد شفاهی هر گونه قانونمندی از روی ساعات کار، تعطیلات، مرخصی ها، بیمه و.. برداشته خواهد شد و تمام هست و نیست ما به مراتب بدتر از امروز به دست میل و اراده دولت و کارفرمایان سپرده خواهد شد. باید بدانیم: اگر ما کارگران در شرایط حاضر از حداقلهای ناچیزی از تامین اجتماعی برخوردار هستیم با تصویب لایحه اصلاحیه دولت بر روی مواد مربوط به قانون تامین اجتماعی، پایه های این قانون متزلزل خواهد شد و دیری نخواهد پائید که همین حداقلهای موجود نیز مضمحل خواهد گشت. باید بدانیم: در صورت تصویب لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار و حذف تبصره ٤ ماده ٧، صراحت و تاکید از روی پرداخت مزایای پایان کار به کارگران قرارداد موقت که امروزه ٩٥ درصد ما کارگران ایران هستیم، برداشته خواهد شد و با مخدوش شدن پرداخت مزایای پایان کار به کارگران قرارداد موقت، دولت و کارفرمایان خواهند توانست به انحا مختلف پرداخت این مزایا به کارگران قرارداد موقت را متوقف بکنند. باید بدانیم: اعتراض به لایحه اصلاحیه دولت به شکل تجمع، راهپیمائی، طومار نویسی و تحصن در برابر ادارت کار سراسر کشور، جزو حقوق قانونی و مسلم ما کارگران است و ما میتوانیم علاوه بر طرح و پیشبرد خواست باز پس گیری فوری لایحه اصلاحیه از مجلس، خواهان اجرای ماده ٤١ قانون کار برای افزایش فوری دستمزدها، بر چیده شدن قراردادهای موقت، حق برپایی تشکلهای مستقل کارگری و ایجاد تغییرات مناسب در قانون کار به نفع یک زندگی انسانی برای کارگران و همه مزد بگیران زحمتکش به مثابه اکثریت عظیم مردم ایران بشویم. اتحادیه آزاد کارگران ایران – دهم مهر ماه ١٣٩٥
شرکت آلومینیوم پارس کارگران حادثه دیده این کارخانه را وادار به دادن رضایت محضری کرد
اتحادیه آزاد کارگران ایران: کارفرمای کارخانه آلومینیوم پارس، کارگران حادثه دیده این کارخانه را وادار به دادن رضایت نامه محضری کرده است. بنا برگزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، کارفرمای شرکت آلومینیوم پارس در اردیبهشت ماه سالجاری طی نامه ای رسمی به کارگران حادثه دیده این کارخانه، شرط تمدید قرارداد آنان را اعلام رضایت محضری نسبت به حوادث کاری اتفاق افتاده در حین کار اعلام کرد و همه این کارگران از ترس اخراج با حضور در دفتر اسناد رسمی نسبت به حادثه کاری که برایشان اتفاق افتاده بودند رضایت دادند. بنا بر اظهار کارگران کارخانه آلومینیوم پارس، حوادث کاری همچون سوختگی و شکستگیهای استخوان در این کارخانه بیداد میکند و حدود سی درصد از ٧٠٠ کارگر این کارخانه بدلیل شرایط سخت و نا امن کار، دچار آسیبهای شغلی اینچنینی هستند. این کارگران اغلب بالای ده سال سابقه کار دارند و با قراردادهای سه ماهه و شش ماهه در این شرکت بزرگ مشغول بکارند. تحمیل چنین رضایت نامه ای به کارگران حادثه دیده شرکت آلومینیوم پارس که یک شرکت سهامی عام می باشد در حالی صورت گرفته است که کارفرما به تازگی یک مدیر منابع انسانی را که بازنشسته دولتی می باشد بکار گرفته و ایشان از زمان تصدی این پست اقدام به قطع پاداش افزایش تولید، تغذیه قبل از ظهر و قطع واریز مبالغی کرده است که بطور عرفی در اعیاد مختلف به کارگران پرداخت میشد. کارگران این کارخانه میگویند علیرغم اینکه شرکت دارای تولید و فروش خوبی است و مدیر کارخانه دارای حقوق چند ده میلیون تومانی است با این حال کارفرما با به پیش کشیدن ورشکستگی واهی کارخانه، در تابستان امسال دو ماه سرویسهای رفت و آمد کارگران را قطع کرد و اخیرا از آنها خواسته است با اضافه کاری صلواتی و رایگان مانع ورشکستگی شرکت بشوند. شرکت آلومینیوم پارس در شهر صنعتی کاوه(ساوه) می باشد. اتحادیه آزاد کارگران ایران – ٩ مهر ماه ١٣٩٥
وادار کردن کارگران شرکت وزنه ماموت به انعقاد قرارداد یک ماهه با تهدید به اخراج
اتحادیه آزاد کارگران ایران: گروه صنعتی وزنه ماموت (شرکت سازه و سوله ماموت سابق) که در ساخت سازه ها و سوله های فلزی فعالیت دارد، از سال گذشته تعداد کارگران خود را از ٨٥٠ نفر به ٣٨٠ نفر که دارای قرارداد موقت هستند، تقلیل داده است. بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، در ادامه اجرای سیاستهای ضد کارگری در این شرکت، امروز دوازدهم مهر ماه در حالیکه دوازده روز از انعقاد قرارداد سه ماهه با ٣٨٠ کارگر باقی مانده در آن می گذشت کارفرما در اقدامی غیر مترقبه از تمامی کارگران این مجموعه صنعتی خواست تا نسبت به امضا قرارداد یک ماهه اقدام کنند و آنان را با تهدید به اخراج، وادار به امضای این قرارداد کرد. این کارگران در اول مهر امسال با شرکت وزنه ماموت یک قرارداد سه ماهه تا پایان آذر ماه امضا کرده بودند. تحمیل شرایط هر چه برده وارتر به کارگران ایران، در حالی بطور روزمره و ساعتی در بسیاری از کارخانجات و مراکز تولیدی ابعاد هر چه وحشتناک تری بر خود می گیرد که تازه دولت ضد کارگری روحانی همچون دولتهای گذشته، در صدد قانونی کردن بیش از پیش بردگی ما کارگران از طریق ایجاد تغییرات ضد کارگری تر در قانون کار است. اتحادیه آزاد کارگران ایران با هشدار به تعمیق و گسترش بردگی محض کارگران در کارخانجات و مراکز تولیدی اعلام میدارد، تحمیل چنین وضعیتی، و مضاف بر آن تلاش دولت روحانی برای نهادینه کردن بردگی ما کارگران از طریق تغییر قانون کار، امری نیست که با سکوت و تمکین طبقه کارگر ایران تداوم پیدا کند. دیر نیست روزهایی که طبقه کارگر ایران و همه مزد بگیران زحمتکش در ادامه سیاست تحمیل بی حقوقی هر چه بیشتر از سوی دولت و کارفرمایان، در صفی متحد و یکپارچه در برابر این بردگی قد علم کنند. اتحادیه ازاد کارگران ایران – ١٢ مهر ماه ١٣٩٥
گزارش
روایتی از بی‌توجهی کارفرمایان به رعایت اصول ایمنی؛ جوشکاری که عفونت، دستانش را خورد
نسرین هزاره مقدم
«بخت‌شاهی» کارگر ٢٦ سالهای است که در حال حاضر ساکن یکی از شهرهای گیلان است. دوسال و نیم پیش از این، وقتی برای کار راهی تهران شد، نمی دانست که روزی عفونت و ورم دستانش، او را خانه‌نشین خواهد کرد. حالا بخت شاهی جوان به دنبال بیمه ازکارافتادگی است که آن هم هنوز بعد از گذشت ٥ ماه، به نتیجه نرسیده. او از طرف دیگر درگیر شکایت از شرکتی است که هنوز حاضر نشده دیه ٢٥ درصدی تعیین شده توسط دادگاه را بپردازد. “بعد از قریب دو سال دوندگی، سهم من با این جوانی تباه شده و با این وضعیت که دیگر قادر به کار کردن نیستم، فقط دیه ٢٥ درصدی است که آن را هم هنوز کارفرما نپرداخته.”
علامت خطر بود اما کارفرما گفت اشعه ضعیف است
این جوان این روزها احساس درد و استیصال دارد، درمانده است و با این وجود، سعی می کند حکایت را به ترتیب روایت کند:
“به تهران که آمدم در شرکت پیمانکاری “انهار” به عنوان کارگر ساده استخدام شدم. چندی بعد، این شرکت مرا در اختیار شرکت دیگری گذاشت که کار پرتونگاری انجام می‌داد. روی دستگاهی که با آن کار می‌کردم، علامت خطر بود اما کارفرما می گفت اشعه این دستگاه ضعیف است و خطری برایم ندارد.”
بخت شاهی فقط دو هفته با یک دستگاه کار میکند. کارش عکسبرداری از محل جوشکاری لوله‌های گاز است که پس از آن، به ناگهان دچار ورم دست چپ میشود.
“به دلیل ورم دستم مرخصی گرفتم و به شهر خودم بازگشتم ، در مدت کوتاهی در انگشتان دست چپم زخمهای عمیق ظاهر شد، همراه با درد شدید و عفونت که سریعا به اطلاع شرکت رساندم که پیشنهاد دادند جهت مداوا به تهران نزد پزشک متخصص پوست بروم ، به تهران رفتم و دکتر برایم دارو تجویز نمود که متاسفانه هیچ تاثیری در بهبود زخمهایم نداشت و حالم روز به روز بدتر می شد . بعد از مدتی احساس کردم انگشتان دست چپم خم نمی شود و دستم در حال خشک شدن است . درد شدید انگشتانم طاقتم را بریده بود که باز با شرکت تماس گرفتم و وضعیت بد جسمانیم را به اطلاع آنهارساندم که آنها مجبور شدند مرا نزد پزشک سازمان اتمی ببرند.”
از اینجاست که حکایت این کارگر جوشکار وارد مرحله جدیدی می شود. تشخیص پزشکان این است: «آسیب جدی به علت برخورد با اشعه گاما».
بخت شاهی می گوید: لباس محافظ نداشتم، آموزش ندیده بودم، دستگاه هم غیر استاندارد بود، حالا خانه نشین شده ام و مخارج درمانم برعهده پدر کارگرم است که او هم در یک سبزی فروشی کار می کند و تنگدست است.
کارفرما می‌گوید: یک حادثه شغلی بوده است
او می‌گوید: روزی بیست تا قرص می خورم،این همه خرج درمان، هر روز عفونت و پانسمان، امانم را بریده‌است. هیچ امیدی به آینده ندارم، به زودی انگشتانم قطع میشوند.
حالا بعد از دوسال، این همه رایزنی و پیگیری بخت شاهی به هیچ جا نرسیده است، در کمال ناباوری دادگاه فقط ٢٥ درصد غرامت تعیین کرده و بیمه از کارافتادگی هم هنوز به او تعلق نگرفته.
اما جالب است که کارفرما ادعا میکند چیزی که بر سر این جوان ٢٦ ساله آمده، فقط یک حادثه شغلی ساده بوده است. می‌گوید، دادگاه در این مورد تصمیم گرفته و حکم هم صادر شده، دیگر حرفی نیست ، دیگر مشکلی وجود ندارد، دینی بر گردن ما نمانده است.
بخت شاهی می‌گوید: می‌خواهم بایستم. توقف کنم تا این روزها بگذرند چرا که امیدی به بهبودی که هرگز، به احقاق حقم و عدالت هم دیگر امید ندارم.
اگر کارگر گفت بلدم یا کارکرده‌ام، قبول نیست
و اما «شهرام غریب»، کارشناس ایمنی در مورد این اتفاقی که رخ داده و مسائل ایمنی مرتبط با آن می‌گوید: در صنعت و مخصوصا در جوشکاری، استفاده از تجهیزات حفاظت فردی حرف اول را می‌زند و همینجاست که علت اصلی بایستی توسط مراجع ذیصلاح واکاوی شود. پس در ابتدا باید مشخص شود که آیا این کارگر، تجهیزات حفاظت فردی در اختیار داشته یانه.
این کارشناس ایمنی ادامه میدهد: مساله مهم بعدی، آموزش است، اگر آموزش های لازم به کارگر داده نشود باز هم قصور متوجه کارفرماست. وقتی کارگری برای کار از شهری به شهر دیگر می‌رود، به محض ورود به کارگاه جدید باید آموزش ببیند.
غریب تاکید میکند: اگر کارگری گفت بلدم یا قبلا کار کرده‌ام، قبول نیست و کارفرما نباید بپذیرد؛ تا سندی دال بر آگاهی و تخصص کارگر نباشد، آموزش الزامی است.
حالا بخت شاهی که به گیلان برگشته و در خانه پدر ساکن شده، می‌گوید: این روزها دیگر هراسی ندارم، نه ترس از دست دادن دارم و نه امید به دست آوردن، شما صدایم را به همه جا برسانید، قصه ام را روایت کنید ..
این قصه‌ها و روایت‌ها گرچه انگشتان این جوان ٢٦ ساله را به او برنمی‌گرداند، ولی شاید تلنگری باشد برای خیلی ها که شاید طریقی بهتر در پیش بگیرند؛ طریقی انسانی‌تر که برای رشد صنعت و افزایش بهره‌وری و انباشت بیش از پیش سرمایه، نیازی به قربانی شدن خیلی‌ها نباشد.
ولی تا زمانی که از یک طرف قوانین ایمنی ، لازم الاجرا تر و سفت و سخت ترتدوین نشوند و نظارت هم علی‌الخصوص بر کارگاههای متوسط و کوچک، دقیق تر و سازمان‌یافته ترانجام نشود، و از طرف دیگر راه فرار از قانون و ساده کردن مجازاتها وجود داشته باشد، بدیهی است که انگشتان عفونی بخت‌شاهی تنها مشتی است نمونه خروار که شاید برحسب اتفاق است که از پرده بیرون افتاده است…
٣ کشته و ٢ زخمی براثر سقوط قالب بتنی در سیمان بهبهان
به گزارش ایلنا، پیش از ظهر همین امروز یکشنبه ١١ مهر، در جریان سقوط سینک یک قالب بتنی که حوالی ظهر امروز حین بتن ریزی در محل کارخانه سیمان بهبهان واقع در استان خوزستان رخ داد، سه کارگر کشته و دو کارگر دیگر زخمی شدند.
در عین حال شنیده‌های خبرنگار ایلنا حاکی از آن است که تمامی این پنج نفر کارگر بصورت پیمانی تحت مسئولیت شرکت پیمانکاری «نعمت کاران »در این کارخا نه مشغول کار بودند.
همچنین در خصوص وضعیت دو کارگر مصدوم این حادثه نیز منابع خبری ایلنا از انتقال به بیمارستان بهبهان خبر می‌دهند.
بین المللی
بانک جهانی– ٦٥ میلیون آواره در جهان
بانک جهانی می گوید که ٦٥ میلیون نفر در جهان از خانه و کاشانه خود آواره شده اند. بر اساس تازه ترین گزارش این سازمان، ترکیه میزبان اصلی آورگان جهان است. بیش از ٢ میلیون و ٥٠٠ هزار پناهجوی سوری در این کشور زندگی می کنند. ایران هم با پذیرایی از کم و بیش یک میلیون افغان، چهارمین کشور میزبان پناهجویان است. زویه دو ویکتور، مدیر بخش پناهجویان بانک جهانی و یکی از نویسندگان این گزارش می‌گوید: “مشکلات ٢ یا ٣ سال پناهنده بودن یک چیز است و مشکلات ٣٠ سال پناهندگی چیز دیگری است. اگر برای ٣٠ سال پناهنده باشید با مشکلات اساسی مانند آموزش فرزندان، استقلال شخصیتی و محدودیت برای ادامه حیات روبرو می شوید. نگاه به آینده کاملا متفاوت خواهد بود. معمولا هم این افراد در مناطقی زندگی می کنند که واقعا پیدا کردن یک شغل سخت است. این افراد یا در کشورهایی هستند که پناهندگان از لحاظ قانونی نمی توانند کار کنند و یا در مکان ها و کشورهای زندگی می کنند که پیدا کردن یک شغل خیلی سخت است”
سازمان ملل– نزدیک به دو میلیون نفر در حلب به آب دسترسی ندارند
سازمان ملل متحد می‌گوید افزایش حملات علیه شهر حلب در سوریه، نزدیک به دو میلیون نفر از ساکنان این شهر را از دسترسی به آب محروم کرده است. یونیسف، صندوق کودکان سازمان ملل متحد گفته است که تلمبه‌خانه‌ای که آب شرق حلب را تامین میکند، در حملات آسیب دیده است. این منطقه در دست نیروهای مخالف بشار اسد، رئیس‌جمهوری سوریه است. این سازمان گفته است ادامه خشونت‌ها باعث شده تا نتوان این تلمبه‌خانه را تعمیر کرد. در مقابل یک تلمبه‌خانه در غرب حلب هم که در دست نیروهای بشار اسد است، از کار افتاده است. مناطق تحت کنترل مخالفان از زمانی که نیروهای دولتی گفتند خواهان تصرف کل شهر هستند، شاهد بمباران‌های مداوم بوده است. یک منبع پزشکی گفته است که در جریان حملات روز جمعه٢٣ سپتامبر، بیش از ٩٠ نفر کشته شده‌اند. با ادامه درگیری‌ها، روسیه و آمریکا هر یک طرف دیگری را به خاطر اقدامات متحدانشان در جنگ سوریه مورد انتقاد قرار داده‌اند. جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا از دولت سوریه به خاطر آسیب زدن به روند تلاش‌ها برای صلح در این کشور انتقاد کرده است. سرگی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه هم گفته است که دولت سوریه، تنها طرف مسئول در آتش‌بس نیست و گروه‌های مخالف هم باید درگیری‌ها را متوقف کنند.
ایتالیا – اعتصاب کارکنان شرکت هواپیمایی آلیتالیا
بیش از ١٥٠ پرواز از مبدا فرودگاه فیومیچینو در شهر رم یا به مقصد این فرودگاه، در روز پنجشنبه به دلیل اعتصاب ٢٤ ساعته کارکنان آن لغو شد. این اعتصاب با فراخوان اتحادیه های خلبانان و خدمه پرواز شرکت هواپیمایی آلیتالیا و در اعتراض به افزایش ساعت کار برگزار شد. آلیتالیا برای جبران خسارت مسافران به تدابیری همچون امکان لغو رایگان سفر تا تاریخ ١٠ آذر (٣٠ نوامبر) روی آورده است.
آلمان – تظاهرات پناهجویان افغان در اعتراض به خطر عودت به افغانستان
بیش از هزار نفر از مهاجران افغان در شهرهای هامبورگ و زیندلفینگن روز شنبه ٢٤ سپتامبر در اعتراض به احتمال توافق میان دولت افغانستان و آلمان برای بازگرداندن پناهجویان به افغانستان، تظاهرات کردند. زکریا اندیشه، از سازماندهندگان تظاهرات در زیندلفینگن (واقع در ایالت جنوبی بادن-وورتمبرگ) در گفتگو با یورونیوز درباره این تجمع اعتراضی گفت: “دلیل اعتراض و تحصن ما این بود که توافقاتی [برای عودت پناهجویان] بین افغانستان و دولت آلمان صورت گرفته و ممکن است تا دو ماه آینده به امضا برسد. کسانی که به قیمت جان خویش به اینجا رسیده اند و در افغانستان هم امنیت جانی ندارند، چطور می توانند دوباره [به افغانستان] برگردند؟” وی با اشاره به ادامه نا‌امنی‌ها در افغانستان گفت: “سران مملکت حتی امنیت خانه خویش را هم نمیتوانند تامین کنند. ” در ماه‌های گذشته گزارش‌هایی درباره بازگردندان پناهجویان افغانستانی که درخواست پناهندگیشان در بریتانیا و فنلاند رد شده، منتشر شده است. برخی کشورهای مهاجرپذیر اروپایی معتقدند که در افغانستان دست‌کم کابل یک منطقه امن محسوب میشود و پناهجویان این کشور در صورت بازگشت به پایتخت، مشکل امنیتی نخواهند داشت. در ماه‌های گذشته، حزب راستگرای آلترناتیو برای آلمان – که به داشتن سیاستهای ضد مهاجران مشهور است- موفقیت‌های سیاسی گسترده‌ای کسب کرده است. چالش مهاجرت و پناهجویان در سالهای اخیر به یکی از سنجه‌های سیاسی برای تعریف و طبقه‌بندی احزاب سیاسی در اروپا تبدیل شده است. به گزارش رسانه‌های محلی در همین روز تظاهراتی در اعتراض به اخراج پناهجویان افغان با حضور ١٤٠٠ نفر در شهر هامبورگ آلمان برگزار شد.
اردن – نویسنده اردنی متهم به “توهین به اسلام” به ضرب گلوله کشته شد
به گزارش شبکه اسکای نیوز عربی، ناهض حتر، روزنامه نگار و فعال سیاسی اردنی دو هفته بعد از آزادی از زندان با قرار وثیقه مالی در پی انتشار کاریکاتوری که اهانت به ذات الهی قلمداد شده بود، روز یکشنبه٢٥ سپتامبر در مقابل دادگستری امان هدف سه گلوله از سوی فردی مهاجم قرار گرفت و پس از انتقال به بیمارستان جان باخت. شاهدان عینی نیز به خبرگزاری فرانسه گفتند: فرد مسلح ناشناسی به سوی حتر در برابر کاخ دادگستری در منطقه عبدلی در وسط امان شلیک کرد. او پیشتر نیز هدف ترور قرار گرفت اما تا کنون جان سالم به در برده بود. پلیس می‌گوید توانسته فرد مهاجم را دستگیر کند اما هنوز از انگیزه ضارب اطلاعی در دست نیست. مقامات اردن هشتم سپتامبر حتر را یک ماه بعد از بازداشتن به قید وثیقه آزاد کردند. حتر ١٣ اوت گذشته در پی انتشار کاریکاتوری در صفحه فیس‌بوک که اهانت به ذات الهی قلمداد شده بود، بازداشت شد. دادستان کل امان اتهامات این نویسنده چپ‌گرا را “اهانت به عقاید دینی” و “برانگیختن اختلافات مذهبی” اعلام کرده بود و انتشار اخبار در این پرونده را ممنوع کرده بود، این در حالی است که حتر در آن زمان این اتهامات را رد و خود را بی‌گناه دانست. هانی الملقی، نخست وزیر اردن از وزیر کشور خواسته بود حتر را احضار و تدابیر حقوقی علیه او را به دلیل اهانت به ذات الهی اتخاذ کند. حتر ٥٦ ساله در صفحه شخصی خود کاریکاتوری تحت عنوان “خدای داعشی‌ها” منتشر کرده بود که بحث و جنجال زیادی در شبکه‌های اجتماعی به راه انداخت.
ترکیه – تجمع در استانبول در حمایت از حق زنان در پوشیدن شلوار کوتاه
جمعی از سکولارهای مقیم استانبول روز یکشنبه٢٥ سپتامبر در حمایت از پرستاری که چند روز پیش به بهانه پوشیدن شلوار کوتاه از سوی یک فرد مذهبی‌مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود، تجمع کردند. این افراد که عمدتا از قشر جوان و دانشجو بودند با در دست داشتن پلاکاردهایی خواستار احترام به آزادی پوشش افراد و همزیستی مسالمت آمیز بین افراد مذهبی و غیرمذهبی شدند. یکی از آنها می گوید: “ما چنین حملاتی را محکوم می کنیم. چنین چیزهایی نیاید اصلا اتفاق بیفتند. فرقی نمی کند ما هم باید اگر برای یک خانم محجبه چنین اتفاقی افتاد واکنش مشابهی نشان دهیم. اما شیوه ای که کشورمان با آن مدیریت می شود مرا مجاب می کند که بپذیرم از این به بعد شاهد تکرار بیشتر چنین مسائلی باشیم.” پس از آنکه دادستان عمومی ترکیه اقدام یک مرد نگهبان که با نامتناسب ارزیابی کردن پوشش یک پرستار در اتوبوس خودسرانه به او سیلی زده بود را مستحق پیگرد تشخیص نداد، جمعیت دفاع از حقوق زنان خود را برای این اعتراض خیابانی بسیج کرد. گفته می شود فرد ضارب که پس از مدت کوتاهی بازداشت، آزاد شده بود در پی فشار افکار عمومی مجددا روز شنبه بازداشت شده است.
عربستان سعودی – زنان با امضای طوماری خواستار پایان یافتن نظام قیمومت مردان شدند
در عربستان سعودی طوماری با امضای بیش از ١٤ هزار زن که خواستار پایان دادن به سیستم قیمومت مردسالاری هستند، به دولت این کشور تحویل داده شده است. بر اساس قوانین عربستان، زنان برای سفر به خارج باید رضایت قیم مرد را داشته باشند. علاوه بر این زنان سعودی اغلب برای کارکردن و درس خواندن به اجازه قیم مرد نیاز دارند. حمایت گسترده از این موضوع در پاسخ به کمپینی صورت گرفته که در توئیتر آغاز شد. عزیزه یوسف، فعالی که این طومار را به دولت عربستان تحویل داده، به بی بی سی گفت که او از این اقدام “احساس غرور زیادی” می کند. به گفته خانم یوسف، زمان آن رسیده که پاسخی به این درخواست داده شود. در جامعه بشدت محافظه کار عربستان، یک زن باید با اجازه پدر، برادر و سایر وابستگان مذکرش و در مورد زنان بیوه حتی اجازه پسرش درخواست پاسپورت کند، ازدواج کند و یا از کشور خارج شود. در ماه ژوئیه سال جاری هشتگی به زبان عربی در توییتر تحت عنوان “زنان سعودی می خواهند به سیستم قیمومت مردسالاری پایان دهند” منتشر شد. این اقدام پس از آن صورت گرفت که سازمان دیده بان حقوق بشر گزارشی را در این باره منتشر کرد. پس از آن زنان سعودی کامنت ها و ویدیوهایی را توییت را کردند و خواستار تغییر در این زمینه شدند. به دنبال آن دستبندهایی با نوشته “من قیم خود هستم” دیده شد. کریستین بیکیرل، از کارشناسان دیده بان حقوق بشر که بر روی این گزارش کار کرده، واکنش زنان سعودی را “غیرقابل تصور و باورنکردنی” توصیف کرده است. خانم بیکریل گفت: “شگفت زده شدم، نه بخاطر حجم گسترده زنانی که از این کمپین حمایت کردند، بلکه بخاطر خلاقیتی که آنها در نشان دادن مخالفت خود در این مورد نشان دادند.” به گفته خانم بیکریل “زنان سعودی به وضوح نشان دادند که دیگر نمی خواهند با آنها همانند شهروند درجه دوم رفتار شود و زمان آن رسیده که دولت به خواسته آنها گوش دهد.” عزیزه یوسف که پلیس او را در سال ٢٠١٣ بخاطر نادیده گرفتن قانون ممنوعیت رانندگی زنان در این کشور بازداشت کرد، گفت که او انتظار هیچ گونه واکنش منفی از این طومار نداشته است. خانم یوسف گفت: “من نگران نیستم. کار خطایی انجام نداده ام.” به گفته او، “مهم ترین مسئله این است که با زن همانند یک شهروند اصلی رفتار شود.”
بلژیک – تظاهرات هزاران نفر در بروکسل علیه سیاستهای ریاضتی دولت
هزاران نفر از شهروندان بلژیک، روز پنجشنبه ٢٩ سپتامبر با برپایی تظاهراتی در بروکسل، اعتراض خود را به سیاستهای ریاضی دولت دست راستی این کشور ابراز کردند. یکی از تظاهرکنندگان درباره پیامدهای سیاستهای دولت گفت: “حال باید مردم بیشتر کار کنند، کمتر مزد بگیرند و ساعتهای کاری متغیری هم داشته باشند. ما مخالف این برنامه هستیم.” افزایش سن بازنشستگی از ٦٥ سال به ٦٧ سال و همچنین افزایش و متغیر کردن ساعت کار، از جمله برنامه های دولت شارل میشل، نخست وزیر بلژیک است. شهروند دیگری درباره مطالبه معترضان گفت: “خواسته امروز ما برقراری عدالت در پرداخت مالیات است. امروزه تنها کارگران هزینه جامعه را به دولت می پردازند. در مقابل کسانی که درآمدشان از طریق سرمایه گذاری و فعالیت در بخش املاک تامین می شود هزینه ای پرداخت نمی کنند. باید از کسانی پول گرفت که درآمد دارند” شاندور ژیروش، گزارشگر یورونیوز در بروکسل با اشاره به دلایل متفاوت این تظاهرات می گوید:”سیاستهای ریاضتی دولت بلژیک تنها عامل خشم تظاهرکنندگان نیست، انتشار خبرهایی درباره سرمایه گذاری مقامات اروپایی در بهشت های مالیاتی نیز موجب ناراحتی آنها شده است.”
……………………….
نامه سندیکاهای فرانسه خطاب ب خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی ایران. دفتر رهبری. تهران، ایران. پاریس ٢٩ سپتامر ٢٠١٦
سازمان های سندیکایی فرانسوی س اف د ت، س ژ ت، اف اس او، سولیدر، او ان اس آ، توجه شما را نسبت به وضعیت اسفناک کارگران در ایران جلب می کند. اخیراً تعدادی از سندیکالیست ها و فعالان جنبش کارگری به زندان های طویل المدت محکوم شده اند. از جمله ابراهیم مددی، داود رضوی، رضا شهابی، هر سه از اعضای هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه. داود رضوی به پنج سال و ابراهیم مددی به پنج سال و سه ماه زندان محکوم شده اند. رضا شهابی، پس از پایان محکومیت شش ساله اش، بار دیگر به یک سال زندان محکوم می شود. همگی به اتهام ” فعالیت علیه امنیت ملی”.
فهرست اسامی فعالان سندیکائی که از آغاز سال ٢٠١٦ محکوم شده اند، مرتبا طولانی تر می شود: علی امیر قلی (محکوم به ٢١ سال زندان)، آرش صادقی (١٩ سال)، محمود صالحی (٩ سال)، گلرخ ابراهیمی (٦ سال)، جعفر عظیم زاده (٦ سال)، بهمن موسوند (یک سال)، نوید کامران (١)، عثمان اسماعیلی (١ سال) . جمهوری اسلامی ایران نشان داده که تعهدات خود در چارچوب توافق نامه های بین المللی سازمان جهانی کار، که حق کارگران ایران را در ایجاد تشکلات مستقل به رسمیت می شناسد، را مراعات نمی کند.
ما، سندیکاهای فرانسه، امضاء کنندگان این اطلاعیه لغو محکومیت های غیرعادلانه که مغایر با آزادی ها و حقوق اساسی بوده و نیز آزادی فوری و بی قید و شرط همه فعالان دربند که به خاطر فعالیت های سندیکائی و دفاع از حقوق به حق مزدبگیران زندانی شده اند، را خواستاریم.
CFDT : preau@cfdt.fr
CGT : n.ferouse@cgt.fr
FSU : michelle.olivier@snuipp.fr
Solidaires : contact@solidaires.org
UNSA : emilie.trigo@unsa.org
رونوشت به:
آقای حسن روحانی، رئیس جمهور
آقای صادق لایجانی، رئیس قوه قضائیه