همايون گدازگر- چوبه دار ابزار مشترك جمهورى اسلامى و “تماميت ارضى ها “
اعدام سامان نسيم و ٤ زندانى در بند ديگر، يكبارديگر براى جبهه آزاديخواهى وانسانيت از يك طرف و صف سرمايه داران گذشته وحال و سركوبگران شناخته شده مردم ايران ، فرصتى شد تا نشان دهند دركجاى اين دنياى مملو از يى عدالتى و شقاوت ايستاده اند . به اين مناسبت موجى از اعتراض و تنفر عليه جمهورى اسلامى و به اميد نجات زندگى اين انسانها براه افتاد ، چيزى كه به بركت وجود منحوس رژيم جمهورى اسلامى در ٤ دهه گذشته به بخشى از زندگى مردم و جريانات سياسى تبديل شده است . اعتراض عليه ماشين اعدام و كشتار جمهورى اسلامى . دولتها و نهادهاى به اصطلاح بشر دوست در ادامه سنت ديرينه اشان در اين مواقع براى فشار آوردن به جمهورى اسلامى و مساعد كردن كشمكش معامله و بده وبستان بنفع خود شروع به اظهار نظر و طلب بخشش از بارگاه جنايتكاران كردند . مى دانستند اعدام يك نوجوان ، موجى از تنفر و اعتراض عميق را به جلو صحنه آورده است . مى خواستند همراه شوند و براى چانه زدن هاى بعدى ، اعدام اين جوانان را وجهه المصالحه قرار دهند . تجربه ٣٦ سال گذشته ، كه در هر سال آن انبوهى از جوانان اعدام شده اند ، نشان داده است كه اين دولتها و سازمانهاى مربوطه اشان ، دوستان ناراضى جمهورى اسلامى اند . غرو لند و كمپين كردنهاى تو خاليشان به مقاصد سياسى وبهره بردارى به نفع خودشان است . همگان ديده اند كه در فرداى هر اعدام دسته جمعى جوانان ، چگونه ساز راديو و تلويزيون و رسانه هايشان را كوك مى كنند و اميدوارى از اصلاح طلب و خاتمى و روحانى و غيره را جار مى زنند . ديده ايم كه در پس هر كشت وكشتار و جنايتى براى گپ و مذاكره با قاتلين همين جوانان در صف مى ايستند .
اما در روزهاى اخير و در ميان اخبار مربوط به اعدام دسته ديگرى از زندانيان سياسى ، به غير از تبليغات و زهر پراكنى هاى جيره خواران جمهورى اسلامى در تائيد اين كشتار ها ، نغمه هاى شوم شونيستى از جانب كسانيكه بجاى محار ب با خدا “تجزيه طلب” و تهديد تماميت ارضى ايران عزيزشان توجيه و حكم شان براى اعدام مخالفان سياسى است ، به اندازه جمهورى اسلامى آزار دهنده و ضد بشرى است . اينها فكر مى كنند به اين وسيله و در همراهى با جمهورى اسلامى در سركوب كردن مردم در كردستان مى توانند انتقام سرنگونى رژيم فاسد شاهنشاهى را از مردم انقلابى در كردستان بگيرند . اين مجاهدين راه تماميت ارضى حتى با پخش شدن شايعه خبراعدام نسيم آزاد ، با شعف و شادمانى و اظهارات ضد انسانى ، همراه با پاسداران و جيره خواران جمهورى اسلامى ، نشان دادند كه بويي از بشريت و حقوق انسانى نبرده اند و براى بدست آوردن و يا نگهداشتن قدرت ، حاضر به هر كشتار و جنايتى هستند . سركوب هر حركت اعتراضى و آزاديخواهانه در ايران و روانه كردن نيروهاى سركوبگر به كردستان وبه بهانه تجزيه طلبى ، در پرونده ناسيونال – شوينيسم ايرانى سابقه اى طولانى تر از موجوديت رژيم منحوس اسلامى دارد . بكار گيرى چوبه هاى دار عليه مخالفين سياسى در پرونده ناسيوناليسم عظمت طلب ايرانى قدمت بيشترى دارد ودر واقع ابزار مشترك هر دو رژيم جنايتكار عليه مخالفين سياسى بوده است .
پس از سرنگونى انقلابى رژيم شاهنشاهى توسط مردم انقلابى ايران ، در كردستان انقلاب براحتى تسليم جانيان تازه بقدرت رسيده نشد ، ٣٦ سال آزگار است كه رژيم اسلامى با مليتاريزه كردن كردستان و كشت و كشتار جوانان سعى دارد مردم ناراضى و معترض را به زانو در آورد . كمتر محله و حتى كوچه اى مى توان پيدا كرد كه در آنها گروهى از جوانان و مخالفين سياسى توسط رژيم خونخوار اسلامى اعدام نشده باشند . جوانان زيادى كه نه تنها حتى هيچوقت أسلحه اى به دست نگرفته اند ، بلكه به سن قانونى هم نرسيده بودند. كسانى كه تنها جرمشان هوادارى از سازمانهاى سياسى و در موارد زيادى فعاليت هاى مدنى و صنفى بوده است . مبارزه و مقاومت مسلحانه در مقابل چنين رژيم جنايتكار و خونخوارى حق طبيعى مردم معترض در كردستان است. جمهورى اسلامى ٣٦ سال است مسلحانه مردم را سركوب و كشتار مى كند . اعدامهاى رو به افزون و سركوبگريهاى جمهورى اسلامى، اختناق بى پايان و تحميل زندگى خفت بار به اكثريت مردم ، تنفر از جمهورى اسلامى را بيشتر از هر زمانى افزايش داده است. اكنون بعد از ٣٦ سال بايد براى خيلى ها روشن شده باشد ، كه اين ماشين كشتار و جنايت با هيچ اصلاحاتى ، با آوردن هيچ آخوند دمكراتى و با هيچ فشار خارجي اى عقب نمى نشيند .
اعدام همزاد جمهورى اسلامى است ، لغو آن يعنى لغو موجوديت رژيم ، در نتيجه تا جمهورى اسلامى هست، چوبه هاى دار برپاست . اين ابزار بقائ رژيم است .
پايان دادن به كشتار مخالفين و برچيدن چوبه هاى دار اعدام، كار مردم انقلابى ، مردم متحد و متشكل است .
2 اسفند ماه 1393- 22 فوریه 2015